Έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος Γρηγόρης Σηφάκης

Την τελευταία του πνοή άφησε σήμερα Σάββατο (17/06) ο σπουδαίος άνθρωπος των γραμμάτων Γρηγόρης Σηφάκης, σκορπώντας θλίψη στον κόσμο των γραμμάτων.

Ο ίδιος υπήρξε  σπουδαίος κλασικός φιλόλογος, μελετητής του αρχαίου ελληνικού δράματος και ιστορικός του αρχαίου θεάτρου. Παράλληλα, ο Γρηγόρης Σηφάκης ήταν πρωτοπόρος στη μελέτη του νεοελληνικού παραδοσιακού πολιτισμού.

Αυτήν την περίοδο επεξεργαζόταν το βιβλίο του ‘‘Αριστοτελικά μελετήματα για το αρχαίο θέατρο”.

Ο Γρηγόρης Σηφάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1935. Προερχόμενος από οικογένεια εκπαιδευτικών, στα νεανικά του χρόνια είχε την τύχη να βρεθεί δίπλα σε διακεκριμένους δασκάλους.  Ο ίδιος έκανε μεταπτυχιακό στο Λονδίνο από το 1961 έως 1964.  Ο Γρηγόρης Σηφάκης ήταν ομότιμος καθηγητής της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας των Πανεπιστημίων Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και Νέας Υόρκης (NYU).

Οι τομείς της επιστημονικής του ειδίκευσης αφορούσαν το αρχαίο δράμα, η ιστορία του αρχαίου θεάτρου και η θεωρία της λογοτεχνίας, με έμφαση στον παραδοσιακό χαρακτήρα και το λογοτυπικό ύφος της ποίησης από τον Όμηρο ως τον Διγενή, τον Ερωτόκριτο και το δημοτικό τραγούδι.

Στις δημοσιεύσεις του μεταξύ άλλων συμπεριλαμβάνονται τα βιβλία: ”Studies in the History of Hellenistic Drama” (1967), ”Parabasis and Animal Choruses: A Contribution to the History of Attic Comedy” (1971), ”Η παραδοσιακή δραματουργία του Καραγκιόζη” (1984), ”Προβλήματα μετάφρασης του Αριστοφάνη” (1985), ”Για μια ποιητική του ελληνικού δημοτικού τραγουδιού” (1988), ”Μπέλα Μπάρτοκ και δημοτικό τραγούδι” (1997), ”Aristotle on the Function of Tragic Poetry” (2001), ”Μελέτες για το αρχαίο θέατρο” (2007), ”Ζητήματα ποιητικής, φιλολογίας και λογοτεχνίας” (2016).

Λίγα λόγια για εκείνον από τη Γιώτα Κριτσέλη των εκδόσεων Κιχλη Γ. Μ. Σηφάκης (1935- 17 Ιουνίου 2023):

“Αγαπητοί φίλοι, ο Γρηγόρης Σηφάκης έφυγε σήμερα από τη ζωή. Η απώλεια είναι μεγάλη για τα ελληνικά γράμματα. Υπήρξε σπουδαίος κλασικός φιλόλογος, μελετητής του αρχαίου ελληνικού δράματος και ιστορικός του αρχαίου θεάτρου από τους σημαντικότερους διεθνώς. Συγχρόνως υπήρξε πρωτοπόρος στη μελέτη του νεοελληνικού παραδοσιακού πολιτισμού. Τα ερευνητικά του ενδιαφέρονται εκτείνονταν από την ποιητική του δημοτικού ταργουδιού, το λογοτυπικό ύφος της δημώδους μεσαιωνικής ποίησης έως την παραδοσιακή δραματουργία το Καραγκιόζη. Αξιοζήλευτο ήταν επίσης το εύρος των πνευματικών του ενδιαφερόντων: η θεωρία της λογοτεχνίας, η βαθιά γνώση των λαογραφικών σπουδών, η αγάπη του για τη τζαζ ήταν μερικά μόνο από αυτά. Χάρη σε αυτά ανανέωσε ριζικά τον τρόπο που μελετάμε τον παραδοσιακό πολιτισμό.

Αυτήν την περίοδο επεξεργαζόταν το βιβλίο του ”Αριστοτελικά μελετήματα για το αρχαίο θέατρο”.