Κινηματογράφος

Γιορτή του Πατέρα: Mια ανατρεπτική ταινία που αξίζει να δεις με τον μπαμπά σου!

Ένα φιλμ για τις γενιές και την πατρότητα, την πίστη και το καθήκον με μια "ζεστή", νοσταλγική ματιά.

Parallaxi
γιορτή-του-πατέρα-mια-ανατρεπτική-ταιν-920352
Parallaxi

Μετά τον καταιγισμό ειδήσεων και ιδίως εν μέσω Σαββατοκύριακου αξίζει να κάνετε κάτι στον ελεύθερό σας χρόνο. 

Σήμερα που είναι κιόλας η Γιορτή του Πατέρα μπορείτε για παράδειγμα να παρακολουθήσετε μια πολύ αγαπημένη ταινία. Μια ταινία για την πατρότητα, την πίστη και το καθήκον με μια “ζεστή”, νοσταλγική ματιά στις οικογένειες σε πιο απλή εποχή.

Πρωταγωνιστές αυτής δύο από τους πιο δημοφιλείς ηθοποιούς της Αμερικής.

Ο λόγος, φυσικά, για το “Road to Perdition”.

Αν δεν το έχετε δει, αξίζει να μάθετε ορισμένα πράγματα γι’ αυτό:

Tο “Road to Perdition” (βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα και ευρέως διαθέσιμο) είναι μια ταινία του 2002 για τους Ιρλανδούς γκάνγκστερ της δεκαετίας του ’30. 

Κι είναι πραγματικά ιδανική για πατεράδες και γιους. 

Ο Μάικ Σάλιβαν- τον οποίο υποδύεται ο Τομ Χανκς- είναι βαθιά πιστός στο αφεντικό του, Τζον Ρούνεϊ. 

Πράγματι, οι Σάλιβαν και Ρούνεϊ έχουν αποκτήσει μια σχέση πατέρα- γιου.

Ωστόσο, ο δεύτερος έχει ήδη έναν γιο, τον οποίο υποδύεται ο Ντάνιελ Κρεγκ και αυτός ο γιος είναι ψυχοπαθής δολοφόνος. (Θα αναρωτιέστε εδώ γιατί δυσκολευόμαστε να δεχτούμε τον Κρεγκ ως Τζέιμς Μποντ. Είναι επειδή είδαμε πρώτα το “Road to Perdition”.) 

H  συνέχεια της ταινίας απροσδόκητη. Πρόκειται για ένα φιλμ οδικού ταξιδιού πατέρα- γιου, πέρα από τα όπλα και τα συναφή που θα δείτε. 

Να σημειωθεί εδώ πως το “Road to Perdition” είναι ικανό μια μέρα όπως η σημερινή να σας ξυπνήσει μνήμες. 

Συνεχίζοντας με την υπόθεση της ταινίας, όταν ο Sullivan πρέπει να τρέξει με τον Michael (τον οποίο υποδύεται ο νεαρός Tyler Hoechlin), ο γιος μαθαίνει τελικά τι κάνει στην πραγματικότητα ο πατέρας του για τα προς το ζην. Μαθαίνει ακόμη πως ο Ρούνεϊ δεν είναι ένας ευγενικός παππούς αλλά ένας ψυχρός δολοφόνος. Αυτοί οι άντρες είναι απατεώνες, ωστόσο, έχουν έναν κώδικα και η υπακοή τους σε αυτόν τον κώδικα τους οδηγεί σε τραγικές επιλογές.

Η τελευταία “γραμμή” της ταινίας (και πάλι χωρίς να κάνουμε κάποιο spoiler) είναι αυτό που τα δένει όλα με τις αναμνήσεις από τα δικά μας παιδικά χρόνια. 

Ο νεαρός Μάικλ αναπολεί και λέει: 

«Όταν οι άνθρωποι με ρωτούν αν ο Μάικλ Σάλιβαν ήταν καλός άνθρωπος ή αν δεν υπήρχε καθόλου καλό σε αυτόν, πάντα δίνω την ίδια απάντηση. Τους λέω απλώς: Ήταν ο πατέρας μου».

Αυτό είναι το πιο ειλικρινές πράγμα που οι περισσότεροι από εμάς μπορούμε να πούμε για τους πατεράδες μας σήμερα. Τους αγαπάμε και μας αγαπούν. Και αυτό αρκεί…

Δείτε το trailer της ταινίας:

Πηγή: Τhe Atlantic

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα