Πάνο Βλάχο, μπορούν εφτά λεπτά ψυχής να αλλάξουν την ιστορία;

Στους πρώτους μοντέρνους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1896 στην Αθήνα, σημειώθηκε ένα από τα πιο θρυλικά κατορθώματα στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού. Ο Σπύρος Λούης βγήκε νικητής του πρώτου επίσημου αγώνα Μαραθωνίου, αφήνοντας τους πάντες άφωνους και προκαλώντας κύματα ενθουσιασμού, εντός και εκτός Ελλάδας. Πώς όμως ένας άσημος νερουλάς από το Μαρούσι, που δεν είχε ποτέ ξανά συμμετάσχει σε κάποιον αθλητικό αγώνα, πέτυχε ένα τέτοιο ασύλληπτο ρεκόρ;

Το ντοκιμαντέρ «Εφτά Λεπτά Ψυχής» («Seven Minutes of Soul») αποτελεί το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Πάνου Βλάχου. Ο σκηνοθέτης διερευνά τις ακριβείς συνθήκες που οδήγησαν στο κατόρθωμα του Σπύρου Λούη, δοκιμάζει τον ίδιο του τον εαυτό σε αυτές και ρίχνει φως στους αφανείς ήρωες και στον πιο αμφιλεγόμενο Μαραθώνιο μέχρι σήμερα.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη P A N O S V L A H O S (@panos_vlahos_official)

Μπορούν 7 λεπτά ψυχής να αλλάξουν την ιστορία; Με τη φράση αυτή, ο Πάνος Βλάχος συνοψίζει μια πρωτότυπη προσέγγιση πάνω στο αθλητικό ντοκιμαντέρ, ενώνοντας την έρευνα για ένα ιστορικό γεγονός (τον θρίαμβο του Σπύρου Λούη στον Μαραθώνιο του 1896) με μια υπαρξιακή αναζήτηση για την έννοια του δρομέα στον σύγχρονο κόσμο.

Από τις 7 Ιουνίου το ντοκιμαντέρ 7 Λεπτά Ψυχής είναι διαθέσιμο για streaming, σε Α’ Προβολή, αποκλειστικά στην πλατφόρμα του Cinobo.

Σε αυτή τη νέα προσέγγιση στο χώρο του θεάματος, ο Πάνος Βλάχος δεν αισθάνεται ότι έχει αλλάξει κάτι σε αυτόν. Παραμένει ηθοποιός, αλλά τι πραγματικά σημαίνει το να είναι ηθοποιός για τον ίδιο;

“Μέσω του επαγγέλματος του ηθοποιού έχω τη δύναμη να πω ιστορίες, να είμαι αφηγητής όσο και performer. Είμαι και ο ίδιος αθλητής και λάτρης του τρεξίματος, αλλά και μελετητής του Σπύρου Λούη, ενός ανθρώπου που η ιστορία του προσδιόρισε τη σχέση μιας ολόκληρης χώρας με ένα άθλημα και ενίσχυσε το δεσμό της με τις αρχαίες της ρίζες. Πρόκειται για μια ιστορία που περιέχει ταξικά, εθνικά, φιλοσοφικά, κοινωνικά και πνευματικά θέματα” εξηγεί ο ίδιος μιλώντας στην Parallaxi.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη P A N O S V L A H O S (@panos_vlahos_official)

Τι ήταν όμως αυτό που τον έκανε να θαυμάσει την ιστορία και το πνεύμα του συγκεκριμένου μαραθωνοδρόμου, που έζησε πάνω από 100 χρόνια πριν από εμάς;

“Είναι όλα αυτά που αντιπροσωπεύει: η ιστορία και η ιδεολογία του τρεξίματος, αλλά και ο προσδιορισμός και η ανακάλυψη του ποιος είσαι μέσα από τέτοιες δύσκολες και εξαντλητικές καταστάσεις. Όταν ανακάλυψα ότι η ιστορική αυτή νίκη του Σπύρου Λούη θεωρείται από κάποιους αμφιλεγόμενη, αποφάσισα ότι ήθελα να μάθω και αυτή την πλευρά. Παρότι είμαι μεγάλος θαυμαστής του, οι φήμες για την αμφισβήτηση της εγκυρότητας του αποτελέσματος με ιντρίγκαραν. Είναι μια ιστορία που δεν έχει ειπωθεί μέχρι σήμερα. Η πρόθεση είναι να πέσει επιτέλους φως στα σημεία αυτά που έχουν μείνει στο σκοτάδι.”

Η αγάπη του για τα ντοκιμαντέρ τον οδήγησε τελικά να θελήσει να καταγράψει αυτή την αναζήτηση για τη νίκη του Σπύρου Λούη.

“Ξεκινώντας την αποστολή να απαντήσω τα ερωτήματα που μου δημιουργήθηκαν, αποφάσισα να βάλω και τον εαυτό μου στη διαδικασία. Έγινα το πειραματόζωό μας στην προσπάθεια να κατανοήσουμε πώς ένας νερουλάς από το Μαρούσι κατάφερε μια τέτοια νίκη. Συνεργάστηκα με τον Δημήτρη Θεοδωρακάκο, έναν θρύλο του τρεξίματος, δις νικητή Μαραθωνίου, και πολλάκις νικητή των πιο σημαντικών αγώνων τρεξίματος της Ελλάδας. Τρέξαμε δύο μαραθώνιους σε δύο μέρες, ωθήσαμε τους εαυτούς μας στα άκρα. Είμαι μαθημένος σε εξαντλητικά δρομικά εγχειρήματα, γι’ αυτό και κατάφερα να ανταπεξέλθω.”

Ο ίδιος, χαρακτήρισε την ταινία ως μια πολιτική και ιδεολογική έρευνα στην ταυτότητα αφενός των δρομέων, αλλά και αφετέρου των Ελλήνων.

“Όλα τα ερωτήματα που είχα στην αρχή, καταφέραμε να τα λύσουμε μέχρι το τέλος της ταινίας. Σίγουρα όμως η ερμηνεία των γεγονότων και αυτό που θα κρατήσει ο κάθε θεατής διαφέρουν μεταξύ τους ταξικά και ιδεολογικά. Η διεξαγωγή αυτής της έρευνας αλλά κυρίως η καταγραφή της δεν ήταν εύκολη υπόθεση.

Πρόκειται για μια “δύσκολη γέννα”. Χρειάστηκε πρόσβαση σε πολιτικά πρόσωπα, ώστε να μιλήσουν γι’ αυτή την ιστορία, αλλά και άνθρωποι να πιστέψουν σε αυτό το τρελό όνειρο. Το ντοκιμαντέρ ολοκληρώθηκε χωρίς τη στήριξη κάποιου θεσμού, λόγω του θέματός του, μόνο με το πείσμα και την επιμονή των συντελεστών και την υποστήριξη της εταιρίας παραγωγής Production House.”

Ποιο όμως ήταν το συμπέρασμα της έρευνας που έγινε ντοκιμαντέρ από τον Πάνο Βλάχο;

“Η έρευνα αυτή αποδείχτηκε ένα προσωπικό ταξίδι για μένα. Κάπου μέσα στις συνεντεύξεις, τα πειράματα, τους αγώνες και τις ανακαλύψεις, άλλαξα και ο ίδιος γνώμες. Ανακάλυψα πτυχές για ιδεολογικά και θεολογικά ζητήματα που δεν ήξερα. Αυτό το λέω θετικά, δε θα ήθελα σε καμία περίπτωση να μείνω αγκυλωμένος και στάσιμος σε κάτι.”

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη P A N O S V L A H O S (@panos_vlahos_official)

Όσο για το αν θα αναλάμβανε ξανά το ρόλο του σκηνοθέτη, η απάντηση είναι ναι, δεν αυτοπροσδιορίζεται όμως ως σκηνοθέτης.

“Ό,τι κάνω, από την τραγουδοποιία, μέχρι τη σκηνοθεσία, είναι ένα μέσο για να γίνω καλύτερος ηθοποιός και καλύτερος αφηγητής. Ο στόχος είναι πάντα να λέω ιστορίες μέσω της τέχνης.”

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη P A N O S V L A H O S (@panos_vlahos_official)

Λατρεύει να δουλεύει με ανθρώπους που ξέρουν καλά τη δουλειά τους και να παίρνει πράγματα από αυτούς.

“Με τέτοιους ανθρώπους θέλω να συνεργάζομαι, αλλά κάποιοι που μου έρχονται τώρα στο μυαλό ως “ιδανικοί”, είναι ο Αλμοδοβάρ, ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, ο Ζακ Σνάιντερ. Συνεργασίες σαν αυτές θα ήταν πρόκληση για το σώμα και το πνεύμα μου, κάτι που θέλω και αναζητώ.”

Η άποψή του για τον ελληνικό κινηματογράφο είναι η εξής:

“Είναι ξεκάθαρο ότι το ελληνικό σινεμά βελτιώνεται, ακόμα περισσότερο από ότι τα προηγούμενα χρόνια. Έχει να διανύσει δρόμο ακόμα, αλλά αισθάνομαι ότι έχει επίσης αρχίσει να κινείται σε έναν εξωστρεφή δρόμο, να βγαίνει από τα σύνορά του και να αναζητά περισσότερα. Είμαι σίγουρος ότι σε λίγο θα είμαστε ισότιμοι παίκτες στο παιχνίδι των πλατφορμών, πόσο μάλλον αφού έχουμε πλέον αρχίσει να δίνουμε σημασία στο σενάριο. Το μόνο που λείπει, είναι η πίστη στην ελληνική δημιουργία, κυρίως από την πλευρά των παραγωγών, αλλά και ένα πιο λειτουργικό σύστημα. Οι Έλληνες δημιουργοί είναι σίγουρο ότι στοχεύουν και μπορούν να φτάσουν ακόμα πιο πάνω.”

Ο Πάνος Βλάχος έχει ήδη δύο νέα πρότζεκτ στα σκαριά και μετά τη συμμετοχή του στην παράσταση “Ορέστης” του Γιάννη Κακλέα το καλοκαίρι στην Επίδαυρο, όπου θα υποδυθεί το Μενέλαο, θα ξεκινήσει την παραγωγή τους. Η συνεργασία με το Γιάννη Κακλέα όμως θα συνεχίσει και μέσα στο χειμώνα, με την παράσταση “Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού”, στην οποία θα πρωταγωνιστήσει.

Η ταινία προβάλλεται από τις 7 Ιουνίου αποκλειστικά στο Cinobo.

Η ταινία έχει συμμετάσχει στο 26ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, το 15ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου του Λος Άντζελες και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μαδρίτης.