ΕΙΚΟΝΕΣ: Όλα όσα είδαμε -έως τώρα- στο 62ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Πηγή εικόνων: motionteam

Τρίτη ημέρα του 62ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και η πόλη κινείται στους ρυθμούς του Φεστιβάλ. Οι σινεφίλ της πόλης «εξοπλισμένοι» με τις μάσκες τους για ακόμα μία ημέρα απόλαυσαν τις προβολές. Αναλυτικά όλα όσα έχουμε δει – έως τώρα-:

Δοξόμπους

H ταινία Δοξόμπους, που προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1987, επέστρεψε την Παρασκευή, 5 Νοεμβρίου στις οθόνες του 62ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, στην πρώτη από τις δύο προβολές καθολικής προσβασιμότητας που πραγματοποιεί το 62ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με την Alpha Bank, χορηγό προσβασιμότητας του Φεστιβάλ. Την ταινία προλόγισε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Ορέστης Ανδρεαδάκης, ο οποίος αυτοπροσδιορίστηκε ενώπιον του κοινού.

«Είμαι ο Ορέστης Ανδρεαδάκης, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ. Είμαι περίπου 1.80, φοράω λαδί κοστούμι και μια μπλούζα με κάτι παρδαλά σχέδια. Φοράω γυαλιά και τα μαλλιά μου είναι επίσης λίγο παρδαλά. Δεν είναι καθόλου αστείο αυτό που κάνω. Προσδιορίζομαι, διότι υπάρχουν στην αίθουσα και τυφλοί. Διότι η σημερινή προβολή είναι καθολικά προσβάσιμη. Θα υπάρχει ακουστική περιγραφή για τυφλούς και άτομα με προβλήματα όρασης και υπότιτλοι για κωφούς και άτομα με προβλήματα ακοής».

Στη συνέχεια, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ, αναφέρθηκε στην ταινία Δοξόμπους, επισημαίνοντας πως πρόκειται για μια από τις πιο γοητευτικές και συναρπαστικές ιστορίες του ελληνικού σινεμά. «Ήταν όμως και μια ταινία που αδικήθηκε. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι η πιο παρεξηγημένη και πιο αδικημένη ταινία της ιστορίας του ελληνικού σινεμά. Φέτος νιώσαμε την υποχρέωση να ξεπληρώσουμε αυτή την αδικία και να κάνουμε μια ειδική προβολή για να επανεκτιμήσουμε αυτή την εξαιρετική ταινία», είπε χαρακτηριστικά.

Την προβολή της ταινίας τίμησε με την παρουσία του ο ίδιος ο δημιουργός και σκηνοθέτης, Φώτος Λαμπρινός, ο οποίος απάντησε σε ερωτήσεις του κοινού μετά την προβολή. Αρχικά, αναφέρθηκε στις επιρροές του: «Η ταινία αυτή ήταν μια διαδικασία 3-4 χρόνων. Στην πορεία, υπήρξε μια ταινία που με επηρέασε πάρα πολύ, ώστε να αποτολμήσω αυτό που είδατε – γιατί περί τόλμης πρόκειται. Είναι η ταινία Αντρέι Ρουμπλιόφ του Αντρέι Ταρκόφσκι. Όταν ετοίμαζα το Δοξόμπους, το είχα συνέχεια στο κεφάλι μου. Έχω σπουδάσει στη Μόσχα, με τον Μιχαήλ Ρομ δάσκαλο, στα εργαστήρια του οποίου βγήκε η μεγάλη φουρνιά των ρώσων σοβιετικών, ουκρανών και γεωργιανών σκηνοθετών της δεκαετίας του ’60, ανάμεσα στους οποίους και ο Ταρκόφσκι», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στην υποδοχή της ταινίας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό: «Η ταινία έξω είχε πάρα πολύ καλή υποδοχή, στο Λονδίνο το αποκάλεσαν “real discovery”. Στο Παρίσι προβλήθηκε δύο φορές και ο αγαπητός φίλος μου, Κώστας Γαβράς, δεν μπόρεσε να βρει θέση και την παρακολούθησε όρθιος. Με πήρε στο τηλέφωνο μετά την προβολή για να με ρωτήσει πώς κατάφερα να γυρίσω στην Ελλάδα μια τέτοια ταινία. Στην Αθήνα είχαμε κλείσει την Αλκυονίδα, αλλά ο αιθουσάρχης αθέτησε τη συμφωνία και κατέβασε την ταινία σε δυο εβδομάδες, ενώ είχε κάνει 12.500 εισιτήρια που ήταν ρεκόρ για την αίθουσα. Για διάφορους λόγους και εξαιτίας της γενικότερης κατάστασης στο ελληνικό σινεμά, δεν είχε την πορεία που θα μπορούσε να είχε. Όπου προβλήθηκε πάντως, είχε κάνει φοβερή εντύπωση. Τα σχόλια και οι εντυπώσεις ήταν εξαιρετικές, σε βαθμό που είχα συγκινηθεί».

Ακολούθως, αναφέρθηκε τόσο στην αρχική ιδέα που τον ενέπνευσε όσο και στη συνολική του σχέση με το είδος του ντοκιμαντέρ. «Η ιδέα για την ταινία γεννήθηκε στις Πρέσπες, όπου έκανα μια σειρά ντοκιμαντέρ για την ΕΡΤ. Το αρχικό έναυσμα ήταν ένα έγχρωμο ημίωρο που έκανα για τους θρύλους των Πρεσπών. Το ντοκιμαντέρ είναι, επίσης, κινηματογράφος. Η ταινία στηρίχθηκε σε πολύ συγκεκριμένα στοιχεία που φροντίσαμε να είναι έγκυρα. Θέλαμε να έχει σχέση με την ιστορία και την πραγματικότητα και να μην είναι αυθαίρετη. Στηριχτήκαμε σε πολύ μεγάλο βαθμό και στο καταπληκτικό βιβλίο της Αγγελικής Λαϊου-Θωμαδάκη, Η Αγροτική Ζωή στο Ύστερο Βυζάντιο».

Η βραδιά συνεχίστηκε με εκπλήξεις, καθώς σε ερώτηση του κοινού σε σχέση με τη μουσική επένδυση της ταινίας, ο σκηνοθέτης κάλεσε επί σκηνής τον Κώστα Βόμβολο, ο οποίος είχε την επιμέλεια της μουσικής. «Έψαχνα την αίσθηση του καλαμένιου πνευστού γενικώς. Υπάρχει, επίσης, η μουσική των αγιογράφων με δυτικά όργανα, που όμως δεν παίζουν ακριβώς με δυτικό τρόπο. Χρησιμοποιείται πολύ το τρίτονο, μουσική που θεωρείται ότι είναι του διαβόλου. Την ίδια μουσική υποτίθεται ότι κλέβουν οι τσιγγάνοι και παίζεται στον ζουρνά», εξήγησε ο κ. Βόμβολος.

Ο Φώτος Λαμπρινός αποκάλυψε όμως και τη μεγάλη σημασία που είχε η παρουσία των αιρετικών αγιογράφων στην ιστορία του, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του κοινού. «Είναι ένα κομβικό στοιχείο στην περίοδο εκείνη, ένα γεγονός υπαρκτό και διαδεδομένο. Κάναμε μια σύνθεση των αιρέσεων στην ομάδα που παρουσιάσαμε. Όπως αρχίζει η πορεία προς την κατάρρευση μέσα σε αυτό το κλίμα, ήταν αδύνατο να μην υπάρχει το στίγμα των “αιρετικών”. Είναι και αυτό ένα στοιχείο του ντοκιμαντέρ που έπρεπε να υπάρχει οπωσδήποτε στην ταινία», δήλωσε.

H βραδιά έκλεισε με μια ιστορία που διηγήθηκε ο Φώτος Λαμπρινός, η οποία σχετίζεται άμεσα με το ζήτημα της προσβασιμότητας. «Πριν πολλά χρόνια, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος μού αφηγήθηκε το εξής περιστατικό. Τον είχαν καλέσει σε μια επαρχιακή πόλη της Γαλλίας, σε ένα φεστιβάλ. Έκπληκτος είδε εκεί ότι ο διευθυντής του φεστιβάλ ήταν τυφλός. Ο διευθυντής κάθισε στην πρώτη σειρά και δίπλα του η γυναίκα του, η οποία ψιθύριζε καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας στο αυτί του τους διαλόγους, την εικόνα και τη δράση. Όταν τέλειωσε η προβολή, τον λόγο πήρε ο διευθυντής λέγοντας “η ταινία που μόλις τώρα είδαμε..”. Ήταν να βάλεις τα κλάματα», κατέληξε ο Φώτος Λαμπρινός.

Fly

Η προβολή της ταινίας Fly της Κάτια φον Γκαρνίερ πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα Σταύρος Τορνές, το Σάββατο 6 Νοεμβρίου, σε συνεργασία με τη Γερουσία του Βερολίνου. Τον λόγο πήρε αρχικά η γενική διεθύντρια του Φεστιβάλ, Ελίζ Ζαλαντό, η οποία καλωσόρισε το κοινό: «Καλησπέρα σας και καλώς ήρθατε στην προβολή της ταινίας Fly, είναι μια ειδική προβολή που έχουμε αυτό το πρωινό. Αυτή η προβολή έγινε σε συνεργασία με τη Γερουσία του Βερολίνου και είμαστε πάρα πολύ χαρούμενοι και ευγνώμονες για την παρουσία τους σήμερα εδώ, καθώς και την παρουσία εκπροσώπων του Median Board, το οποίο έχει χρηματοδοτήσει την ταινία. Προσκεκλημένοι του Φεστιβάλ είναι και οι χορευτές και ηθοποιοί από την ομάδα χορού που πρωταγωνιστεί στην ταινία», δήλωσε σχετικά.

Στη συνέχεια πήραν τον λόγο οι ηθοποιοί-χορευτές που συμμετέχουν στην ταινία, για να μοιραστούν μέρος της εμπειρίας τους από τα γυρίσματα. «Γυρίσαμε την ταινία στο Βερολίνο και στο Μόναχο και ήταν ένα πολύ όμορφο ταξίδι για μας ως καλλιτέχνες, γιατί προερχόμαστε στην πραγματικότητα από τον κόσμο του χιπ-χοπ και αυτή η ταινία είναι μια αυθεντική έκφραση του πώς μοιάζει αυτός ο κόσμος. Ο καλλιτεχνικός υπεύθυνος της ομάδας Flying Steps, Stefan Gärtner, θα μπορούσε να μας μιλήσει για την ταινία», δήλωσε ο ηθοποιός-χορευτής Ben Wichert.

«Αρχικά, σε ευχαριστώ Ben που με… αναγκάζεις να μιλήσω μπροστά σε κόσμο. Το πρότζεκτ αυτό είναι πολύ μοναδικό για μας, γιατί ως χορευτική ομάδα πάντα θέλαμε να δημιουργήσουμε κάτι ιδιαίτερο, κάτι καινούργιο. Για αυτό τον λόγο κάναμε στο παρελθόν το Flying Bach, στο οποίο συνδυάσαμε τη μουσική του Μπαχ με urban dance. Πριν κάνουμε το Flying Bach κανείς δεν ήθελε να μας δει σε μεγάλες αίθουσες, ήθελαν μόνο να μας βλέπουν στον δρόμο. Το Fly είναι η πρώτη μας παραγωγή για το ευρύ κοινο. Έπρεπε να ξεπεράσουμε πολλές δυσκολίες για να προχωρήσει η ταινία, ενώ στη συνέχεια γνωρίσαμε την Κάτια φον Γκαρνίερ και τους ανθρώπους του Studio Canal. Προσπαθήσαμε να μεταφέρουμε το πνεύμα της χιπ-χοπ σκηνής του Βερολίνου και όλης της Γερμανίας», ολοκλήρωσε ο Stefan Gärtner, καλλιτεχνικός υπεύθυνος της ομάδας Flying Steps και συμπαραγωγός της ταινίας.

Μετά την προβολή της ταινίας, ακολούθησε ολιγόλεπτη μουσικοχορευτική παράσταση, η οποία παρέσυρε το ενθουσιώδες κοινό σε χειροκροτήματα. Συγκεκριμένα, επτά από τους ηθοποιούς χορευτές της ταινίας ανέβηκαν στη σκηνή μπροστά από τη μεγάλη οθόνη και ξεσήκωσαν το κοινό με εντυπωσιακές χορευτικές φιγούρες, παρατείνοντας για λίγα λεπτά ακόμη το κλίμα της ταινίας.

Τέλος, μετά το εντυπωσιακό φινάλε στη σκηνή, έγιναν ερωτήσεις από το κοινό στους ηθοποιούς–χορευτές, για τη σκηνή του χιπ-χοπ στη Γερμανία, αλλά και τα γυρίσματα της ταινίας. Ο ελληνικής καταγωγής RoboZee (Χρήστος Ζαχαράς) τόνισε ότι η θεματική της ταινίας, που αφορούσε τη δημιουργία θεατρικών χώρων για urban dance στη Γερμανία, θα γίνει πραγματικότητα σε περίπου τρία χρόνια, ενώ τα γυρίσματα της ταινίας ολοκληρώθηκαν σε έξι μήνες.

Περισσότερα για την ταινία

Fly Κάτια φον Γκαρνίερ 2021, 110’

Η 20χρονη Μπεξ εκτίει την ποινή της στη φυλακή εξαιτίας ενός ατυχήματος και πρέπει να παλέψει για να διεκπεραιώσει ένα πρόγραμμα επανένταξης. Προκλητική και μοναχική, δεν το βρίσκει εύκολο. Η προπονήτριά της, η Άβα κάνει ό,τι μπορεί για να μεταλαμπαδεύσει το πάθος της για τον χορό στην Μπεξ και τις υπόλοιπες “Resis”, και να ενώσει τις μοναχικές μαχήτριες σε μία ομάδα, έτοιμη όχι μόνο για ανταγωνιστικό χορό αλλά και για την πραγματική ζωή εκτός φυλακής. Καθώς η Μπεξ αρχίζει σταδιακά να ανοίγεται στους συνανθρώπους της, νιώθει ιδιαίτερη έλξη για έναν χορευτή. Ενώ οι “Resis” αποκτούν ολοένα και περισσότερη αυτοπεποίθηση, το τραυματικό παρελθόν της Μπεξ προφταίνει το παρόν.

Αστέρω (1929)

Tην Παρασκευή 5 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε η προβολή της ταινίας Αστέρω (1929), με τη συνοδεία ζωντανής μουσικής υπόκρουσης που δημιούργησε η Nalyssa Green, στο πλαίσιο της δράσης «Χώρα, σε βλέπω: Ο 20ός αιώνας του ελληνικού σινεμά» της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Το βωβό φιλμ του Δημήτρη Γαζιάδη θεωρούταν χαμένο για δεκαετίες, προτού έρθει ξανά στο προσκήνιο χάρη στο επιτυχημένο ριμέικ του 1959 από τον Ντίνο Δημόπουλο, με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στον ομώνυμο ρόλο. Η αυθεντική εκδοχή του βουκολικού δράματος, με την Αστέρω και τον Θύμιο ως καταραμένους εραστές, μάς επανασυστήνει το είδος της «φουστανέλας» και παρουσιάστηκε στο κοινό με μουσική υπόκρουση τις δημιουργίες της Nalyssa Green, σε ζωντανή εκτέλεση.

Την ταινία προλόγισε η Φαίδρα Βόκαλη, γενική διευθύντρια της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, επισημαίνοντας ότι η προβολή της ταινίας εντάσσεται στο πλαίσιο της δράσης της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου «Χώρα, σε βλέπω: Ο 20ός αιώνας του ελληνικού σινεμά». «Είναι μία δράση διάσωσης, αποκατάστασης, και μελέτης 40 ταινιών του ελληνικού σινεμά του 20ού αιώνα» , ανέφερε χαρακτηριστικά , ευχαριστώντας θερμά το Φεστιβάλ για τη στήριξη και την φιλοξενία. Επιπλέον, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη και τη χαρά της για την εξαιρετική συμβολή της Nalyssa Green στη μουσική ένδυσης του βωβού φίλμ Αστέρω. «Έχει κάνει κάτι πολύ ιδιαίτερο, κάτι που δεν έχει ξανά γίνει», είπε χαρακτηριστικά.

Στη συνέχεια, τον λόγο πήρε η μουσικός Nalyssa Green, που ευχαρίστησε με τη σειρά της το κοινό για την παρουσία του, και το Φεστιβάλ για τη φιλοξενία του. «Ήταν μεγάλη μου χαρά να συμμετέχω, μου φάνηκε από την αρχή εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η ιδέα να συνδιαλλαγώ με ένα έργο τέχνης τόσο παλιό όμορφο και ενδιαφέρον, όπως είδα αργότερα με την προβολή της ταινίας», επισήμαινε για τον ρόλο της στην εκδήλωση. «Αυτό που έχω κάνει είναι στην ουσία ένα οργανωμένο performance improvisation. Έχω οργανώσει ανά σκήνη αυτά που θέλω να παίξω, αλλά ουσιαστικά είναι αρκετά αυτοσχεδιαστικό», ανέφερε περιγράφοντας συνοπτικά το έργο της και προτρέποντας το κοινό να βιώσει τη νέα φιλμική εμπειρία.

Η δράση της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου «Χώρα, σε βλέπω: Ο 20ός αιώνας του ελληνικού σινεμά» πραγματοποιείται υπό την αιγίδα της Επιτροπής «Ελλάδα 2021». Κύριος χορηγός δράσης της Επιτροπής είναι το Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας – ΕΚΟΜΕ, χορηγοί δράσης της Επιτροπής το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και με την υποστήριξη της Ταινιοθήκης της Ελλάδος και της Finos Film.

Παρουσίαση των Works in Progress της Αγοράς του 62ου ΦΚΘ

Η Αγορά, το αναπτυξιακό κομμάτι του Φεστιβάλ, παρουσίασε τα Works in Progress το Σάββατο 6 Νοεμβρίου, στην αίθουσα Φρίντα Λιάππα, στο Λιμάνι Θεσσαλονίκης. Στη δράση συμμετείχαν οκτώ (8) πρότζεκτ, ανάμεσά τους και δύο ελληνικά. Αρχικά, η επικεφαλής της Αγοράς, Γιάννα Σαρρή, έδωσε τον λόγο στον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Ορέστη Ανδρεαδάκη, για να προλογίσει τα Works in Progress της Αγοράς. Ο κύριος Ανδρεαδάκης καλωσόρισε το κοινό και μίλησε για τη μακρά μας απουσία από τις αίθουσες. «Ήταν μακρύς ο δρόμος και δύσκολος ο καιρός, αλλά είμαστε εδώ και είμαστε ξανά μαζί», δήλωσε σχετικά.

Έπειτα, η Γιάννα Σαρρή καλωσόρισε τον ambassador της Αγοράς, Φώτη Σεργουλόπουλο, ο οποίος αναφέρθηκε αρχικά στα 14 ενδιαφέροντα projects που παρουσιάστηκαν νωρίτερα μέσα στη μέρα στο Crossroads της Αγοράς. Σε αντίθεση με τα συγκεκριμένα πρότζεκτ, που βρίσκονται στο ξεκίνημά τους, οι ταινίες στα Works in Progress βρίσκονται μόλις ένα βήμα πριν την ολοκλήρωσή τους. Κατόπιν, η Γιάννα Σαρρή ευχαρίστησε τους σκηνοθέτες και τους παραγωγούς που ήρθαν να παρουσιάσουν τη δουλειά τους, την κριτική επιτροπή, αλλά και τους χορηγούς για την ευγενική προσφορά τους. Στη συνέχεια προβλήθηκαν οκτώ βίντεο, ένα για κάθε ταινία, στα οποία σκηνοθέτες και παραγωγοί μίλησαν για τις ταινίες τους, ανέλυσαν τους χαρακτήρες τους και έδειξαν αποσπάσματα.

Το τμήμα Agora Works in Progress του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης φιλοξενεί προβολές οι οποίες αφορούν αποκλειστικά τους διαπιστευμένους της Αγοράς και παρουσιάζονται στους παραγωγούς, εκπροσώπους πωλήσεων (sales agents), διανομείς και εκπροσώπους φεστιβάλ που θα συμμετέχουν στην 62η διοργάνωση. Με αυτό τον τρόπο, οι συγκεκριμένοι επαγγελματίες έχουν τη δυνατότητα να είναι οι πρώτοι που θα ανακαλύψουν ταινίες μεγάλου μήκους από τη Μεσόγειο, την κεντρική Ευρώπη και τα Βαλκάνια, που βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο πριν την ολοκλήρωσή τους. Το Works in Progress πραγματοποιείται τόσο και δια ζώσης, όσο και ηλεκτρονικά.

Οι εφτά από αυτές τις ταινίες θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά στους επαγγελματίες του σινεμά. Οι δημιουργοί, εκτός από την ευκαιρία να συναντηθούν με sales agents, προγραμματιστές από άλλα φεστιβάλ και δυνητικούς συνεργάτες, θα διαγωνιστούν για το βραβείο 119 Marvila Studios για υπηρεσίες post-production εικόνας, το βραβείο MuSou Music & Sound Award (σύνθεση πρωτότυπης μουσικής, audio post-production, ανεύρεση και διασφάλιση άδειας πνευματικών και δισκογραφικών δικαιωμάτων εμπορικής χρήσης), το βραβείο Marketing της Asterisk*και το βραβείο ΕΡΤ Agora Works in Progress των 2.000 ευρώ σε ελληνική ταινία.

Ελλάδα, Ισπανία, Γαλλία, Κροατία, Βόρεια Μακεδονία, Σερβία, Γεωργία, Ολλανδία, Μαυρίκιος και Ισραήλ είναι οι χώρες που εκπροσωπούνται φέτος και ελπίζουμε να έχουν την ίδια επιτυχία με τις πρόσφατες συμμετοχές στο Works in Progress, οι οποίες περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τις παρακάτω ταινίες: Σελήνη, 66 Ερωτήσεις της Ζακλίν Λέντζου (Διαγωνιστικό τμήμα Berlinale Encounters 2021), Rock Bottom Riser του Fern Silva (Ειδική Μνεία-Berlinale Encounters 2021, Διαγωνιστικό τμήμα >>Film Forward στο 23ο ΦΝΘ), Landscapes of Resistance της Marta Popivoda (Tiger Διαγωνιστικο IFFR 2021, Χρυσός Αλέξανδρος >>FilmForward 23ο ΦΝΘ, Heart of Sarajevo IFF), SWEAT του Magnus von Horn (Cannes 2020 Label), Last Days of Spring της Isabel Lamberti (L’ACID Cannes 2020 Label, New Directors Award στο Φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν 2020), Papicha της Mounia Meddour (Ένα Κάποιο Βλέμμα Φεστιβάλ Καννών 2019), Rêves de jeunesse του Alain Raoust (L’ACID Φεστιβάλ Καννών 2019), Suntan του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου (Ρότερνταμ, SXSW 2016), Αγκάθι του Γαβριήλ Τζάφκα (CPH: PIX,Θεσσαλονίκη 2017), Σύμπτωμα του Άγγελου Φραντζή (Τορίνο, Θεσσαλονίκη 2015), Μικρή άρκτος της Ελισάβετ Χρονοπούλου (Φεστιβάλ Γκέτεμποργκ 2016), Μικρό ψάρι του Γιάννη Οικονομίδη (Διαγωνιστικό τμήμα-Βερολίνο 2014).

Η κριτική επιτροπή του φετινού Agora Works in Progress είναι: Dorota Lech (Διεθνές Πρόγραμμα, Toronto International Film Festival, Καναδάς), Νίκος Σμπιλίρης (Παραγωγός, Boo Productions – Ελλάδα), Simon Gabriele (Εκπρόσωπος Πωλήσεων – Indie Sales – Γαλλία)

Οι ταινίες είναι:

1. ΜΠΑΣΤΑΡΔΑ Σκηνοθεσία: Νίκος Πάστρας, Παραγωγή: Νικόλας Αλαβάνος-FILMIKI, Νίκος Πάστρας, Ελλάδα, Εκτός Διαγωνισμού

Πέντε αγόρια και πέντε κορίτσια, μακριά από τους κανόνες της ασφυκτικής κοινωνίας, δημιουργούν τη δική τους κοινότητα. Καταλαμβάνουν ένα μεγάλο σπίτι στη μέση του πουθενά και αποφασίζουν να μείνουν εκεί μαζί. Η ισορροπία σύντομα θα ανατραπεί, οι σχέσεις τους θα δοκιμαστούν, αλλά θα βρουν έναν τρόπο να παραμείνουν ελεύθεροι. Αληθινές φιλίες μπασταρδεύονται με νέες συναισθηματικές έλξεις που ξεπερνούν φύλο και φυλή, σε έναν κόσμο που είναι έτοιμος, ή έστω πρόθυμος, να γκρεμιστεί για να χτιστεί απ’ την αρχή.

2. ΗΣΥΧΙΑ 6-9 Σκηνοθεσία: Χρήστος Πασσαλής, Παραγωγή: Μαρία Δρανδάκη-Homemade Films, Ελλάδα

Ο Άρης και η Άννα συναντώνται σε μια ημι-εγκαταλελειμμένη πόλη γεμάτη περίεργα μνημεία και περικυκλωμένη από κεραίες, που γεμίζουν τη νύχτα με αλλόκοτους ήχους και ανθρώπινες φωνές. Σύντομα συνειδητοποιούν πως είναι οι μόνοι ξένοι σε αυτόν τον τόπο που απειλείται μονίμως: οι κάτοικοι εξαφανίζονται ξαφνικά και ανεξήγητα, κανείς δε μπορεί να τους δει αλλά μπορεί να ακούσει τα απεγνωσμένα τους μηνύματα μέσω των κεραιών. Καθώς παρακολουθούμε την καθημερινότητα της μικρής πόλης, με τα περίεργα της τελέτουργικά, ο Άρης και η Άννα ερωτεύονται. Όταν η Άννα εξαφανίζεται, συνειδητοποιούν πως μοιράζονται περισσότερα απ’ όσα πίστευαν στην αρχή.

3. A MASS FOR WANDERING SOULS Σκηνοθεσία: Pablo Lago Dantas, Παραγωγή: Diana Toucedo, Albert Kuhn Bosch–Diana Toucedo Films, Ισπανία

Η συνύπαρξη με αρχαία τελετουργικά σχετικά με την Παρασκευή του “aguardiente” (αλκοολούχο ποτό) ανακινούν στην Alicia πολύ ζωντανές μνήμες από το παρελθόν της. Ένα παρελθόν το οποίο θα γεμίσει το σπίτι της με ξεχασμένα φαντάσματα, τα οποία θα αναζητήσουν τη λύτρωση, μέσω της φωτιάς και του καπνού της απόσταξης: θα της υπενθυμίσουν πως το παρόν δε της ανήκει.

4. GAZING AT STARS Σκηνοθεσία: David Constantin, Παραγωγή: David Constantin-Caméléon Production, Συμπαραγωγή: Frédéric Eyriey-Lithops Film, Sales Company: Sudu Connexion, Μαυρίκιος, Γαλλία

Στις εργατικές κατοικίες, στον Black River στον Μαυρίκιο, ο γέρος Bolom έχει εξαφανιστεί. Όταν πηγαίνει να αναζητήσει τον πατέρα του, ο Ronaldo βρίσκει μια Ινδή εργάτρια, την Ajeya, στην αυλή του. O Ronaldo και η Ajeya φεύγουν απ’ την οικία και ταξιδεύουν προς το εσωτερικό του νησιού. Το ταξίδι αυτό παίρνει άλλη διάσταση, όταν ο Ronaldo μαθαίνει πράγματα για τον εαυτό του, h Ajeya ελευθερώνεται και ο Bolom κάνει ένα τελευταίο ταξίδι με την ελπίδα να δώσει νόημα στη ζωή του και να έρθει πιο κοντά στον γιο του.

5. PELICAN Σκηνοθεσία: Filip Heraković, Παραγωγή: Tamara Babun, Matija Drniković–Wolfgang & Dolly LLC, Κροατία

Ο Josip είναι τερματοφύλακας στο ποδόσφαιρο και αναρρώνει σε ένα σπα από έναν τραυματισμό στο γόνατο που ίσως βάλει την καριέρα του σε κίνδυνο. Αντιμέτωπος με μια τεράστια αλλαγή στη ζωή του, περνά μια κρίση ταυτότητας και αναζητά έναν τρόπο να ανακαλύψει εκ νέου τον εαυτό του. Μετά από αποτυχημένες επισκέψεις από την κοπέλα του και τους φίλους του, η ευκαιρία να συστήσει τον εαυτό του ως άλλον του εμφανίζεται, όταν τον μπερδεύουν με τον Branimir Novak, τον εκπρόσωπο πωλήσεων ρομποτικών ηλεκτρικών σκουπών σε ένα συνέδριο στο ξενοδοχείο. Τότε, εξερευνά ελεύθερα την ευκαιρία να αντιμετωπίζεται διαφορετικά, λόγω του διαφορετικού επαγγέλματος, επιπέδου και προσδοκιών. Στη ζωή του μπαίνει νέα προοπτική, νέοι φίλοι και νέος έρωτας, αλλά και νέα σύγχυση και νέα διλήμματα.

6. THINGS UNSAID Σκηνοθεσία: Eleonora Veninova, Παραγωγή: Goce Kralevski–DNF FILMS, Συμπαραγωγή: MiraTomić-LILITH, Βόρεια Μακεδονία, Σερβία

Η φωτογράφος Anna και ο σύζυγός της Fillip βρίσκονται στο εξοχικό τους, όταν η γαλήνη τους διαταράσσεται από την άφιξη της Maya, την κόρη των παλιών τους φίλων που δεν έχουν δει εδώ και πολύ καιρό. Ένα βράδυ, όταν η Maya επιστρέφει σπίτι γεμάτη στα αίματα, μοιράζονται μια περίεργη στιγμή οικειότητας. Η ερωτική τρέλα της Anna και της Maya φέρνει στην επιφάνεια όλα αυτά τα οποία το ζευγάρι κρύβει όλα αυτά τα χρόνια.

7. THREE JUMPS, ONE Σκηνοθεσία: Rusudan Pirveli, Παραγωγή: Rusudan Pirveli–Caucasian FILMODROM, Συμπαραγωγή: Ranko Pauković-Editson, Γεωργία, Ολλανδία

Ο Zuka συχνάζει στους δρόμους με τους φίλους του, ώσπου μια μέρα ένα ατύχημα μετατρέπεται σε λόγο να ερωτευτεί μια γυναίκα με τα διπλά του χρόνια. Προσπαθώντας να την προσεγγίσει, παίρνει «μαθήματα ζωής» από τον Filter, έναν φίλο του πατέρα του. Αλλά είναι αρκετά αυτά τα τέλεια μαθήματα;

8. UPSIDE DOWN Σκηνοθεσία: Lee Gilat, Παραγωγή: Aviv Ben Shlush–ZOA FILMS LTD, Ισραήλ

Η Sachar (17), μια όμορφη, χαρισματική και έξυπνη νέα γυναίκα με μια σκοτεινή αύρα, μένει σε μια από τις πιο σκληρές γειτονιές του Bat-Yam City με την δυσλειτουργική της οικογένεια. Ο πατέρας της νοσηλεύεται σε ψυχιατρικό ίδρυμα και η μητέρα της αντιμετωπίζει προβλήματα με τους άντρες και το αλκοόλ. Κάθε πρωί, η Sachar πηγαίνει στο Gila’s House, μια διαφορετική εκπαιδευτική δομή για κορίτσια σε κίνδυνο, όπου 15 νεαρές, εκκεντρικές γυναίκες συναντιούνται καθημερινά. Η θέση της Sachar ήταν ασφαλής μέχρι που η Perry (19), μια νέα δασκάλα-στρατιώτης έρχεται ως σύμβουλος. Η Perry είναι ανορθόδοξη, χαρισματική και αινιγματική. Μεταξύ των δύο γυναικών δημιουργείται μια ισχυρή δυναμική έλξης-αποστροφής.

Αυλαία για την Αγορά του 62ου ΦΚΘ με το Crossroads Coproduction Forum

H Aγορά του 62ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης σήκωσε αυλαία με το Crossroads Coproduction Forum, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 6 Νοεμβρίου, στην αίθουσα Φρίντα Λιάππα, στο Λιμάνι. Οι παραγωγοί των επιλεγμένων κινηματογραφικών σχεδίων σε ανάπτυξη είχαν τη δυνατότητα να παρουσιάσουν και να συζητήσουν τα σχέδιά τους με συμπαραγωγούς, διανομείς, sales agents και κορυφαίους ειδικούς από τομείς της παραγωγής.

Αρχικά, η Γιάννα Σαρρή, επικεφαλής της Αγοράς, απηύθυνε χαιρετισμό στους παρευρισκόμενους και δήλωσε ότι είναι χαρά να βρισκόμαστε και πάλι στις αίθουσες, δίνοντας τον λόγο στη γενική διευθύντρια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου, Ελίζ Ζαλαντό. Η κυρία Ζαλαντό ευχαρίστησε το κοινό για τη φυσική του παρουσία, μίλησε για τις νέες δυσκολίες της εποχής του κορονοϊού, που έφερε νέα πρωτόκολλα ασφαλείας και ευχαρίστησε το κοινό που τα τηρεί. Δήλωσε επίσης πως χρειάζεται ελαστικότητα και προσαρμοστικότητα για να ανταπεξέλθει κανείς στα νέα δεδομένα. Τέλος, καλωσόρισε τους νέους χορηγούς, ευχαρίστησε τους παλιούς και παρουσίασε τον ambassador της αγοράς, Φώτη Σεργουλόπουλο.

Ο κύριος Σεργουλόπουλος εξέφρασε τη χαρά του που βρίσκεται εκεί που χτυπά η καρδιά του Φεστιβάλ: την Αγορά. Εκεί που, όπως στην αρχαία Ελλάδα, ανταλάσσονται ιδέες. Αναφέρθηκε με ενθουσιασμό στις 14 νέες ιδέες που παρουσιάζονταν στο κοινό, με την ελπίδα να μοιραστούν τον ενθουσιασμό αυτό και οι ενδιαφερόμενοι.

Κατόπιν, η Γιάννα Σαρρή, ανακοίνωσε ένα νέο βραβείο από το ίδρυμα Ωνάση, το Onassis Cinema Award, ύψους 10.000 ευρώ, σε ένα ελληνικό project, μέρος του Crossroads ή του Works in Progress της Αγοράς. Στη συνέχεια, η Αγγελική Βέργου, η καλλιτεχνική σύμβουλος του Crossroads Co-production παρουσίασε την κριτική επιτροπή του Crossroads της αγοράς και απηύθυνε χαιρετισμό στην Αμάντα Λιβανού για το tutoring των βίντεο με τις δηλώσεις των σκηνοθετών. Έπειτα, παρουσιάστηκαν 14 σύντομες βιντεοπροβολές, μία για κάθε ταινία, όπου οι σκηνοθέτες και οι παραγωγοί μίλησαν για τις ταινίες τους.

Μετά την προβολή των 14 βίντεο, η Αγγελική Βέργου ενημέρωσε το κοινό σχετικά με τις επερχόμενες δράσεις της Αγοράς και ανέλυσε τις λεπτομέρειες, καθώς και όλα τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουν οι ενδιαφερόμενοι σχετικά με τις συναντήσεις της αγοράς. Τέλος, ευχαρίστησε το κοινό για την προσοχή του και ανανέωσε το ραντεβού της Αγοράς για το Works in Progress.

Στόχος του Crossroads Co-production Forum είναι να υποστηρίξει τους παραγωγούς ταινιών μυθοπλασίας μεγάλου μήκους που συνδέονται με περιοχές της Μεσογείου, της Νοτιοανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης. Παρουσιάστηκαν σε σύνολο 14 πρότζεκτ, μεταξύ αυτών δύο (2) ελληνικά και ένα (1) κυπριακό, στο στάδιο της προ-παραγωγής.

Στις προηγούμενες εκδόσεις του, το Crossroads CoPro Forum συμπεριέλαβε κινηματογραφικά σχέδια όπως τα προσφάτως βραβευμένα Ghosts της Αzra Deniz Okyay (Μέγα Βραβείο στην Εβδομάδα Κριτικής στο Φεστιβάλ Βενετίας 2020, Διεθνές Διαγωνιστικό, βραβείο WIFT και βραβείο «Ανθρώπινες Αξίες» στο 61ο ΦΚΘ) και 200 Meters του Ameen Nayfeh (Βραβείο κοινού Venice Days 2020, Χρυσός Αλέξανδρος Καλύτερης Ταινίας και Χάλκινος Αλέξανδρος Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο διαγωνιστικό τμήμα Meet the Neighbors του 61ου ΦΚΘ), όπως επίσης και τα βραβευμένα Οι Ατίθασες της Deniz Gamze Ergüven, September της Πέννυ Παναγιωτοπούλου, Ακίνητο Ποτάμι του Άγγελου Φραντζή, When I Saw You της Annemarie Jacir, As I Open my Eyes της Layla Bouzid, Park της Σοφίας Εξάρχου, The Cakemaker του Ofir Raul Graizer, Το μυστικό συστατικό του Gjorce Stavreski, μεταξύ άλλων.

Η επιτροπή του φετινού Crossroads αποτελείται από τον Κωνσταντίνο Βασίλαρο (Παραγωγός, Studio Bauhaus, Ελλάδα), τον Alessandro Gropplero (Υπεύθυνος When East Meets West / Trieste Film Festival, Ιταλία) και τη Virginie Devesa (Εκπρόσωπος πωλήσεων, AlphaViolet, Γαλλία)

Δείτε επίσης: