Παγκόσμια Ημέρα Χορού: Tρεις χορευτές της Θεσσαλονίκης μιλούν για την πανάρχαια μορφή έκφρασης
Έμπειροι χορευτές μοιράζονται τις δικές τους πτυχές απέναντι στον χορό
Στον κόσμο του χορού ο χρόνος σταματά και η κίνηση γίνεται γλώσσα. Είναι ένας παράδεισος όπου η μουσική κυριαρχεί και η κάθε νότα αποτελεί ένα ταξίδι στην ανθρώπινη ψυχή. Μία συνεχής πηγή έμπνευσης και αυτογνωσίας.
Από τα μοντέρνα σύγχρονα χορευτικά στα κλασσικά βαλς, ο χορός απελευθερώνει την φαντασία και δημιουργεί μια αίσθηση ελευθερίας που δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια.
Ο απέραντος αυτός πλούτος εκφραστικότητας και ευχαρίστησης παρακινεί χιλιάδες χορευτές να εκφράσουν τα όνειρα τους, τις ανησυχίες τους και τις φιλοδοξίες τους με κάθε κίνησή τους.
Η πανάρχαια αυτή μορφή έκφρασης γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 29 Απριλίου δίνοντας την ευκαιρία στην παγκόσμια κοινότητα του χορού να ενωθεί, να γιορτάσει την ποικιλία των χορευτικών παραδόσεων και να αναδείξει την σημασία του χορού στην ανθρώπινη ζωή.
Η Παγκόσμια Ημέρα του Χορού ιδρύθηκε το 1982 από το Διεθνές Συμβούλιο Χορού της UNESCO (International Dance Council-CID) με σκοπό την προώθηση της τέχνης του χορού σε παγκόσμιο επίπεδο και την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με την σημασία της κινητικής έκφρασης. Το αξιοσημείωτο είναι ότι η ημερομηνία αυτή επιλέχθηκε για να τιμήσει τα γενέθλια του Ζαν-Ζοζέφ Νουρέγιεφ, έναν θρυλικό χορογράφο και χορευτή που άφησε το στίγμα του στον κόσμο του χορού.
Με το πέρασμα του χρόνου ο χορός συνεχίζει να εξελίσσεται και να προσαρμόζεται στις ανάγκες και τις τάσεις της εποχής. Διατηρώντας την αυθεντικότητα του, έχει καταφέρει να γίνει πιο προσιτός, με τους χορευτές να εξερευνούν νέες τεχνικές, στυλ και προσεγγίσεις. Ο συνδυασμός των διαφορετικών στυλ και προσεγγίσεων δημιουργεί μια πλούσια διαφοροποιημένη σκηνή χορού που ενθαρρύνει την διαπολιτισμική κατανόηση και την ανθρώπινη ευαισθητοποίηση.
Μέσα από τον χορό, οι ανθρώπινες εμπειρίες εκφράζονται με μια μοναδικότητα και αλήθεια. Ο κάθε χορευτής ανακαλύπτει και εκφράζει την δική του αλήθεια. Προσηλωμένος στην τέχνη και αφοσιωμένος στην ανάπτυξή και την εξέλιξή του ακολουθεί τον δρόμο ώστε να πετύχει την τελειότητα και την αυθεντικότητα μέσα στον χορό.
Το δύσκολο αλλά δημιουργικό αυτό μονοπάτι ακολουθούν και μας μιλούν στην Parallaxi γι’αυτό 3 νέοι χορευτές που έχουν ως έδρα τους την Θεσσαλονίκη.
Ο καθένας αντιλαμβάνεται τη σημασία του χορού με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο και την μοιράζεται μαζί μας.
«Ο χορός για μένα είναι μια μορφή έκφρασης και ελευθερίας, ένας τρόπος να εκφράσω συναισθήματα και ιδέες μέσα από την κίνηση και τη μουσική. Είναι η καθημερινότητα μου και το πρίσμα μέσα από το οποίο βλέπω τον κόσμο» δηλώνει η χορεύτρια Κλαίρη Καραπιδάκη.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Με μια δική της προσέγγιση μας απαντάει και η χορεύτρια Ειρήνη Κυζίρογλου :«Ο χορός για εμένα είναι όλη μου η ζωή διότι, πλέον που είναι η κυρία δουλειά μου, όλα περιτριγυρίζονται γύρω από αυτόν. Φυσικά δεν ήταν πάντα έτσι αλλά κάπως πάντα μονοπωλούσε το ενδιαφέρον μου με έναν τρόπο σαν να με μαγνήτιζε. Ό,τι αφορούσε το χορό έπρεπε να είμαι εκεί, να κάνω, να μάθω, να δω. Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα είχα εξελιχθεί χωρίς αυτόν. Θεωρώ πως είναι ο ομορφότερος τρόπος έκφρασης των συναισθημάτων μας. Βρίσκεται παντού, σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Ο χορός, και μάλιστα το κλασικό μπαλέτο έπαιξε κύριο ρόλο στον τρόπο που μεγάλωσα και στο πως εξελίχθηκε η προσωπικότητα μου και όλο αυτό δεν θα το άλλαζα με τίποτα».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ταυτόχρονα για τον χορευτή Billy Vranishti χορός σημαίνει αυτογνωσία:« Για μένα ο χορός είναι ένα υπέροχο μονοπάτι, δύσκολο μεν ώρες ώρες αλλά αξίζει να το ακολουθήσεις . Και γενικά αυτή η διαδικασία του να μάθεις ένα είδος χορού / μια κουλτούρα ολόκληρη , να ψάξεις, να ρωτήσεις να αναρωτηθείς να γνωρίσεις κόσμο , θεωρίες, πρακτικές , και μέσα από αυτό να βρεις το πως εσύ εκφράζεσαι, αυτό είναι κάτι που δεν συγκρίνεται για μένα με τίποτα άλλο».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ο χορός αποτελεί πολυδιάστατο φαινόμενο που περιτριγυρίζεται από διάφορες αξίες. Οι χορευτές έχουν την ευκαιρία μέσω της τέχνης τους να εστιάσουν στις πιο σημαντικές γι’ αυτούς και να τις μεταδώσουν.
«Το πιο σημαντικό πράγμα που έχει να μας διδάξει ο χορός, πέραν της πειθαρχίας, είναι η μοναδικότητα. Ο κάθε άνθρωπος, ο κάθε χορευτής είναι μοναδικός με έναν δικό του ξεχωριστό τρόπο. Μπορεί να χορεύουμε όλοι την ίδια χορογραφία και να φαινόμαστε ίδιοι μα αν παρατηρήσεις λίγο καλύτερα θα δεις ότι όλοι είμαστε διαφορετικοί. Αυτό που θέλω να μεταδώσω στους μαθητές μου είναι πως πρέπει να πιστεύουν στον εαυτό τους, να νιώθουν ξεχωριστοί και σε καμία περίπτωση να μην συγκρίνονται με άλλους. Ο καθένας κάνει την δίκη του προσπάθεια και δίνει τον δικό του αγώνα προκειμένου να φτάσει εκεί που επιθυμεί. Εμείς είμαστε εδώ να του δείξουμε τον δρόμο να ανακαλύψει τον εαυτό του» αναφέρει η Ειρήνη.
Ο Billy σημειώνει :« Ως σημαντικότερη αξία θα έλεγα πως είναι η δυνατότητα να εκφράσεις όλα όσα έχεις βαθιά μέσα σου . Και όσο για το τι θέλω να μεταδώσω μέσω της τέχνης μου πιστεύω πως η πιο σημαντική αξία δεν είναι καν μέσα από την τέχνη μου, ως χορευτής εννοώ , αλλά ως άνθρωπος . Πρώτα βάζω τον άνθρωπο και μετά τον χορευτή . Πολύ πιο σημαντικό είναι το να έχεις τα στοιχεία που χρειάζονται να έχεις για να είσαι άνθρωπος και μετά στον χορό σου αυτά θα είναι εργαλεία που θα σε βοηθήσουν και θα φανούν και στον χορό σου με τον έναν ή τον άλλον τρόπο , γιατί δεν είναι απλά το πως χορεύεις ή το πως εκτελείς μια χορογραφία , είναι μια ολόκληρη διαδικασία εντός και εκτός του dance floor , είναι τρόπος σκέψης και lifestyle».
Ενώ παράλληλα για την Κλαίρη η πιο σημαντική αξία που έχει ο χορός είναι η θεραπεία της ψυχής μέσω της κίνησης :«Αυτό ισχύει και για τον χορευτή αλλά και για τον θεατή από διαφορετικές οπτικές γωνίες, είναι μία μορφή τέχνης που μπορεί να ψυχαγωγήσει, να μορφώσει, να παιδαγωγήσει και να διασκεδάσει ενώ παράλληλα έχει ενωτικό και αυθεντικό χαρακτήρα».
Η τέχνη του χορού ως καλλιτεχνική έκφραση συνεχίζει να εξελίσσεται, με τον κάθε χορευτή να μοιράζεται την δική του οπτική γωνία σχετικά με το μέλλον της.
Ο Billy κάνει γνωστή την δική του άποψη :«Δεν μπορώ να γνωρίζω , είναι χιλιάδες οι χορευτές και εκατοντάδες τα χορευτικά είδη, είναι μια τέχνη απροσδιόριστη όσο και αν την προσδιορίσεις και την βάλεις σε καλούπια , και αυτό γιατί την ώρα που διαβάζεις αυτήν μου την απάντηση εκατοντάδες άνθρωποι χορεύουν / χορογραφούν / δημιουργούν και πλάθουν ουσιαστικά το αύριο της τέχνης αυτής. Είναι πολλά πολλά παράλληλα σύμπαντα μαζί … ».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Πιστεύω ότι ο χορός θα συνεχίσει να αναπτύσσεται ως μια ζωντανή και πολυδιάστατη καλλιτεχνική έκφραση. Υπήρχε στη ζωή του ανθρώπου εξ αρχής και παρατηρώ πως συνδέεται εντυπωσιακά με την κάθε εποχή εξελίσσοντας τις δυνατότητες και τη δυναμική του» αναφέρει χαρακτηριστικά η Κλαίρη.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Την δική της προσωπική τοποθέτηση για το μέλλον του χορού μοιράζεται και η Ειρήνη :«Το μέλλον του χορού στην Ελλάδα είναι δυστυχώς αρκετά θολό. Οι πόροι στην χώρα μας είναι λίγοι και η «δημιουργία» γίνεται ολοένα και δυσκολότερη. Ωστόσο αν το πιάσουμε από την οπτική της εξέλιξης του ίδιου του χορού, εννοείται πως εκεί συμβαίνουν πολλά. Ο χορός, όπως και όλες οι τέχνες εξελίσσεται καθημερινά. Κάθε μέρα κάποιος θα βγάλει κάτι καινούριο, με κάθε κίνηση, με κάθε ρουτίνα. Με το πέρασμα των εποχών όλο αυτό έρχεται και δημιουργεί ένα κλίμα αντιπροσωπευτικό της εκάστοτε εποχής. Στην εποχή μας, την εποχή των social media, υπάρχει πολύ η ανάγκη για αυτοπροβολή μέσω των διαφόρων πλατφορμών και νιώθω πως κάποιες φορές χάνουμε την ουσία. Εννοείται είναι πολύ σημαντικό να δείχνουμε τη δουλειά μας, μα ακόμα πιο σημαντικό είναι να γνωρίζουμε γιατί χορεύουμε και γιατί επιθυμούμε να γίνουμε καλύτεροι. Και είναι κάτι που πρέπει να κάνουμε για εμάς και όχι για το διαδίκτυο».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ο κάθε χορευτής επικοινωνεί μέσα από τον χορό με διαφορετικό τρόπο και τον αντιλαμβάνεται μέσα από την δημιουργία των δικών του ξεχωριστών αναμνήσεων. Η δημιουργία καινούριων χορευτικών εμπειριών αναζωογονεί αυτές τις αναμνήσεις αλλά ταυτόχρονα τον οδηγεί και σε μία συναισθηματική σύνδεση με τα παλιά γεγονότα.
Μία αγαπημένη τους τέτοια στιγμή που έχει μείνει στην μνήμη και την καρδιά τους, μοιράζονται μαζί μας οι τρεις ταλαντούχοι χορευτές.
Η Κλαίρη μας αναφέρει κάτι που δεν θα ξεχάσει ποτέ:« Μια αγαπημένη μου στιγμή ήταν κατά τη διάρκεια ενός φεστιβάλ χορού που είχα διοργανώσει, όπου άνθρωποι διαφορετικών ηλικιών και εθνικοτήτων χόρευαν αγκαλιασμένοι και έκλαιγαν στο τέλος ενός μαθήματος . Ήταν συγκλονιστικό και δεν θα το ξεχάσω ποτέ».
Παράλληλα, η Ειρήνη κάνει λόγο για ένα δικό της ξεχωριστό συναίσθημα« Θέλω να μοιραστώ ένα συναίσθημα. Μόλις είχαμε δώσει εξετάσεις για να πάρουμε το πτυχίο μας όντας εν δυνάμει, πλέον, καθηγήτριες χορού. Ήμασταν όλες σε πολύ δύσκολη ψυχολογική και σωματική κατάσταση προφανώς λόγω του 3ου έτος της επαγγελματικής σχολής χορού και του φόρτου που κουβαλούσε η όλη κατάσταση. Αφού τελειώσαμε, γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και πήγαμε στην πισίνα. Ήταν λες και ήμασταν στην έρημο και ξαφνικά βρήκαμε μια όαση. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ανακούφιση που είχαμε και το ποσό μεγάλο βάρος μας έφυγε εκείνη την ημέρα. Με τα συγκεκριμένα κορίτσια νιώθω ένα πολύ μεγάλο δέσιμο. Τα αγαπώ πολύ και ας είμαστε πια όλες σε διαφορετικές πόλεις».
Μία αγαπημένη του μοναδική στιγμή αναφέρει και ο Billy:« Η πρώτη στιγμή που μύρισα παρκέ σε σχολή χορού θυμάμαι τα πάντα τόσο έντονα από εκείνο το απόγευμα …. Αλλά αξίζει να αναφέρω πως ήμουν αρκετά τυχερός να έχω στιγμές επικές από προπονήσεις, από battles, από choreo contests, από ταξίδια κτλ. Απλά είναι πολλά και είναι όλα υπέροχα για τον δικό τους μοναδικό λόγο όποτε καλύτερα ας μην τα αναλύσω τώρα».
Αδιαμφισβήτητα ο χορός αποτελεί μία τέχνη που είναι προσιτή σε όλους χωρίς κανέναν περιορισμό. Όλοι έχουν την ευκαιρία να τον απολαύσουν και να εκφραστούν μέσω αυτού, είτε ως ερασιτέχνες χορευτές είτε ως επαγγελματίες. Είναι σημαντικό για τους νέους χορευτές να ακολουθήσουν τα όνειρά τους και να επιδιώξουν την αγάπη τους για τον χορό.
Η Ειρήνη συμβουλεύει τους νέους χορευτές: « Να μην τα παρατούν. Να συνεχίζουν να δουλεύουν με το σώμα και το πνεύμα τους και να μην ακούν τίποτα αρνητικό, παρά μόνο αν αφορά την βελτίωση τους. Practice makes everything better! Ο χορός είναι από τους πιο όμορφους τρόπους έκφρασης και θα πρέπει, μεταξύ άλλων, να τον χρησιμοποιούμε για την προσωπική μας ψυχοθεραπεία».
Από την άλλη πλευρά, ο Billy αναφέρει χαρακτηριστικά: « Δεν είμαι σε θέση να δώσω συμβουλές , και ας χορεύω 14 χρόνια , πιστεύω πλέον πως πρώτον έχω πολλά πολλά πράγματα να μάθω ακόμα, και πως η ίδια η ζωή μας δείχνει τι χρειαζόμαστε για να πετύχουμε και να είμαστε χαρούμενοι με αυτό που κάνουμε. Είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι με διαφορετικά βιώματα , και ας είμαστε στο ίδιο μονοπάτι. Άλλα πράγματα χρειάζομαι εγώ , άλλα ο διπλανός , αλλά η διπλανή του και πάει λέγοντας ..δεν θα ήθελα να πω κάτι κλισέ απλά για να το πω».
Την δική της σημαντική συμβουλή δίνει και η Κλαίρη: « Συμβουλεύω τους νέους χορευτές να πιστεύουν στον εαυτό τους και στην τέχνη που έχουν ως κάλεσμα, ακολουθώντας μοναδικό δρόμο ανεπηρέαστοι από ανασφάλειες, φόβους και αμφιβολίες. Έχουν επιλέξει ένα από τα ωραιότερα επαγγέλματα στον κόσμο ».
Μέσα από την διαδικασία του χορού ο καθένας μπορεί να ανακαλύψει την δική του καλλιτεχνική φωνή, να εκφραστεί και να συνδεθεί με άλλους ανθρώπους με έναν μοναδικό τρόπο. Η αφοσίωση και η προσήλωση σε αυτή την εκφραστική τέχνη μπορεί να οδηγήσει σε εκπληκτικές εμπειρίες και επιτυχίες!
