Βρίσκεται το Χόλιγουντ μπροστά στη μεγαλύτερη κρίση του;
Το κοινό αρχίζει και γυρίζει την πλάτη του στα "flopbusters"
Τα τελευταία Indiana Jones, The Flash και Elemental ήταν απογοητευτικά στο box office και αυτό έχει εγείρει ανησυχίες για την κατάσταση της κινηματογραφικής βιομηχανίας.
Μήπως αυτό σημαίνει ότι το Χόλιγουντ βρίσκεται σε κρίση;
Ο Ιντιάνα Τζόουνς μπορεί να είναι σε θέση να ξεθάψει την Κιβωτό του Συμφώνου, αλλά μπορεί να γεμίσει τους κινηματογράφους;
Προφανώς όχι. Δεκαπέντε χρόνια μετά από το Ιντιάνα Τζόουνς και το Βασίλειο του Κρυστάλλινου Κρανίου, ο αρχαιολόγος με το μαστίγιο, Χάρισον Φορντ, επιστρέφει στο Indiana Jones and the Dial of Destiny, αλλά, μέχρι στιγμής, το κοινό δεν έχει επιστρέψει μαζί του. Η ταινία κέρδισε 130 εκατομμύρια δολάρια (102 εκατομμύρια £) στο παγκόσμιο box office το Σαββατοκύριακο της έναρξης της, κάτι που μπορεί να ακούγεται εντυπωσιακό, αλλά στην πραγματικότητα είναι «συντριπτικό», έγραψε η Ρεμπέκα Ρούμπιν στο Variety.
Αυτή είναι, επεσήμανε, «μια από τις πιο ακριβές ταινίες που έγιναν ποτέ, [κόστιζε] 295 εκατομμύρια δολάρια εξαιρουμένων των εξόδων μάρκετινγκ.», επομένως με την τόσο απογοητευτική προσέλευση είναι απίθανο να έχει κέρδος μέσω των κινηματογράφων.
Το λυπηρό γεγονός είναι ότι το The Dial of Destiny δεν άξιζε κάτι καλύτερο: η ταινία είναι μια θλιβερή και σε μεγάλο βαθμό άσκοπη επανάληψη των άλλων αποδράσεων του Indy. Η απογοητευτική υποδοχή του The Dial of Destiny είναι δικαιολογημένη, καθώς από την ταινία λείπει η γοητεία, ο ενθουσιασμός και ο σκοπός που χαρακτήριζαν προηγούμενες περιπέτειες του αρχαιολόγου. Ωστόσο, ο Ιντιάνα Τζόουνς δεν ήταν ο μοναδικός ήρωας που “έπεσε” το περασμένο ΣΚ.
Ο Ρούμπιν υπογραμμίζει την απογοητευτική απόδοση του υπερηρωικού blockbuster της DC, The Flash, χαρακτηρίζοντάς το ως ντροπιαστικό. Ομοίως, οι DreamWorks και οι Ruby Gillman της Universal, με τις ταινίες κινουμένων σχεδίων Teenage Kraken και Elemental δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες, με την τελευταία να μην πληροί τα πρότυπα που έθεσε η Pixar. Ο Peter Bradshaw, στην κριτική του για το Elemental στο Guardian, αμφισβητεί αν η χρυσή εποχή της Pixar ανήκει στο παρελθόν, λαμβάνοντας υπόψη ότι πρόκειται για τη χειρότερη απόδοση εισητηρίων από την πρώτη τους ταινία, το Toy Story.
Συνολικά, είπε ο Ρούμπιν, το φετινό καλοκαίρι είχε μέχρι στιγμής μια σειρά από “απογοητεύσεις”. Βέβαια τα πράγματα δεν πήγαιναν καλύτερα πριν το καλοκαίρι. Τόσο το Black Adam της DC όσο και το Ant-Man and The Wasp: Quantumania της Marvel τα πήγαν άσχημα, οδηγώντας σε ισχυρισμούς ότι το κοινό μπορεί να έχει «κουραστεί από τους υπερήρωες». Ανατρέποντας την τάση, το Spider-Man: Across the Spider-Verse τα πήγε ακόμα καλύτερα από την πρώτη ταινία της σειράς, Spider-Man: Into the Spider-Verse. Αλλά υπάρχουν πάρα πολλά “flopbusters” που βγαίνουν αυτές τις μέρες και “αγνοούνται” από το κινηματογραφικό κοινό. Από τότε που κυκλοφόρησαν τα Star Wars: The Rise of Skywalker και Avengers: Endgame το 2019, το Χόλιγουντ φαίνεται να βρίσκεται σε κάποιου είδους κρίσης.
Ο Mark Harris είναι ο συγγραφέας του Pictures at a Revolution, ενός ακαδημαϊκού βιβλίου μελέτης για το εμβληματικό έργο Bonnie and Clyde και άλλα ριζοσπαστικά δράματα του “New Hollywood” που κυριάρχησαν στα μέσα της δεκαετίας του 1960, όταν το παραδοσιακό σύστημα στούντιο ξεκινά να παραπαίει. Αυτό που συμβαίνει τώρα στην κινηματογραφική βιομηχανία, είπε στο Twitter αυτή την εβδομάδα, θυμίζει τρομακτικά αυτό που συνέβη λίγο πριν από την αναβίωση του Νέου Χόλιγουντ. Ισχυρίζεται ότι η “σημερινή κατάσταση μοιάζει εντυπωσιακή με την προεπαναστατική κινηματογραφική κρίση του ’60. Είμαστε μάρτυρες της εμφάνισης μεγαλύτερων και πιο φουσκωμένων ταινιών, πολλές από τις οποίες είναι κατώτερες επαναλήψεις από αυτό που αποδείχθηκε επιτυχημένο πριν από δύο δεκαετίες.
Υπάρχει μια απτή ανησυχία σχετικά με τη φθίνουσα επιρροή των αστέρων του κινηματογράφου και ένας βαθύς φόβος ότι οι παραδοσιακές στρατηγικές μάρκετινγκ δεν είναι πλέον αποτελεσματικές για να τραβήξουν την προσοχή και τον ενθουσιασμό μεγάλης μερίδας του κινηματογραφικού κοινού. Αυτή η διάχυτη αίσθηση τρόμου υποδηλώνει ότι οι πιο καινοτόμες και δημιουργικές μέρες του Χόλιγουντ μπορεί να ανήκουν στο παρελθόν. Είναι πράγματι δύσκολοι καιροί για τον κλάδο.”
Οι πλατφόρμες ροής διαδραματίζουν αναμφίβολα σημαντικό ρόλο σε αυτό το φαινόμενο. Και οι τέσσερις προηγούμενες ταινίες του Indiana Jones είναι άμεσα διαθέσιμες στο Disney+, διευκολύνοντας το κοινό να επιλέξει τις ανώτερες εκδόσεις χωρίς να αγοράσει εισιτήρια κινηματογράφου. Επιπλέον, η κινηματογραφική βιομηχανία γνώρισε μια έκρηξη σε τηλεοπτικές σειρές υψηλού προφίλ που προσελκύουν σημαντικές επενδύσεις και διάσημους ηθοποιούς, αφήνοντας τις ταινίες σε σχετικά δυσμενή θέση. Συγκεκριμένα, το Empire, το εξέχον βρετανικό κινηματογραφικό περιοδικό, έχει παρουσιάσει τις τηλεοπτικές εκπομπές της Disney+ όπως The Mandalorian, Ahsoka και Secret Invasion στα εξώφυλλά του τους τελευταίους μήνες και δεν επικεντρώνεται, πλέον, μόνο στις κινηματογραφικές κυκλοφορίες.
Εκτός από τον αντίκτυπο της ροής πλατφορμών και της τηλεόρασης, η κινηματογραφική βιομηχανία αντιμετώπισε πισωγυρίσματα λόγω της απεργίας των συγγραφέων της WGA, με αποτέλεσμα να σταματήσει η παραγωγή πολλών έργων, συμπεριλαμβανομένων των Marvel’s Blade και Thunderbolts. Ακολούθως, οι προϋπολογισμοί που διατίθενται για κινηματογραφικές παραγωγές έχουν εκτοξευθεί, κυρίως λόγω των υπερβολικών δαπανών για οπτικά εφέ. Όπως επισημαίνει ο Robbie Collin στο The Telegraph, το Fast X κόστισε δέκα φορές περισσότερο από το αρχικό The Fast and The Furious και ο προϋπολογισμός για το νέο Indiana Jones κοστίζει περισσότερο από τα προηγούμενα τέσσερα μαζί. Δεν είναι περίεργο που αυτές οι ταινίες δυσκολεύονται να αντισταθμίσουν τα έξοδα με τα έσοδα τους, καθώς ο Κόλιν σημειώνει ότι μέσα στους εκείμενους 12 μήνες θα έχουμε δει τέσσερις από τις 10 πιο ακριβές ταινίες που έγιναν ποτέ .
Παγκόσμια γεγονότα, συμπεριλαμβανομένης της συνεχιζόμενης πανδημίας Covid-19, συνέβαλαν επίσης στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η κινηματογραφική βιομηχανία. Ο Charles Gant, ο συντάκτης του box office για το Screen International, δηλώνει ότι η ανάκαμψη των κινηματογράφων από το 2020 που καταστράφηκε από την πανδημία ήταν πιο αργή από ό,τι αναμενόταν. Στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία, τα στοιχεία του box office για το 2023 έχουν μείνει στάσιμα με το 2022. Επιπλέον, οι τίτλοι του Χόλιγουντ γνώρισαν αδύναμες επιδόσεις στην Κίνα και η απουσία της Ρωσίας από την αγορά εντείνει τις ανησυχίες.
Παρόλα αυτά, ο Τσαρλς Γκαντ πιστεύει ότι το να κρίνουμε την κατάσταση του Χόλιγουντ αποκλειστικά με βάση το αθώο Σαββατοκύριακο του Ιντιάνα Τζόουνς είναι πρόωρο.
Προτείνει να περιμένουμε τα αποτελέσματα των επερχόμενων ταινιών όπως τη νέα ταινία το Mission: Impossible, Barbie και το Oppenheimer για να αποκτήσουμε μια πιο ακριβή άποψη.
Θα μπορούσαν αυτές οι τρεις ταινίες να είναι οι σωτήρες του κινηματογράφου αυτό το καλοκαίρι; «Ελπίζω να πετύχουν και οι τρεις αυτές ταινίες, γιατί σίγουρα βρισκόμαστε στη φάση της κρίσης “A rising tide lifts all boats” και είναι κρίση», είπε ο Χάρις στο Twitter. «Αλλά το θέμα είναι ότι καμία από αυτές τις τρεις ταινίες δεν πρόκειται να διορθώσει τις ρωγμές που έχουν ήδη σχηματιστεί στη κινηματογραφική βιομηχανία». Αξίζει να σημειωθεί ότι το Mission: Impossible είναι η έβδομη δόση ενός franchise που βασίζεται σε τηλεοπτική εκπομπή του 1966, ενώ η Barbie βασίζεται σε μια κούκλα που δημιουργήθηκε το 1959. Αυτές οι επιλογές δεν αντικατοπτρίζουν ένα ζωντανό και καινοτόμο Χόλιγουντ.
Ίσως όλα αυτά να σημαίνουν ότι η βιομηχανία πρόκειται να έχει μια αναζωπύρωση σε στυλ Νέου Χόλιγουντ, όπως συνέβη στη δεκαετία του 1960, αλλά δεν υπάρχει ακόμα σημάδι. Και, όπως είπε ο Χάρις, «η δουλειά δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι επ’ αόριστον».
Παλιά θεωρούσαμε τον κινηματογράφο σαν ένα ονειρεμένο παλάτι. Αυτή τη στιγμή μοιάζει περισσότερο με ναό της καταστροφής.
Πηγή: BBC