Ένα ντοκιμαντέρ για τη Χαλκιδική…

Μια δημουργός από την Θεσσαλονίκη, η Νίκη Βελισσαροπούλου, ετοιμάζει ένα ντοκιμαντέρ με επίκεντρο το σημαντικό ζήτημα της εξόρυξης χρυσού στην κοντινή μας Χαλκιδική και ζητά την βοήθεια του κοινού για να ολοκληρώσει την ιστορία της.

Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ που ετοιμάζει από το 2012 με τίτλο «Δε θα πουλήσουμε το μέλλον μας». Η ιστορία εκτυλίσσεται στην πανέμορφη Χαλκιδική, που απειλείται με περιβαλλοντική καταστροφή χωρίς προηγούμενο από την κατασκευή ενός μεταλλείου ανοιχτής εξόρυξης χρυσού.

Όπως σημειώνει η δημιουργός, «Άρχισα να βιντεσκοπώ τα έργα για την κατασκευή του μεταλλείου ανοιχτής εξόρυξης χρυσού το 2012, χωρίς εταιρεία παραγωγής. Ταυτόχρονα βιντεοσκοπώ την καθημερινή ζωή δύο έφηβων κοριτσιών (από τα 14 τους χρόνια ως τα 18 τους), που αγωνίζονται ενάντια σ’ αυτήν την περιβαλλοντική και οικονομική καταστροφή. Κύριο ερώτημα του ντοκιμαντέρ είναι πώς τα δύο κορίτσια διαμορφώνουν την κοινωνική και πολιτική τους ταυτότητα μέσα στο πλαίσιο της διαμάχης για το μεταλλείο και της οικονομικής κρίσης (Σήμερα τα κορίτσια είναι 17 ετών). Το “Δε θα πουλήσουμε το μέλλον μας” ευελπιστώ ότι θα αποτελέσει ένα πορτρέτο των νέων της Ελλάδας του σήμερα.»

Η Νίκη Βελισσαροπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1980. Τα τελευταία 10 χρόνια ζει και εργάζεται στο Παρίσι. Είναι σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Σπούδασε επιστήμες αγωγής στην Κρήτη, κοινωνιολογία στην Γκρενόμπλ, φιλολογία στη Σορβόννη, στο πανεπιστήμιο IV του Παρισιού, και συνέχισε με προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές κινηματογράφου και σκηνοθεσίας στο πανεπιστήμιο VΙΙΙ του Παρισιού. Γράφει και σκηνοθετεί ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ, καθώς και ρεπορτάζ σε Ελλάδα και Γαλλία. Η μικρού μήκους ταινία της «Μυστικοί κήποι» κέρδισε το βραβείο του κοινού στο Festival des à côtés, Lyons-la-Forêt το 2015.

Τους τελευταίους μήνες, η Νίκη άρχισε να συνεργάζεται με μια νεαρή παραγωγό, τη Fanny Chrétien. Για να μπορέσουν να συνεχίσουν τα γυρίσματα της τωρινής δημιουργικής προσπάθειας όσο το δυνατό γρηγορότερα, αποφασίσαν να δημιουργήσουν μια καμπάνια crowdfunding για το ντοκιμάντέρ τους και ζητούν την βοήθειά μας.

Σε τι θα χρησιμεύσουν τα χρήματα της καμπάνιας; Με την οικονομική ενίσχυση του κοινού, τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ μπορούν να συνεχιστούν, καθώς και να γίνει το μοντάζ και το μιξάζ, αλλά και να δημιουργηθεί πρωτότυπη μουσική και να ολοκληρωθεί.

Περισσότερα για το ντοκιμαντέρ «Δε θα πουλήσουμε το μέλλον μας»

To «Δε θα πουλήσουμε το μέλλον μας» είναι ένα ντοκιμαντέρ σε σενάριο και σκηνοθεσία της Νίκης Βελισσαροπούλου και παραγωγή της La Boîte à Songes (Γαλλία) και του Μιχάλη Παναγιωτόπουλου (Ελλάδα).

Η Γαρυφαλλιά και η Δήμητρα, δύο κορίτσια στην εφηβεία, ζουν στην πανέμορφη Χαλκιδική, που απειλείται με περιβαλλοντική καταστροφή χωρίς προηγούμενο από την κατασκευή ενός μεταλλείου ανοιχτής εξόρυξης χρυσού. Βιώνοντας έντονα τη διαμάχη για το μεταλλείο και την οικονομική κρίση τα δύο κορίτσια, με αθωότητα και δυναμισμό, αποφασίζουν να αγωνιστούν για το μέλλον τους.

ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Η Χαλκιδική, γενέτειρα του Αριστοτέλη, είναι τόπος εύφορος, πλούσιος σε αρχαιολογικούς χώρους και φυσικά τοπία εξαιρετικής ομορφιάς (αρχέγονα δάση, σπήλαια, καταρράχτες, γαλαζοπράσινη θάλασσα και μαγευτικές αμμουδιές). Οι κάτοικοί της ασχολούνται κυρίως με τον τουρισμό και τις αγροτικές εργασίες.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις αποφάσισαν τη δημιουργία μεταλλουργίας χρυσού στην περιοχή και τελικά παραχώρησαν, αντί πινακίου φακής, με διαδικασίες fast track, χωρίς δημόσιο διαγωνισμό, αντίθετα με το ευρωπαϊκό δίκαιο, στην Καναδική εταιρεία «Eldorado Gold Corporation» δημόσια εδάφη, κατοικημένες περιοχές, πηγές και προστατευόμενα δάση συνολικής έκτασης 317.000 στρεμμάτων.

Η εταιρεία, προκειμένου να δημιουργήσει το μεταλλείο, ξερίζωσε τεράστιες εκτάσεις δάσους μετατρέποντας το βουνό σε ένα απέραντο εργοτάξιο. Κατά τη μεταλλευτική επεξεργασία κοιτασμάτων χρυσού γίνεται χρηση της εξαιρετικά δηλητηριώδους ουσίας του κυανίου. Η Eldorado υποστήριξε ότι στη Xαλκιδική δε θα χρησιμοποιήσει κυάνιο, αλλά τη μέθοδο ακαριαίας τήξης (flash smelting), μια μέθοδο που δεν έχει δοκιμαστεί προηγουμένως στην εξόρυξη χρυσού και που είναι αδύνατο να εφαρμοστεί στη Χαλκιδική, καθώς τα πετρώματα είναι πλούσια σε αρσενικό, γεγονός που καθιστά υποχρεωτική τη χρήση κυανίου για το διαχωρισμό τους. Η επεξεργασία πετρωμάτων με αρσενικό και η αναγκαστική χρήση του κυανίου για το διαχωρισμό τους θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες στην υγεία, στο περιβάλλον και στην οικονομία της περιοχής.

Από το 2012 το κίνημα «SOS Χαλκιδική», με δικαστικούς αγώνες, συνεχείς διαδηλώσεις και εκδηλώσεις, κατάφερε να κερδίσει την υποστήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών. Η αστυνομία, με την κάλυψη των κυβερνήσεων, χρησιμοποιεί συχνά χημικά και πλαστικές σφαίρες και προχωρεί σε αθρόες και τυφλές προσαγωγές, καθώς και σε βίαιες επιχειρήσεις κουκουλοφόρων αστυνομικών σε σπίτια κατοίκων της Χαλκιδικής μέσα στη νύχτα. Έφηβοι ανακρίνονται χωρίς την ενημέρωση των γονέων τους και χωρίς την παρουσία δικηγόρου. Πραγματοποιούνται παράνομες λήψεις DNA και γίνεται ρίψη δακρυγόνων μέσα σε χωριά, ακόμα και στην αυλή του σχολείου της Ιερισσού. Οι διωκόμενοι ανέρχονται σε 450. Τα κυρίαρχα Μ.Μ.Ε. αποσιωπούν όλα τα παραπάνω μεροληπτώντας υπέρ της εταιρείας.

Παρόλο που ως αντιπολίτευση ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α υποστήριζε το κίνημα των κατοίκων της Χαλκιδικής, ως κυβέρνηση δεν φάνηκε αντάξιος των προσδοκιών του κόσμου. Έτσι, η καταστροφή της Χαλκιδικής συνεχίζεται και οι αγώνες ξαναρχίζουν, καθώς το μεταλλείο ανοιχτής εξόρυξης χρυσού είναι πλέον σχεδόν έτοιμο. Σημαντικό χτύπημα για την κοινωνική συνοχή και την ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ των κατοίκων της Χαλκιδικής αποτελεί και το λυπηρό πρόταγμα των μεταλλωρύχων «πρώτα δουλειά και μετά υγεία», καθώς οι κυβερνήσεις προβάλλουν την επένδυση ως μοναδική λύση απασχόλησης για την περιοχή και μάλιστα σε μια περίοδο κρίσης, μετατρέποντας έτσι τους εργαζόμενους σε ομήρους της αποικιοκρατικής πολυεθνικής εταιρείας.

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

ΔΗΜΗΤΡΑ: εξέγερση και δυναμισμός

Μελαχρινή και όμορφη, βιάζεται να μεγαλώσει. Η Δήμητρα περνά αρκετό χρόνο εκτός σπιτιού με τους φίλους της. Με την παρέα της φτιάξαν μουσικό συγκρότημα. Τα τραγούδια που παίζουν έχουν πολιτικό και κοινωνικό χαρακτήρα.

Οι γονείς της, η Γιώτα, νηπιαγωγός και ο Μάκης, ελαιοχρωματιστής, συμμετέχουν ενεργά στον αγώνα. Συνεπής μαθήτρια, αθλήτρια του μπάσκετ, ηθοποιός στην εφηβική θεατρική ομάδα της περιοχής, η νεαρή πρωταγωνίστρια είναι ένα κοινωνικό παιδί που εξελίσσει την εξωστρέφειά του στο πρόσφορο έδαφος του μαχητικού χωριού της Ιερισσού. Είναι περήφανη για τους γονείς της που αγωνίζονται για την προστασία του τόπου τους και το μέλλον των παιδιών της Χαλκιδικής.

Η Δήμητρα είναι μία έφηβη που μεγαλώνει υπό τις δύσκολες συνθήκες μιας χρόνιας και σκληρής διαμάχης. Παρόλο που οι γονείς της προσπαθούν να την κρατήσουν μακριά από τη διαμάχη με την εταιρεία, εκείνη μαζί με τους συνομήλικους φίλους της επιμένει να συμμετέχει ενεργά στις διαδηλώσεις κατά της εξόρυξης που γίνονται σε Χαλκιδική και Θεσσαλονίκη. Εξωτερικεύει έντονα και με πάθος τα συναισθήματα και τις σκέψεις της και δε διστάζει να φωνάξει συνθήματα με το μεγάφωνο στα χέρια.

Όλες οι κυβερνήσεις, δεξιές και αριστερές, απογοήτευσαν τη Δήμητρα, καθώς φαίνεται να έχουν ξεχάσει τις υποσχέσεις τους στους κατοίκους της Χακλιδικής. Η Δήμητρα προβληματίζεται για τον τρόπο που οι νόμοι και η Δημοκρατία εφαρμόζονται στην Ελλάδα και αμφιβάλλει για τη διαφάνεια του δικαστικού συστήματος. Δεν διστάζει να σκίσει το βιβλίο Αγωγής του πολίτη που διδάσκονται στο σχολείο, καθώς η πραγματικότητα που περιγράφει είναι πολύ διαφορετική από την πραγματικότητα των κατοίκων της Χαλκιδικής. Πώς η Δήμητρα διαμορφώνει την κοινωνική και πολιτική της ταυτότητα μέσα σε αυτό το πλαίσιο; Τι όνειρα έχει για το μέλλον και ποιες μορφές θα πάρουν οι διεκδικήσεις της;

ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ: μεταξύ αθωότητας και εξέγερσης

Με ανοιχτό δέρμα και μακριά μαλλιά, η Γαρυφαλλιά είναι συνομήλικη με τη Δήμητρα. Οι γονείς της, ο Γιάννης και η Αυγή, έχουν έξι παιδιά και είναι καθηγητές θεολογίας στο σχολείο της Ιερισσού. Αντιλαμβανόμενοι τους κινδύνους της μεταλλευτικής δραστηριότητας για τον τόπο τους και την υγεία των παιδιών τους, είναι ενεργά μέλη του κινήματος «SOS Χαλκιδική». Ο πατέρας της Γαρυφαλλιάς, σεβαστό πρόσωπο στην κοινωνία της Χαλκιδικής, εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος στις τελευταίες δημοτικές εκλογές.

Η Γαρυφαλλιά είναι η μεγαλύτερη κόρη της οικογένειας. Εμπνέεται από το παράδειγμα των γονιών της. Αρκετά συχνά με τον πατέρα της στο πλευρό της διαδηλώνει, ενώ με τη μητέρα της παίρνει μέρος στις γενικές συνελεύσεις του χωριού τους, τα Νέα Ρόδα. Με τα αδέρφια της συζητούν συχνά το θέμα της εξόρυξης και της κρατικής καταστολής. Για πολλές μέρες μετά τη ρίψη χημικών στο σχολείο τους φοβούνταν να γυρίσουν σ’ αυτό, καθώς δεν ένιωθαν ασφαλείς στο σχολικό περιβάλλον.

Η Γαρυφαλλιά είναι κορίτσι γεμάτο ενέργεια και της αρέσει να συμμετέχει σε όλα τα πολιτιστικά δρώμενα της περιοχής. Είναι άριστη μαθήτρια και μέλος της παραδοσιακής χορωδίας Ιερισσού.

Η Γαρυφαλλιά είναι περήφανη που πηγαίνει στις διαδηλώσεις και συμμετέχει στο κίνημα «SOS Χαλκιδική». Στην τελευταία μεγάλη διαδήλωση στη Θεσσαλονίκη πήρε αυθόρμητα και το μεγάφωνο για να φωνάξει τα συνθήματα του κινήματος. Στην ηλικία της ο πατέρας της δεν πήγαινε σε διαδηλώσεις. Αναρωτιέται γιατί η προηγούμενη γενιά δεν ήταν και τόσο δραστήρια πολιτικά. Δεν υπήρχαν λόγοι να αγωνιστούν τότε;

Συνεισφέρετε λοιπόν κι εσείς στην καμπάνια και βοηθήστε να ολοκληρωθεί η ταινία!

Επισκεφτείτε την εδώ: http://kck.st/2bKg5sB