Κινηματογράφος

Λώξη – Η ιδιαίτερη ιστορία ενός κοριτσιού με σύνδρομο down

Λίγα λόγια για την πρώτη μεγάλου μήκους του Δημήτρη Ζάχου και του Θανάση Καφετζή

Γιάννης Γκροσδάνης
λώξη-η-ιδιαίτερη-ιστορία-ενός-κοριτσ-1162219
Γιάννης Γκροσδάνης

Η πρώτη μεγάλου μήκους του Δημήτρη Ζάχου (που συνσκηνοθετεί με τον Θανάση Καφετζή) είναι ένα ντοκιμαντέρ που καταγράφει μια ιδιαίτερη ιστορία ενός κοριτσιού με σύνδρομο down. H Λωξάνδρα Λούκας είναι 29 χρονών, ταλαντούχα ηθοποιός και το πρώτο άτομο με αναπηρία που υπογράφει συμβόλαιο και παίζει σε μια παράσταση του Εθνικού Θεάτρου. Φυσικά προηγήθηκε η πολύτιμη πείρα που απέκτησε ως μέλος μιας πολύ σημαντικής θεατρικής ομάδας, των Εν Δυνάμει (που συμπωματικά αυτές τις μέρες κεντρίζουν την προσοχή μας με τη νέα παραγωγή τους, τους Υπνοβάτες).

Ο φακός των δύο σκηνοθετών καταγράφει με ενθουσιασμό την Λωξάνδρα για περίπου έξι μήνες παντού. Στην κουίντα, στα καμαρίνια, στο σπίτι, στον μπακάλη της γειτονιάς, με τους συναδέλφους της, με τους φίλους (έστω και διαδικτυακά) και την οικογένεια της. Παρά τις δυσκολίες – που καταγράφει η ταινία – η Λώξη θα καταφέρει να ανταπεξέλθει και να ανοίξει έναν δρόμο καταρρίπτοντας πολλά στερεότυπα σχετικά με τα άτομα με αναπηρία. Σε κάποια στιγμή η μητέρα της – η γνωστή ηθοποιός και σκηνοθέτις Ελένη Δημοπούλου – μιλάει για την ορατότητα της Λωξάνδρας. Και αυτό επιτυγχάνεται και στην ταινία και στη σκηνή του θεάτρου και κατ’ επέκταση και στην ζωή.

Παρά την δύσκολη και αγχωτική ισορροπία οι δύο σκηνοθέτες μας φανερώνουν μια εξαιρετικά ευαίσθητη και τρυφερή ιστορία, αναδεικνύουν την ουσία της διαφορετικότητας και της συμπερίληψης ενώ παράλληλα καταγράφουν τις μικρές προσωπικές στιγμές της ηρωίδας τους αλλά και την δύναμη της. Όλα αυτά χωρίς να πέφτουν σε φτηνές λύσεις αλλά με πολύ προσοχή, σεβασμό και διακριτικότητα. Και κάπως έτσι οδηγούν τους θεατές στην αποκάλυψη ότι ένα νέο ταλαντούχο κορίτσι με συνδρομο down δεν διαφέρει σε τίποτα από όλους εμάς γιατί πολύ απλά και εμείς ζούμε, εργαζόμαστε, σκεφτόμαστε, ονειρευόμαστε, ερωτευόμαστε, ελπίζουμε, φοβόμαστε, αγαπάμε. Ακριβώς όπως το κάνει και η Λώξη στην ταινία.

Η Λώξη είναι μια εξαιρετικά σημαντική καταγραφή της ουσίας της συμπερίληψης, της ορατότητας και της ισότητας όλων των ανθρώπων.

Η ταινία των Δημήτρη Ζάχου και Θανάση Καφετζή  στους κινηματογράφους από 16 Μαΐου

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα