Οι StarWound αναζητούν στη μουσική, τη μαγεία που χάθηκε

Αν υπάρχει μία μπάντα στην ελληνική δισκογραφία που μπορεί να συνδυάζει το μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, την Melody Gardot, το θέατρο και τον ήχο του Rock Cabaret, τότε σίγουρα αυτή είναι οι StarWound. Η Eve, ο Πέτρος και ο Δημήτρης δημιουργούν τον δικό τους κόσμο μέσα από τις μουσικές τους που χρόνο με τον χρόνο, δείχνει να αφορά όλο και περισσότερους, εντός και εκτός χώρας. Με εμφανίσεις σε πόλεις του εξωτερικού, φεστιβάλ και ιδιαίτερους χώρους της Ελλάδας, οι StarWound έρχονται στη Θεσσαλονίκη για πρώτη φορά, την Κυριακή 05 Δεκεμβρίου στο καφωδείο, ετοιμάζοντας ένα ξεχωριστό πρόγραμμα με κορυφαίες στιγμές το «Rose» και το «Dancing Cloud» που τον τελευταίο χρόνο, ακούσαμε πολύ στα ραδιόφωνα.

Πώς είναι μία μπάντα που πρέπει να μοιράζει την ενέργεια της σε ένα ελληνικό κοινό και σε αυτό του εξωτερικού; Υπάρχουν διαφορές;

Είμαστε σε μια φάση νέου ξεκινήματος. Νέος ήχος, νέες παραγωγές, συνθέσαμε 19 νέα κομμάτια. Και βγαίνουμε από μια μακρά σιωπή. Αυτήν την στιγμή έχουμε συσσωρευμένη ενέργεια και όρεξη για ένα νέο κύκλο.

Τα τελευταία χρόνια άλλαξε ο κόσμος όλος, οπότε δεν μπορούμε πια με ασφάλεια να χρησιμοποιούμε τα συμπεράσματα του πρόσφατου, αλλά ταυτόχρονα μακρινού παρελθόντος. Σίγουρα υπάρχουν τεράστιες διαφορές. Οι Ολλανδοί δεν θέλουν πολλή ομιλία ανάμεσα στα κομμάτια, οι Έλληνες το αντίθετο. Οι Άγγλοι συνδέονται άμεσα με τον στίχο λόγω γλώσσας και έχουν την τάση να ‘συνομιλούν’ μαζί σου και ενώ παίζεις. Οι Βέλγοι ακούν πάντα με προσοχή. Έχει ενδιαφέρον όλο αυτό.

Αυτή η απήχηση σας στο εξωτερικό και η συμμετοχή σας σε πολλά φεστιβάλ έξω, επηρεάζει και το υλικό που κυκλοφορείτε; Εννοώ λειτουργείτε με βάση να γράφετε κάτι πιο «διεθνές»;

Δεν μπορούμε να μιλήσουμε με όρους μίας mainstream μπάντας. Οπότε όσο περνούν τα χρόνια, συνειδητοποιούμε, ότι όσο πιο αυθόρμητο είναι αυτό που γράφεις, τόσο πιο αποτελεσματικό καταλήγει να γίνει. Έχουμε πέσει πολλές φορές στην παγίδα να θέλουμε να γράψουμε κάτι που θα λειτουργήσει για τον τάδε σταθμό κτλπ, αλλά επειδή δεν υπάρχει μαζικό χρήμα να το σπρώξει όλο αυτό, πάντα φτάνει με καθυστέρηση και πάντα αποτυγχάνει. Όσο πιο πολύ απομονώνονται οι άνθρωποι, τόσο πιο “διεθνή” χαρακτηρίζονται τα προβλήματα του. Αυτό είναι ίσως και το κλειδί σε μια “διεθνή” θεματική. Να απευθύνεται στην μονάδα που βάλλεται.

Επιτέλους Θεσσαλονίκη! Τι θα ακούσουμε εκείνο το βράδυ;

Ναι επιτέλους! Θα ακούσετε τα δύο καινούργια κομμάτια, μαζί με ακόμα άλλα πέντε ακυκλοφόρητα. Επίσης, κομμάτια από τους δύο πρώτους δίσκους μας και διασκευές από Florence μέχρι Melody Gardot και Portishead.

Πριν ενάμιση χρόνο ήταν να έρθετε πάλι στη Θεσσαλονίκη, αλλά λίγες μέρες πριν τη συναυλία, ανακοινώθηκε το πρώτο lockdown. Πως ήταν  για εσάς αυτό το διάστημα;

Ήταν ακριβώς το ίδιο set όπως και τώρα. Τότε θα παίζαμε Σάββατο στα Σκόπια και Κυριακή σε έναν χώρο της Θεσσαλονίκης. Τώρα θα είναι πάλι στα Σκόπια στις 4/12 και την Κυριακή 5/12 στο Καφωδείο. Δεν θα πιστεύαμε τότε ότι θα επανερχόταν όλο αυτό μετά από τόσο καιρό και μάλιστα με εκείνο το μαγαζί να είχε – και ελπίζουμε προσωρινά – κλείσει. Είχαμε μόλις γυρίσει από το Eurosonic Festival της Ολλανδίας, είχαμε παίξει σε ένα γεμάτο Dizzy στο Rotterdam και είχαμε βρει και δύο μάνατζερς σε Σκόπια και Βέλγιο. Το σοκ ήταν τεράστιο.

Αλλάξαμε τελείως τον τρόπο που αναπαρήγαμε μουσική, ασχοληθήκαμε με τα synths και την παραγωγή, συνθέσαμε πολλά νέα κομμάτια και γράψαμε και ένα μεγάλο θεατρικό, το οποίο από ότι φαίνεται θα το δούμε να συμβαίνει σύντομα σε συνεργασία με σπουδαίους ανθρώπους. Κάναμε μία νέα κυκλοφορία και συνεργαστήκαμε με το ‘Dancing Cloud’ με την Εθνική Λυρική Σκηνή… Κάναμε ό,τι μπορούσαμε!

Πως ήταν η συνεργασία σας με το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής;

Πριν περίπου 1,5 χρόνο έφυγε πολύ αιφνιδιαστικά από την ζωή ένας μαγικός χορευτής, ο πρώτος χορευτής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ο Σάσα Νέσκωβ. Ήταν φίλος της μπάντας από τα πρώτα της βήματα και μας συγκλόνισε πάρα πολύ ο χαμός του, ο οποίος μάλιστα πέρασε πολύ αθόρυβα. Μας ενόχλησε αυτό. Το ‘Dancing Cloud’ γράφτηκε λίγες μέρες αφού έφυγε ο Σάσα.

Ένα χρόνο μετά, επικοινωνήσαμε με τον Κωνσταντίνο Ρήγο, προτείνοντας του την ιδέα να συνεργαστούμε με το Μπαλέτο της Λυρικής και να κάνουμε ένα αφιέρωμα στην μνήμη του Σάσα. Ο κος Ρήγος το αγκάλιασε και μετά από λίγες μέρες βρεθήκαμε να το βλέπουμε χορογραφημένο στο GNO TV. Το πιο συγκινητικό όμως ήταν η επικοινωνία που είχαμε με την οικογένεια του Σάσα. Μιλήσαμε με την αδερφή του στην Σερβία, την πρώην σύζυγο και έμμεσα με την κόρη του. Ήταν από τα πιο ωραία πράγματα που έχουμε ζήσει. Και είναι τιμή μας που τιμήσαμε έναν τέτοιο σπουδαίο καλλιτέχνη.

Τα τελευταία δύο τραγούδια σας αγαπήθηκαν πολύ από τα ραδιόφωνα της χώρας από όσο ξέρω. Αυτό πέρα από βοήθεια για μία μπάντα, προσθέτει και ένα παραπάνω άγχος για την συνέχεια;

Πλέον μόνο χαρά μας δίνει. Η ελλιπής προετοιμασία μας προκαλεί μόνο άγχος και αυτό στην σκηνή. Είναι αλήθεια ότι το “Rose”, το αγκάλιασαν πάρα πολλοί σταθμοί εδώ. Παίχτηκε στην Κούβα και στη Γαλλία. Με κάποιους παραγωγούς ετοιμάζουμε πράγματα μαζί. Γενικά αυτό όλο έφερε μια μεγάλη χαρά και επανέφερε την πίστη μας στον ίδιο μας τον εαυτό.

Τι είναι για εσάς η επαφή με το κοινό;

Είναι ο λόγος που εξηγεί γιατί κάνουμε αυτήν την δουλειά. Και είναι αυτό που μας έχει λείψει όσο τίποτα αυτόν τον καιρό. Θα δώσουμε ότι καλύτερο για το κοινό της Θεσσαλονίκης. Συμφωνήσαμε με το Καφωδείο να έχουμε μία συμβολική είσοδο για να έρθει όσο περισσότερος κόσμος μπορεί. Μακάρι… Μας λείπει η μαγεία.

*Οι StarWound θα είναι για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη, την Κυριακή 05 Δεκεμβρίου στις 21.30, στο Καφωδείο (Ελ. Βενιζέλου 45).

Δείτε επίσης: