Δέκα πράγματα για μια μεγάλη ντίβα που έρχεται στη Θεσσαλονίκη

Με την γυναίκα σε πρώτο πλάνο, το 63^ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης στέλνει το δικό του μήνυμα με μία συμβολική υπερηρωίδα να πρωταγωνιστεί στο πόστερ της φετινής διοργάνωσης.

Το πόστερ, μάλιστα, υπογράφει ο εικαστικός και visual artist Dimitris Taxis και εκτίθεται στο MOMus-Πειραματικό Κέντρο Τεχνών (Experimental Center for the Arts), με τα έσοδα από το έργο θα διατεθούν για την υποστήριξη κακοποιημένων γυναικών.

Μεταξύ των γυναικών που επιστρέφουν στο Φεστιβάλ αυτή τη χρονιά, είναι η ανατρεπτική και, πάντα, λαμπερή Σαρλότ Γκενσμπούρ που έρχεται Θεσσαλονίκη (την δεύτερη εβδομάδα του Φεστιβάλ) με αφορμή την ταινία «Νυχτερινοί Επισκέπτες» του Μίχαελ Χερς όπου θα προβληθεί στο τμήμα «Ανοιχτοί Ορίζοντες»

Η Γκενσμπούρ ερμηνεύει την Ελιζαμπέτ, μια γυναίκα που τη βραδιά των εκλογών του 1981, εν μέσω ενός αέρα αλλαγής και ελπίδας στο Παρίσι, καλείται να αντιμετωπίσει το τέλος του γάμου της και να στηρίξει τα δύο έφηβα παιδιά της. Η γνωριμία της με μια προβληματική έφηβη, την Ταλούλα, θα αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι της στην οικογένεια.

Με αφορμή την επίσκεψη της στη Θεσσαλονίκη, ας μάθουμε για εκείνη, πράγματα που, ίσως, μέχρι τώρα δεν γνωρίζαμε…

Η Σαρλότ της Τζέιν και του Σερζ

Η Γκενσμπούρ γεννήθηκε το 1971 στο Λονδίνο. Μεγάλωσε στο Παρίσι, ενώ είναι η πρώτη κόρη του Γάλλου μουσικού Σερζ Γκανσμπούρ και της Αγγλίδας ηθοποιού Τζέιν Μπίρκιν. «Το σημαντικότερο που μου δίδαξαν οι γονείς μου ήταν η σεμνότητα. Μου έδωσαν τόσα πολλά πράγματα, αλλά επαγγελματικά το μεγαλύτερο δώρο ήταν απλά να παρακολουθώ τον τρόπο που δούλευαν» ανέφερε η Σαρλότ Γκανσμπούρ σε παλαιότερη συνέντευξή της στην εφημερίδα «The Guardian».

Θύμα απαγωγής… παρά λίγο

Οι διάσημοι γονείς της λίγο έλειψε να γίνουν η αφορμή για να πέσει θύμα απαγωγής στα 16 της. Όπως αναφέρει η ίδια σε συνέντευξή της στη βρετανική εφημερίδα «Guardian», συμμορία εφήβων σχεδίαζε να σκοτώσει έναν αστυνομικό και να του κλέψει τη στολή, ώστε στη συνέχεια να απήγαγαν και να οδηγούσαν τη Σαρλότ σε εξοχική κατοικία, όπου θα ζητούσαν λύτρα 5 εκατ. γαλλικά φράγκα. Η συμμορία είχε προμηθευτεί μέχρι και φτυάρια για να θάψει το πτώμα του αστυνομικού όπως είπε χαρακτηριστικά η γνωστή ηθοποιός. Ευτυχώς, τους πρόλαβε η αστυνομία και δεν έγινε η δολοφονία και απαγωγή. «Νόμιζα ότι δεν έγινε κάτι σημαντικό. Θυμάμαι όμως, τους γονείς μου να έχουν τρομοκρατηθεί. Ο πατέρας μου με ανάγκασε να πηγαίνω στο σχολείο με σωματοφύλακα. Αισθανόμουν μεγάλη ντροπή» ανέφερε η Σατλότ για αυτή την ανάμνηση της.

Η Αρχή και ένα… λεμόνι

Το κινηματογραφικό της ντεμπούτο γίνεται στο πλευρό της Κατρίν Ντενέβ στο «Paroles et Musique» το 1984 στα 13 της χρόνια, ενώ την ίδια χρονιά, η Γκενσμπούρ εμφανίζεται με τον πατέρα της στο (παρεξηγημένο) βίντεο κλιπ του «Lemon incest» στο οποίο γινόταν λόγος «για τον έρωτα που δεν θα κάνουμε ποτέ» και στο οποίο η ίδια εμφανίζεται να φορά μόνο ένα εσώρουχο, ενώ ο Σερζ Γκανσμπούρ εμφανίζεται χωρίς πουκάμισο.

Ένα χρόνο αργότερα, όλα τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν πάνω της, αφού κερδίζει το βραβείο Σεζάρ για την ερμηνεία της στην ταινία του Claude Miller «L’ Effrontee». Η καλλιτεχνική συνεργασία με τον πατέρα της συνεχίζεται και το 1986, με την ταινία «Charlotte Forever», η οποία, παρότι δεν απέσπασε τις καλύτερες κριτικές εκείνη την εποχή, άφησε πίσω της ένα μουσικό άλμπουμ που κατέχει ξεχωριστή θέση στην πορεία και των δύο καλλιτεχνών.

Ο γάμος που δεν έγινε ποτέ και τα τρία παιδιά

Η Σαρλότ Γκενσμπούρ έκλεισε τα 51 τον περασμένο Ιούλιο και τα 30 από αυτά τα έχει περάσει με τον σύντροφό της, τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Ιβάν Αττάλ όπου γνωρίστηκαν στα γυρίσματα της ταινίας «Aux yeux du monde» και από τότε δεν έχουν παντρευτεί, με την Γκενσμπούρ να έχει αποδώσει την απροθυμία της να παντρευτεί στο γεγονός ότι οι γονείς της δεν παντρεύτηκαν ποτέ. Ο Αττάλ της έκανε δημόσια πρόταση γάμου στις 19 Ιουνίου 2013 κατά τη διάρκεια τελετής απονομής βραβείων όταν έλαβε το Γαλλικό Εθνικό Τάγμα Αξίας . Τον Απρίλιο του 2014 πάντως, ο γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης, επιβεβαίωσε ότι ήταν ακόμη ανύπαντροι χωρίς σχέδια να παντρευτούν. Οι δυο τους έχουν τρία παιδιά, έναν γιο – τον 24χρονο Μπεν – και δύο κόρες, την Άλις, 18 ετών, και την Τζο, 10 ετών. Μάλιστα η Σαρλότ έχει πρωταγωνιστήσει και σε ταινίες του συντρόφου της, με πρόσφατη συμμετοχή της, στην ταινία «Les Choses Humaines», που έκανε πρεμιέρα στην κινηματογραφική Μπιενάλε, με την ηθοποιό να ήταν εκεί, προσελκύοντας σαν μαγνήτης τα φλας των φωτογράφων με το σέξι ντύσιμό της.

Ταινίες και τραγούδια

Είναι αναγνωρισμένη παγκοσμίως προ πολλού τόσο ως ηθοποιός όσο και ως μουσικός, αφού έχει στο βιογραφικό της πάνω από 40 ταινίες και πέντε άλμπουμ που έχουν ξεχωρίσει, με το «Rest” του 2017 να είναι ίσως η πιο τρυφερή και ξεχωριστή μουσική δουλειά της που, άλλωστε, είχε γράψει μουσική και στίχους η ίδια και την αφιέρωσε στον πατέρα και την αδερφή της που είχαν φύγει από τη ζωή.

Μεταξύ άλλων βραβείων για την κινηματογραφική της παρουσία, έχει κερδίσει δύο βραβεία Σεζάρ, ένα το 1985 και ένα το 1999, αλλά και το βραβείο καλύτερης ηθοποιού στο φεστιβάλ των Καννών, το 2009.

Μέσα σε όλα αυτά χρόνια έχει συνεργαστεί με σπουδαίους σκηνοθέτες, όπως ο Tοντ Χέινς και ο Mισέλ Γκοντρί. Χαρακτηριστικές ταινίες που θυμόμαστε, είναι τα «21 γραμμάρια», το «Τζειν Ειρ», «I’m not there», «Melancholia» και άλλες πολλές.

Η αυτοκτονία της αδερφής της

Τον Δεκέμβρη του 2013, νεκρή στο πεζοδρόμιο βρέθηκε η 46χρονη Βρετανίδα σπουδαία φωτογράφος, Kate Barry, ετεροθαλής αδερφή της Γκενσμπούρ και πολύ στενά δεμένη μαζί της. Σύμφωνα με τις πρώτες ανακοινώσεις της γαλλικής αστυνομίας η Kate Barry έπεσε από τον τέταρτο όροφο του διαμερίσματός της στο Παρίσι. Η αστυνομία δήλωσε ότι βρήκε στο διαμέρισμα της εκλιπούσης σημαντική ποσότητα αντικαταθλιπτικών φαρμάκων, ενώ μετά από αυτό το γεγονός, το ζευγάρι Γκενσμπούρ – Αττάλ μετακόμισε μαζί με τα παιδιά του στη Νέα Υόρκη, επειδή η ηθοποιός δεν άντεχε άλλο να ζει στο Παρίσι χωρίς την αδερφή της.

Λαρς Φον Τρίερ

Έχει πρωταγωνιστήσει στις πιο ακραίες ταινίες του αιρετικού Λαρς Φον Τρίερ, ως μούσα του σκηνοθέτη, ενώ η ίδια δηλώνει ότι πλέον αισθάνεται άνετα με τον εαυτό της. «Πώς μπορούμε να λέμε ότι ο Λαρς Φον Τρίερ είναι μισογύνης ενώ δίνει τόσο συγκλονιστικούς ρόλους σε γυναίκες; Είναι αλήθεια ότι σε οδηγεί στα πιο σκοτεινά μέρη, αλλά προσωπικά εγώ αυτό αναζητώ στην υποκριτική – θέλω κάποιον να με ωθήσει σε μέρη που δεν έχω βρεθεί, σε μέρη δύσκολα, αφιλόξενα. Μόνο αυτό θέλω. Για μένα, μεγάλο κομμάτι της δουλειάς είναι να αφήνομαι και να τον εμπιστεύομαι ως το τέλος… Για το μόνο που του είχα δηλώσει ότι νιώθω άβολα ήταν το στήθος μου. Μου είπε ΟΚ, κι έτσι φορούσα t-shirt σε όλες τις ερωτικές σκηνές…» ανέφερε για τη συνεργασία τους στην «Guardian».

Nymphomaniac

Το 2013 όμως, είναι μία ξεχωριστή χρονιά που θα πρέπει να σταθούμε παραπάνω. Η Σαρλότ Γκενσμπούρ συνεργάζεται για τρίτη φορά τότε με τον Λαρς Φον Τρίερ για το “Nymphomaniac” που πέρα από τον χαμό που έκανε, αποτελεί και σημείο αναφοράς τόσο για τον σκηνοθέτη, όσο και για την ηθοποιό αλλά και το νεότερο σινεμά. Η ίδια η Σαρλότ χαρακτήρισε τη συνεργασία αυτή ως “ευλογία”, καθιστώντας ξεκάθαρο πια ότι πρόκειται για έναν δυνατό δεσμό ηθοποιού με σκηνοθέτη, απ’ αυτούς που η έμπνευση του ενός αλληλοσυμπληρώνει και αλληλοσυμπληρώνεται απ’ την ερμηνευτική δεινότητα του άλλου. Μια ταινία όπου το εσωτερικό “ταξίδι” της νυμφομανούς Τζο, μέσα από τα μάτια της οποίας το σεξ διαρκώς δικαιώνεται και ένας ρόλος που λίγες ηθοποιοί μπορούν να φέρουν εις πέρας. με ζητήματα σάρκας, σκληρότητας του σεξ, αιμομικτικής αγάπης, αποδαιμονοποίησης των υστερικών σεξουαλικών ενοχών.

«Jane by Charlotte»

Tο σκηνοθετικό ντεμπούτο της έκανε το 2021 στις Κάννες η γαλλίδα ηθοποιός με ένα απολαυστικό ντοκιμαντέρ για τη διάσημη μητέρα της Τζέιν Μπίρκιν.

Το «Jane by Charlotte», είναι σύμφωνα με την Σαρλότ, περισσότερο αφιέρωμα στον κινηματογράφο παρά ένα πλήρες πορτρέτο της Βρετανο-γαλλίδας ηθοποιού και μητέρας της.

Η ταινία ξεκινά με μια συναυλία στην Ιαπωνία. Είναι η πρώτη τους συνέντευξη. Η Γκενσμπούρ ρωτά τη μητέρα της γιατί υπάρχει μια απόσταση μεταξύ τους…

Η στιγμή αποτυπώνει την ελαφρώς αμήχανη, ευαίσθητη δυναμική ανάμεσα σε μια μητέρα και μια κόρη που μοιράζονται αμοιβαίο σεβασμό και χιλιάδες αναμνήσεις μίας ζωής και μίας σχέσης. Η Σαρλότ βρήκε την ευκαιρία μέσα από αυτό το ντοκιμαντέρ να πείσει τη μητέρα της να δώσει τις απαντήσεις που πάντα ήθελε.

“Νυχτερινοί Επισκέπτες” στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου

Το «Les Passagers de la nuit» ή αλλιώς «Νυχτερινοί Επισκέπτες» του σκηνοθέτη Μικαέλ Ερς είναι μία ταινία του 2022 όπου πρωταγωνιστεί η Σαρλότ Γκενσμπούρ και θα τη δούμε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης την δεύτυερη εβδομάδα του Φεστιβάλ, με την μεγάλη ντίβα μάλιστα, να έρχεται για να τιμήσει την διοργάνωση και την προβολή της ταινίας της.

Σε συνέντευξη του σε γαλλικό μέσο, ο σκηνοθέτης λέει για την Σαρλότ: «Για μένα είναι μια θαυματουργή συνάντηση. Ήθελα έναν χαρακτήρα που να δραπετεύει: Η Ελιζαμπέτ είναι μερικές φορές πολύ ανήμπορη, στενοχωρημένη, άλλες φορές τολμηρή, αποφασιστική. Τη βρίσκω μερικές φορές πολύ αφελή, και άλλες φορές πολύ διορατική. Ήθελα να είναι σε αυτή τη συνεχή ταλάντευση. Αποδεικνύεται ότι η Σαρλότ το έχει αυτό μέσα της. Όταν μιλάει, είναι όλο της το είναι αυτό. Έχει βάση, και ταυτόχρονα είναι το πιο ντελικάτο άτομο που έχω γνωρίσει. Θυμάμαι ότι, την πρώτη μέρα των γυρισμάτων, γυρίσαμε τη σκηνή όπου η Ελιζαμπέτ εργάζεται σε μια βιβλιοθήκη και πρέπει να απομαγνητίσει βιβλία. Ήταν καλό να ξεκινήσουμε με αυτό, γιατί αφενός δεν ήταν απαραίτητο για την ταινία, και ταυτόχρονα στην αρχή θέλαμε τα πιο απλά πράγματα. Εκεί, δεν ξέρω πώς το έκανε, αλλά κάνοντας μόνο μερικές χειρονομίες, είχε βρει ακριβώς αυτό που ήθελα για αυτόν τον χαρακτήρα.»