Μ’ αυτούς τους τρεις Θεσσαλονικείς η Jazz είναι σε καλά χέρια
«Η Jazz είναι ένας χώρος ελευθερίας, που μέσα από την μουσική προσεγγίζοντας τον, μπορούμε να κινηθούμε με λιγότερους περιορισμούς και κανόνες»
Αν τους ακούσεις μία φορά, κατά πάσα πιθανότητα θα σου κεντρίσουν το ενδιαφέρον. Αν τους ακούσεις και μία δεύτερη, τότε ετοιμάσου να κολλήσεις μαζί τους. Αυτό γιατί είναι ξεχωριστοί, δεν ακούς τέτοια μουσική κάθε μέρα και επίσης είναι και ωραία τυπάκια.
Ο Λέανδρος Πασιάς (πιάνο), ο Γιώργος Κλουντζός-Χρυσίδης (ντραμς) και ο Βαγγέλης Βραχνός (κοντραμπάσο) πριν από περίπου 5 χρόνια “γέννησαν” τους Yako Trio και έκτοτε εντυπωσιάζουν με την μουσική τους. Τρία παιδιά από τη Θεσσαλονίκη, που ταξίδεψαν στην Ευρώπη, όμως το 2016 αποφάσισαν να επιστρέψουν στη πόλης τους για μας χαρίσουν Jazz μουσική – μπλέκοντας την με την παράδοση και δημιουργώντας δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους.
Όσοι γνωρίζουν τους Yako Trio θα ξέρουν πως είναι έντονα επηρεασμένοι από τον συνθέτη Γιάννη Κωνσταντινίδη.
«Ήμουν στο ΚΩΘ, στα μαθήματα πιάνου που κάναμε με την κ. Δεληγιαννίδου και πέρα από τα γνωστά “Μπαχ”, “Μπετόβεν” κλπ. – έπρεπε να παίξουμε και Έλληνες συνθέτες, έτσι γνώρισα τον Γιάννη Κωνσταντινίδη (πιο γνωστός ως Κώστας Γιαννίδης). Εμένα πάντα μου άρεσε το παραδοσιακό στοιχείο, από μικρός προσπαθούσα να κάνω διασκευές. Έτσι όταν ανακάλυψα τα 44 παιδικά κομμάτια του Κωνσταντινίδη, που έχει πάρει παραδοσιακά τραγούδια και τα έχει ενορχηστρώσει με ένα δικό του τρόπο, σε στυλ ρομαντισμού – μου άρεσε αυτό και μου γεννήθηκε η ιδέα πως αυτό θα ήταν ωραίο να γίνει σε τρίο», αναφέρει ο Λέανδρος.
Έτσι έψαχνε αφορμή να κάνουν κάτι με τον Βαγγέλη, ο οποίος ασχολείται πολύ με τα παραδοσιακά και άρχισαν να βρίσκονται και να δουλεύουν – και μόλις άρχισε να στρώνει, ήρθε και ο Γιώργος. Έτσι στο πρώτο τους δίσκο βασίστηκαν στο να πάρουν τα παραδοσιακά κομμάτια του Κωνσταντινίδη και να τα κάνουν σε μία εκδοχή Jazz Trio.
«Η σκέψη ήταν με ένα σμπάρο τρία τριγώνια. Από την μία έχεις τις παραδοσιακές μελωδίες και πιάνεις κάπως αυτό το κοινό, από την άλλη έχεις τον Γιάννη Κωνσταντινίδη, που είναι πολύ συνδεμένος με την κλασσική κοινότητα της Ελλάδας. Και μετά κάνοντας το σε ένα jazz πλαίσιο, σκεφτήκαμε πως μπορεί να έχει απήχηση και σ’ αυτό το κοινό. Οπότε έχει μία τρισυπόστατη δυναμική»
Πολλοί μπορεί να αναρωτηθούν τι σημαίνει το Yako Trio (όπως και εμείς). Η εξήγηση είναι πιο εύκολη από ότι πιστεύετε. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα παιχνίδι γραμμάτων, από τα αρχικά γράμματα του Γιάννη Κωνσταντινίδη. Έτσι βγήκε το Yako. Σαν σκέψη υπήρχε και το Koya αλλά δεν μας άρεσε.
Όπως αναφέρει ο Γιώργος, «στην Ελλάδα υπάρχει ένα μεγάλο δυναμικό μουσικών. Η Θεσσαλονίκη είναι μία πόλη με μουσική ιστορία. Όταν ήμουν μικρός, τέλη του 90′ και αρχές του 2000 θυμάμαι να γίνονται πράγματα γύρω απ’ αυτή τη σκηνή. Υπήρχαν σχήματα που είχαν κάνει σοβαρή δουλειά. Το πρόβλημα που εγώ πιστεύω ότι υπάρχει σήμερα εντοπίζεται στο γεγονός πως είναι δύσκολο να δημιουργηθεί σκηνή. Μπορεί να υπάρχουν μουσικοί, αλλά να δεν υπάρχουν σχήματα και μπάντες, που ξεκινάνε και έχουν μία συνέχεια. Το γεγονός πως δεν υπάρχουν χώροι να στηρίξουν αυτή τη μουσική, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να δημιουργηθεί σκηνή.
Και όταν λέμε χώρους, δεν εννοούμε τα μαγαζιά, αλλά τους χώρους πολιτισμού, που υπάρχουν στην πόλη, οι οποίοι αντί να παραμένουν κλειστοί σαν τάφοι, θα μπορούσαν να φιλοξενούν συχνότερα μουσικές συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, παρουσιάσεις βιβλίων και οτιδήποτε σχετίζεται με την τέχνη. Κάτι το οποίο είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα της πολιτισμικής κίνησης της Θεσσαλονίκης. Στο εξωτερικό από την εμπειρία που είχαμε υπάρχει πολύ μεγαλύτερη στήριξη και πρωτοβουλία για την οργάνωση τέτοιων δρώμενων.»
«Δυστυχώς εδώ λείπει και η πρωτοβουλία και η συναίνεση πολλές φορές. Ξεκινάνε ιδέες από πρωτοβουλίες ιδιωτών, καλλιτεχνών, αλλά ακόμα και αν αυτό δεν κοστίζει τίποτα στο Δήμο δεν συναινεί καν. Δεν μιλάμε για να τις χρηματοδοτεί, που είναι αυτό που θα έπρεπε να συμβαίνει», συμπληρώνει ο Βαγγέλης.
Ακόμα ο Γιώργος εξηγεί πως ένα πρόβλημα που θεωρεί πως υπάρχει στην πόλη είναι ότι γίνονται πράγματα μόνο με local μουσικούς.
«Λείπει η εξωστρέφεια. Αυτό που γίνεται εδώ να το πας λίγο παραπέρα. Στο Jazz Festival που είχε γίνει τότε είχαν έρθει μουσικοί από το εξωτερικό και γνώρισαν την πόλη»
Μιλώντας για τις διαφορές με την Ευρώπη αλλά και τα Βαλκάνια, ο Λέανδρος αναφέρει πως σε κάποια πράγματα βρίσκονται πολύ πιο πάνω από εμάς.
«Πήγαμε στα Τίρανα και υπήρχε ένας θεσμός 10 χρόνια Jazz festival. Είναι θεσμικά πιο οργανωμένες οι περισσότερες χώρες των Βαλκανίων σχετικά με την Jazz. Ας μην μιλήσουμε για τις πληρωμές…», αναφέρει.
«Αν το πάμε ακόμα πιο πέρα και μιλήσουμε για Ευρώπη είναι δύσκολα να τα συγκρίνεις γιατί οι διαφορές είναι πολύ μεγάλες. Αν εδώ υπάρχουν 30 μουσικοί, εκεί υπάρχουν 330. Αν εδώ υπάρχουν 4 χώροι, εκεί υπάρχουν 34. Υπάρχει και μία βασική διαφορά, σχετικά με αυτή τη σκηνή, μιλώντας ας πούμε για την Γαλλία υπάρχει μία πιο βαθιά σύνδεση των ανθρώπων με την μουσική αυτή, δηλαδή η Γαλλία έχει μία μεγαλύτερη παράδοση» – Γιώργος.
Το πιο σημαντικό, όπως αναφέρουν τα παιδιά, είναι να παραχωρηθούν χώροι, θέατρα, μουσεία από τον Δήμο ελεύθερα στους καλλιτέχνες έτσι ώστε να μπορέσουν ελεύθερα οι καλλιτέχνες να διοργανώσουν τις συναυλίες, τις παραστάσεις – χωρίς βέβαια να υπάρχει ενοίκιο.
«Η Jazz σίγουρα είναι ένας χώρος ελευθερίας, που μέσα από την μουσική προσεγγίζοντας τον, μπορούμε να κινηθούμε με λιγότερους περιορισμούς και κανόνες, απ’ ότι στην καθημερινή ζωή. Ένας τρόπος έκφρασης, ο οποίος συνομιλεί με την προέλευση της μουσικής αυτής, τους Αφροαμερικάνους, τους μαύρους της Αμερικής, που ίσως όντας η πιο καταπιεσμένη μερίδα του παγκόσμιου πληθυσμού εξέφρασε όλη αυτή την οργή που κουβαλούσε ως φυλή με έναν τόσο συγκλονιστικό τρόπο και για εμάς ακόμα και σήμερα», επισημαίνει ο Βαγγέλης.
Μιλώντας για τα επόμενα σχέδια οι τρεις ταλαντούχοι μουσικοί δηλώνουν πως δεν μπορούν να κάνουν σχέδια για live εμφανίσεις. Όμως, αναμένουν πως και πως να κυκλοφορήσει ο δεύτερος δίσκος τους.
«Έχουμε έναν δίσκο που είναι έτοιμος. Είναι πολύ διαφορετικός μουσικά και αποτελείται από καθαρά δικές μας συνθέσεις. Έχουμε και δύο καλεσμένους, τον James Wylie και τον Nicola Mason. Απλώς καθυστέρησαν τα πράγματα λόγω κορονοϊού – κατά πάσα πιθανότητα θα κυκλοφορήσει τον Δεκέμβριο και μάλλον τον επόμενο μήνα θα βγει ένα single διαδικτυακά», καταλήγουν.
Λίγα λόγια για τον Γιώργο Κλουντζό-Χρυσίδη
Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1991. Οι σπουδές του ξεκίνησαν το 2001 στο Σύγχρονο Ωδείο Θεσσαλονίκης, με δάσκαλο τον Κώστα Παγωνίδη.
Το 2008 μετακόμισε στη Γαλλία για να συνεχίσει τις σπουδές στο Conservatoire a Rayonnement Regional de Nice. Κατά το διάστημα αυτό συμμετείχε σε γνωστά φεστιβάλ όπως το Nice Jazz Festival, Nuits du Sud και άλλα.
Το 2013 συμμετείχε στο φεστιβάλ Jazz à Vienne με την big band του Conservatoire de Lyon. Είχε την ευκαιρία να συναντήσει τον αμερικανό ντράμερ Leon Parker, ο οποίος τον ενθάρρυνε να μετακομίσει στο Παρίσι για να παρακολουθήσει ιδιωτικά μαθήματα μαζί του τα επόμενα δύο χρόνια.
Το 2016 ταξίδεψε για πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη και συμμετείχε στο κουαρτέτο του σαξοφωνίστα Diego Rivera για πολλές παραστάσεις στο Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν. Είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί και με τον περίφημο πιανίστα Xavier Davis.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρακολούθησε μαθήματα από τον Rodney Whitaker και τον Randy “Uncle G” Gelispie στο Michigan State University (MSU). Είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με μουσικούς όπως ο Diego Rivera, ο Xavier Davis, ο Craig Bailey, ο Ricky Ford, ο Baptiste Herbin, ο Pierre Marcus, ο Irving Acao, ο David Lynch, ο Ziad Rajab, Αντώνης Ανισέγκος, ο Παντελής Στόικος κ.α.
Τον τελευταίο καιρό δουλεύει πάνω σε ένα προσωπικό project, μια προσωπική δισκογραφική δουλειά… so stay tuned!!!
Λίγα λόγια για τον Λέανδρο Πασιά
Ο Λέανδρος Πασιάς γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και στην ηλικία των 10 ετών ξεκίνησε μαθήματα πιάνου με δάσκαλο τον Τάσο Μαντζάρη στο Ωδείο Music Workshop, του όποιου είναι και απόφοιτος. Υπήρξε επίσης μαθητής του Γιάννη Αγγελάκη στο Σύγχρονο Ωδείο Θεσσαλονίκης, όπου έκανε μαθήματα κλασικής και jazz αρμονίας ενώ είναι πτυχιούχος κλασσικής αρμονίας της τάξης του Κ.Τσούγκρα στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης.
Σε ηλικία 18 ετών συνέχισε τις σπουδές του στο Conservatorium van Amsterdam, στο τμήμα του Jazz Πιάνου, με καθηγητές τους Karel Boehlee, Rob van Bavel, Hans Vroomans και στο κλασικό πιάνο με τον Gert-Jan Vermeulen. Ανάμεσα σε άλλα, παρακολούθησε και το εργαστήρι του διεθνούς φήμης καθηγητή, Arnold Dooyeweerd. Στο Άμστερνταμ έλαβε μέρος σε σεμινάρια με τους Avishai Cohen Trio, Mike Clark, Dominique DiPiazza, Robin Eubanks, Παναγιώτη Ανδρέου, Hilario Duran Trio, Enrico Pieranunzi, Dennis Mackrel, Miles Okazaki και Jeff Levenson.
Έχει παρουσιάσει την δουλειά του τόσο στο εξωτερικό (Odessa Jazz Fest – Ukraine, Jazz au Chellah – Morocco, Tirana Jazz & World Music Festival – Albania, Radio Plovdiv & Kyunstendil Concert Hall – Bulgaria, Šumadijski Jazz Festival – Serbia, Prilep Jazz Weekend – FYROM) αλλά και στην Ελλάδα όπου έχει εμφανιστεί σε σημαντικά φεστιβάλ και χώρους όπως είναι το ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και το Athens Technopolis Jazz Festival. Έχει συνεργαστεί με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως Νicolas Masson, James Wylie, Ivo Papasov, Adrien Losco, Abhishek Mangla, Marina Osk, Χάρης Λαμπράκης, Γιάννης Παυλίδης, Κώστας Αναστασιάδης, Δημήτρης Αγγελάκης, Βασίλης Λαγδάς κ.α.
Επιλεγμένη δισκογραφία: Leandros Pasias – It’s time to go (2015), Yako Trio – Ode to Yannis (2018), Sokrates Votskos Quartet – Sketching the Unknown (2019 Jazzman Records).
Λίγα λόγια για τον Βαγγέλη Βραχνό
Γεννημένος το 1989 στη Θεσσαλονίκη ξεκινάει να παίζει ηλεκτρικό μπάσο στην ηλικία των 12 ετών σε μία σχολική ροκ μπάντα και λίγα χρόνια μετά ξεκινάει μαθήματα ηλεκτρικού μπάσου και μουσικής θεωρίας με τον Μανώλη Σιδερίδη στο Σ.Ω.Θ.
Στα 23 του έρχεται σε επαφή με το κοντραμπάσο και αποφασίζει να συνεχίσει τις σπουδές του στη Codarts Αcademy του Rotterdam στο τμήμα του τζαζ κοντραμπάσου.
Από το 2015 αφού επιστρέφει από το Rotterdam ζει και εργάζεται ως μουσικός στην Θεσσαλονίκη έχοντας ασχοληθεί από τότε με πολλά διαφορετικά μουσικά ιδιώματα ενώ είναι δραστήριος και ως συνθέτης.
Είναι ιδρυτικό μέλος των Mordana και Yako trio ενώ συνεργάζεται σταθερά ή περιοδικά με σπουδαίους μουσικούς της τζαζ και όχι μόνο σκηνής της πόλης όπως ο James Wyllie, Κώστας Αναστασιάδης , Σωκράτης Βότσκος, Περικλής Βραχνός, Δημήτρης Αγγελάκης, Λέανδρος Πασιάς, Γιώργος Κλουντζός.
Έχει συμμετάσχει στην δισκογραφία καλλιτεχνών όπως ο Χρήστος Νάτσιος, Πέτρος Μάλαμας, Lemonostifel ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησε το debut album (Ode to Yannis) με τους Yako trio και αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα και ο δεύτερος (OdesSea), ενώ μόλις κυκλοφόρησε και το ντεμπούτο άλμπουμ (Roots) με τους Μordana. Έχει συμμετοχές σε διεθνή τζαζ και όχι μόνο φεστιβάλ (Technopolis Jazz festival of Athens, Φεστιβάλ τζαζ Ηρακλείου, Prilep international jazz festival, Odessa international jazz festival, Aglanjazz festival)
Διαβάστε επίσης:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
