Μουσική

“Δεν είναι ο κόσμος πουθενά πιο τρυφερός απ’ το δικό σου ροζ” – Σαν σήμερα έφυγε η Μαριανίνα Κριεζή

Δύο χρόνια χωρίς την σπουδαία στιχουργό της "Λιλιπούπολης", του "Σαμποτάζ" και άλλων δισκογραφικών δουλειών

Parallaxi
δεν-είναι-ο-κόσμος-πουθενά-πιο-τρυφερ-1116280
Parallaxi

Η στιχουργός, συγγραφέας και ραδιοφωνική παραγωγός Μαριανίνα Κριεζή έφυγε από τη ζωή πριν από δύο χρόνια, στις 6 Φεβρουαρίου 2022 στα 75 χρόνια της.

Πόσα όμως γνωρίζουμε για τη Μαριανίνα Κριεζή; Ούτε το όνομά της καλά καλά. Πόσοι ξέρουν ότι το Μαριανίνα έβγαινε από το Μαρία και Κατερίνα, τα ονόματα των γιαγιάδων της, με τα οποία τη βάφτισαν; Και ότι η ίδια γιόρταζε κάθε χρόνο της Αγίας Αικατερίνης, στις 25 Νοεμβρίου;

Ήταν ο άνθρωπος που μπορούσε να γράφει για σαμποτάζ από παιδιά “με μάτια λέιζερ και μαλλιά τιρκουάζ”, αλλά να σκαρώνει και λαϊκά σουξέ για τον Στράτο Διονυσίου: “εγώ χωρίζω κι η καρδιά μου καίγεται/Κι εσύ χτυπάς το τζάμι απέναντί μου και μου φωνάζεις Συντομεύετε!”.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947, σπούδασε Αγγλική Φιλολογία, Διακοσμητική – Σκηνογραφία στα εργαστήρια της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και σχέδιο υφάσματος στο Παρίσι. Από το 1977 συνεργάστηκε με το Τρίτο Πρόγραμμα υπό τη διεύθυνση του Μ. Χατζιδάκι και έγραψε τους στίχους των τραγουδιών της ραδιοφωνικής εκπομπής «Εδώ Λιλιπούπολη», ενώ συνεισέφερε και στα κείμενα της εκπομπής μαζί με την ηθοποιό Άννα Παναγιωτοπούλου.

Ως στιχουργός συνεργάστηκε με σημαντικούς Έλληνες μουσικούς, συνθέτες και ερμηνευτές όπως οι Αρλέτα, Ελένη Δήμου, Στράτος Διονυσίου, Μαργαρίτα Ζορμπαλά, Σαβίνα Γιαννάτου, Μιχάλης Μπαζάκας, Δήμητρα Γαλάνη, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Μιχάλης Χατζηγιάννης, Λένα Πλάτωνος, Νίκος Κυπουργός, Δημήτρης Μαραγκόπουλος, Νίκος Χριστοδούλου, Λάκης Παπαδόπουλος, Γιάννης Σπανός, Δήμητρα Γαλάνη, Μιχάλης Καπούλας, Ευσταθία, Τάκης Μουσαφίρης, Διονύσης Τσακνής. Ως ραδιοφωνική παραγωγός στην ΕΡΑ παρουσίασε εκπομπές, όπως την φιλοζωική «Μου το ‘πε ένα πουλάκι», τη νυχτερινή «Το νυχτικό του πύργου» και την εκπομπή «Αύριο όλα θα είναι καλύτερα».

Η Μαριανίνα Κριεζή είχε, επίσης, μεταφράσει και διασκευάσει διάφορα έργα με παιδικό περιεχόμενο (ιστορίες και τραγούδια). Ως συγγραφέας συμμετείχε στον συλλογικό τόμο «Λόγος για την Ύδρα» (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2008), που περιελάμβανε ζωγραφικά έργα γνωστών καλλιτεχνών τα οποία συνδέονταν με το ιστορικό νησί (Παναγιώτη Τέτση, Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, Περικλή Βυζάντιου και Νίκου Νικολάου).

«Εδώ Λιλιπούπολη» και οι μεγάλες συνεργασίες της ως στιχουργός

Το 1969 πήγε στο Παρίσι για να σπουδάσει σχέδιο υφάσματος, επέστρεψε στην Ελλάδα, εργάστηκε ως γραφίστρια και την άνοιξη του 1977 άρχισε να συνεργάζεται με το Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΑ όταν διευθυντής ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις.

Εκεί έγραψε τους στίχους όλων των τραγουδιών της ραδιοφωνικής εκπομπής «Εδώ Λιλιπούπολη» ενώ συμμετείχε και στα κείμενα, ιδίως ως συγγραφικό δίδυμο με την ηθοποιό Άννα Παναγιωτοπούλου. Συνέπραξε επίσης, ως κειμενογράφος, σε επιθεωρήσεις της «Ελεύθερης Σκηνής».

Η Μαριανίνα Κριεζή είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «Η Λιλιπούπολη ξεκίνησε σαν μια εκπομπή για να μαθαίνουν τα πολύ μικρά παιδιά τι είναι το κόκκινο χρώμα, τι το πράσινο, τι είναι το κοντά, τι το μακριά, το μικρό, το μεγάλο…». Γρήγορα όμως, «…άρχισαν οι ήρωες να αποκτούν χαρακτήρα. Άρχισε να αλλάζει η θεματολογία. Η “Λιλιπούπολη” πήρε πολιτική διάσταση, συνέβαιναν γεγονότα, γίνονταν εκλογές όπως τις κάνουν οι μεγάλοι».

Οι εκπομπές στην ΕΡΑ

Ως παραγωγός στην ΕΡΑ παρουσίασε διάφορες εκπομπές, όπως τη φιλοζωική «Μου το ‘πε ένα πουλάκι», τη νυχτερινή «Το νυχτικό του πύργου» και την εκπομπή «Αύριο όλα θα είναι καλύτερα».

Η Μαριανίνα Κριεζή είχε, επίσης, μεταφράσει και διασκευάσει διάφορα έργα με παιδικό περιεχόμενο (ιστορίες και τραγούδια). Ως συγγραφέας συμμετείχε στον συλλογικό τόμο «Λόγος για την Ύδρα» (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2008), που περιελάμβανε ζωγραφικά έργα γνωστών καλλιτεχνών τα οποία συνδέονταν με το ιστορικό νησί (Παναγιώτη Τέτση, Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, Περικλή Βυζάντιου και Νίκου Νικολάου).

Σε συνέντευξη της, η Μαριανίνα Κριεζή είχε εξομολογηθεί: «Όταν ήμουν παιδί, για κάποιο λόγο, μίλαγα µε ομοιοκαταληξίες. Ο πατέρας μου δεν με πήγε σε ψυχίατρο. Άρχισε να μου διαβάζει ποιήματα και να μου βάζει Βάγκνερ. Εκεί οφείλεται και η απέχθειά μου για την κλασική μουσική. Μάλλον. Μου διάβαζε Μολιέρο κι όταν του έλεγα “Μπαμπά, δεν καταλαβαίνω τίποτα», Μου έλεγε «δεν πειράζει, αγάπη μου, άκου τη μουσική της γλώσσας”».

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα