“Hack Reality” στην Toss Gallery (29/10-22/11)

Τί λογίζεται ‘πραγματικότητα’ και ποιος την ορίζει; Πώς επιλέγεται και πως μεταφέρεται η πληροφορία; πού βρίσκονται οι τόποι; Τι επικοινωνούν τα σύμβολα; Οι τέσσερις καλλιτέχνες με το έργο τους ανακινούν δηλώσεις της καθημερινότητας για να αποκαλύψουν μηχανισμούς ελέγχου και διαμόρφωσης της.

Υιοθετώντας ηθελημένα τις κυρίαρχες αρνητικές δηλώσεις και συμπαραδηλώσεις του τεχνολογικού όρου ‘hacker’ (αυτός που παρακάμπτει, αποσαρθρώνει, ‘μολύνει’, υποκλέπτει και, ενίοτε, καταστρέφει αδιόρατα αλλά ολοσχερώς το πιο εμβληματικό συνεκδοχικό σύμβολο της ετεροκαθοριζόμενης πραγματικότητας, τον Η/Υ), οι παρουσιαζόμενοι καλλιτέχνες ηχοβολούν και υπακούουν στο πρόταγμα- πρόσταγμα να ‘χακέψουν’ το μόρφωμα που καλείται συγκαιρινά ‘πραγματικότητα’. Η ίδια η καλλιτεχνική πράξη, με την ενεργειακή υπερφόρτιση της καλλιτεχνικής βούλησης και με τα τεχνικά στρατηγήματα ως οχήματα και ως ενισχυτές της, συνιστά απόπειρα αλήθειας, της ουσίας δηλαδή της πραγματικότητας. Η όποια ‘καινοτομία’ στη διαχείριση- αισθητική και εννοιολογική- του ‘υλικού’ δεν αποτελεί πεισματικό αισθητισμό ή αυτοσκοπό, αλλά βαθιά πεποίθηση πως η καλλιτεχνική πράξη per se μπορεί να είναι επαναστατική, μέσα από στρατηγικές υπονόμευσης, αποκάλυψης, πολυσημίας, έκπληξης, ειρωνείας, αντιστροφής, επαναπραγμάτευσης. Αντισυμβατικά, όχι ανιστορικά, ούτε στη λογική μιας πεπατημένης χρονογραμμής της τέχνης. Όπως ο Τομ του ‘Γυάλινου Κόσμου’, οι καλλιτέχνες του HACK REALITY έχουν κόλπα στην τσέπη τους, μα είναι το αντίθετο του ταχυδακτυλουργού, γιατί, ενώ εκείνος δίνει στο κοινό ψευδαίσθηση με την όψη της αλήθειας, αυτοί δίνουν την προσωπική τους ανάγνωση της αλήθειας, μέσω της ευχάριστης μεταμφίεσής της σε ψευδαίσθηση.

Οι καλλιτέχνες του HACK REALITY αποσκορακίζουν κάθε διδακτισμό. Απεκδύονται τον πολυφορεμένο ρόλο του ταγού, όπως τον εξύψωσαν και τον φαλκίδευσαν τα ‘60s και τα ‘70s. Δεν πολιτικολογούν, γιατί ο εκπεσών αυτός όρος της κοινωνικής ζωής εκλύει οσμή σήπουσας ‘αξίας’, δίχως να παραγνωρίζουν όμως ότι η προβληματική της σχέσης τέχνης και πραγματικότητας είναι –και- πολιτική, δηλαδή κοινωνική. Άλλωστε, ‘δεν είναι φθαρμένες οι λέξεις, φθαρμένος είναι ο τρόπος, με τον οποίο σχηματοποιούνται και ομαδοποιούνται’ (Μαρκούζε).

*29/10-22/11, Toss Gallery, Ώρες: 21.00-02.00, Είσοδος ελεύθερη