Πέθανε ο σκηνοθέτης και επί χρόνια διευθυντής της Ταινιοθήκης Ελλάδος, Θόδωρος Αδαμόπουλος
Μαζί με τον Ιάσονα Γιαννουλάκη σκηνοθέτησε το πρώτο σήριαλ στην Ελλάδα, ενώ είχε λάβει το Κρατικό Βραβείο Κινηματογράφου
Ο σκηνοθέτης και μία πιο κομβικές προσωπικότητες στην ιστορία της Ταινιοθήκης, ως διευθυντής, πρόεδρος του Δ.Σ. και της Γ.Σ. του οργανισμού. Θόδωρος Αδαμόπουλος, πέθανε σε ηλικία 91 ετών.
Η Ταινιοθήκη Ελλάδος αναφέρει, σε σημείωμά της:
«Ο Θόδωρος Αδαμόπουλος, ο στυλοβάτης της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, ο σκηνοθέτης στον οποίο η ιδρύτρια της Ταινιοθήκης Αγλαϊα Μητροπούλου εμπιστεύτηκε τη διεύθυνση του ιδρύματος, ο διευθυντής της επί δεκαετίες και μέχρι χθες πρόεδρος της Γενικής της Συνέλευσης, δεν είναι πια κοντά μας. Ο άνθρωπος που επί δικτατορίας έπαιζε κρυφά όλα τα απαγορευμένα αριστουργήματα του παγκόσμιου κινηματογράφου (ακόμα και Αϊζενστάιν!) στο νεοκλασικό της Κανάρη, εξαπατώντας τη χουντική λογοκρισία με άσχετους τίτλους που παρέπεμπαν δήθεν σε αισθηματικά φίλμ, έφυγε αιφνίδια χθες βράδυ 12 Φεβρουαρίου, σε ηλικία 91 ετών. Παρέμενε μέχρι τέλους στις επάλξεις, με μια διαρκή έγνοια για το ίδρυμα και τον ελληνικό κινηματογράφο.
Ο Θόδωρος Αδαμόπουλος συνέβαλε αποφασιστικά στην συγκρότηση της κινηματογραφικής συλλογής της Ταινιοθήκης της Ελλάδος και πρωτοστάτησε στην αποκατάσταση ιστορικών ελληνικών βωβών ταινίων ανοίγοντας το δρόμο για την τεχνογνωσία της ΤτΕ στη διάσωση του ελληνικού κινηματογράφου, ενώ παλεψε μαζί με το Νίκο Κούνδουρο για να αποκτήσει η Ταινιοθήκη τη μόνιμη έδρα της στον Κεραμεικό και σταθερό κωδικό χρηματοδότησης (ένα όνειρο που όμως δεν είδε να εκπληρώνεται).
Από τα χέρια του πέρασαν γενιές κινηματογραφιστών, που βρήκαν την καλλιτεχνική τους ωρίμανση στο φιλόξενο σκοτάδι της Ταινιοθήκης, στη θρυλική στέγη της επί της οδού Κανάρη, το δεύτερο σπίτι του. Τώρα, ήρθε η ώρα να συναντήσει και πάλι την σύζυγό του Τασία, και τον Δημήτρη Χατζή, το δεξί του χέρι στην Ταινιοθήκη, τον γιο που, όπως έλεγε, δεν απέκτησε ποτέ.
Η πρόεδρος της Ταινιοθήκης της Ελλάδος Μαρία Κομνηνού, το ΔΣ, η Γενική Συνέλευση και οι εργαζόμενοι του Ιδρύματος, ευχόμαστε στον αγαπημένο μας Θόδωρο καλό ταξίδι και εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στον ανηψιό του Τάσσο Αδαμόπουλο, τον δικό μας άνθρωπο.
Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί αύριο Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου (3 μ.μ.), στην Αμάρυνθο (Βάθεια) στην Εύβοια, τη γενέτειρα της συζύγου του Τασίας Μπαλαρούτσου, όπου έχει ταφεί και η ίδια».
Αποχαιρετισμός και από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με ανάρτησή του στα social media, αποχαιρέτησε και αυτό τον κ. Αδαμόπουλο:
«Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αποχαιρετά τον σκηνοθέτη και επί χρόνια Διευθυντή, Πρόεδρο του Δ.Σ. και Πρόεδρο της Γ.Σ. της Ταινιοθήκης της Ελλάδος @tainiothikigr, Θόδωρο Αδαμόπουλο.
Υπήρξε πρωτοπόρος στον τομέα της αποκατάστασης, συντήρησης και διαχείρισης της φιλμικής μνήμης. Από την δεκαετία του 1960, μαζί με την Αγλαΐα Μητροπούλου και σε συνεργασία με επαγγελματίες από το εξωτερικό διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του εργαστηρίου συντήρησης και αποκατάστασης της Ταινιοθήκης της Ελλάδος.
Σκηνοθέτησε τις μεγάλου μήκους ταινίες Νυχτερινό ψάρεμα (1958), Ένα κορίτσι σε περιμένει (1960), Εικόνες από την Ελλάδα του 20ού αιώνα (2000) και τις μικρού μήκους ταινίες Η Ρόδα (1964), Τα κάστρα (1972), Ζαγορίτικο πανηγύρι (1973), καθώς και σειρά ντοκιμαντέρ.
Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στους οικείους του».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η βιογραφία του Θόδωρου Αδαμοπουλου
Γεννήθηκε στον Σκληρό Μεσσηνίας. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Κινηματογράφου. Εργαζόταν από το 1964 στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος και διετέλεσε επί μακρόν Διευθυντής της Ταινιοθήκης ενώ μέχρι χθες κατείχε τη θέση του προέδρου της Γενικής Συνέλευσης του Ιδρύματος. Το 1970 σκηνοθετεί μαζί με τον Ιάσονα Γιαννουλάκη το πρώτο σήριαλ της ελληνικής τηλεόρασης με τίτλο: “Το Σπίτι με τον Φοίνικα”. Για τη μικρού μήκους ταινία του η “Η Ρόδα” έχει πάρει το Κρατικό Βραβείο Κινηματογράφου. Στον κινηματογράφο εργάζεται σε διάφορες τομείς από το 1959.
Για τον τομέα της συντήρησης, της αποκατάστασης και της διάδοσης της εθνικής φιλμικής μας μνήμης ασχολείται πάνω από πενήντα χρόνια. Είναι ο πρώτος εξειδικευμένος στην Ελλάδα, στην επιστημονική αποκατάσταση και συντήρηση κινηματογραφικών ταινιών. Ακόμη, έχει λάβει μέρος σε πολλά ελληνικά και διεθνή συμπόσια και σεμινάρια ως ομιλητής και εκπαιδευτής με θέμα την αποκατάσταση και την συντήρηση των ταινιών και έχει γράψει πολλά άρθρα σε ελληνικά και ξένα κινηματογραφικά περιοδικά που σχετίζονται με τη αποκατάσταση, συντήρηση και διαχείριση της φιλμικής μνήμης.
Όπως σημειώνει η Αγλαϊα Μητροπούλου στο βιβλίο της ‘Ελληνικός Κινηματογράφος’: ‘Δύο αδελφοί, οι Θόδωρος και Νίκος Αδαμόπουλος, ο πρώτος σκηνοθέτης και ο δεύτερος φωτογράφος, αιφνιδιάζουν ευχάριστα το κοινό, το 1964, με μια ταινία μικρού μήκους τη Ρόδα. Χιούμορ, οξύτατη παρατηρητικότητα και ικανότητα ενορχήστρωσης, γύρω από ένα σατιρικό πυρήνα. Ο Θόδωρος Αδαμόπουλος, στον λίγο καιρό που του επιτρέπει η αφοσίωσή του στο έργο της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, γυρίζει το λαογραφικό ντοκυμανταίρ Ήταν μέρα χαράς, στα ξεχασμένα—από τους ανθρώπους της τέχνης και της πολιτικής—Ζαγοροχώρια, εφαρμόζοντας την τεχνική του σινεμά ντιρέκτ πράγμα που δεν έγινε αντιληπτό από τους κριτικούς. Διασώζει τις τελευταίες αναλαμπές μεγάλων ζωγράφων και γλυπτών: Θωμόπουλος, Τόμπρος, Σώχος, κάνει μιαν έρευνα πάνω στο έργο του Μανώλη Καλομοίρη, και σε συνεργασία με τη Μαρία Κομνηνού, πραγματοποιεί το 1974, την πρώτη κινηματογραφική έρευνα στον προεκλογικό χώρο, δίνοντας το πολιτικό πορτραίτο μιας από τις πιο νευραλγικές ελληνικές περιφέρειες, με το ντοκυμανταίρ Καβάλα 74’.”.
Η φιλμογραφία του Θόδωρου Αδαμόπουλου:
Ντοκιμαντέρ και ταινίες μικρού μήκους Η Ρόδα, 1964 Ένας γύρος στην Πελοπόννησο, 1967 Τα κάστρα, 1972 Ζαγορίτικο πανηγύρι, 1973 Μιχάλης Τόμπρος, 1974 Αντώνης Σώχος, 1974 Επαμεινώνδας Θωμόπουλος, 1975 Μανώλης Καλομοίρης, 1975 Καβάλα 74, 1975
Ταινίες Νυχτερινό ψάρεμα, 1958 Ένα κορίτσι σε περιμένει, 1960 Εικόνες από την Ελλάδα του 20ου αιώνα, 2000
Πηγή: Αθηνόραμα
