Η μπάντα που ξεσηκώνει τους κεντρικούς δρόμους της πόλης
Για την ιστορία, οι 5 εξ αυτών είναι γιατροί.
Βροχερή Παρασκευή βράδυ, λίγο μετά την καραντίνα, λίγες μέρες αφότου άρθηκαν τα μέτρα, γυρνούσα από την δουλειά κουρασμένη. Φτάνοντας λοιπόν στην Αριστοτέλους, στο ύψος του αστυνομικού τμήματος, απέναντι κάτω από το υπόστεγο, 6 παιδιά έπαιζαν μουσική, την οποία και δεν συνηθίζουμε να ακούμε στους δρόμους της πόλης.
Ήταν αδύνατο να μην με συνεπάρουν, να μην σταθώ να τραγουδήσω μαζί τους τον Πεχλιβάνη του Θανάση Παπακωνσταντίνου.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Αν ρωτήσεις περαστικούς, θα χειροκροτήσουν στο άκουσμα του ”Ρόμβου”, θα τους ψάξουν και θα γίνουν το κοινό τους στην μεγαλύτερη συναυλία του δρόμου. Για την Ιστορία, οι 5 εξ αυτών είναι γιατροί. Όλα ξεκίνησαν τον Δεκέμβρη του ’18, όταν η μία από τις 2 τραγουδίστριες της πλέον μπάντας η Γεωργία, αποφάσισε να κάνει ένα κάλεσμα και να μαζέψει φοιτητές για να πούνε τα κάλαντα.
Οι περισσότεροι τότε ήταν άγνωστοι μεταξύ τους, βγήκαν μετά από πολλές πρόβες στον πεζόδρομο της Αγίας Σοφίας, γύρω στα 40 άτομα και δημιούργησαν ένα μεγάλο χριστουγεννιάτικο γλέντι. Στο μεταξύ, δημιουργήθηκε μία μεγάλη παρέα μέσα στην οποία σχεδιάστηκαν και οι μικρότερες όπως αυτή του ”Ρόμβου” της μπάντας δηλαδή που τρελαίνει τους κεντρικούς δρόμους της πόλης.
”Σε μία από τις εκδρομές που κάναμε όλη η μπάντα, ψάχναμε να βρούμε όνομα, και λέγαμε τότε κάπως πρέπει να ονομάσουμε το σχήμα. Και ενώ εννοούσαμε μουσικό σχήμα, μας ήρθες στο μυαλό ο ”Ρόμβος” και το κρατήσαμε. Πλέον είμαστε 7, η Γεωργία και η Ελένη και ο Παντελής που τραγουδάνε, ο Μάξιμος ο μαέστρος μας και παίζει και κιθάρα, η Ελισάβετ που παίζει μαντολίνο, βιολί και μελόντικα, ο Θοδωρής κρουστά, και ο Λεωνίδας στα πνευστά.”
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Σχεδόν, όλα τα μέλη της μπάντας είχαν επαφή με την μουσική από πολύ μικρή ηλικία, ωστόσο υπάρχουν οι αυτοδίδακτοι, οι δυο φωνές του σχήματος είναι αυτοδίδακτες, χωρίς να έχουν δεχθεί μαθήματα.
”Παίζουμε κυρίως έντεχνα κομμάτια και παραδοσιακά αλλά με τον δικό μας τρόπο. Αν σκεφτείς πως είμαστε 7 άτομα και ο καθένας έχει την δική του μουσική κλίση, τα τραγούδια που παίζουμε είναι το κοινό μας στοιχείο. Έχουμε ιδιαίτερη αγάπη στον Θανάση Παπακωνσταντίνου, στον Σωκράτη Μάλαμα, στον Μίλτο Πασχαλίδη αλλά και στην κρητική μουσική. Ο δρόμος για εμάς είναι η πιο ωραία σκηνή, είσαι ένα με την πόλη, έχεις την απόλυτη ελευθερία να κάνεις ότι θέλεις, δεν σε περιορίζει κανείς. Μπορούν να έρθουν να μας δουν όλοι μας οι φίλοι, στον δρόμο γνωρίσαμε κι άλλους. Παρατηρήσαμε πολλές συγκινητικές σκηνές, είδαμε αμεσότητα από το κοινό, δεν ήταν ένα απλό χειροκρότημα, ο θεατής μπορεί να έρθει και να μας αγγίξει, μπορεί να μας μιλήσει.”
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η πρώτη φορά που έπαιξαν όλοι μαζί στον δρόμο ήταν επεισοδιακή, δεν είχαν ήχο ούτε σύστημα. Οι αντιδράσεις του κοινού που τους απολαμβάνουν είναι πολλές, κυρίως θετικές. Για τα παιδιά του ”Ρόμβου” έχει μεγάλη σημασία η απόλυτη επαφή με το κοινό. Τα spot που παίζουν τα επιλέγουν κυρίως βάση της αισθητικής τους και της κινητικότητας τους. Βασικός παράγοντας επίσης είναι το μεταφορικό μέσο διότι πρέπει να φορτώσουν και τον εξοπλισμό τους.
”Δεν έχουμε αγαπημένο σημείο βαριόμαστε εύκολα, ασχέτως που παίζουμε στο ίδιο σημείο συνέχεια. Η Παραλία και η Αγίας Σοφίας είναι τα πιο κλασικά μας. Στις μουσικές σκηνές της εστίασης υπάρχουν περιορισμοί, από το χρονοδιάγραμμα μέχρι τον χώρο και το ρεπερτόριο. Ο δρόμος δεν έχει κανέναν περιορισμό, πέραν της διατάραξης κοινής ησυχίας, δίνει την ευκαιρία για πειραματισμούς, για φρέσκες ιδέες ακόμη και για παραγγελιές που ενδεχομένως να μην έχεις δουλέψει ποτέ. Δίνει την απόλυτη ελευθερία, μπορείς να χορέψεις με το κοινό σου. Έχεις επικοινωνία μαζί τους, είναι ακριβώς σαν μία συναυλία, έρχονται και στέκονται απέναντι μας επειδή θέλουν να μας ακούσουν.”
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Tα παιδιά του ”Ρόμβου” έχουν να θυμούνται πολλά, από τα live των δρόμων. Η πιο γλυκιά τους ανάμνηση, ήταν το πρώτο live που έκαναν μετά την καραντίνα, ένα ξέσπασμα τέχνης μέσα στην μαζεμένη αδράνεια του καιρού. Η μεγάλη γιορτή δυο χρόνων από την ίδρυση της μπάντας.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
”Οι αγαπημένοι μας άνθρωποι είναι οι μικροί, βλέπουν τα μουσικά μας όργανα και τρελαίνονται, χορεύουν μαζί μας και όταν έρθει η ώρα να φύγουν κλαίνε με μαύρο δάκρυ κυριολεκτικά. Ο κόσμος έχει πάρα πολλές εκφάνσεις, μπορεί να περάσουν από τα live μας οικογένειες απόρων και να σταθούν απέναντι μας και να μας χαμογελάσουν, υπάρχουν φυσικά οι περίεργοι θεατές που μας χαλούν την στιγμή, κυρίως για τις κοπέλες. Η μεγαλύτερη ανακούφιση για εμάς είναι όταν έρχονται άσχετοι άνθρωποι και μας λένε, ”σας άκουσα και ξέχασα τα προβλήματα μου. Τα άφησα όλα πίσω.”
Εν μέσω καραντίνας, τα παιδιά δεν κάνανε πρόβες διότι όπως είπαμε, οι 5 εξ αυτών είναι γιατροί και μερικοί εργαζόταν σε νοσοκομεία αναφοράς covid οπότε ήταν πολύ δύσκολο για όλους να βρεθούν στον ίδιο χώρο και συνάμα επικίνδυνο. Η παρέα των 7 λίγο πριν την έκρηξη των κρουσμάτων πραγματοποίησε συναυλίες, σε Νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, η ιδέα του μαέστρου της μπάντας του Μάξιμου ο οποίος είναι γιατρός ειδικευόμενος στο Παπανικολάου.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
”Πήγαμε λοιπόν, στην αυλή του Παπανικολάου, και παίξαμε μουσική για τους ασθενείς του COVID. Εκείνη την ημέρα είχε πάρα πολύ κρύο αλλά δεν μας ένοιαζε, η εικόνα των ανθρώπων μέσα στο νοσοκομείο και τα χαμόγελα που πήραμε μας γέμισαν. Το πρώτο πεντάλεπτο που ακούστηκαν τα ηχεία στο ήσυχο νοσοκομείο και τους είδαμε να βγαίνουν στα παράθυρα ήταν το πιο συγκινητικό της ζωής μας. Μετά το Παπανικολάου πήγαμε και παίξαμε σε άλλα τέσσερα νοσοκομεία της πόλης, δεν είχε τόση δημοσιότητα η πράξη μας και καλύτερα γιατί εμείς το κάναμε για εκείνους που παλεύουν με τον ιό και για τους ασθενείς που είναι απομονωμένοι μακριά από εκείνους που αγαπούν.
Γύρω στον Μάρτιο επίσης κάναμε ένα μικρό live στην παραλία κρυμμένοι πίσω από τον ιστιοπλοϊκό όμιλο, χωρίς να μας βλέπει κανείς, οι περαστικοί στεκόντουσαν με αποστάσεις και άκουγαν χωρίς να ξέρουν ποιοι κρύβονται από πίσω. Κάποια στιγμή ήρθε και η αστυνομία και ευγενικά μας είπε: παιδιά αυτό που κάνετε είναι πραγματικά αξιόλογο και σας ευχαριστούμε ωστόσο δεχθήκαμε κλήσεις καταγγελιών και για να μην μετρήσω παραβάσεις, αν μπορείτε διαλυθείτε. Και έτσι το διαλύσαμε.”
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το κοινό τους αποτελείται από ένα ξεχωριστό φάσμα ανθρώπων μπορείς να αντικρίσεις ανθρώπους με τα κοστούμια τους οι οποίοι μόλις σχόλασαν από την δουλειά αλλά και φοιτητές χαλαρούς που αράζουν για να απολαύσουν την μουσική τους. Αν πάρουμε ένα δείγμα από όλη την πόλη θα βρεις τις περισσότερες ταυτότητες της στους θεατές τους.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
”Δεν είναι όλα ιδανικά στον δρόμο υπάρχουν κίνδυνοι, ο μεγαλύτερος για τα κορίτσια γιατί μπορεί να τύχει να δεχθούν ακραία σχόλια. Ο εξοπλισμός μας έχει φάει βροχή, επίσης είμαστε εκτεθειμένοι, πάντα το νου μας το έχουμε πίσω μας όπου και βρίσκονται τα πράγματα μας ειδικά όταν απουσιάζουν οι φίλοι μας για να τα προσέξουν. Μην ξεχνάμε και τον κίνδυνο έκθεσης στη ζωή του καθενός, οι μεγαλύτεροι της μπάντας είναι γιατροί, μπορούν να δεχθούν σχόλια του τύπου ”καλά εσύ είσαι γιατρός και παίζεις μουσική στον δρόμο.” ειδικά σε μία τέτοια περίοδο πανδημική. Υπάρχουν και οι κακοπροαίρετοι, που μας βλέπουν στον δρόμο και μας λένε πάτε παρακάτω.”
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ο ”Ρόμβος” δεν έχει δικά του κομμάτια, κάνει αποκλειστικά και μόνο φοβερές διασκευές. Κατά αυτούς για να είσαι μουσικός στην Ελλάδα, πρέπει να πας στην Αθήνα αναγκαστικά, εδώ πιστεύουν πως σπάνια θα το ακολουθήσεις επαγγελματικά.
”Η μουσική για εμάς είναι ζωή, δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε την καθημερινότητα μας χωρίς αυτήν. Το γεγονός ότι δημιουργήσαμε ένα τόσο όμορφο σχήμα και μπορούμε να εκφραζόμαστε και να μοιραζόμαστε τα κοινά μας σημεία είναι μοναδικό και έχει πολύ μεγάλη αξία. Έχουμε διαφορετικά ακούσματα και αυτό είναι όμορφο γιατί καλύπτει όλα τα γούστα στα live μας ακόμα και όταν θέλουμε να εκφραστούμε θέλουμε να το πούμε τραγουδιστά.
Το δυσάρεστο για εμάς είναι πως κάποια στιγμή ο ”Ρόμβος” θα έχει επίσημα ημερομηνία λήξης. Ίσως έχουμε μία χρονιά ακόμη που θα είμαστε όλοι μαζί, ένας – ένας από εμάς αρχίζει να αποχωρεί γιατί όλοι έχουμε την ζωή μας πέρα από το σχήμα, το οποίο και σημαίνει πολλά. Δεν είναι επάγγελμα όμως, είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μας και ακόμη και αν διαλυθούμε έχουμε συμφωνήσει πως μία φορά τον χρόνο θα βρισκόμαστε και θα παίζουμε για πάντα.”
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δείτε επίσης:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
