Ένα ταξίδι μέσα από τα ημερολόγια εγκλεισμού εικαστικών καλλιτεχνών

Ημέρες εγκλεισμού, αλλά και ημέρες ενδοσκόπησης και δημιουργίας.

Νόπη Ράντη
ένα-ταξίδι-μέσα-από-τα-ημερολόγια-εγκλ-579873
Νόπη Ράντη
Λέξεις-Εικόνες: Nόπη Ράντη
Ημέρες εγκλεισμού, σιωπής, απομόνωσης, απόστασης, αλλά και ενδοσκόπησης και δημιουργίας.
Ένα ταξίδι μέσα από τα ημερολόγια εγκλεισμού εικαστικών καλλιτεχνών μας:
Ευγενία Γραμμένου

Πορτραίτα εγκλεισμού Confinement Portraits

And death shall have no dominion.[…]

Though they go mad they shall be sane,

Though they sink through the sea they shall rise again

Though lovers be lost love shall not

And death shall have no dominion.

Dylan Thomas

«Και ο θάνατος δε θα χει εξουσία» Στο μυαλό μου γυρνά διαρκώς αυτός ο στίχος του Dylan Thomas  παρέα με το fear eats the soul τίτλο ταινίας του Fassbinder. Με φοβίζει η ποδοπατημένη ανθρωπιά και η σκληρότητα – ένα μέρος της ίσως υπάρχει μέσα μου.

Ζωγραφίζω ένα πορτρέτο κάθε μέρα , εμμονικά σχεδόν από τότε που πατήθηκε το pause στις ζωές μας (ίσως ήταν για καλό τελικά). Μπορεί να είναι το ίδιο πρότυπο ξανά και ξανά να με κοιτά με άλλο βλέμμα κάθε φορά αναγεννημένο, ξαναβαπτισμένο μέσα στην επαναληπτικότητα του χρόνου και της μνήμης. Μέσα από τον/το «άλλο» ίσως βρεθεί ένα τρυφερό «εγώ» και ένα ακατάλυτο «εμείς». Ένα πορτρέτο για κάθε ημέρα –το pause έχει πατηθεί-  παγωμένο πλάνο σε αρίθμηση που μπορεί να συνυπάρχει με το ηχοτοπίο μιας φράσης, ενός στίχου ή μιας σιωπής. Το project θα σταματήσει όταν θα ξαναπατηθεί το play για όλους.

https://topikapcommunityartinthessaloniki.wordpress.com/2019/04/16/%ce%b5%cf%85%ce%b3%ce%b5%ce%bd%ce%af%ce%b1-%ce%b3%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%bf%cf%85-evgenia-grammenou/ 

Philippe Laferrière

Ευκαιρία να δαμάσεις τον δράκο σου!

Αυτές οι μέρες ήρθαν σαν μια προειδοποίηση για το ανθρώπινο είδος και αντί να πέσουμε με τα μούτρα στις παλιές συνήθειες μας, έχουμε μια ευκαιρία να καλέσουμε την νοημοσύνη μας για να αλλάξουμε τον κόσμο προς το καλύτερο. Υπάρχει ένα κινέζικο ανέκδοτο που δίνει τροφή για σκέψη και ταιριάζει σ’αυτο που ζούμε. Ένας απαισιόδοξος και ένας αισιόδοξος κάθονται και σχολιάζουν το τέλος του κόσμου. Ο απαισιόδοξος παραπονιέται και ισχυρίζεται ότι πιάσαμε πάτο και όλα τελείωσαν, τότε τον διακόπτει ο αισιόδοξος και του λέει με ένα πλατύ χαμόγελο και μια καθησυχαστικη φωνή: Όχι βέβαια φίλε μου,  υπάρχει και χειρότερα!

https://www.facebook.com/PHILIPPELAFERRIEREARTIST/?eid=ARAN6GD1o598mx5C_tu9D-DWoE3y_-x3unxqk4XojqBXSh_TOW70FjS63e8SHtaAaaA-r5rnlUty2i8j&timeline_context_item_type=intro_card_work&timeline_context_item_source=100001067156517&fref=tag

https://philippelaferriere.com/?fbclid=IwAR0LMo_CIjXDOnmLPUFahFuobmIJu2yjVvQzjLHpbdy2OcsV47igya1oLJ4

Αλεξάνδρα Μάντζαρη

«Όλα όσα κάνει ο άνθρωπος κρυφά μέσα στο σκοτάδι της νύχτας, θα φανερωθούν στο φως της μέρας. Λόγια που ειπώθηκαν ιδιωτικά θα γίνουν απροσδόκητα κοινή συνομιλία. Πράξεις που κρύβουμε σήμερα  στις γωνιές του σπιτιού μας θα τις κραυγάσουν στους δρόμους αύριο.»

Απόσπασμα από  «Τα Σπασμένα Φτερά» του Χαλίλ Γκιμπράν

Εγκλωβισμένοι μα κι ελεύθεροι.

https://www.behance.net/alexman9

https://www.instagram.com/alex_mantzari_artist/

https://www.facebook.com/AlexMantzari/

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα