Κατάληψη Βασιλικού Θεάτρου: Θα έπρεπε να είναι όλοι σήμερα εκεί
Συνεχίζεται η κατάληψη στο Βασιλικό Θέατρο από σπουδαστές των δραματικών σχολών της πόλης. Ποιοι βρέθηκαν σήμερα κοντά τους και ποιοι όχι...
Συγκέντρωση πραγματοποίησαν οι σπουδαστές και οι σπουδάστριες των δραματικών σχολών της Θεσσαλονίκης το μεσημέρι της Δευτέρας, μπροστά από το υπό κατάληψη κτήριο του Βασιλικού Θεάτρου και υπό τον ήχο της φωνής του Νίκου Ξυλούρη από την ηχογράφηση του «Μεγάλου μας Τσίρκου» σε μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου.
Μία κατάληψη που ξεκίνησε το απόγευμα της περασμένης Κυριακής ως στήριξη στην κατάληψη του κτιρίου Τσίλερ του Εθνικού Θεάτρου στην Αθήνα αλλά και ως συνέχεια των συλλογικών κινητοποιήσεων του καλλιτεχνικού κόσμου και ειδικά των νέων ανθρώπων που βλέπουν τον κόπο και τα όνειρα τους να χάνουν κάθε αξία χάριν ενός Προεδρικού Διατάγματος που εξισώνει τα καλλιτεχνικά πτυχία με τα απολυτήρια λυκείου.
Εικόνες: Δήμητρα Κυπριώτη
Στη συγκέντρωση, δυστυχώς, δεν υπήρξε η αναμενόμενη ανταπόκριση από τον καλλιτεχνικό αλλά και πολιτικό κόσμο της πόλης, καθώς παρευρέθησαν μονάχα σπουδαστές των σχολών, ελάχιστοι ηθοποιοί που συμμετέχουν αυτή τη στιγμή σε παραστάσεις, κυρίως του ΚΘΒΕ και ως φωτεινή εξαίρεση, κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με επικεφαλής τη γραμματέα Ράνια Σβίγκου και τον αναπληρωτή γραμματέα Γιώργο Βασιλειάδη που έδωσαν το παρών από το ξεκίνημα της συγκέντρωσης, ακούγοντας μάλιστα τα αιτήματα των σπουδαστών και συνομιλώντας μαζί τους, εξέφρασαν τη στήριξη τους στον αγώνα που κάνουν όλες αυτές τις μέρες.
Ενώπιων του κλιμακίου, η Ηλέκτρα Καζάκου διάβασε τα αιτήματα της κατάληψης, ως εκπρόσωπος των φοιτητών, ζητώντας άμεσα την τροποποίηση του ΠΔ 85/2022 με την υπαγωγή όλων των καλλιτεχνών στη βαθμίδα ΤΕ, την ανωτατοποίηση των σπουδών στις παραστατικές τέχνες με μόνη επιλογή τον δημόσιο χαρακτήρα και την κατηγορηματική απόρριψη ίδρυσης κολλεγίων, την παροχή φοιτητικών δικαιωμάτων και την ίδρυση δημόσιου εκπαιδευτικού ιδρύματος Παραστατικών Τεχνών
Η γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Ράνια Σβίγκου, σε κοινή δήλωση προς όλα τα μέσα, τόνισε πως «Ήρθαμε εδώ να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στους ανθρώπους του πολιτισμού, στους ανθρώπους της τέχνης. Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει με αλαζονεία και αυταρχισμό τους ανθρώπους του πολιτισμού, όπως κάνει με όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες. Στηρίζουμε τον δίκαιο αγώνα των ανθρώπων του πολιτισμού και της τέχνης. Είναι επείγουσα ανάγκη η ακαδημαϊκή και η επαγγελματική αναγνώριση των πτυχίων των καλλιτεχνικών σχολών όπως και η ίδρυση ανώτατης δημόσιας σχολής καλλιτεχνικής εκπαίδευσης»
Στο κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, συμμετείχαν επίσης ο συντονιστής της νομαρχιακής επιτροπής Α’ Θεσσαλονίκης, Κώστας Αμπατζάς, οι βουλευτές του κόμματος, Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης, Χρήστος Γιαννούλης, Κώστας Ζουράρις, Σωκράτης Φάμελλος, ο αναπληρωτής συντονιστής της νομαρχιακής επιτροπής Α’ Θεσσαλονίκης, Μίλτος Οικονόμου, καθώς και ο πρώην πρόεδρος του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, Άρης Στυλιανού που μιλώντας στα ΜΜΕ, δήλωσε τη στήριξη του στους σπουδαστές που προχώρησαν στην κατάληψη του Βασιλικού Θεάτρου και κάλεσε την κυβέρνηση να αποσύρει άμεσα το Προεδρικό Διάταγμα, που έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις στους κόλπους του καλλιτεχνικού κόσμου. 
«Η επίθεση μιας κυβέρνησης απέναντι στους ανθρώπους του πολιτισμού είναι μία φοβική επίθεση απέναντι στην ευαισθησία, την κουλτούρα, την παιδεία, τη γνώση και τους ανοιχτούς ορίζοντες.» αναφέρει στην Parallaxi ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Χρήστος Γιαννούλης, μιλώντας για την κατάληψη του Βασιλικού Θεάτρου και για τη δέσμευση κατάργησης του ΠΔ, την επόμενη μέρα που θα γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως λέει χαρακτηριστικά «Αυτό που γίνεται εδώ, όλοι αυτοί οι άνθρωποι των παραστατικών τεχνών που καταθέτουν τη ψυχή τους για να γίνει καλύτερη η ζωή μας και να έχει μεγαλύτερη ποιότητα, βρίσκονται μέσα στα γρανάζια του αυταρχισμού και της γραφειοκρατίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αυτό το Προεδρικό Διάταγμα, την επόμενη της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, καταργείται και ανοίγει ένας διάλογος για το πώς μπορεί επιτέλους η Ελλάδα να έχει και την τυπική διαβεβαίωση για θωράκιση των ανθρώπων της τέχνης που παράγουν φως και ζωή στην καθημερινότητα μας. Δεν θα ήθελα να χρησιμοποιήσω τον όρο «κατάληψη» για τους φοιτητές της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ, μιας σχολής με ιστορία και ανθρώπους που τίμησαν το θεατρικό σανίδι και την τέχνη. Θα έλεγα ότι είναι ένας αγώνας ζωής. Είναι μία προσπάθεια το φως να νικήσει το σκοτάδι σε μία πόλη που έχει δοκιμαστεί πολύ άσχημα από τον σκοταδισμό και το κυνήγι των ανθρώπων της τέχνης και του πολιτισμού, των ανθρώπων της καινοτομίας και της προόδου. Μας γυρνάει πολλά χρόνια πίσω, ίσως στην εποχή του Παπαγεωργόπουλου και του Ψωμιάδη, το να βρίσκεται το Βασιλικό Θέατρο με την αγωνία της επιβίωσης των ανθρώπων που οραματίζονται να το υπηρετήσουν, αντιμέτωπο με ένα προεδρικό διάταγμα και η πόλη να μην ευαισθητοποιείται. Εμείς δώσαμε δεσμεύσεις και κατηγορηματικές θέσεις για το τι θα γίνει. Έχω την απαίτηση, σε αυτόν τον αγώνα να ήταν εδώ και ο Δήμαρχος, και ο Περιφερειάρχης, και οι τοπικές αρχές και η κοινωνία. Το Κρατικό Θέατρο, η σχολή του, οι σκηνές του είναι ταυτοτικό σημείο της Θεσσαλονίκης.»
Δυστυχώς, και ως απάντηση ίσως σε όλους εκείνους που θα μπορούσαν να μιλήσουν για αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ με στόχο την ψηφοθηρία, καμία άλλη κομματική παράταξη δεν βρέθηκε στη συγκέντρωση αυτή, σε μέρες μάλιστα που το ΠΔ της κυβέρνησης έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων και στήριξης, παρόλο που οι σπουδαστές έχουν τονίσει πως οι κινητοποιήσεις τους δεν είναι πολιτικά χρωματισμένες.
Αυτό από μόνο του, έχει τη δική του σημασία, που σε συζητήσεις που έκανα με σπουδαστές των σχολών, εκδήλωσαν την επιθυμία της στήριξης από όλες τις παρατάξεις και, ασφαλώς, μίας απάντησης από μία κυβέρνηση που τις τελευταίες μέρες – μετά από την κατάληψη των δύο σπουδαιότερων θεάτρων της χώρας – σφυρίζει αδιάφορα αδιαφορώντας να δώσει μία απάντηση και να πάρει μία θέση για όσα γίνονται, όταν μάλιστα πλησιάζει και η 8η Φεβρουαρίου, ημέρα που σύμφωνα με δηλώσεις των καθηγητών του Εθνικού Θεάτρου, θα παραιτηθούν όλοι μαζί.
Πέρα από την πολιτική στήριξη ωστόσο, θα ήθελα να δω, έστω συμβολικά, εκεί πολλούς από τους ηθοποιούς της πόλης, είτε συμμετέχουν σε παραστάσεις του Κρατικού Θεάτρου, είτε σε παραστάσεις άλλων θεάτρων. Θα ήθελα να περάσουν οι ηθοποιοί και οι σκηνοθέτες της Θεσσαλονίκης, καθώς θα ήταν ωραίο και θα έδινε θάρρος σε αυτά τα παιδιά, η παρουσία του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ. Θα ήθελα να δω καλλιτέχνες και από άλλους χώρους να «περνάνε» από τη συγκέντρωση. Θα ήθελα να δω όλους τους πολιτιστικούς συντάκτες της πόλης που συναντώ σε γιορτές και συνεντεύξεις τύπου.
Θα ήθελα να δω τον Δήμαρχο της πόλης. Θα ήθελα να δω την Περιφέρεια με κάποιον τρόπο. Το Κέντρο Πολιτισμού της Περιφέρειας της Κεντρικής Μακεδονίας που είναι υπεύθυνο για τον πολιτισμό αυτού του τόπου και πρέπει να ενδιαφερθεί πέρα από τις εκδηλώσεις του, να σταθεί δίπλα και στους αγώνες των καλλιτεχνών. Θα ήθελα να δω απλό κόσμο, αυτούς που πηγαίνουν στα θέατρα και χειροκροτούν τις παραστάσεις. Ο πολιτισμός μας δεν αρχίζει και τελειώνει στην είσοδο ενός χώρου τέχνης. Δεν τελειώνει όταν βγαίνεις από ένα θέατρο ή μία σκηνή. Τον πολιτισμό τον παίρνεις μαζί σου και το χρωστάς αυτό σε ανθρώπους που κόπιασαν για να στο μεταδώσουν. Σε καλλιτέχνες το χρωστάς.
Σύμφωνα με τους διοργανωτές, ενδεχομένως να έπαιξε ρόλο και το πως έγιναν όλα πολύ γρήγορα και ίσως δεν πρόλαβε να επικοινωνηθεί όπως θα έπρεπε, αφού πολλοί το έμαθαν αργά τη νύχτα και ίσως ήταν δύσκολο να αλλάξουν το πρόγραμμα τους.
Κάτι που ελπίζουν όλοι να διορθωθεί την Τετάρτη 08/02, στην επόμενη μεγάλη τους συγκέντρωση στο Άγαλμα Βενιζέλου, στις 12 το μεσημέρι όπου καλούν όλο τον καλλιτεχνικό κόσμο και όχι μόνο, ώστε να πραγματοποιήσουν πορεία κατά του ΠΔ 85, όσο γίνεται πιο πολλοί και πιο δυνατοί της ίδιας – και γιατί όχι – μεγαλύτερης ανταπόκρισης από την προηγούμενη πορεία που συγκέντρωσε αξιοσημείωτο πλήθος καλλιτεχνικού κόσμου.
Η κατάληψη του Βασιλικού Θεάτρου θα συνεχιστεί μέχρι την Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου, μέρα που θα παραιτηθεί το σύνολο των καθηγητών της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου αν δεν τροποποιηθεί το ΠΔ, όπως οι ίδιοι έχουν δηλώσει. Κάτι που μαζί με τις δύο καταλήψεις των μεγάλων θεάτρων, να αναφερθεί πως δεν έχει συμβεί ξανά αυτό, δηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο την αποφασιστικότητα των καλλιτεχνών να συνεχίσουν να αγωνίζονται για αυτά που αξίζουν και τους ανήκουν.
