Τα διεθνή ΜΜΕ και η Γαλλία αποχαιρετούν τον «πρίγκιπα του κινηματογράφου» Αλέν Ντελόν
Το αφιέρωμα του Guardian – Tο «αντίο» του πολιτικού κόσμου στον κορυφαίο Γάλλο πρωταγωνιστή.
Ο Αλέν Ντελόν, ο διάσημος ηθοποιός που πρωταγωνίστησε σε μια σειρά από κλασικές ταινίες όπως τα «Plein Soleil», «Le Samouraï» και «Ο Ρόκο και τα αδέλφια του», την Κυριακή (18/8) πέθανε σε ηλικία 88 ετών, όπως δήλωσαν τα παιδιά του στα γαλλικά μέσα ενημέρωσης.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τον Guardian, η ανακοίνωση του θανάτου του Αλέν Ντελόν ήταν η εξής: «Ο Αλέν – Φαμπιέν, η Ανούσκα, ο Άντονι, καθώς και [ο σκύλος του] Λούμπο, με βαθιά θλίψη ανακοινώνουν τον θάνατο του πατέρα τους. “Έφυγε” ειρηνικά από τη ζωή στο σπίτι του στο Ντουσί, περιτριγυρισμένος από τα τρία του παιδιά και την οικογένειά του». Μάλιστα, η οικογένεια ζήτησε να τηρηθεί η ιδιωτική της ζωή. Ταυτισμένος με την αναγέννηση του γαλλικού κινηματογράφου τη δεκαετία του 1960, ο Αλέν Ντελόν υποδύθηκε μια σειρά από αστυνομικούς, εκτελεστές και όμορφα σμιλεμένους απατεώνες για μερικούς από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες της χώρας, όπως ο Ζαν-Πιερ Μελβίλ, ο Ρενέ Κλεμάν και ο Ζακ Ντερέ. Ακόμα, ο Αλέν Ντελόν έκανε ταινίες με δημιουργούς όπως ο Λουκίνο Βισκόντι, ο Λουί Μαλ, ο Μικελάντζελο Αντονιόνι και ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ – αν και ποτέ δεν τα κατάφερε στο Χόλιγουντ.
Ο Γάλλος Πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, έγραψε στο Χ ότι ο Αλέν Ντελόν μέσα από τους υποκριτικούς του ρόλους «έκανε τον κόσμο να ονειρεύεται, προσέφερε το αξέχαστο πρόσωπό του για να ταρακουνήσει τις ζωές μας», σημειώνοντας: Ήταν κάτι περισσότερο από ένα αστέρι. Ήταν ένα γαλλικό μνημείο».
Monsieur Klein ou Rocco, le Guépard ou le Samouraï, Alain Delon a incarné des rôles légendaires, et fait rêver le monde. Prêtant son visage inoubliable pour bouleverser nos vies.
Mélancolique, populaire, secret, il était plus qu’une star : un monument français. pic.twitter.com/1JTqPfVo5n
— Emmanuel Macron (@EmmanuelMacron) August 18, 2024
Ο πρώην υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας, Ζακ Λανγκ, μίλησε για την ευγένεια του Αλέν Ντελόν και τη φιλία τους που διήρκεσε για πάνω από 20 χρόνια. Ο Ζακ Λανγκ είπε ότι ο Αλέν Ντελόν ήταν «ένας γίγαντας της υποκριτικής, θαυμαστός, ένας πρίγκιπας του κινηματογράφου». Επίσης, ο Ζακ Λανγκ τόνισε: «Ήταν εξαιρετικά σεμνός, συγκρατημένος, συγκρατημένος, ντροπαλός την ίδια στιγμή – ακόμη και αν εκφραζόταν βάναυσα από καιρό σε καιρό, το έκανε με στόμφο».
Από την πλευρά της, η Βαλερί Πεκρές, πρόεδρος της περιφέρειας Ιλ-ντε-Φρανς, έγραψε στο X: «Αντίο αγαπητέ Αλέν!». Ο Ερίκ Σιοτί των Ρεπουμπλικανών έγραψε ότι ο Αλέν Ντελόν, ήταν ένα ξεχωριστό αστέρι, επισημαίνοντας: «Η Γαλλία θρηνεί έναν ιερό γίγαντα που υπήρξε στην καθημερινή ζωή των Γάλλων σε όλες τις γενιές και που θα συνεχίσει να μας συναρπάζει για πολύ καιρό ακόμη». Επίσης, ο συγγραφέας και σκηνοθέτης, Φιλίπ Λαμπρό, έγραψε: «Αντίο φίλε. Μια υπέροχη συλλογή ταινιών, μια απίστευτη και συναρπαστική προσωπικότητα. Η ομορφιά δεν αρκεί για να εξηγήσει την εξαιρετική εξέλιξη του ταλέντου του. Ήταν το απόλυτο αστέρι. Ο Σαμουράι».
Adieu cher Alain! pic.twitter.com/0yDn9VlQBg
— Valérie Pécresse (@vpecresse) August 18, 2024
Ποιος ήταν ο εμβληματικός Γάλλος ηθοποιός
Ο Αλέν Φαμπιάν Μορίς Μαρσέλ Ντελόν, γνωστός κυρίως απλά ως Αλέν Ντελόν, είναι Γάλλος ηθοποιός. Είναι γνωστός ως ένας από τους πιο εξέχοντες ηθοποιούς και σύμβολα του σεξ της Ευρώπης από τις δεκαετίες του 1960 και του 1970.
Κέρδισε την κριτική έπαινο για τους ρόλους του σε ταινίες όπως: Γυμνοί στον ήλιο (1960), Ο Ρόκο και τ’ αδέλφια του (1960), Η έκλειψη (1962), Ο γατόπαρδος (1963), Ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο (1967), Η πισίνα (1969), Ο κόκκινος κύκλος (1970), Ο μπάτσος (1972) και ο Κύριος Κλάιν (1976).
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Ντελόν συνεργάστηκε με πολλούς γνωστούς σκηνοθέτες, συμπεριλαμβανομένων των Λουκίνο Βισκόντι, Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, Ζαν-Πιέρ Μελβίλ, Μικελάντζελο Αντονιόνι και Λουί Μαλ.
Το 1985 κέρδισε το Βραβείο Σεζάρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στο Η ιστορία μας (1984). Το 1991, έλαβε το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλίας. Στο 45ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου του απονεμήθηκε η τιμητική Χρυσή Άρκτος. Επίσης το 2019 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών, έλαβε τον τιμητικό Χρυσό Φοίνικα για την συνολική προσφορά του στην έβδομη τέχνη.
Το 1997 ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ηθοποιία, σε ηλικία 62 ετών. Ο Ντελόν γεννήθηκε στο Σω (σημερινό Ω-ντε-Σεν), του Ιλ-ντε-Φρανς, ένα πλούσιο προάστιο του Παρισιού. Οι γονείς του, Εντίτ (το γένος Αρνόλντ, 1911–1995) και Φαμπιάν Ντελόν (1904–1977), χώρισαν όταν ο Ντελόν ήταν τεσσάρων ετών. Και οι δύο ξαναπαντρεύτηκαν και, ως αποτέλεσμα, ο Ντελόν έχει μια ετεροθαλή αδερφή και δύο ετεροθαλείς αδελφούς.
Η γιαγιά του από τον πατέρα του ήταν Κορσικανή, από το Προυνέλι-ντι-Φιουμόρμπο. Όταν οι γονείς του χώρισαν, ο Ντελόν στάλθηκε να ζήσει με ανάδοχους γονείς. Μετά τον θάνατο των ανάδοχων γονέων, οι γονείς του Ντελόν ανέλαβαν από κοινού την επιμέλειά του, αλλά η συμφωνία δεν αποδείχθηκε ικανοποιητική.
Φοίτησε σε καθολικό οικοτροφείο, το πρώτο από τα πολλά σχολεία από τα οποία αποβλήθηκε λόγω απείθαρχης συμπεριφοράς. Ο Ντελόν άφησε το σχολείο στα 14 του και εργάστηκε για λίγο στο κρεοπωλείο του πατριού του. Κατατάχθηκε στο Γαλλικό Ναυτικό τρία χρόνια αργότερα, σε ηλικία 17 ετών, και κατά τη διάρκεια του 1953-1954 υπηρέτησε ως πεζοναύτης στον Πρώτο Πόλεμο της Ινδοκίνας.
*Με πληροφορίες από ieidiseis, Wikipedia
