Η υπέροχη παρέα εκείνων των κοριτσιών που σημάδεψαν τη νιότη μας

Λέξεις: Ιωάννα Κοσμοπούλου

Σε μια όμορφη ανάρτηση και σ’ ένα άρθρο του στην Parallaxi ο Γιώργος Τούλας αναφέρθηκε με αφορμή την τιμητική βράβευση της Joni Mitchell στα προχθεσινά Grammy, σ’ όλα εκείνα τα υπέροχα “κορίτσια” της δεκαετίας του ’70, που μας χάρισαν μοναδικές ερμηνείες σε μοναδικές μπαλάντες.

Άρπαξα λοιπόν την ευκαιρία να μιλήσω κι εγώ γι’ αυτήν την υπέροχη παρέα κοριτσιών, που διανύουν σήμερα την ένατη δεκαετία της ζωής τους -με πατημένα τα 80- και σημάδεψαν τη νιότη μας. Joan Baez, Carole King, Joni Mitchell, Carly Simon, Patty Smith, Marianne Faithfull (οι δύο τελευταίες λίγο νεότερες στα 77).

Κορυφαίες ερμηνεύτριες και τραγουδοποιοί κάλυψαν με τις μαγικές φωνές τους, η καθεμιά με τον τρόπο της, τραγούδια τρυφερά, ανθρώπινα, αλλά και “στρατευμένα”. Θυμηθείτε το “Here’s to you, Nicola and Bart”, αφιερωμένο στη μνήμη των Sacco και Vanzetti ή το Gracias a la Vida, της κορυφαίας -κατά τη γνώμη μου- της συντροφιάς, Joan Baez.

Έζησαν μ’ έναν αντισυμβατικό τρόπο ζωής σε χρόνια ταραγμένα, στα οποία ο κόσμος ακόμη πάλευε για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ειρήνη και οι καλλιτέχνες όρθωναν το ανάστημά τους σε κοινωνικά δρώμενα και συνεχίζουν να μας μαγεύουν μέχρι σήμερα. Με κατάλευκα μαλλιά, βραχνές και ίσως κουρασμένες φωνές, μας θυμίζουν ακόμη τον ροκ εαυτό μας. Τον εαυτό, που κάπως κάπου συμβιβάστηκε, που λίγο μπολιάστηκε με συντηρητισμό, που δεν άφησε τα μαλλιά ν’ ανεμίζουν λευκά. Αλλά κάτι έμεινε. Κάποια ψήγματα εφηβείας και κρυφής επανάστασης. Δεν μπορεί… Αλλιώς δεν θα βούρκωνα ακούγοντας την Joni να τραγουδά στην προχθεσινή τελετή “So many things I would have done, But clouds got in my way”. Και δεν θα ένιωθα ακόμη τη γη να τρέμει κάτω από τα πόδια μου με πατημένα τα 63, όπως τραγούδησε η αγαπημένη μου Carole (“I feel the earth move under my feet”).

Κι αν χαίρομαι για κάτι, είναι ότι όλες αυτές οι προσλαμβάνουσες της εφηβείας και της νιότης, δεν μ’ άφησαν να προδώσω τον εαυτό μου. Ούτε από την όποια θέση ευθύνης και υποτιθέμενης εξουσίας.

Σας αφιερώνω το πιο αγαπημένο τραγούδι από το καθένα από τα κορίτσια μου κι από μια εικόνα τους, όπως ήταν τότε. Για να τις θυμάστε πάντα!

Joan Baez “Diamonds and Rust” (με τον Bob Dylan):

Carole King “You’ve got a Friend”:

Joni Mitchell “Both Sides Now”:

Patti Smith “Because the Night”:

Carly Simon “You’re so Vain”:

Marianne Faithfull “Without Blame” (με τον Ismael Lo):

*Η Ιωάννα Κοσμοπούλου είναι Δρ Βιοχημείας-τ. Επίκουρη Καθηγήτρια Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ και πρώην Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής του Δήμου Θεσσαλονίκης