Χατζηφραγκέτα: Οι φίλοι που ήθελες να έχεις, θέλουν πάντα διακοπές και λατρεύουν να μισούν το Μαράκι

Ο Πάνος και ο Βαγγέλης, το δίδυμο πίσω από τους Χατζηφραγκέτα, γράφουν τραγούδια για όλα τα απλά τριγύρω πράγματα και τις καταστάσεις που όλοι έχουμε βρεθεί…αλλά με μια δόση μη ρομαντισμού, καυστικότητας και χιούμορ.

Θα ακούσεις για τον Μαρξ, για τον Φρόυντ, για τον Αγγελάκα…θα πεις μαζί τους το «Χριστός Ανέστη» (κυριολεκτικά). Ξέρουν από αστροφυσική, από σουβλατζίδικα, έχουν πάει στο Θιβέτ πέντε χρονάκια δίπλα στον Δαλάι Λάμα και προειδοποιούν ότι η κοινωνία είναι ταξική.

Το όνομα βγαίνει από τη σύνδεση των επιθέτων τους, «δεν είναι κάτι βαθύ», όπως λένε με χιούμορ –  είναι από το Χατζηγιάννης και Φραγκιαδάκης. Γνωρίστηκαν στο σχολείο και από τότε όλα τα άλλα είναι ιστορία, ξεκίνησαν τα live ως άνοιγμα σε άλλες μπάντες της Αθήνας και πλέον γεμίζουν μουσικές σκηνές και φεστιβαλικές αρένες πανεύκολα.

Δεν ξέρω πώς μπλέκεις με τους Χατζηφραγκέτα – απλά κάποια στιγμή το παθαίνεις. Δεν θυμάσαι πότε άκουσες πρώτη φορά τραγούδι τους, γιατί μάλλον δεν το έκανες συνειδητά. Απλά βρέθηκες μια μέρα να σιγοτραγουδάς «τρελό μωράκι του ουρανού για σένα λιώνω και το Κεφάλαιο του Μαρξ που πήρα στη γιορτή σου, αν του’χες ρίξει μια ματιά θα ήμουνα μαζί σου», χωρίς να μπορείς  να ανακαλέσεις στη μνήμη σου πως το ξέρεις ή πως μπορεί να σου ξεκολλήσει.

Σε κάποια παρέα που έβαζε μουσική από το κινητό στο πάρκο. Στο ηχείο που έπαιζε σε κάποιο μπαλκόνι μετά τα μεσάνυχτα. Σε ένα πάρτι που δεν θυμάσαι πολλά, αλλά θυμάσαι να χορεύεις το «Ο δάσκαλος και εγώ» ή σε κάποια παραλία να παίζει ο κολλητός με μια ξεκούρδιστη κιθάρα το «Καλοκαιρινό».

Όλα αυτά είναι οι Χατζηφραγκέτα!

Το σίγουρο είναι ότι ο Πάνος και ο Βαγγέλης είναι οι φίλοι που όλοι θα θέλαμε να έχουμε και που δεν φοβήθηκαν να μοιραστούν το δημιουργικό χάος και τις παράλογα λογικές σκέψεις τους όπως θα τις μοιραζόταν ο καθένας μας σε έναν καφέ με τη παρέα – και κάπως έτσι είναι αυτοί που τραγουδούν για το ”Μαράκι”  που δεν είναι δικό τους πια, αλλά όλων μας και κάθε φορά που θρηνούν και μελαγχολούν για αυτή στα τραγούδια τους, στο επόμενο την έχουν ξεχάσει και πάνε ” έρποντας ”  στην Κατερίνα, στην Κική, την σεμνή Αναστασία ή την Ευτέρπη…

Κάπου μεταξύ πειραγμένων στίχων, συχνά ανύπαρκτων ρεφρέν, low-budget παραγωγή και ήχων από λούπες στο youtube… μπλέκουν ό,τι χωράει σε ένα laptop και το δίνουν απλόχερα στο κοινό τους εδώ και χρόνια. Οι Χατζηφραγκέτα απέδειξαν πως δεν χρειάζεται τίποτα  να είναι «σωστό» για να σε θυμούνται και να σε αγαπήσουν.

Αν έχεις βρεθεί σε live τους, το ξέρεις- δεν είναι απλή συναυλία, είναι έκρηξη μουσικής και χιούμορ. Ο Πάνος κι ο Βαγγέλης πειράζονται μεταξύ τους, φοράνε πάντα γυαλιά ηλίου και ας είναι βράδυ, ξεχνάνε στίχους, τραγουδάνε, σχολιάζουν και μιμούνται, αυτοσχεδιάζουν σε playlist που ποτέ δεν ακολουθούν και που δεν ξέρεις τί να περιμένεις. Με τις μπίρες τους επί σκηνής, το τσιγάρο του Βαγγέλη πάντα στα τελευταία τάστα της κιθάρας σαν ιεροτελεστία και το κοινό εκστασιασμένο να τραγουδά πολλές φορές πιο δυνατά από τα μικρόφωνα.

Στη μουσική τους παντρεύουν το ροκ, το μπλουζ, το ρεμπέτικο, το freestyle και το ποπ καταφέρνοντας να μεταδώσουν vibes που δεν αφήνουν κανέναν να μην περάσει καλά. Είναι μουσικοί της παρέας, το κλίμα είναι χαλαρό και κάπως έτσι κάποια χρόνια πριν σε κατάσταση βαρεμάρας ξεκίνησαν να βγάζουν τα πρώτα τους κομμάτια και να τα ανεβάζουν στο My Space, από τότε μετρούν 19 άλμπουμ ηχογραφημένα ”επαγγελματικά” στο σπίτι του Πάνου.

Σχετικά με τη μουσική τους και αν υπάρχει κάποιο μήνυμα από πίσω είχαν πει παλιότερα ότι, όχι δεν υπάρχει κάποιο μήνυμα και κάνουν χαβαλέ χωρίς να γίνονται ανήθικοι.

Ο Πάνος είχε περιγράψει την φάση τους ως ένα μαύρο φόντο με άσπρα γράμματα – απλό, αντίθετο και ωραίο.

Οι Χατζηφραγκέτα είναι ένα cult μουσικό φαινόμενο, μετράνε αρκετές συνεργασίες και έχουν βρεθεί στην ίδια σκηνή με διάφορους καλλιτέχνες, όπως τον Φοίβο Δεληβοριά, την Νατάσα Μποφίλιου, τον Εισβολέα, τον Σπύρο Γραμμένο και η λίστα μεγαλώνει…

Ο πιο λαϊκός / ρεμπέτης και αν δεν βαριέται ίσως και να ραπάρει,  ο Βαγγέλης Χατζηγιάννης

και ο ροκάς Πάνος Φραγκιαδάκης

έχουν καταφέρει να ενώσουν παραδόξως και περιέργως τα εντελώς διαφορετικά τους προσωπικά μουσικά γούστα και να το κάνουν να δουλέψει. Μαζί τους εδώ και αρκετά χρόνια επί σκηνής στο μπάσο ο Βασίλης Τσιγκρής και στα ντραμς ο Γιώργος Χριστοδούλου.

Έχουμε συλλέξει τα αγαπημένα μας τραγούδια και κάναμε μια λίστα για σας (δείτε το και σαν μια επανάληψη πριν το σημερινό live).

Ψύλλοι στα αυτιά μου – (διασκευή από την πρώτη εκτέλεση του Τόλη Βοσκόπουλου) ένα «φραγκο-τσιφτετελάκι χαλαρό» όπως το παρουσιάζει ο Βαγγέλης.

Ξέρω τι θέλω – Για τους απανταχού κυκλοθυμικούς

Πρόταση Πολιτισμού – Μπορεί να κλείνει το Ηρώδειο για τα επόμενα τρία χρόνια, λόγω συντήρησης, αλλά η πρόταση των Χατζηφραγκέτα δεν ακυρώνεται.

Σκηνηκάκια–

Αέρα Κουβέντα–

Τα ξαναφτιάξαμε –

Λιώνω–

Ο δάσκαλος και εγώ–

Προβοκάτσια–

Πάμε Πετράλωνα– ένα πιο άγνωστο, αλλά προσωπικό αγαπημένο για το τέλος.

Η λίστα θα μπορούσε να είναι ακόμη μεγαλύτερη, περιορίζομαι σε αυτά τα αξεπέραστα hits, παρακάτω θα βρίσκεται ένα συγκεντρωτικό playlist το οποίο θα λιώσεις το καλοκαίρι όπου και να βρίσκεσαι, στο αμάξι καθώς ταξιδεύεις ή σε κάποια παραλία καθώς ζεσταίνεσαι.

Όσο για σήμερα λοιπόν, ραντεβού με τους Χατζηφραγκέτα στη Θεσσαλονίκη, στην Μονή Λαζαριστών με διάθεση να ξεσηκώσουν και να κάνουν την κατάλληλη προθέρμανση για να αναλάβουν τη σκυτάλη της βραδιάς οι Γκιντίκι σε ένα παραδοσιακό γλέντι που δεν θέλεις να χάσεις.

Διαθέσιμα εισιτήρια εδώ