Robert Eggers: Το σκηνοθετικό έργο του ιδιοφυούς σκηνοθέτη
Πώς μόνο με τρεις ταινίες στο βιογραφικό του έχει ήδη επιτύχει να πλάσει ένα προσωπικό και ξεχωριστό στυλ από κάθε άλλον δημιουργό
Ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης Robert Eggers είναι σχετικά νέος στον κόσμο του κινηματογράφου, αλλά η επιτυχία του ήταν μεγάλη από την αρχή.
Ο σκηνοθέτης ξεκίνησε την καριέρα του με ταινίες μικρού μήκους από το 2007, όμως η μεγάλη του αποκάλυψη έγινε σχεδόν μία δεκαετία αργότερα το 2015, ξεκινώντας μία σκοτεινή και φρικαλέα σκηνοθετική σταδιοδρομία με ταινίες μεγάλου μήκους.
Ο Eggers έχει μέχρι σήμερα τρεις ταινίες μεγάλου μήκους στο βιογραφικό του, οι οποίες εκτυλίσσονται σε διαφορετικές ιστορικές στιγμές.
Με αφορμή τα σημερινά του γενέθλια, πάνε να δούμε το πώς έχε καταφέρει ήδη να πλάσει ένα προσωπικό και ξεχωριστό στυλ από κάθε άλλον δημιουργό.
Στην μία βρισκόμαστε στην Νέα Αγγλία του 1630 (The Witch), στην άλλη σε ένα έρημο νησί της Νέας Αγγλίας κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1890 (The Lighthouse), ενώ η πιο πρόσφατη του ταινία διαδραματίζεται στην εποχή των Βίκινγκ το 895-914 μ. Χ. (The Northman). Αυτό το ταξίδι μέσα στην ιστορία του επιτρέπει να ασχοληθεί με ποικίλες θεματικές, εντάσσοντας το μεταφυσικό στοιχείο, υπό την σκιά δεκάδων συμβολισμών. Προβάλλει σκοτεινή μαγεία και μάγισσες, καθώς και γνωστά μυθολογικά πλάσματα, όπως Σειρήνες, Βαλκυρίες και πολλά άλλα. Αναμφίβολα, μετά το τέλος κάθε ταινίας του, θα χρειαστείς μερικό χρόνο για να αναλογιστείς το νόημα πίσω από κάθε αλληγορία.
Το ύφος των έργων του είναι ξεχωριστό, προσφέροντας μία νέα ματιά στις ταινίες τρόμου. Δημιουργεί αλλόκοτα ψυχολογικά θρίλερ, με σκοτεινό, μελαγχολικό και αγχώδη τόνο. Το περιβάλλον αντικατοπτρίζει την ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων του και παρά το στιλιζάρισμα του φυσικού τοπίου, επιδιώκει να διατηρεί τον ρεαλισμό του. Οι ταινίες του μοιάζουν με εφιάλτες, τόσο παράλογους, αλλά και τόσο αληθινούς που δεν χρειάζεται καν να κάνει «jump scare» για να σε τρομάξει. Η δυσοίωνη πορεία της ιστορίας είναι αρκετή για να σε φοβερίσει, στοιχειώνοντας και εγκλωβίζοντας σε εκεί μέχρι το τέλος.
Στην πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους The Witch (2015) ο Eggers είχε εμπνευστεί από λαογραφικά παραμύθια και γραπτές μαρτυρίες μαγείας, συμπεριλαμβανομένων περιοδικών, ημερολογίων και δικαστικών αρχείων, με τους διαλόγους να έχουν βασιστεί κυρίως σε γραφές εκείνης της εποχής.
Με λίγα λόγια η ιστορία αφορά έναν αγρότη και την 5μελή οικογένεια του που εξορίζονται από την κοινότητά τους και αναγκάζονται να μετακομίσουν σε ένα οικόπεδο δίπλα από το δάσος. Ωστόσο, το μέρος εκείνο κρύβει κινδύνους, οι οποίοι καταστρέφουν την οικογένεια. Έρχονται αντιμέτωποι με την αρπαγή του νεογέννητου παιδιού τους, την άκαρπη γη τους και δαιμονισμένα ζώα, καθώς και τον φόβο για την μεγαλύτερη τους κόρη, η οποία πιστεύουν πως έχει κυριευτεί από κακά πνεύματα, κατηγορώντας την για τις ατυχίες τους. Η κατάσταση όλο και χειροτερεύει με το κάθε μέλος να δοκιμάζεται.
Το The Lighthouse (2019), ακόμα πιο ακατανόητο από το προηγούμενο του έργο, αφηγείται μία υπνωτική και παραισθησιογόνα ιστορία δύο φαροφυλάκων σε ένα απομακρυσμένο και μυστηριώδες νησί της Νέας Αγγλίας τη δεκαετία του 1890. Η ατμόσφαιρα της ταινίας σε αφήνει με μία αίσθηση δυσφορίας, υπό την συνοδεία του ήχου του μπουρού του φάρου που ακούγεται ασταμάτητα στο υπόβαθρο, κάνοντάς σε να νιώθεις σαν να σε κυνηγούν δαίμονες του κάτω κόσμου.
Το έργο είναι γεμάτο με συμβολισμούς παρμένους από την μυθολογία, με κυριότερο παράδειγμα τους δύο πρωταγωνιστές που βασίζονται σε προσωπικότητες της ελληνικής μυθολογίας. Ο Howard είναι ο Προμηθέας, ο τιτάνας που έκλεψε την φωτιά από τους θεούς, για να την προσφέρει στους ανθρώπους και ως τιμωρία οι θεοί τον έδεσαν σε έναν βράχο, στέλνοντας έναν αετό για να φάει το συκώτι του, το οποίο κάθε μέρα επέστρεφε στην πλήρη του μορφή, για να φαγωθεί ξανά την επόμενη μέρα, για όλη την αιωνιότητα. Ο Wake είναι ο Πρωτέας, ο προφητικός θεός της θάλασσας, που ονομαζόταν «Γέροντας της θάλασσας» και ζούσε στην νήσο Φάρο, με την ικανότητα να μεταμορφώνεται σε οποιαδήποτε μορφή.
Το The Northman (2022) είναι μία καθαρά εκδικητική ταινία με Βίκινγκ, βασισμένη στον θρύλο του Amleth, με πρωταγωνιστή έναν νεαρό πρίγκηπα που αναζητά εκδίκηση για τη δολοφονία του πατέρα του. Η ταινία έφτασε τα 70-90 εκατομμύρια δολάρια στον προϋπολογισμό της, ξεπερνώντας τα δύο προηγούμενα πρότζεκτ του για δεκάδες εκατομμύρια.
O Eggers μελέτησε διεξοδικά την Σκανδιναβική μυθολογία, ώστε να προσδώσει όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικά την ιστορία του στην οθόνη και το πέτυχε, καθώς μας έχει γυρίσει πίσω σε εκείνη την εποχή και αισθανόμαστε σαν να ζούμε μέσα στον κόσμο των Βίκινγκ. Η ταινία είναι λιγότερο μυστήρια και τρομακτική από τις προηγούμενες του, αλλά περισσότερο κτηνώδης και αιματηρή από ποτέ. Ο πρωταγωνιστής ακολουθεί το πεπρωμένο του, μέσα από ένα ταξίδι γεμάτο αναβράζοντα θυμό και γραφική αιματοχυσία, προσπαθώντας να βρει δικαιοσύνη.
