Sotos, ζωγράφος… αειπράγμων: Η ιστορία ενός Θεσσαλονικιού καλλιτέχνη

Η ιστορία ενός Θεσσαλονικιού καλλιτέχνη και η ιστορία του καλλιτεχνικού κόσμου της Θεσσαλονικης φαίνεται τελικά πως ταυτίζονται.

H ταινία-ντοκιμαντέρ «Sotos, ζωγράφος… αειπράγμων», μία βιογραφία του Σώτου Ζαχαριάδη, έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα του 23^ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Τη σκηνοθεσία, τη φωτογραφία και την ηχοληψία υπογράφει ο Γιάννης Φραγκούλης. Την έρευνα και το σενάριο έκανε ο Αθανάσιος Αθάνατος. Στο μοντάζ, στη χρωματική επεξεργασία και στη διόρθωση του ήχου είναι ο Χαράλαμπος Τσαϊρίδης. Το post production έκανε ο Αντρέας Μουμτζόγλου και τον υποτιτλισμό ο Γιώργος Αυγερινός. Η διάρκεια της ταινίας είναι 95 λεπτά.

Ο Σώτος Ζαχαριάδης δραστηριοποιείται στη ζωγραφική, τις εγκαταστάσεις, τη μουσική, τη χαρακτική και τη συγγραφή βιβλίων για περισσότερο από 30 χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Ζωγραφίζει και κάνει εκθέσεις και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και στο εξωτερικό. Παράλληλα ασχολείται με τη συγγραφή δοκιμίων, λογοτεχνημάτων, ιδίως ποιημάτων. Παίζει μουσική και συνθέτει εγκαταστάσεις. Αυτή η δραστηριότητά του μας ωθεί να το χαρακτηρίσουμε «πολυπράγμων».

Η ταινία είναι προϊόν έρευνας του Αθανασίου Αθανάτου, ο οποίος συμμετέχει σε αυτή, παίρνοντας συνέντευξη από τον πολυπράγμονα καλλιτέχνη. Έχει διαμορφώσει με την έρευνά του το σενάριό της. Συμμετέχουν καταθέτοντας τις μαρτυρίες τους αρκετοί φίλοι του καλλιτέχνη και συνοδοιπόροι στην τέχνη του. Μέσα από αυτές τις μαρτυρίες, τις καταθέσεις απόψεων και τις αναλύσεις διαμορφώνεται, παράλληλα, μία εικόνα της καλλιτεχνικής κίνησης, κυρίως στη Θεσσαλονίκη, από το 1984 και μετά.

Έτσι αυτή η ταινία είναι τόσο μία εργοβιογραφία του καλλιτέχνη Σώτου Ζαχαριάδη όσο και μία αναφορά στα όσα έχουν διαδραματιστεί στον καλλιτεχνικό χώρο της Θεσσαλονίκης, τις τελευταίες δεκαετίες. Μπορεί ο θεατής να δει, σε γενικές γραμμές, τη δράση των καλλιτεχνών, σε διάφορες μορφές της Τέχνης, κυρίως στη Θεσσαλονίκη. Γνωρίζουμε μία άλλη πόλη που την αγνοούμε, μερικές φορές ηθελημένα.

Ο λόγος του καλλιτέχνη «μπερδεύεται» με τις μαρτυρίες, τις προσωπικές αφηγήσεις, τις αναλύσεις του έργου του, όπως και με δύο δρώμενα που έχουν να κάνουν αφενός με ένα ποίημα του και αφετέρου με τον τρόπο που συλλαμβάνει την ιδέα, ολοκληρώνει τη σύνθεση, ως σχεδιασμός, και την εκτελεί στον καμβά.

Το πάρτι γενεθλίων του δίνει μία εύθυμη νότα και οι ευχές, στο τέλος της ταινίας, ανθρώπινη διάσταση. Ο θεατής, μετά τη θέαση της ταινίας, μπορεί να έχει μία γενική εικόνα, η εξειδίκευσή της θα είναι μία διανοητική επεξεργασία όταν θα δει τα έργα του καλλιτέχνη, αυτά που ήδη έχουν γίνει και αυτά που θα εκτεθούν στο μέλλον, δομώντας τη δική του αφήγηση.

Ο σκηνοθέτης Γιάννης Φραγκούλης, μας δίνει μια πιο προσωπική ματιά στo χαρακτήρα του πρωταγωνιστή:

“Ο Σώτος Ζαχαριάδης ασχολείται με μεγάλο φάσμα της τέχνης. Έχει οργανώσει καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, όπως είναι τα Village Art, έχει συμμετάσχει σε Περφόρμανς. Αυτός ήταν ο λόγος που “πιάσαμε” το θέμα σχεδόν ολιστικά. Μέσα από το Σώτο Ζαχαριάδη, ως καλλιτέχνη, είδαμε ένα μεγάλο μέρος της καλλιτεχνικής κίνησης της Θεσσαλονίκης. Οι μαρτυρίες ήταν δικές του και φίλων του, κυρίως καλλιτεχνών. Μέσα από τη μουσική βρήκαμε το ρυθμό στη ζωγραφική του, μέσα από τη ζωγραφική είδαμε τη σύνθεση στις εγκαταστάσεις του, μέσα από τη φόρμα βρήκαμε τα χαρακτικά, οι εικόνες έγιναν λέξεις στα ποιήματά και στα δοκίμιά του.

Βλέποντας το έργο του με αυτή τη ματιά ήταν δύσκολο να μην ανατρέξουμε στην ψυχολογία για να βρούμε τους τρόπους της πρόσληψης και της αντιληπτικότητας. Ο λόγος των σκηνοθετών έδιναν έναν άλλο τόνο στη σύνθεση, είτε ήταν των γραμμών -στη ζωγραφική, στις εγκαταστάσεις και στα χαρακτικά- είτε των λέξεων -στα γραπτά του-. Κατά συνέπεια ήταν απαραίτητο να συνοψίσουμε και να βρούμε τον πυρήνα της δημιουργίας του.

Πως μπόρεσε όμως να γίνει αυτό; Ξεκινώντας από μία αναφορά στη βιολογία, φτάνουμε στο μικρότερο αδιαίρετο μέρος της σύνθεσής του, όλα αυτά τα μέρη συντίθενται, μέσα από τη διανοητική του διεργασία, σε μία Παράσταση στην οποία παίζει μία ηθοποιός και η in vivo δημιουργία του Σώτου Ζαχαριάδη. Η μεγάλη ένταση του πάθους είναι η στιγμή της ολοκλήρωσης που, ως νευρωσική διαδικασία, κορυφώνεται στην τελική σύνθεση, σε μία σεκάνς που είναι σχεδόν Περφόρμανς. Αυτή η σεκάνς είναι η απάντηση σε όλα τα ερωτήματα για το συνολικό έργο του ζωγράφου.”

Στην ταινία μιλούν και συμμετέχουν, εκτός από το Σώτο Ζαχαριάδη και τον Αθανάσιο Αθάνατο, οι Φίλιππος Λαμπαδάριος (μουσικός),  Άκης Κερσανίδης(σκηνοθέτης), Γιώργος Γιαννόπουλος (συγγραφέας-εκδότης-περιοδικού «Ένεκεν»), Bozo (μουσικός), Γιάννης Μήτρου (σκηνοθέτης-υπεύθυνος Almakalma-ψυχαναλυτής-διδάσκων στο Τμήμα Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ.), Νίκος Γιαννόπουλος (σκηνοθέτης), Χάρης Μπασμπάνης (φυσικός), Νικόλαος Καραγκούνης (μουσικός), Χρυσή Γαλιγαλίδου (ηθοποιός), Χριστίνα Παπαδοπούλου (φίλη), Αγάπιος Αγαπίου (καραγκιοζοπαίχτης), Νίκος Βουλανάς, Φώντας Ξάνθος, Μιχάλης Σκορδυλάκης (μουσικοί), Χρήστος Πασχούδης (φωτογράφος), Μαρία Οικονόμου (σκηνοθέτης-εικαστικός), Στράτος Κερσανίδης (δημοσιογράφος-κριτικός κινηματογράφου), Αλέκος Σταματουλάκης (δημοσιογράφος-συγγραφέας-ιατρός), Αχιλλέας Δημητριάδης (ηθοποιός), Φίλιππος Μάνος (ζωγράφος), Μπλάκυ (μουσικός) και Κώστας Πετρίδης «Κόκκορας» (φίλος), τους οποίους ευχαριστούμε πολύ για όσα μας έδωσαν.

Να σημειωθεί ότι πρόκειται για ένα έργο του Άγγελου, μαθητή του εργαστηρίου του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης.

Η ταινία θα ξεκινήσει το φεστιβαλική της πορεία από το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Θα προβληθεί στο Τμήμα Πλατφόρμα και θα είναι διαθέσιμη για 500 θεάσεις, εντός του ελλαδικού χώρου, μόνο διαδικτυακά. Οι προβολές θα γίνουν 24 Ιουνίου μέχρι 4 Ιουλίου 2021. Ελπίζουμε να βρει το κοινό της στα άλλα φεστιβάλ ντοκιμαντέρ στην Ελλάδα, πριν να συναντήσει τους θεατές της στις κινηματογραφικές αίθουσες στη χώρα μας και να ταξιδέψει σε άλλα Φεστιβάλ στον εκτός Ελλάδας κινηματογραφικό χώρο. Χορηγοί επικοινωνίας είναι το site www.filmandtheater.gr, ο ραδιοφωνικός σταθμός Flash 99,4, στη Θεσσαλονίκη, και το τηλεοπτικό κανάλι Europe1.

Δείτε επίσης:

23ο ΦΝΘ: Συγκλονιστικά ντοκιμαντέρ στα διαγωνιστικά τμήματα