Η καλύτερη ατζέντα της εβδομάδας

Μία καινούρια εβδομάδα ξεκίνησε και η ατζέντα είναι γεμάτη με τις θεατρικές παραστάσεις και τα δρώμενα που μπορείς να παρακολουθήσεις!

Γι’ αυτό το λόγο, σημείωσε τις ημερομηνίες, αγόρασε τα εισιτήρια και απόλαυσε τα θεάματα. Όλα όσα δεν πρέπει να χάσεις αυτή την εβδομάδα, θα τα βρεις εδώ:

Θέατρο

Η Παράσταση “Ελευθερία εις Θάνατον” στο Επταπύργιο

Η Εταιρεία Θεάτρου «Θέρος» παρουσιάζει, τη νέα της παραγωγή «Ελευθερία εις Θάνατον», στο Επταπύργιο Θεσσαλονίκης την Παρασκευή 19 και το Σάββατο 20 Αυγούστου 2022.

Η διοργάνωση συμμετέχει στις θεατρικές εκδηλώσεις του θεσμού “Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός 2022“, που διοργανώνεται για τρίτη χρονιά και το 2022, έχει ως θέμα την επέτειο μνήμης και τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Το «Ελευθερία εις Θάνατον» είναι η δίκη και η παράσταση των γεγονότων που ακολούθησαν της ετυμηγορίας της 15ης Νοεμβρίου 1922 στο Γουδί, όλων όσων βιαστικά αποσιωπήθηκαν «δια να πεισθή η κοινή γνώμη ότι οι νόμιμοι τύποι ετηρήθησαν».

Η δίκη των έξι τυπικά δεν λύθηκε ποτέ. Εξακολούθησε σιωπηλά να συντελείται σε όλο τον 20ο αιώνα.

Στην εποχή μας άραγε, πόσα και τι μορφής δικαστήρια στήνονται «για να πεισθεί η κοινή γνώμη»;

Πόσα πραγματικά γεγονότα μεταμφιέζονται σε φανταστικά και αντίστροφα;

Πόσες καταστροφές κρύβουν οι θρίαμβοι;

Πόσα λαϊκά δικαστήρια λαμβάνουν χώρα;

Και τελικά, ο καθένας από εμάς, πώς βλέπει, αντιλαμβάνεται και ερμηνεύει τον κόσμο που τον περιβάλλει;

«Η όλη δίκη ήταν εν είδος θεατρικής παραστάσεως δια να πεισθή η κοινή γνώμη ότι οι νόμιμοι τύποι ετηρήθησαν. (…) Το Στρατοδικείο έμοιαζε με θέατρο, οι παράγοντες της δίκης με μέλη θιάσου, και τα διαδραματιζόμενα, πέρα από το τραγικό στοιχείο της εποχής που τα υπερκάλυπτε, με έργο παραλόγου».

Στις 15 Νοεμβρίου 1922 οι Δημήτριος Γούναρης, Νικόλαος Στράτος, Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, Νικόλαος Θεοτόκης, Γεώργιος Μπαλτατζής και Γεώργιος Χατζηανέστης καταδικάστηκαν σε θάνατο για εσχάτη προδοσία εναντίον του έθνους, ως οι κύριοι υπαίτιοι της Μικρασιατικής Καταστροφής και εκτελέστηκαν στο Γουδί.

Το πρωί της ίδιας μέρας, ο Πρόεδρος του Έκτακτου Στρατοδικείου, Αλέξανδρος Οθωναίος, διαβάζει την ετυμηγορία και, όντας τρομερά ταραγμένος, ξεχνάει να τηρήσει το πρωτόκολλο και αποχωρεί από την αίθουσα χωρίς να πει «λύεται η συνεδρίασις».

Συντελεστές: Σύλληψη Ιδέας – Σκηνοθεσία: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη Μελέτη σκηνικού χώρου – Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα Μουσική – Σχεδιασμός Ήχου: Γρηγόρης Ελευθερίου Φωτισμοί: Ισμήνη Σταρίδα Συνεργάτης Σκηνοθέτης: Τέρψη Κονταργύρη Επιστημονικός Συνεργάτης: Μάνος Λαμπράκης Φωτογραφίες – Βίντεο: Μαρίλη Ζάρκου, Φάνης Παυλόπουλος

Ερμηνεύουν: Μαρία Μαμούρη, Άννα Μαρία Παπαϊωάννου, Ηρώ Σοφία Σμυρνιούδη, Ηλέκτρα Ελληνικιώτη

Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Ελεάννα Γεωργίου Διεύθυνση – Εκτέλεση Παραγωγής: Θέρος-Εταιρεία Θεάτρου

Η εκδήλωση προσφέρεται δωρεάν από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Το μόνο αντίτιμο είναι το εισιτήριο για την είσοδο στο Μνημείο. Απαραίτητη η προκράτηση θέσης στην ειδική πλατφόρμα του ΥΠΠΟΑ.

*Παρασκευή 19 & Σάββατο 20 Αυγούστου στις 20.30| Επταπύργιο | Ελεύθερη είσοδος | Προκρατήσεις θέσεων: digitalculture.gov.gr

«Η Τελετουργία του Αμανέ» στα Αρχαία Άβδηρα

Η συνθετική ιδέα της μουσικής παράστασης αφορά έναν αμανέ δομημένο πάνω σε έναν διαδραστικό αυτοσχεδιασμό ο οποίος συνδέεται με την ελληνική ποίηση της γενιάς του 30. Η μουσική θα κινηθεί τόσο στο πλαίσιο του ιστορικού/παραδοσιακού αμανέ όσο και πέραν αυτού, ανοίγοντας χώρο και σε πιο σύγχρονους και ελεύθερους μουσικούς πειραματισμούς.

Στόχος είναι να υπογραμμιστεί το γεγονός ότι δεν πρόκειται για μουσειακή μουσική παράδοση αλλά για μια εν δυνάμει ζωντανή φόρμα, που μπορεί να λειτουργεί στο παρόν ακόμα και έξω από το πλαίσιο της ιστορικής της ακμής. Αντίστοιχα, σε επίπεδο στιχουργικού περιεχομένου θα τηρηθεί επίσης η φόρμα του αμανέ, αλλά, στη θέση της λαϊκής ανώνυμης ποίησης, θα χρησιμοποιηθούν αποσπάσματα από τη λεγόμενη λόγια/«έντεχνη» ποίηση της εποχής.

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ Όπως γίνεται φανερό από τη σχετική δισκογραφία, αλλά και από το πλήθος των αναφορών που υπάρχουν σε αυτόν, ο αμανές σφραγίζει με την παρουσία του τη μουσική της Σμύρνης πριν τη μικρασιατική καταστροφή. Μετά το 1922, στο πλαίσιο του κεμαλικού προγράμματος εξευρωπαϊσμού της Τουρκίας, το είδος του αμανέ απαγορεύεται. Ωστόσο, μέσω των Μικρασιατών προσφύγων μεταφέρεται στον ελλαδικό χώρο, όπου συνεχίζει να αναπτύσσεται περίπου για μια δεκαετία, δεχόμενος και άλλες επιρροές.

Ο αμανές αποτελείται από ένα δίστιχο με θεματολογία που περιλαμβάνει τον ανεκπλήρωτο έρωτα, τον χωρισμό, την αρρώστια και τον θάνατο. Ο άρρητος προσωπικός αλλά και κοινωνικός πόνος αποκτά φωνή μέσω του περίτεχνου αμάν – ο πόνος παίρνει σχήμα, εκφράζεται στον κόσμο ως αντικείμενο, γίνεται αναγνωρίσιμος και περατός. Ως έκφραση του πόνου, ο αμανές στοχεύει στο να εκτονώσει ένα κατακλυσμιαίο ψυχικό φορτίο και να θεραπεύσει τόσο τον ίδιο τον τραγουδιστή όσο και τους κοινωνούς της μουσικής τελετής, που συχνά συμπάσχουν έχοντας διαπιστώσει την κοινή τους μοίρα, την κοινό-τοπία του πόνου.

Η θεατρική performance που θα συνοδεύει τη μουσική παράσταση θα προσπαθήσει να μας κάνει όλους κοινωνούς ενός βαθύτερου υπαρξιακού αιτήματος, με έναν τρόπο που φιλοδοξεί να είναι θεραπευτικός. Το σώμα θα ξεκινήσει να πλανάται κενό και άδειο έως ότου η μουσική το ενεργοποιήσει σιγά-σιγά ώστε «να καταφέρει να βρει την ψυχή του», να ζωντανέψει λυτρωτικά, να αποκτήσει κι εκείνο φωνή. Άλλωστε, σύμφωνα με την ανάγνωσή μας, το σχήμα του ξεριζωμού της ψυχής μας από το σώμα και η εκ νέου αναζήτηση του σώματος ως χωρικής πατρίδας αποτελεί –συγχρόνως– μια αλληγορική πράξη για το ίδιο το τραύμα του ξεριζωμού των προσφύγων και τη δύσκολη ένταξή τους στον ελλαδικό χώρο.

Η παραγωγή πραγματοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος 2022, του θεσμού “Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός” του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

*Με την υποστήριξη του Δήμου Αβδήρων*

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 60’

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ: Ιδέα – Σύνθεση: Ευγένιος Βούλγαρης Στιχουργική επιλογή: Ευγένιος Βούλγαρης – Βασίλης Βανταράκης

Μουσικοί: Σαβίνα Γιαννάτου (Τραγούδι – Κίνηση) Ευγένιος Βούλγαρης (Yayli Tanbur – Ούτι – Φωνή) Χάρης Λαμπράκης (Ney) Ουρανία Λαμπροπούλου (Σαντούρι) Ανδρέας Λινός (Viola Da Gamba)

Ηχογραφημένη απαγγελία: Σοφία Χιλλ, Στέλιος Σοφός Σκηνοθετική Επιμέλεια: Ασπασία Λυκουργιώτη

*Παρασκευή 19 & Σάββατο 20 Αυγούστου στις 21.00 | Αρχαία Άβδηρα | Ελεύθερη Είσοδος | Προκρατήσεις θέσεων: digitalculture.gov.gr

Η «Ελένη» του Ευριπίδη (ΚΘΒΕ) στο Αμφιθέατρο Νέων Μουδανιών

Το ΚΘΒΕ παρουσιάζει την τραγωδία του Ευριπίδη «Ελένη» στο Αμφιθέατρο Νέων Μουδανιών, το Σάββατο 20 Αυγούστου 2022, συνεχίζοντας την επιτυχημένη περιοδεία της σε πόλεις και φεστιβάλ της Ελλάδας.

Η Έμιλυ Κολιανδρή κρατά τον ρόλο της Ελένης και ο Βασίλης Παπαβασιλείου σκηνοθετεί.

Η Ελένη γράφτηκε το 412 π.Χ. μετά την πανωλεθρία των Αθηναίων στη Σικελική εκστρατεία και το χαρακτηρίζει ο αντιπολεμικός του χαρακτήρας. Ο Ευρυπίδης σκιαγραφεί τον χαρακτήρα της ηρωίδας του, όχι από τα μυθικά χαρακτηριστικά που της έδωσε ο Όμηρος, αλλά από την ποιητική εικόνα του Στησίχορου, όπου ο Τρωικός πόλεμος δεν έγινε για χάρη μίας γυναίκας αλλά χάριν ενός «ειδώλου».

Ταξίδι και φυγή, ένα αέναο ερωτηματικό, ένα αίνιγμα άλυτο ακόμη και για την Σφίγγα, μεταξύ αίσθησης και παραίσθησης και ατέλειωτων μαχών σώμα με σώμα στην οριογραμμή ενός και μόνο βλέμματος…

Της δισυπόστατης πολυθρύλητης Ελένης, συμβόλου πάθους και πόθου, των αφορμών για την αιτία, των διαδράσεων ανάμεσα σε είναι και σε φαίνεσθαι, της πολύχρονης κατακραυγής, της καιροφύλακτης αξιοπρέπειας, της σθεναρής αντίστασης σε κελεύσματα απατηλής ευκολίας, της αναζήτησης ομιχλοσκόνιστου μισεμού και κραταιάς παλινόστησης.

Η τραγωδία: Η Ελένη στην τραγωδία του Ευριπίδη βρίσκεται από χρόνια στην Αίγυπτο, στο παλάτι του Πρωτέα, μετά το θάνατο του οποίου ο διάδοχος και γιος του Θεοκλύμενος, επιμένει να την παντρευτεί. Οι συμφορές της λοιπόν, αρχίζουν από τη νίκη της Αφροδίτης, όταν η θεά αυτή για να εξασφαλίσει την εκλογή της από τον Πάρη, υποσχέθηκε ως ανταμοιβή του τον γάμο του με την Ελένη.

Η Ήρα όμως οργισμένη για την ήττα της, δημιουργεί από σύννεφο ένα ομοίωμα (είδωλον) το οποίο θα πάρει μαζί του ο Πάρις, νομίζοντας ότι απάγει την Ελένη. Την Ελένη την έστειλε ο Δίας μέσω του Ερμή στην Αίγυπτο, για να ζήσει στο παλάτι του Πρωτέα, περιμένοντας τον άνδρα της Μενέλαο να επιστρέψει από τον πόλεμο.

Ο Μενέλαος μετά από την άλωση της Τροίας κατέπλευσε στην Αίγυπτο όπου συνάντησε την Ελένη και έμαθε με κατάπληξη ότι η «εν Τροία» Ελένη ήταν φάσμα ψευδές. Η πραγματική του σύζυγος ήταν κρυμμένη στην Αίγυπτο καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου και ο καταστροφικός πόλεμος της Τροίας είχε βασιστεί σε ένα ψέμα.

Οι δυο τους συνεννοήθηκαν, μηχανορράφησαν και εξαπάτησαν τον Θεοκλύμενο. Ανέβηκαν έπειτα σ’ ένα πλοίο, τάχα για να τελέσουν θυσία στη θάλασσα, στη μνήμη του Μενέλαου, κι έτσι σώθηκαν και επέστρεψαν στην πατρίδα τους.

Συντελεστές: Μετάφραση: Παντελής Μπουκάλας Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου Συνεργάτης σκηνοθέτης-Δραματουργία: Νικολέτα Φιλόσογλου Σκηνικά- Κοστούμια: Άγγελος Μέντης Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου Χορογραφία: Δημήτρης Σωτηρίου Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος Ενορχήστρωση – Μουσική διδασκαλία: Γιώργος Δούσος Moυσική διδασκαλία: Χρύσα Τουμανίδου Βοηθός σκηνοθέτη: Άννα- Μαρία Ιακώβου Βοηθός σκηνογράφου -ενδυματολόγου: Έλλη Ναλμπάντη Βοηθός χορογράφου: Σοφία Παπανικάνδρου Οργάνωση παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη

Παίζουν: Έμιλυ Κολιανδρή (Ελένη), Θέμης Πάνου (Μενέλαος), Αγορίτσα Οικονόμου (Θεονόη), Γιώργος Καύκας (Θεοκλύμενος), Έφη Σταμούλη (Γερόντισσα), Δημήτρης Κολοβός (Αγγελιοφόρος Α’), Άγγελος Μπούρας (Αγγελιοφόρος Β’), Δημήτρης Μορφακίδης (Τεύκρος), Παναγιώτης Παπαϊωάννου (Θεράπων), Νικόλας Μαραγκόπουλος, Ορέστης Παλιαδέλης (Διόσκουροι)

Χορός: Νεφέλη Ανθοπούλου, Σταυρούλα Αραμπατζόγλου, Λουκία Βασιλείου, Μομώ Βλάχου, Ελένη Γιαννούση, Ηλέκτρα Γωνιάδου, Νατάσα Δαλιάκα, Χρύσα Ζαφειριάδου, Σοφία Καλεμκερίδου, Αίγλη Κατσίκη, Άννα Κυριακίδου, Κατερίνα Πλεξίδα, Μαριάννα Πουρέγκα, Φωτεινή Τιμοθέου, Χρύσα Τουμανίδου

Μουσικοί επί σκηνής: Γιώργος Δούσος (φλάουτο, κλαρίνο, σαξόφωνο, καβάλ), Δάνης Κουμαρτζής (κοντραμπάσο), Θωμάς Κωστούλας (κρουστά), Παύλος Μέτσιος (τρομπέτα, ηλεκτρική κιθάρα), Χάρης Παπαθανασίου (βιολί), Μανώλης Σταματιάδης (πιάνο, ακορντεόν).

*Σάββατο 20 Αυγούστου στις 21.00 | Αμφιθέατρο Νέων Μουδανιών | Εισιτήρια: 10€-13€ | Προπώληση: viva.gr

«Ο Κουρέας της Σεβίλλης» του Μπομαρσέ σε ανοιχτά θέατρα της Χαλκιδικής

«Ο Κουρέας της Σεβίλλης» θα μας μεταφέρει τη διαμάχη του ντοτόρε Μπαρτόλο και του κόμη Αλμαβίβα, αλλά και τον καταφερτζή Φίγκαρο, στα ανοιχτά θέατρα της Θεσσαλονίκης και της Χαλκιδικής, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο 2022.

Συγκεκριμένα θα απολαύσουμε ένα υπέροχο και διασκεδαστικό έργο στο Αμφιθέατρο Σίβηρης το Σάββατο 20 Αυγούστου 2022, στο Ανοιχτό θέατρο Νέων Μουδανιών την Κυριακή 21 Αυγούστου 2022 και στο θέατρο Γης, την Παρασκευή 9 και Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2022.

Την επιτυχημένη παράσταση σκηνοθετεί η Σοφία Σπυράτου και συμμετέχει στις θεατρικές εκδηλώσεις του 8ου Φεστιβάλ Δάσους 2022, στο Φεστιβάλ Θάλασσας 2022 και στο 30ο Φεστιβάλ Κασσάνδρας 2022.

Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, θα ερμηνεύσει και την περίφημη άρια του Ροσίνι ελαφριά πειραγμένη. Στο ρόλο του Ντοτόρε Μπαρτόλο ο Φάνης Μουρατίδης.

Λίγα λόγια για το έργο:

Το 1775 στις παρυφές της Γαλλικής επανάστασης ο Καρόν ντε Μπομαρσέ εμπνεόμενος από το διαφωτισμό και τα κηρύγματα του Βολταίρου, του Ρουσσώ κι επηρεασμένος εκτός των άλλων από τον Μολιέρο και τον Μαριβώ γράφει τον περίφημο «Κουρέα της Σεβίλλης» που ανεβαίνει στο θέατρο με πρωτοφανή επιτυχία και στη συνέχεια μεταμορφώνεται από τον Τζοακίνο Ροσίνι σε μια από τις πιο διάσημες όπερες παγκοσμίως.

Ο περίφημος Φίγκαρο εμφανίζεται για πρώτη φορά στη θεατρική πινακοθήκη ως ένας μυθικός χαρακτήρας τυχοδιώκτη πονηρού καταφερτζή αλλά και ονειροπόλου ο οποίος ήταν προάγγελος μιας επανάστασης που έμελλε να αλλάξει τον κόσμο.

Στην ιστορία του έργου μπαίνει ανάμεσα στη διαμάχη του γέρο Ντοτόρε Μπαρτόλο και του νεότερού του κόμη Αλμαβίβα που μάχονται για το ποιος θα καταφέρει να παντρευτεί την πανέμορφη Ροζίνα. Παρά τις μάταιες προφυλάξεις του Μπαρτόλο ο Φίγκαρο με τα πανέξυπνα τεχνάσματά του καταφέρνει να κερδίσει ο αριστοκράτης κόμης Αλμαβίβα την πανέμορφη Ροζίνα κι ως εκ τούτου στο τέλος να νικήσει ο έρωτας.

Αξιοσημείωτο είναι το πετυχημένο ανέβασμα του έργου από το Εθνικό θέατρο από το 1948 έως το 1950 σε μετάφραση Δημήτρη Ροντήρη και σκηνοθεσία Κλ. Κλώνη όπου το ρόλο του Φίγκαρο υποδύθηκε ο νεαρός τότε Δημήτρης Χορν, της Ροζίνας η Έλλη Λαμπέτη, του κόμη Αλμαβίβα ο Ανδρέας Φιλιππίδης και του γιατρού Μπαρτόλο ο Χριστόφορος Νέζερ.

Η Σοφία Σπυράτου στήνει φέτος μία παράσταση κωμική, φασαριόζικη και ονειροπόλα, ενσωματώνοντας σύγχρονα στοιχεία και ταξιδεύοντας το θεατή μέσα από την καινούρια μετάφραση- διασκευή της Λουίζας Μητσάκου, με μία γλώσσα σημερινή.

H μουσική της παράστασης, από τα γνωστά σε όλους θέματα του Ροσίνι έως τις πρωτότυπες μελωδίες του Μιλτιάδη Παπαστάμου συγκινούν και τονίζουν το μουσικό χαρακτήρα της παράστασης. Τα σκηνικά και τα κοστούμια του Μανόλη Παντελιδάκη εντυπωσιάζουν ισορροπώντας ανάμεσα στο κλασικό και το σύγχρονο.

Πρωταγωνιστούν: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος Φάνης Μουρατίδης Γιώργος Συμεωνίδης, Ρένος Ρώτας, Νίκη Βακάλη, Μάριος Πετκίδης, Γιάννης Ζαράγκαλης

Χορεύουν: Adolfo Vega, Σοφία Μαρτίου, Γκάμπριελ Μιρτσέα, Φαίδρα Νταϊόγλου, Γιάννης Σμέρος, Κωστής Τσιαμάγκας, Τατιανή Χατζημπίνου

Μουσικοί: Μιλτιάδης Παπαστάμου, Μαρίνος Γαλατσινός, Φοίβος Ζήτης, Αλέξανδρος Κασάρτζης

Ταυτότητα Παράστασης: Διασκευή, Μετάφραση: Λουίζα Μητσάκου/Σκηνοθεσία, Χορογραφία: Σοφία Σπυράτου/Σκηνικά, Κοστούμια: Μανόλης Παντελιδάκης/Μουσική επεξεργασία, Πρωτότυπη μουσική: Μιλτιάδης Παπαστάμου/Μουσική Διδασκαλία: Δέσποινα Στεφανίδου/Σχεδιασμός Φωτισμών: Λευτέρης Παυλόπουλος/Βοηθός Σκηνοθέτη: Αιμιλία Σιαφαρίκα/Βοηθός Χορογράφου: Αλέξανδρος Κεϊβανάη/Βοηθός Σκηνογράφου: Ελίνα Δράκου/Βοηθός Ενδυματολόγου: Χαρά Τσουβαλά

Φωτογραφίες: Γιώργος Καπλανίδης, Μαριλένα Αναστασιάδου/Trailer παράστασης: Κωνσταντίνος Ζουρνάς / Digital.gr/Teaser παράστασης: Μαριλένα Αναστασιάδου/Σχεδιασμός Αφίσας: Χριστόφορος Χαραλαμπόπουλος/Οργάνωση Παραγωγής: Ντόρα Βαλσαμάκη/Βοηθός Παραγωγής: Κατερίνα Λιάτσου – Αλεξάνδρα Μήτσου/Επικοινωνία, Δημόσιες Σχέσεις: Μαργαρίτα Σίσιου/Διαδικτυακή επικοινωνία: Κωνσταντίνος Ζουρνάς / Digital.gr

*Σάββατο 20 Αυγούστου στις 21.00 | Αμφιθέατρο Σίβηρης | Εισιτήρια: 15€-20€ | Προπώληση: viva.gr

*Κυριακή 21 Αυγούστου στις 21.00 | Ανοιχτό θέατρο Νέων Μουδανιών |Εισιτήρια: 15€-20€ | Προπώληση: viva.gr

---

Εικαστικά-Εκθέσεις

“2291” – Διατομεακό Project στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης

Το “2291” της ERGON-CULTURE είναι ένα διατομεακό project του Βασίλη Μπαλάσκα το οποίο επιχειρεί μία ποιητική ανάγνωση της επετείου της Μικρασιατικής Καταστροφής. Κεντρικός άξονας είναι μία νέα εγκατάσταση neon μεγάλων διαστάσεων, που αποτελείται από τις φράσεις THERE IS NO SEA WITHOUT A LAND («Δεν υπάρχει θάλασσα χωρίς στεριά») και THERE IS NO LAND WITHOUT A SEA («Δεν υπάρχει στεριά χωρίς θάλασσα»). Το έργο προτείνει μία περισσότερο στοχαστική ή ακόμα και αισιόδοξη προσέγγιση του ιστορικού τραύματος και πλαισιώνεται από δίγλωσση έκδοση, δύο δράσεις-εργαστήρια, συμβουλευτική υποστήριξη, ιστότοπο (www.2291.gr) και διεθνή ημερίδα με συνδιοργανωτή το Πανεπιστήμιο του Kingston (Λονδίνο). Μέσω του project, το 2291 καθίσταται μία φανταστική χρονολογία που αναφέρεται όχι μόνο στον οικουμενικό και διαχρονικό χαρακτήρα των προσφυγικών καταστροφών, αλλά και στην ελπίδα αυτές να εκλείψουν νωρίτερα παρά αργότερα. Η παραγωγή πραγματοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος 2022, του θεσμού “Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός” του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Μέσα από την αντιστροφή των ψηφίων της χρονολογίας της Μικρασιατικής Καταστροφής (1922), ο Μπαλάσκας καλεί το ελληνικό αλλά και διεθνές κοινό να τοποθετήσει τα γεγονότα της Καταστροφής, καθώς και όσα οδήγησαν σε αυτήν και όσα ακολούθησαν, μέσα σε ένα ιστορικό πλαίσιο διαρκούς μεταβολής όπως αυτό που κατεξοχήν χαρακτηρίζει την ελληνική ιστορία και την περιοχή της Μεσογείου. Η εγκατάσταση νέον στον προαύλιο χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου της Θεσσαλονίκης δημιουργεί έναν μεταβαλλόμενο δημόσιο χώρο, καθώς αυτός κινείται διαρκώς μεταξύ φωτός και σκότους. Αυτό συμβαίνει όχι μόνο μέσω της διαδοχής ημέρας και νύχτας, αλλά και μέσα από την 24ωρη κυκλική εναλλαγή της φωτιζόμενης φράσης της εγκατάστασης, που συμβαίνει τα μεσάνυχτα της κάθε ημέρας: THERE IS NO SEA WITHOUT A LAND («Δεν υπάρχει θάλασσα χωρίς στεριά») και THERE IS NO LAND WITHOUT A SEA («Δεν υπάρχει στεριά χωρίς θάλασσα»).

Ο καλλιτέχνης εμπνέεται από τις προσωπικές μνήμες του παππού του, Μιχαήλ Ορφανίδη, ο οποίος ήταν 11 ετών κατά την Καταστροφή της Σμύρνης και διέφυγε μαζί με χιλιάδες άλλους Έλληνες προς τη μητέρα-πατρίδα μέσω της Χίου. Μέσα από τον τίτλο του έργου, ο Μπαλάσκας συνδέει την καλλιτεχνική του οπτική πάνω στη Μικρασιατική Καταστροφή με τις περιγραφές του παππού του που αφορούσαν το μέλλον: την προσμονή του σωτήριου ταξιδιού, την ελπίδα της άφιξης και, μετέπειτα, την ακλόνητη πίστη στην οικοδόμηση ενός καλύτερου μέλλοντος για τον ίδιο, την οικογένειά του και τη χώρα του.

Η σύγχρονη ιστορία της Θεσσαλονίκης είναι συνυφασμένη με τη Μικρασιατική Καταστροφή – από τη φιλοξενία του στρατηγείου της Μικρασιατικής Εκστρατείας μέχρι τον Μάρτιο του 1920, έως την υποδοχή χιλιάδων προσφύγων αμέσως μετά την Καταστροφή και στα χρόνια που ακολούθησαν. Η νέα αυτή πραγματικότητα δημιούργησε πολλαπλές προκλήσεις για την πόλη, αλλά ταυτόχρονα εμπλούτισε τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα που η Θεσσαλονίκη είχε για ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της. Επιπλέον, ως απότοκος του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, η Καταστροφή σηματοδοτεί το τέλος ενός ευρύτερου κύκλου εξελίξεων που ξεκίνησαν με τους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913) και είδαν την Ελλάδα να εξαπλώνεται, θέτοντας έτσι τις βάσεις του σημερινού ελληνικού κράτους.

Η εγκατάσταση νέον παρουσιάζει δύο φράσεις αξιωματικές και «αυταπόδεικτες», οι οποίες σε συνδυασμό δημιουργούν μία αίσθηση επανάληψης και πλεονασμού: φυσικά και δεν υπάρχει καμία θάλασσα χωρίς στεριά, καθώς αντίστοιχα και καμία στεριά χωρίς θάλασσα. Αυτή η διαπίστωση αφορά όχι μόνον το παρόν, αλλά και το παρελθόν, καθώς επίσης και το μέλλον. Μέσα από αυτήν την ποιητική και «οξύμωρη» χρήση της γλώσσας, η εγκατάσταση τονίζει τόσο το ευμετάβλητο της ιστορίας, όσο και τις εγγενείς αντιφάσεις των συναισθημάτων που χαρακτηρίζουν κάθε είδους μετανάστευση, είτε αυτή βρίσκεται στην αρχή της (στο σημείο αναχώρησης / στο χαμένο σπίτι), είτε στο τέλος της (στο σημείο άφιξης / στο νέο σπίτι).

Οι αντιφάσεις αυτές καθίστανται ιδιαίτερα επίκαιρες με δεδομένες τις υπαρξιακές απειλές που καλείται να αντιμετωπίσει σήμερα η Ελλάδα, αλλά και ολόκληρη η ανθρωπότητα – από την επανεμφάνιση του κινδύνου μίας περιφερειακής ή και παγκόσμιας πολεμικής σύρραξης με ανυπολόγιστες ανθρωπιστικές καταστροφές, μέχρι την κλιματική αλλαγή και τις βίαιες μετακινήσεις πληθυσμών που ήδη αυτή επιφέρει. Στην περίπτωση του “2291”, οι «κύκλοι της Ιστορίας» αποτελούν όχι απλώς ένα σχήμα λόγου, αλλά μια εμφατική υπενθύμιση ότι κάθε δράση ακολουθείται από μία αντίδραση, όπως επίσης και ότι αυτοί οι «κύκλοι» μπορούν να αποκτήσουν διαφορετικές αναγνώσεις και χρησιμότητα ανάλογα με τη χρονική απόσταση που έχουμε από αυτούς.

Δράσεις – Εργαστήρια

Αίθουσα Μαν. Ανδρόνικος – Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης

21 Ιουλίου, Πέμπτη, 11:00-13.00. (Για νέους και εφήβους)

22 Ιουλίου, Παρασκευή, 11:00-13.00. (65+) (Προεγγραφή υποχρεωτική στο [email protected])

Το πρότζεκτ “2291” συνοδεύεται από δύο δράσεις-εργαστήρια από τον Βασίλη Μπαλάσκα, που θα πραγματοποιηθούν στις 21 και 22 Ιουλίου στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης (11:00-13:00). Μέσα από τις δύο δράσεις, ο καλλιτέχνης θα αναλύσει την εγκατάσταση που εκθέτει στον προαύλιο χώρο του Μουσείου και τη σχέση της με προηγούμενα έργα του, συνδέοντας παράλληλα την αφήγησή του με επιλεγμένα αρχαιολογικά εκθέματα που αφορούν τον πόλεμο, τη θάλασσα και την μετανάστευση. Με αυτόν τον τρόπο, ο Μπαλάσκας θα προσφέρει ένα εναλλακτικό είδος ξενάγησης τόσο σε ένα έργο σύγχρονης τέχνης όσο και σε μία αρχαιολογική συλλογή. Η δράση θα ολοκληρωθεί ζητώντας από τους συμμετέχοντες να προσφέρουν τη δική τους οπτική πάνω στην επέτειο της Μικρασιατικής Καταστροφής (1922) και στα ευρύτερα ζητήματα που θίγει το πρότζεκτ “2291”, μέσα από το συνδυασμό γλώσσας και εικόνας. Η πρώτη δράση, την Πέμπτη 21 Ιουλίου, απευθύνεται σε νέους και εφήβους με ενδιαφέρον για τη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία σε όλες τις μορφές της, συμπεριλαμβανομένων και νέων σπουδαστών σε καλλιτεχνικά πεδία-επαγγέλματα. Η δεύτερη δράση, την Παρασκευή 22 Ιουλίου, απευθύνεται σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας (65+), τα οποία επιθυμούν να αποκτήσουν μία διαφορετική οπτική πάνω στη συνέχεια ιστορίας και τέχνης, ερχόμενοι παράλληλα σε επαφή με την οπτική των νεότερων γενεών.

Βιογραφικό σημείωμα του καλλιτέχνη

Ο Βασίλης Μπαλάσκας (γεν. 1983, Θεσσαλονίκη) είναι εικαστικός, συγγραφέας και ακαδημαϊκός με έδρα το Λονδίνο. Χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα και τεχνικές, ο Μπαλάσκας διερευνά σύγχρονα πολιτικά ζητήματα και τη διασύνδεσή τους με τον οπτικό πολιτισμό της παγκοσμιοποίησης. Έργα του έχουν εκτεθεί διεθνώς, σε γκαλερί, μουσεία, φεστιβάλ και δημόσιους χώρους. Το 2012, εκπροσώπησε τo Ηνωμένο Βασίλειο στην Πολιτιστική Ολυμπιάδα του Λονδίνου και στο Maribor, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, ενώ το 2018 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Έκθεση Μνήμης της Ιταλίας για τα 100 χρόνια από τη λήξη του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου. Επιπλέον, το 2018 επιλέχθηκε ως ένας από τους 4 νικητές των ετήσιων καλλιτεχνικών βραβείων του Ινστιτούτου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, ενώ έχει προταθεί για διάφορα διεθνή βραβεία, μεταξύ των οποίων το BLOOOM Award της Art Düsseldorf (2019), το Constance Fairness Foundation Prize (2015), το Prix de la Jeune Scène Artistique Méditerranéenne των Jean-Luc Lagardere Foundation / HYam (2014) και το AUDI Art Award της Art Cologne (2013). Επίσης, έχει λάβει αναθέσεις για την παραγωγή νέων έργων από το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Βαρκελώνης (MACBA), την John Hansard Gallery, το Εβραϊκό Μουσείο του Λονδίνου, την 4η Μπιενάλε της Θεσσαλονίκης, την Όπερα του Cork κ.α. Δοκίμιά του έχουν δημοσιευτεί σε ακαδημαϊκά και πολιτιστικά έντυπα, όπως τα Journal of Visual Culture, Third Text, Revista Arta και Espace Art Actuel. Τα πιο πρόσφατα βιβλία του είναι τα ‘Fabricating Publics: The Dissemination of Culture in the Post-truth Era’ (Open Humanities Press, 2021) και ‘Institution as Praxis: New Curatorial Directions for Collaborative Research’ (Sternberg Press, 2020). Με αρχικές σπουδές ως οικονομολόγος (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), κατέχει διδακτορικό τίτλο από το πρόγραμμα Critical Writing in Art and Design και μεταπτυχιακό τίτλο από το πρόγραμμα Communication Art and Design του Royal College of Art. Από το 2019, ο Μπαλάσκας είναι Διευθυντής Έρευνας, Επιχειρηματικότητας και Καινοτομίας της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου του Kingston.

Συντελεστές: Βασίλης Μπαλάσκας (Bill Balaskas) Εικαστικός, Διευθυντής Έρευνας, Επιχειρηματικότητας και Καινοτομίας, Αναπληρωτής Καθηγητής, Σχολή Καλών Τεχνών, Kingston University, London.

ΑΜΚΕ : ΕRGON-CULTURE

*Εγκαίνια & Παρουσίαση Εικαστικής Εγκατάστασης: 20 & 21 Ιουλίου στις 20.00 & 21.00 | Διάρκεια project: 20 Ιουλίου έως 15 Σεπτεμβρίου | Δράσεις – Εργαστήρια: Πέμπτη 21 & Παρασκευή 22 Ιουλίου, 11:00-13.00 | Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης | Προκρατήσεις θέσεων: digitalculture.gov.gr

Σπονδυλωτή έκθεση «Κοινό Κτήμα» στο MOMusContemporary (Α’ μέρος)

«Κοινό Κτήμα» ονομάζεται η νέα, σπονδυλωτή έκθεση του MOMus-Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη, η οποία πρόκειται να αναπτυχθεί σε όλους τους χώρους περιοδικών εκθέσεων του μουσείου και περιλαμβάνει τα έργα τέχνης που περιήλθαν στην κατοχή του MOMus στο σύνολό του μέσα στα τρία χρόνια από τη συγκρότησή του.

Στο πρώτο μέρος της έκθεσης (11 Μαρτίου – 25 Σεπτεμβρίου 2022) παρουσιάζονται τα έργα των δωρεών που αποκτήθηκαν με την γενναιόδωρη χειρονομία των καλλιτεχνών και των ιδιωτών δωρητών προς το ΜΟΜus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης-Συλλογές Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης την τελευταία τριετία.

Στόχος της έκθεσης είναι να εστιάσει στο συλλογικό και επικοινωνιακό χαρακτήρα της σύγχρονης τέχνης που ανταποκρίνεται σε συλλογικές αφηγήσεις, πέρα από θεματικές και εννοιολογικές ερμηνείες. Οι τοποθετήσεις των σύγχρονων δημιουργών παραμένουν πολυφωνικές καθώς επαναδιαπραγματεύονται το μέσο της τέχνης τους μέσα από τη ζωγραφική, τη φωτογραφία, τη γλυπτική, την χαρακτική, τα νέα μέσα και τις ψηφιακές εφαρμογές και επιτρέπουν μια πολυδιάστατη εικαστική προσέγγιση της εποχής μας.

Επιμέλεια: Θοδωρής Μάρκογλου & Κατερίνα Σύρογλου, ιστορικοί της τέχνης και επιμελητές MOMus-Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης

Καλλιτέχνες: Tania Bohuslavska, David Bergé, Rinku Chaudhary, Λεωνίδας Γιαννακόπουλος, Hans Giesen, Δημήτρης Ζουρούδης, Λίζη Καλλιγά, Άρης Κατσιλάκης, Γιάννης Κουνέλλης, Φουστί Λαμέ, Αλεξάνδρα Μαράτη, Δημήτρης Μαρωνίδης, Sanyaa Mehrota, Χριστίνα Μήτρεντσε, Νάκης Παναγιωτίδης, Λήδα Παπακωνσταντίνου, Κώστας Παππάς, Λυσίμαχος Πολυχρονίδης, Βασίλης Πούλιος, Bernhard Quade, Ξενής Σαχίνης, Στέργιος Στάμος, Δημήτρης Τάταρης, Αθηνά Τάχα, Βίκυ Τσαλαματά, Βιβή Τσιόγκα, Arda Yalkin, Μανώλης Χάρος, Μαρία Χουλάκη

Την έκθεση πλαισιώνουν ξεναγήσεις για το κοινό και εκπαιδευτικές δράσεις.

*Διάρκεια έκθεσης: 11 Μαρτίου έως 25 Σεπτεμβρίου | MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης-Συλλογές Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (Εγνατία 154, εντός ΔΕΘ-HELEXPO)

Μνήμες Μικρασιατικής Εκστρατείας 1919-1922 στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών

Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών τιμά τον Ελληνισμό των Αλησμόνητων Πατρίδων με την Έκθεση Φωτογραφικού – Αρχειακού Υλικού: Μνήμες Μικρασιατικής Εκστρατείας 1919-1922, την Τετάρτη 13 Απριλίου 2022, ώρα 19.30.

Την Έκθεση θα εγκαινιάσει στην Πινακοθήκη της Ε.Μ.Σ. ο Υφυπουργός Παιδείας κ. Άγγελος Συρίγος και θα ακολουθήσει ξενάγηση του συλλέκτη της Εκθέσεως, Αρχαιολόγου κ. Πέτρου Μεχτίδη.

Την εκδήλωση θα προλογίσει ο Πρόεδρος της Ε.Μ.Σ. ο οποίος και θα βραβεύσει τον συλλέκτη.

Στην Έκθεση παρουσιάζονται περισσότερα από 200 εκθέματα Φωτογραφικού – Αρχειακού Υλικού, συλλογή του ανωτέρω συλλέκτη, με θέμα τη Μικρασιατική Εκστρατεία και τις Ελληνικές Κοινότητες της περιοχής (Μικράς Ασίας). Περιλαμβάνει αναπαραγωγές φωτογραφιών αλλά και πρωτότυπο υλικό (χάρτες από τον 17ο έως τον 20ό αι.), στρατιωτικά έγγραφα, επιστολικά δελτάρια και βιβλία.

Για επισκέψεις εκπαιδευτικών μονάδων, φορέων πολιτισμού, στρατιωτικών Σχολών κ.λπ. να προηγείται συνεννόηση με τον υπεύθυνο της Πινακοθήκης, κ. Γιώργο Ρουσσέτη, τηλ.: 2310 238601 & 6977264377 ή με την υπεύθυνη Γραμματείας κα Λένα Ρέγκου, τηλ.: 2310 270972.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης θα τηρούνται όλα τα προβλεπόμενα υγειονομικά μέτρα κατά του Covid-19, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.

*Διάρκεια έκθεσης: 13 Απριλίου έως Οκτώβριος | Πινακοθήκη Ε.Μ.Σ. (Νικολάου Γερμανού 1, Θεσσαλονίκη – 6ος όροφος) | Ωράριο: Δευτέρα – Παρασκευή 10.00 – 15.00, Κυριακή 11.00 – 15.00, Πέμπτη 18.00 – 20.00 | Είσοδος ελεύθερη | Περισσότερες πληροφορίες: τηλ. 2310238601, e-mail [email protected]

Εικαστική Έκθεση “1922-2022 Προσφυγιά” στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών

Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών τιμά την ιστορία του προσφυγικού Ελληνισμού με την εικαστική Έκθεση Ελλήνων καλλιτεχνών, 1922-2022 ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ 22+8 ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ

*Διάρκεια έκθεσης: 18 Μαΐου έως Οκτώβριος | Πινακοθήκη Ε.Μ.Σ. (Νικολάου Γερμανού 1, Θεσσαλονίκη – 6ος όροφος) | Ωράριο: Δευτέρα – Παρασκευή 10.00-15.00, Κυριακή 11.00-15.00 & Πέμπτη 18.00-20.00 | Είσοδος Ελεύθερη

Έκθεση «Τέχνη: Απάντηση στη Σύγκρουση» στη Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης Casa (Villa) Bianca

Μια διεθνούς χαρακτήρα εικαστική έκθεση – ορόσημο με θέμα «Τέχνη: Απάντηση στην Σύγκρουση; – Art Communicating Conflict Resolution» εγκαινιάζεται την Τετάρτη 29 Ιουνίου 2022 και ώρα 19:30, στη Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης Casa (Villa) Bianca, με έργα 39 διεθνούς φήμης καλλιτεχνών απ’ όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων του Νέλσον Μαντέλα αλλά και Ελλήνων και κυπρίων καλλιτεχνών. Η έκθεση διοργανώνεται στο πλαίσιο του «Conflict and Art», μιας διεθνούς πρωτοβουλίας με επικεφαλής τη Θεσσαλονικιά Βάσια Δεληγιάννη, επιμελήτρια τέχνης – μουσειολόγο και καλλιτέχνιδα που ζει και εργάζεται στην Ουάσιγκτον DC, στις Η.Π.Α.

Παράλληλα με την έκθεση και με την υποστήριξη των φορέων «UNESCO Chair in Intercultural Policy for an Αctive Citizenship and Solidarity» – Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, «UNESCO Hellenic National Commission» και «UN Region Information Center for Western Europe», διοργανώνεται ένα μονοήμερο διεθνές συνέδριο με θέμα «Τέχνη και επίλυση συγκρούσεων : Ένας διαπολιτισμικός διάλογος – Art Communicating Conflict Resolution: An Intercultural Dialogue ». Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 30 Ιουνίου 2022, από τις 10:00 π.μ. έως τις 17:00 μ.μ., στην Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Θεσσαλονίκης (Βασιλέως Γεωργίου Α’ 1).

Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου θα γίνει παρουσίαση του βιβλίου με τίτλο: «Μπορεί η τέχνη να βοηθήσει στην επίλυση συγκρούσεων; – Can Art aid in Resolving Conflicts?». Το βιβλίο αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την πρωτοβουλία «Conflict and Art» και είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας ακαδημαϊκών καθηγητών από τις ΗΠΑ και από το Ισραήλ, του Jerry Wind από το Wharton School του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια (UPenn) και των OmatLev-Er και Noam Latar από το Πανεπιστήμιο IDC Herzliya. Πάνω από 100 κορυφαίοι και ανερχόμενοι ακαδημαϊκοί, καλλιτέχνες και άνθρωποι του πολιτισμού από όλο τον κόσμο επιχειρούν στο βιβλίο αυτό να εξερευνήσουν τον δυνητικά εποικοδομητικό ρόλο της τέχνης στην επίλυση συγκρούσεων και στη δημιουργία γεφυρών μεταξύ αντίπαλων ομάδων. Ο καθηγητής καθηγητής Noam Latar θα παρευρεθεί στο συνέδριο και θα παρουσιάσει ο ίδιος το βιβλίο.

Η έκθεση της πρωτοβουλίας «Conflict and Art» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα τον Ιούλιο του 2019 και πρόκειται να ταξιδέψει στην Κύπρο, στο Ισραήλ, στη Γαλλία και στις ΗΠΑ. Η έκθεση της Θεσσαλονίκης είναι εμπλουτισμένη με περισσότερα έργα και παρουσιάζεται σε μια ιδιαίτερα δύσκολη συγκυρία για την παγκόσμια ειρήνη, τροφοδοτώντας διαχρονικά ερωτήματα για τον ρόλο της τέχνης στην επίλυση των συγκρούσεων. Διοργανώνεται με την υποστήριξη του Δήμου Θεσσαλονίκης και της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού και Τουρισμού και θα διαρκέσει έως τις 31 Ιουλίου 2022.

Press kit & δήλωση συμμετοχής εδώ

*Διάρκεια έκθεσης: 29 Ιουνίου έως 31 Ιουλίου | Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης Casa Bianca (Θεμιστοκλή Σοφούλη 3, Θεσσαλονίκη)

«Ανέστιοι Προσφεύοντες» στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού

Στις 12 Ιουλίου 2022, ημέρα Τρίτη και ώρα 20:00, εγκαινιάζεται στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού (Θεσσαλονίκη) το έργο του Γιώργου Κόρδη με τίτλο «Ανέστιοι Προσφεύγοντες». Πρόκειται για μια εικαστική σύνθεση-εγκατάσταση μνημειακών διαστάσεων που προσεγγίζει το θέμα της ανεστιότητας-προσφυγιάς ως κοινωνικό-ιστορικό φαινόμενο ανιχνεύοντας τις υπαρξιακές, ψυχολογικές και ανθρωπιστικές διαστάσεις του. Η εγκατάσταση αποτελείται από 8 (oκτώ) επιμέρους αυτοτελή έργα, τα οποία συν- ενώνονται σε ένα ενιαίο έργο που δείχνει την πορεία ανθρώπων που βιαίως απώλεσαν την εστία τους και πορεύονται υπό το κράτος του φόβου προς αναζήτηση νέας φιλόξενης γης για να στεγάσουν τη ζωή τους και τα όνειρά τους.

Πρόκειται για μια εξ ολοκλήρου ψηφιακή δημιουργία η οποία θα παρουσιαστεί τυπωμένη από το εργαστήριο Colour Consulting Group της Θεσσαλονίκης και τους αδελφούς Γράνη με τη μέθοδο Giclee σε fine art canvas Hahnemühle στο περιστύλιο του αιθρίου του μουσείου.

Ο Γιώργος Κόρδης είναι ένας σημαντικός σύγχρονος εικαστικός και θεωρητικός της βυζαντινής τέχνης. Βασιζόμενος στις αρχές του βυζαντινού εικαστικού συστήματος και σε ανοικτό διάλογο με ρεύματα της αρχαίας και σύγχρονης τέχνης έχει διαμορφώσει το προσωπικό εικαστικό του ιδίωμα. Είναι παράλληλα πρωτοπόρος στην Ελλάδα στον χώρο της ψηφιακής ζωγραφικής, την οποία χρησιμοποιεί για τη δημιουργία σύγχρονων κοσμικών έργων καθώς και εκκλησιαστικών εικόνων.

Στο έργο «Ανέστιοι Προσφεύγοντες» ο καλλιτέχνης επιδιώκει να αναδείξει το τραύμα που επέρχεται στο ανθρώπινο πρόσωπο με τη στέρηση της εστίας. Η πομπή των ανθρώπων που παρουσιάζεται εστιάζει στην ανάδειξη των πρωταρχικών συναισθημάτων του φόβου, της ανασφάλειας, της εγκατάλειψης αλλά κυρίως επιδιώκει να δείξει με εικαστικά μέσα την αλλοίωση της ψυχής του ανθρώπου, η οποία μέσα στην ανεστιότητα κινδυνεύει να χάσει την ικανότητά της να σχετίζεται και να συνδέεται, να λειτουργεί ως κοινωνία. Παράλληλα με την έκθεση της εικαστικής εγκατάστασης, στο αμφιθέατρο “Μελίνα Μερκούρη” του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού θα προβληθεί ένα video art , έργο της μουσικού και σκηνοθέτριας Φένιας Παπαδόδημα, στο οποίο παρουσιάζεται η διαδικασία δημιουργίας του έργου με μουσική επένδυση και ποιητικές αναφορές. Η έκθεση θα παραμείνει ανοιχτή για το κοινό σε όλη τη διάρκεια της θερινής περιόδου έως τις 31 Αυγούστου.

Συντελεστές: Για την έκθεση γράφουν οι: Μάνος Στεφανίδης, ιστορικός τέχνης, Δημήτρης Κοσμόπουλος ποιητής, Κeri Wiederspahn, εικαστικός , διεθνής επιμελήτρια των εκθέσεων του Γιώργου Κόρδη. Επιμέλεια έκθεσης για το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Δρ Αγαθονίκη Τσιλιπάκου, Προϊσταμένη Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού – Αίθριο

*Εγκαίνια: Τρίτη 12 Ιουλίου στις 20.00 | Διάρκεια έκθεσης: 12 Ιουλίου έως 31 Αυγούστου | Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού (Λεωφ. Στρατού 2, Θεσσαλονίκη) |Ωράριο: Δευτέρα έως Κυριακή: 08.00 – 20.00 | Είσοδος ελεύθερη

Έκθεση “Δέκα Εκπαιδευτικά Τετράδια – Άγιος Γεώργιος Πέγειας” στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ.

Μετά την επιτυχημένη παρουσίαση του προγράμματος στην Γκαλερί Γκλόρια (Λευκωσία-Κύπρος, 6-23 Μαΐου 2022), η έκθεση «Δέκα Εκπαιδευτικά Τετράδια – Άγιος Γεώργιος Πέγειας» θα εγκαινιαστεί στο Τελλόγλειο Ίδρυμα την Παρασκευή 27 Μαΐου στις 19:30.

Τα Δέκα Εκπαιδευτικά Τετράδια αποτελούν ένα πρωτότυπο, συστηματικό και ολοκληρωμένο πρόγραμμα με αρχαιολογικό, εκπαιδευτικό και αισθητικό χαρακτήρα, που σκοπό έχει να βοηθήσει τους εκπαιδευτικούς στην προετοιμασία και πραγματοποίηση επισκέψεων μαθητών Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου στον αρχαιολογικό χώρο του Αγίου Γεωργίου (δυτικό ακρωτήριο της Κύπρου Δρέπανον). Το πρόγραμμα λειτουργεί και ως υπόδειγμα για επισκέψεις σε οποιονδήποτε αρχαιολογικό χώρο και δεν απευθύνεται αποκλειστικά σε εκπαιδευτικούς. Τα Δέκα Εκπαιδευτικά Τετράδια παρουσιάζονται σε έκθεση στο Τελλόγλειο Ίδρυμα λόγω του πηγαίου και αυθόρμητου κινήτρου των συντακτών τους, του πολύεδρου περιεχομένου και της καλλιτεχνικής σύνθεσής τους.

Η σύνταξη των Τετραδίων έγινε από παλαιά μέλη της Ελληνικής Αρχαιολογικής Αποστολής στον Άγιο Γεώργιο Πέγειας (Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Υπουργείο Πολιτισμού) και συνεργάτες εκπαιδευτικούς με την εποπτεία του Τμήματος Αρχαιοτήτων Κύπρου και χορηγία του Ιδρύματος Αναστάσιος Γ. Λεβέντης (Λευκωσία), σύμφωνα με τα αναλυτικά προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας της Κύπρου. Εικαστικά έργα των ζωγράφων και εκπαιδευτικών Ρήνου Στεφανή και Σούζαν Βάργκας εμπλουτίζουν τα Τετράδια.

Συντελεστές των Εκπαιδευτικών Τετραδίων: Χρήστος Αργυρού, Σούζαν Βάργκας, David Castrillo, Σάββας Θωμά, Πέλλη Μάστορα, Κυριάκος Ματθαίου, Λεόνη Μεννογιάτη, Όλγα Μπακιρτζή, Χαράλαμπος Μπακιρτζής, Ρήνος Στεφανή, Θέκλα Φωτίου.

*Διάρκεια έκθεσης: 27 Μαΐου έως 9 Οκτωβρίου | Ωράριο: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 9.00 – 14.00, Τετάρτη 9.00 – 14.00 & 17.00 – 21.00, Σάββατο & Κυριακή 10.00 – 18.00 | Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ. (Αγίου Δημητρίου 159A, Θεσσαλονίκη)

Έκθεση “Μνημονικοί Τόποι απο τον Πόντο και τη Μικρά Ασία στη Μακεδονία” στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα

Η έκθεση «ΜΝΗΜΟΝΙΚΟΙ ΤΟΠΟΙ. Από τον Πόντο και τη Μικρά Ασία στη Μακεδονία», θα λάβει χώρα στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα.

Πρόκειται για μια ομαδική έκθεση με μεγάλη ποικιλία σπουδαίων έργων καλλιτεχνών και ντοκουμέντων. Θα θεωρήσουμε τιμή μας την παρουσία σας.

*Διάρκεια έκθεσης: 28 Μαΐου έως 31 Δεκεμβρίου | Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα (Προξένου Κορομηλά 23, Θεσσαλονίκη) | Ωράριο: Δευτέρα & Τρίτη 9.00 – 14.00, Τετάρτη 9.00 – 20.00, Πέμπτη & Παρασκευή 9.00 – 14.00, Σάββατο 10.00 – 14.00

Έκθεση «Οργανική Τέχνη. H Πρωτοπορία στο Πέτρογκραντ» στο MOMus-Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη Μονή Λαζαριστών

Η μουσική, η λογοτεχνία, η αρχιτεκτονική, ο κινηματογράφος, το θέατρο, ο χορός, οι επιστήμες και η τέχνη κατά τις πρώτες τρεις δεκαετίες του 20ου αιώνα στη Ρωσία δομούνται και αναπτύσσονται σε κοινή τροχιά, στο πλαίσιο του διακαλλιτεχνικού αισθητικού φαινομένου που αργότερα ονομάστηκε από τους ιστορικούς της τέχνης ‘ρωσική πρωτοπορία’. Η Τέχνη απορροφά και συνδράμει σε όλους τους κραδασμούς και γίνεται ένα με την κοινωνία, γίνεται οργανικό της μέρος. Καλλιτέχνες που αγωνίστηκαν για μια καλύτερη κοινωνία μέσω της τέχνης αλλά στη δεκαετία του 1930 η τέχνη απαγορεύτηκε και οι ίδιοι καταδιώχθηκαν ή απομονώθηκαν. Ένα από τα σημαντικότερα παραδείγματα της σύνθεσης των τεχνών και της σχέσης της Τέχνης με τη Φύση διακρίνεται στη Σχολή Οργανικής Παιδείας του Πέτρογκραντ/Λένινγκραντ υπό τη διεύθυνση και τη θεωρητική επίβλεψη του καλλιτέχνη, μουσικού και δασκάλου Μιχαήλ Ματιούσιν (1861-1934).

Αυτό το ιδιαίτερο μωσαϊκό/πλαίσιο ζύμωσης και δημιουργίας αποτυπώνει η νέα έκθεση του MOMus-Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη στη Μονή Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη, με τίτλο «Οργανική Τέχνη. H Πρωτοπορία στο Πέτρογκραντ» (5 Ιουνίου 2022 – 26 Φεβρουαρίου 2023).

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Κυριακή 5 Ιουνίου 2022, στις 20:00 και θα ακολουθήσει μουσική συναυλία με theremin, του πρώτου οργάνου ηλεκτρονικής μουσικής στον κόσμο, από τη διεθνούς κύρους μουσικό Λύντια Κάβινα, μαθήτρια του εφευρέτη του theremin Λεβ Θέρεμιν.

Τα 250 έργα και το αρχειακό υλικό της έκθεσης προέρχονται από τη συλλογή και το αρχείο Κωστάκη του μουσείου, καθώς και από τη σημαντικότατη δωρεά μιας συλλογής πινάκων, σχεδίων και αρχειακού υλικού της Λιουντμίλα Ιβάνοβα από τους καθηγητές John E. Bowlt και Nicoletta Misler που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα, εμπλουτίζοντας έτσι τις συλλογές του μουσείου. Οι εκθεσιακοί χώροι στη Μονή Λαζαριστών παίρνουν χρώμα, κίνηση και ήχο τόσο από τα έργα που εκτίθενται όσο και από τις διαδραστικές μηχανές πειραματικού ήχου που ανακατασκευάστηκαν βάσει σχεδίων της δεκαετίας του 1920 ειδικά για την έκθεση από τον διευθυντή του Κέντρου Theremin, Αντρέι Σμιρνόφ.

Η έκθεση «Οργανική Τέχνη. H Πρωτοπορία στο Πέτρογκραντ» επικεντρώνεται σε μεγάλο βαθμό στα μαθήματα που δίδαξε στο Πέτρογκραντ/Λένινγκραντ τη δεκαετία του 1920 ο ζωγράφος και μουσικός Μιχαήλ Ματιούσιν, ενώ γίνεται επίσης αναφορά για τη σχέση της τέχνης με την κίνηση στη ζωγράφο και χορεύτρια Νατάλια Ένμαν, μαθήτρια της Ισιδώρας Ντάνκαν και μέλος του χορευτικού και μουσικού συγκροτήματος «Γκεπταχόρ», η οποία συνέδεσε το έργο της με τις διδασκαλίες της Οργανικής Τέχνης. Παράλληλα, παρουσιάζεται, μεταξύ άλλων, το έργο πέντε σημαντικών αλλά όχι ιδιαίτερα γνωστών και μελετημένων γυναικών καλλιτεχνών της ρωσικής πρωτοπορίας από τις δεκαετίες 1900-1930: Ελένα Γκουρό, Ξένια Έντερ, Μαρία Έντερ, Λιουντμίλα Ιβάνοβα, Νατάλια Ένμαν.

Για τον Μιχαήλ Ματιούσιν, η τέχνη υπάρχει στη φύση, στον μικρόκοσμο και τον μακρόκοσμο και χρειάζεται ειδική εκπαίδευση των αισθήσεών μας και ιδίως της όρασης για να την εντοπίσουμε. Σύμφωνα με τον ίδιο, η θεωρία της διευρυμένης όρασης μπορεί να γίνει ένα τέτοιο εκπαιδευτικό εργαλείο, η ζωγραφική δεν μπορεί να είναι στατική, μεταμορφώνεται διαρκώς και συνδέεται στενά με την κίνηση και τον ήχο. Συνδέθηκε ήδη από το 1909 με την ομάδα «Ένωση Νεολαίας» της Πετρούπολης, μία από τις πρώτες πειραματικές καλλιτεχνικές ομάδες της ρωσικής πρωτοπορίας. Ήταν ζωγράφος, μουσικός και δάσκαλος στο Κρατικό Ινστιτούτο Καλλιτεχνικής Παιδείας της Πετρούπολης (ΓΚΙΝΧΟΥΚ), επικεφαλής του «Τμήματος Οργανικής Παιδείας».

Ο όρος «Οργανική Τέχνη/Παιδεία» επινοήθηκε από τον ίδιο τον Ματιούσιν το 1923 και βασιζόταν στη θεωρία ότι ο κόσμος είναι ένα αυστηρά δομημένο σύστημα που διέπεται από νόμους, κινείται αέναα και έχει τον δικό του βιολογικό ρυθμό, ακόμη κι όταν πρόκειται για ανόργανη ύλη όπως είναι οι κρύσταλλοι ή η πέτρα. «Αν η ζωή και η ανάπτυξη του πλέον μικρού είναι παρόμοια με αυτήν του απείρως μεγάλου, και η ουσία τους, ή η ψυχή τους, μπορεί να εκφραστεί, και αν το μικρότερο περιλαμβάνει το μεγαλύτερο, τότε οι αντιλήψεις για τα φαινόμενα δεν είναι επαρκείς και όλες οι ιδέες μας για τη φύση και την ηθική θα πρέπει να αναθεωρηθούν» έγραφε ο Ματιούσιν το 1912, επηρεασμένος και από τη θεώρηση της συζύγου του, ζωγράφου και λογοτέχνιδας Ελένα Γκουρό, που πέθανε το 1913. Στη δεκαετία του 1920 ο Ματιούσιν ασχολήθηκε ιδιαίτερα με παρατηρήσεις και πειράματα στο Τμήμα Οργανικής Παιδείας, με κύριο έργο του τη σύνθεση επιστημών και τεχνών. Αποστολή των μαθητών του ήταν να φέρουν ξανά τη φύση στην τέχνη. Ο Ματιούσιν πίστευε ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να αναζητά τον ρεαλιστικό χώρο όχι στην εύκολα ορατή πραγματικότητα αλλά στον μικρόκοσμο και τον μακρόκοσμο. Στο «Τμήμα Οργανικής Παιδείας» εργάζονταν ως βοηθοί του τα τέσσερα αδέλφια Έντερ (Μπορίς, Μαρία, Ξένια, Γιούρι) και ο Νικολάι Γκρίνμπεργκ. Οι καλλιτέχνες πραγματοποιούσαν εργαστηριακές βιολογικές έρευνες σε συνδυασμό με μαθήματα μουσικής και ασκήσεις αυτοσυγκέντρωσης για την τελειοποίηση των αισθήσεων επιδιώκοντας αυτό που ο Ματιούσιν αποκαλούσε «διευρυμένη όραση». Στο έργο των καλλιτεχνών του «Τμήματος Οργανικής Παιδείας», βασικό συστατικό του πίνακα είναι το φως, το οποίο με τη σειρά του δημιουργεί το χρώμα.

Επιμέλεια έκθεσης Μαρία Τσαντσάνογλου, ιστορικός της ρωσικής πρωτοπορίας, διευθύντρια MOMus-Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη Συνεπιμέλεια έκθεσης Αγγελική Χαριστού, ιστορικός της ρωσικής πρωτοπορίας, προϊστάμενη συλλογής και αρχείου Κωστάκη MOMus-Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη

Καλλιτέχνες Ελένα Γκουρό, Νικολάι Γκρίνμπεργκ, Μπορίς Έντερ, Ξένια Έντερ, Γιούρι Έντερ, Μαρία Έντερ, Λιουντμίλα Ιβάνοβα, Μιχαήλ Ματιούσιν, Βσέβολοντ Σουλίμο-Σαμουίλο, Νικολάι Σουέτιν, Πάβελ Φιλόνοφ

Επιστημονική ομάδα John E. Bowlt, ιστορικός της ρωσικής πρωτοπορίας, ομότιμος καθηγητής του USC, Λος Άντζελες Nicoletta Misler, ιστορικός τέχνης, ιστορικός της ρωσικής πρωτοπορίας, ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Ανατολικών Σπουδών, Νάπολη Andrei Smirnov, ιστορικός της Μουσικής της ρωσικής πρωτοπορίας, διευθυντής του κέντρου Theremin Μαρία Τσαντσάνογλου, ιστορικός της ρωσικής πρωτοπορίας, διευθύντρια MOMus-Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη, Θεσσαλονίκη Αγγελική Χαριστού, ιστορικός της ρωσικής πρωτοπορίας, προϊστάμενη συλλογής και αρχείου Κωστάκη MOMus-Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη, Θεσσαλονίκη

Έκδοση Η έκθεση συνοδεύεται από δίγλωσσο κατάλογο, με κείμενα από διεθνώς αναγνωρισμένους ερευνητές της ρωσικής πρωτοπορίας.

Συγγραφείς John E. Bowlt, ομότιμος καθηγητής του USC, Λος Άντζελες Nicoletta Misler, ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Ανατολικών Σπουδών, Νάπολη Alla Povelikhina, ιστορικός τέχνης, ειδική στη μελέτη της οργανικής τέχνης, Κολόμνα Andrei Smirnov, ιστορικός της Μουσικής της ρωσικής πρωτοπορίας, διευθυντής του κέντρου Theremin Margareta Tillberg, επισκέπτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτισμού και Αισθητικής, Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης – αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα, Ιστορίας της Τέχνης, Πανεπιστήμιο της Ουψάλα Μαρία Τσαντσάνογλου, διευθύντρια MOMus-Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη, Θεσσαλονίκη Isabel Wünsche, καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης και των Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Jacobs, Βρέμη

*Διάρκεια έκθεσης: 5 Ιουνίου 2022 έως 26 Φεβρουαρίου 2023 | MOMus-Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη, Μονή Λαζαριστών ( Κολοκοτρώνη 21, Σταυρούπολη) | Ωράριο: Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 10.00 – 18.00, Πέμπτη 12.00 – 20.00, Δευτέρα κλειστά

CONNECTED στο NOESIS

Μια έκθεση για την εξέλιξη του Ίντερνετ και τη ζωή μετά το Διαδίκτυο Mπορείς να ζήσεις χωρίς το κινητό σου; Είσαι βέβαιος πως δεν διαβάζεις fake news;

Οι δυνατότητες που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία στον άνθρωπο έχουν αλλάξει ριζικά την καθημερινότητά του, τον τρόπο που ζει, εργάζεται, ταξιδεύει, πληροφορείται, συνδέεται.

Η νέα περιοδική έκθεση “Connected” στο ΝΟΗΣΙΣ, έρχεται να ανιχνεύσει την τεχνολογική εξέλιξη πίσω από αυτή τη νέα πραγματικότητα (εξέλιξη της μηχανής: υπολογιστής, σύνδεση των μηχανών: διαδίκτυο), να αποτυπώσει την έκταση της διασύνδεσης ανθρώπων και μηχανών, να επισημάνει τις προοπτικές που αυτή φαίνεται να έχει και να θέσει ερωτήματα για το ποιες οι ευκαιρίες που αναδύονται και ποιοι οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν.

Η έκθεση απευθύνεται σε: – Μαθητές από Δ΄ μέχρι ΣΤ΄ Δημοτικού με ξενάγηση, διάρκειας 60΄. – Μαθητές Γυμνασίου-Λυκείου με εκπαιδευτικό πρόγραμμα, διάρκειας 60΄.

*Διάρκεια έκθεσης: 12 Απριλίου 2022 έως 28 Φεβρουαρίου 2023 | NOESIS (6ο χλμ. Θεσσαλονίκης – Θέρμης) |Εισιτήρια: 5€ ενηλίκων, 4€ μειωμένο

«Κόκκινο της Απώλειας» της Έλλης Χρυσίδου στο Ιμαρέτ

Το Ερευνητικό Κέντρο ΜΟΗΑ παρουσιάζει το έργο Κόκκινο της Απώλειας: CMYK 0, 88, 84, 68, μια εικαστική εγκατάσταση, ειδικά σχεδιασμένη από την Έλλη Χρυσίδου για το Μεστζίτ του Ιμαρέτ. Η αρχετυπική ομάδα του Χριστού και των Μαθητών του ιδωμένη στον Τελευταίο ∆είπνο, κατακερματίζεται, βάφεται κόκκινη και εμπλουτίζεται με διάσπαρτες λεπτομέρειες μυθικών πλασμάτων από την εικονογραφία του Ντύρερ και των Αλχημιστών. Το κόκκινο χρώμα που κυριαρχεί στην εγκατάσταση και της δίνει τον τίτλο της – χαρακτηριστικό της Έλλης Χρυσίδου σε όλη τη δουλειά της – λειτουργεί ως δηλωτικό μιας κατάστασης εκτάκτου ανάγκης, αλλά και μιας ζωογόνου ενέργειας.

Επιμέλεια: Χρήστος Σαββίδης Κείμενο: Λυδία Χατζηιακώβου Ηχητικό περιβάλλον: Γιώργος Κλουντζός Αφήγηση podcast: Τέλλος Φίλης Κείμενο αφήγησης: Συρραφή δημοσιευμάτων στον τύπο Επεξεργασία εικόνας: Γιώργος Παπαλεξάνδρου Εκτυπώσεις: Colour Consulting Group – ΑΦΟΙ Γράνη

Μία παραγωγή του Ερευνητικού Κέντρου ΜΟΗΑ σε συνεργασία με το ΙΜΑΡΕΤ

*Διάρκεια Έκθεσης: 21 Ιουλίου έως 3 Σεπτεμβρίου |Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο, από τις 20:30 ως τις 22:00 | Ιμαρέτ Καβάλας |Εισιτήρια: 5 €

Τόποι Άτοποι της Ανατολής: Ομαδική έκθεση στην Casa Bianca

Η έκθεση Τόποι Άτοποι της Ανατολής πραγματεύεται το στοιχείο της μνήμης, όπως αυτή έχει χαραχθεί στους εικαστικούς που είναι πρόσφυγες δεύτερης γενιάς από την Μικρά Ασία, τον Πόντο, την Προποντίδα και την Ανατολική Θράκη. Σύγχρονοι εικαστικοί, απόγονοι προσφύγων, καταγράφουν μια δική τους ιστορία και δημιουργούν εικαστικές αφηγήσεις από τους τόπους καταγωγής, όπως το Οδεμήσι, τα Σώκια, το Καθάριο, η Λιμνίσκη, τα Χουχλιά, η Καλλίπολη. Τα έργα των επτά εικαστικών που συμμετέχουν δημιουργούν άυλα μνημονικά τοπόσημα. Σχηματίζουν ανασυστάσεις των εικόνων, των αφηγήσεων, των ήχων, των αισθήσεων, γενικά όλων εκείνων που βιώθηκαν από τους δημιουργούς μέσα από τις αφηγήσεις των γιαγιάδων, των παππούδων, των γονέων.

Η έκθεση δεν αναφέρεται στα αόριστα σχήματα της Ιστορίας, αλλά στις (ακόμη) με ευκρίνεια καταγεγραμμένες εμπειρίες διωγμών και προσφυγιάς, έτσι όπως αυτές συνδέονται με τον μακρινό γενέθλιο τόπο των προγόνων και όπως έχουν βιωθεί ως μνήμες από τους απόγονους. Το τρίπτυχο καλλιτέχνης / ιστορία / τόπος είναι η βασική συνθήκη με βάση την οποία αναπτύσσεται η έκθεση. Οι Τόποι Άτοποι της Ανατολής αποτελούν μια διαδικασία κάθαρσης μνήμης και του διαγενεακού τραύματος όσων συμμετέχουν και ταυτόχρονα ένας φόρος μνημοσύνης σε εκείνους, οι οποίοι είτε χάθηκαν τότε, είτε απεβίωσαν στα μέρη που εγκαταστάθηκαν αργότερα.

Τα έργα, πέρα από το συγκεκριμένο βίωμα που σχετίζει τον κάθε καλλιτέχνη με μία ιστορία και έναν τόπο, εκκινούν από μια βιωματική αφήγηση και αναφέρονται στη διαχρονικότητα του ανθρώπινου πόνου και της απώλειας, διερευνώντας τις ευρύτερες παραμέτρους που αφορούν την καταστροφή και το διωγμό.

Τίτλος έκθεσης: ΤΟΠΟΙ ΑΤΟΠΟΙ Επιμέλεια: Γιάννης Ζιώγας, Στέλλα Συλαίου Συμμετέχοντες εικαστικοί: Γιάννης Ζιώγας, Δήμητρα Λαζαρίδου, Μιχάλης Μανουσάκης, Βιργινία Μαστρογιαννάκη, Λία Ναλπαντίδου, Γιώργος Τσακίρης, Πέτρος Χριστούλιας

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν παρουσία της Αντιδημάρχου Πολιτισμού-Τουρισμού Μαρίας Καραγιάννη, την Τετάρτη 3 Αυγούστου και ώρα 20:00. Στην έκθεση θα παραβρίσκονται οι συμμετέχοντες εικαστικοί και επιμελητές.

*Διάρκεια έκθεσης:3 Αυγούστου έως 1 Σεπτεμβρίου | Θερινό ωράριο λειτουργίας εκθεσιακού χώρου: Τρίτη –Παρασκευή 10:00 – 18:00, Σάββατο 11:00 – 18:00, τελευταία προσέλευση 17:30 |Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης – Casa Bianca