Mαρία Cyber: Μια λεσβιακή ζωή γεμάτη αγωνιστικές προκλήσεις

Ξεδιπλώνει μια ζωή γεμάτη αγώνες, περιπέτεια, αγάπη, και επανάσταση στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Γιώργος Τσιτιρίδης
mαρία-cyber-μια-λεσβιακή-ζωή-γεμάτη-αγωνιστ-1131997
Γιώργος Τσιτιρίδης

Στις 16 Μαρτίου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, η Μαρία Cyber μια από τις πιο επιδραστικές προσωπικότητες του ΛΟΑΤΚΙ χώρου την Ελλάδα με αφορμή την κυκλοφορία της φωτοβιογραφίας της ξεδιπλώνει μια ζωή γεμάτη αγώνες, περιπέτεια αγάπη καύλα και επανάσταση.

Την Μαρία Cyber την γνώριζα πριν συστηθούμε δια ζώσης. Η φήμη της στο φτωχό ΛΟΑΤΚΙ κίνημα των 90s προηγούνταν της ίδιας. Οι γνώμες για αυτήν όπως σε κάθε περίπτωση ανθρώπου με τόσο ισχυρή προσωπικότητά και μάλιστα 30 χρόνια πριν ήταν διχασμένες.

Μπορούσες να ακούσεις τα καλύτερα και τα χειρότερα συνάμα. Ξεκίνησα να παρακολουθώ την διαδικτυακή της παρουσία μέχρι να γνωριστούμε, πράγμα αναπόφευκτο, λόγω της δράσης μας σε κοινούς χώρους εκείνο το διάστημα. Δημιουργός του μεγαλύτερο portal για λεσβίες του lesbian.gr, καθώς και του Mindradio.gr καθώς και των δύο φεστιβάλ Outview film festival και Porn film festival.

Σε αυτά τα φεστιβάλ είδα να συμβαίνει κάτι μαγικό. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, χρώματος, φύλου, ερωτικού προσανατολισμού είχαν την ευκαιρία να συνευρεθούν, να δουν σημαντικές ταινίες που κανείς άλλος δεν έφερνε στην Ελλάδα, να συνομιλήσουν και να παράγουν τέχνη μιας και η Μαρία έδινε το βήμα για κάθε είδους εικαστικές και φωτογραφικές εκθέσεις. Αυτό που μου είχε κάνει εντύπωση ήταν ο χειμαρρώδης λόγος, οι ανησυχίες, οι αγωνίες , το πάθος και η τρέλα της. Γεννούσε απίθανες ιδέες και έθετε στόχους που σε πείσμα όλων προσπαθούσε να φέρει εις πέρας.

Κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ και λέει πολλά για την ίδια ήταν όταν με κάλεσε για πρώτη φορά στο σπίτι της, μου σύστησε με τον πιο γλυκό τρόπο την μητέρα της και η πρώτη κουβέντα ήταν «πες μου τι θέλεις να φας». Δεν έχω δει πιο φιλόξενους ανθρώπους με την μητέρα να μου απαριθμεί τα φαγητά και γλυκά που ήταν έτοιμα και να συμπληρώνει «αν θέλεις όμως να σου κάνω ομελέτα η μακαρόνια».

Τα φεστιβάλ αυτά άφησαν μια παρακαταθήκη σημαντική και ταρακούνησαν την Αθήνα, ανοίγοντας διάλογο γύρω από την τέχνη και εκπαιδεύοντας το κοινό για θεάματα που κανείς δεν είχε τα κότσια να παρουσιάσει. Με κάλεσε αρκετές φορές και μου έδωσε το βήμα να μιλήσω. Δεν ήταν και δεν είναι ποτέ σνομπ με κανέναν άνθρωπο.

Είχα την τύχη την πρώτη χρονιά που καθιερώθηκε το βραβείο Mermaid στο Διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης να το παρουσιάσουμε μαζί και στην συνέχεια να βρεθούμε στο ίδιο πάνελ – μαζί μας και ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος – για να μιλήσουμε για την ιστορία του ΛΟΑΤΚΙ κινήματος και την πορείας μας μέσα σε αυτό. Αυτός και μόνο ο αγώνας της θα αρκούσε να την τοποθετήσει στις σημαντικές προσωπικότητες του καιρού μας όμως η Μαρία δεν έμεινε εκεί. Όταν διαγνώστηκε με Διαβήτη Τύπου 1(LADA) δημιούργησε το μεγαλύτερο portal στην Ελλάδα για άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη, το glykouli.gr. Τον Μάϊο του 2021 τιμήθηκε με το βραβείο Γραμμάτων και Τεχνών του Γαλλικού Υπουργείου Πολιτισμού. Υπήρξε, από τις ελάχιστες Ελληνίδες λεσβίες που ήταν τόσο ανοιχτά out σε ένα χώρο που υφίστασαι το διπλό στίγμα πρώτα της γυναίκας και μετά της λεσβίας που εκείνα τα χρόνια στην καλύτερη περίπτωση αυτό που άκουγες για τις γυναίκες που αγαπούν γυναίκες ήταν πως «όταν γνωρίσει τον κατάλληλο άντρα θα γίνει στρέιτ».

Στο τέλος του 2023 το βλέμμα μου πέφτει σε μια πολύ ωραία φωτογραφία που κάνει την εμφάνιση της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Πρόκειται για το εξώφυλλο του βιογραφικού φωτό- βιβλίου της που τιτλοφορείται «Μια λεσβιακή ζωή». Μια αφήγηση αληθινή, από καρδιάς, απλή και χειμαρρώδη που σε ταξιδεύει χωρίς να μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου.

Η ζωή, οι σκέψεις, οι προβληματισμοί της Μαρίας, ρίχνουν φως σε μια λεσβιακή ζωή που μέσα της κρύβει ένα κομμάτι της ιστορίας του φεμινιστικού, λεσβιακού κινήματος που όφειλε και έπρεπε αφού είχε βιωθεί να ειπωθεί από την ίδια. Ο τρόπος που ξεδιπλώνεται το άλμπουμ της ζωής της μου έφερε στο μυαλό την ίδια σαν να την άκουγα να τα αφηγείται και να στέκεται απέναντι μου. Οι φωτογραφίες συμπληρώνουν και ζωντανεύουν κομμάτια αυτής της διαδρομής.

Η καθημερινότητα της έγινε ακόμα πιο δύσκολη όταν διαγνώστηκε με καρκίνο. Σε πείσμα όλων αφού ολοκλήρωσε το βιβλίο, ξεκίνησε τις παρουσιάσεις, συμμετείχε σε μια εικαστική έκθεση και χωρίς να το βάζει ποτέ κάτω στο επερχόμενο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ το Σάββατο 16 Μαρτίου στις 16:45 η ώρα στην αίθουσα Φρίντα Λιάππα θα παρουσιάσει τo βιβλίο ενώ θα ακολουθήσει σε πρώτη Πανελλήνια προβολή η ταινία «Rebel Dyke – Το πανκ συνάντησε το φεμινισμό». Μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να γνωρίσει κανείς το σύμπαν της Μαρίας που με μεγάλη χαρά υποδεχόμαστε και πάλι στην πόλη.

Θα κλείσω το κείμενο με έναν διάλογο που είχαμε μεταξύ μας και τον θυμάμαι πάντα όταν την φέρνω στο μυαλό μου. Σε ένα πάρτι του Outview και ενώ πίναμε τα ποτά μας με ρωτάει: «Σ αρέσει κανείς; Ποιος από όλους σε καυλώνει περισσότερο;». Για να της απαντήσω με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Ο πιο αρρενωπός και καυλιάρης».

«Και ποιος είναι αυτός;» ρωτάει με με περιέργεια.

Της απαντάω: «Φυσικά εσύ Μαρία μου, ποιος άλλος».

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα