Τα τραγούδια του 2023 – Οι συντάκτες στην Parallaxi επιλέγουν τα αγαπημένα τους

Κάθε χρονιά έχει κάποια τραγούδια ξεχωριστά για τον καθένα. Είναι αυτά που κρατάμε ως σημείο αναφοράς τα επόμενα χρόνια, αυτά που ανατρέχουμε όταν θέλουμε να φέρουμε στη μνήμη μας.

Μερικά από αυτά, επιλέγουμε στην Parallaxi και σας τα αφήνουμε εδώ, είτε για να τα γνωρίσετε (και μαζί και κάτι από τον χαρακτήρα των συντακτών μας) είτε να τα ακούσετε ξανά και ξανά!

Γιώργος Σταυρακίδης

Έχω την αίσθηση πως αυτή τη χρονιά που αποχωρεί σιγά σιγά, οι μουσικές αναφορές μετατοπίστηκαν σε άλλα είδη και, ίσως, να “άνοιξαν” μία ομπρέλα που χώρεσε πολλά διαφορετικά πράγματα σε έναν, έτσι κι αλλιώς, περιορισμένο χώρο όπως αυτόν την ελληνικής δισκογραφίας, για την οποία εγώ θα μιλήσω κυρίως, αφού τραγούδια της αναζητώ πάντα για να ακούσω. Αυτή η διαπίστωση έρχεται για μένα, παρατηρώντας πόσο μετατοπίστηκαν οι δικές μου προτιμήσεις σε διαφορετικά πλέον είδη από το “έντεχνο” που άλλοτε χρησιμοποιούσαμε ως όρο για να ξεχωρίσουμε τα είδη. Ευτυχώς αυτά πάνε στο καλό σταδιακά κι αυτό οφείλεται νομίζω στις νεότερες γενιές που υποδέχτηκαν επί ίσοις όροις πολλά και διαφορετικά ακούσματα. Κι αυτό θα το καταλάβετε και σε όσα ακούσαμε εμείς, της Parallaxi, αυτή τη χρονιά.

Ανισόπεδη Ντίσκο | Pan Pan – Όπως θα δείτε, η τραγουδάρα της χρονιάς δε θα είναι στα αγαπημένα μόνο της δικής μου λίστας, καθώς θα το συναντήσετε και παρακάτω, όμως δε γινόταν να μην υπάρχει στα δικά μου! Παραμένει μέχρι σήμερα το τραγούδι που κάθε πρωί περιμένει να πατήσω το play για να ξεσηκώσει εμένα (και τον σκύλο μου) και να φτιάξει τη μέρα μας!

Τι να κάνω τον εαυτό μου χάνω / Είναι νωρίς δε θέλω ύπνο και Δε θέλω να πεθάνω τον εαυτό μου βρισκω / Σ’ αυτή την ανισόπεδη ντίσκο

Ανάθεμα τον Αίτιο | Μόνικα Καμπασελέ – Την Μόνικα την πέτυχα τυχαία μία μέρα που “περιπλανιόμουν” στο Spotify και γοητεύτηκα με τη φωνή και τις τζαζ διασκευές της σε παραδοσιακά τραγούδια. Αναζητώντας να μάθω περισσότερα γι’ αυτήν, “κόλλησα” με το άλμπουμ που κυκλοφόρησε μέσα στο 2023 με τίτλο Grecofuturisme, μέρος της διπλωματικής της εργασίας, που κυκλοφόρησε από την γαλλική εταιρεία Art District Music. Δικά της τραγούδια αλλά και παραδοσιακά της Θράκης, δοσμένα όμως με ένα σύγχρονο και αυτοσχεδιαστικό τρόπο και αυτό που αγάπησα κάπως παραπάνω, είναι η σπουδαία διασκευή της στο “Ανάθεμα τον Αίτιο”.

Ανάθεμα τον αίτιο κι ας το `χει αμαρτία / Να χωριστούμε αγάπη μου χωρίς καμιά αιτία

Τρομακτικό | Παιδί Τραύμα – Κυκλοφόρησε λίγο πριν το τρίτο ολοκληρωμένο άλμπουμ με τίτλο «Μέινστριμ» και για ακόμα μία φορά το Παιδί Τραύμα κάνει το… θαύμα του! Με μία πιο ντίσκο αισθητική αυτή τη φορά σε πολλά από τα τραγούδια του, το “Τρομακτικό” παραμένει μέχρι και σήμερα ένα τραγούδι που όποτε ακούω να ξεκινάει μένω να το ακούσω. Κι αυτό, είναι επιτυχία!

Έχω δύο μάτια που δεν κοιτούν / Έχω δύο χείλη που δε μιλούν / Είμαι ένα κορίτσι τρομακτικό / Που ό,τι και να πω δεν το εννοώ

Πανσέληνος | Χάρις Αλεξίου + Kid Moxie – Τα “Reworks” της Χαρούλας θα θυμίζουν για πάντα το 2023 που στιγματίζεται από αυτή την σπουδαία επιστροφή της αγαπημένης ερμηνεύτριας με “πειραγμένα” μερικά από τα τραγούδια της. Μεταξύ εκείνων που αγαπήσαμε και ακούσαμε πολύ στα ραδιόφωνα και όχι μόνο, ήταν η εμπνευσμένη διασκευή που έκανε η υπέροχη Kid Moxie στην “Πανσέληνο” της “Οδού Νεφέλης” λέγοντας μου μάλιστα σε αφιέρωμα για την κυκλοφορία του άλμπουμ: “Για μένα η «Πανσέληνος» ήταν ένα πολύ γήινο κομμάτι με τη φωνή της Χαρούλας και σκέφτηκα πως μαζί με τη δική μου που είναι κάπως «στα σύννεφα», θα ήθελα να κάνουμε ένα… μουσικό σάντουιτς. Να δείξουμε έτσι αυτές τις δύο διαστάσεις του κομματιού που έχει κάτι πολύ γήινο αλλά μιλάει για το φεγγάρι. Κι αυτό ήθελα, να κάνω πιο αστρικό ένα κομμάτι που το έχουμε συνηθίσει στη γη”

Μα έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία / είναι αλλιώτικη η σιωπή χωρίς παρέα / Δεν νιώθω θλίψη, μα μου’ χει λείψει / το κοριτσάκι αυτό που αγάπησες τυχαία

Τρυφερά | Πάνος Μουζουράκης – Αν θέλουμε να μιλήσουμε για μία γενιά νέων καλλιτεχνών που, επιτέλους, βγαίνουν μπροστά και παρουσιάζουν ωραία πράγματα, τότε σίγουρα μπορούμε να πούμε πως ο Πάνος Μουζουράκης είναι στην κορυφή, τουλάχιστον ερμηνευτικά καθώς οι μουσικές του επιλογές, θα παραδεχτώ, πως δεν ήταν πάντα καλές. Ωστόσο, το 2023 και μάλιστα, στο τέλος του επέστρεψε με ένα υπέροχο τραγούδι “κομμένο και ραμμένο” στα μέτρα του από ένα καλλιτεχνικό δίδυμο που και έχουν αποδείξει πόσο καλοί είναι στο να γράφουν ωραία τραγούδια, αλλά και που ξέρουν καλά τον Μουζουράκη ώστε να τον πάνε ένα βήμα παραπέρα.

Τι να λέμε Όλα είναι τυχερά / Έναν άνθρωπο ζητάμε να χώρα / Στο τσεπάκι ενός παλιού πορτοφολιού / Στην ελπίδα ενός πρωτόγνωρου φιλιού

Μυρτώ Τούλα

Ευτυχισμένες ημέρες» Beats Plz ft LEX – Γι’ αυτό τον στίχο, «το κορίτσι δεν φοβάται τα αεροπλάνα πια, τα τρένα της φέρνουνε δάκρυα». Δύο μήνες μετά το δυστύχημα των Τεμπών ο ΛΕΞ γράφει τον πιο εύστοχο στίχο, λίγα Σαββατοκύριακα μετά την ακρόαση του κομματιού, πέφτει η ιδέα για roadtrip με την παρέα, χαλάει το αμάξι μας και είμαστε απέναντι στα τρένα, κανείς δεν μπήκε αποφασίσαμε να βρούμε άλλο τρόπο να πάμε. Το συγκεκριμένο τραγούδι λοιπόν, για εμένα είναι ύμνος στις σχέσεις της γενιάς μου στην κοινωνία του 2023, μέσα από τους στίχους της ραπ που καρφώνονται σαν πρόκα στις ψυχές μας και εκεί που μας φουντώνουν έρχονται οι μελωδίες τις κλασικής μουσικής του Φώτη να μας αγκαλιάσουν.

«Ανισόπεδη Ντίσκο» Pan Pan  – Ναι, βγήκε το 2022, όμως για κάποιον λόγο το χορέψαμε όλοι το 2023. Όταν μπαίνει στα ακουστικά αυτό το τραγούδι ότι και να κάνεις απλώς το κορμί σου αυτόματα λικνίζεται και θυμάται τις νύχτες του Σαββάτου που σε βρίσκουν στα στέκια σου με ένα ελαφρύ παρέα και να χορεύεις με την παρέα σου μέχρι το ξημέρωμα. «Είναι νωρίς δεν θέλω ύπνο και δεν θέλω να πεθάνω» για τις αϋπνίες που μας έπνιξε το άγχος, μας πλάκωσε το ταβάνι αλλά επιβιώσαμε.

«Όλα ή τίποτα» Μαρίζα Ρίζου + 1  – Αυτό το τραγούδι το διάλεξα για προσωπικούς λόγους και γιατί την χρονιά που φεύγει μέσα από τις φίλες μου και την δική μου πορεία συνειδητοποίησα πως οι ερωτικές σχέσεις είναι μία στάσιμη μετριότητα, μια αδιαφορία. Ο έρωτας πια έχει γίνει αμφιβολία και όχι χαρά. Η Μαρίζα λοιπόν έγραψε σε στίχους όλα όσα συζητάνε τα κορίτσια της γενιάς μου γύρω από ένα τραπέζι. «Δεν θέλω μετριότητες, δεν θέλω και δεν θέλω, δεν θέλω λίγο να με θες». Όμως, από την αντίπερα όχθη φέτος το καλοκαίρι η απόλυτη διασκευή για εμένα, ο έρωτας που όλοι ζήσαμε κάποια στιγμή και θέλουμε να ξανανιώσουμε χωρά μονάχα στο τραγούδι που ερμηνεύει η σπουδαία Μάρθα Φριτζίλα, «Νερό στην βάρκα». «Μου πλημμυρίζεις το μυαλό κι αρχίζω να βουλιάζω» ο στίχος που μου τριβέλισε το μυαλό όλο το καλοκαίρι, έχοντας βγει από μία κατάσταση ακραίου έρωτα που όμως έπρεπε να τελειώσει γιατί «θα πάθαινα ανακοπή».

«Φύγε» Χάρις Αλεξίου ft ΛΕΞ  – Ήρθε ένας νέος δίσκος reworks από την Χαρούλα μας που και εμείς πονάμε που την άφησε η φωνή της όμως μέχρι σήμερα φρόντισε να μας κρατά ζωντανούς και να δηλώνει παρούσα. Αγκάλιασε τον ΛΕΞ σαν να’ ναι παιδί της και για εμένα βγάλανε το τραγούδι της χρονιάς. Από την ημέρα που κυκλοφόρησε μέχρι και αυτή την στιγμή που μας διαβάζετε παίζει ξανά και ξανά στ ακουστικά μου, δύο θρύλοι διαφορετικών γενιών ενώθηκαν και το τότε με το τώρα έσμιξε σαν να ναι γραμμένο πάνω σε αυτή την χρονιά που πέρασε. «Ζούμε στην τραγωδία όλοι μας σαν τον χορό» «Ίσως καλύτερα να έφευγα κι αυτό ήταν χαρά μου».

«Τον κόσμο γυρίζω» Bloody Hawk  – Όσοι ακούν τον Bloody χρόνια ξέρουν πως αυτό είναι ένα εμπορικό τραγούδι βασισμένο στα δεδομένα του σήμερα. Ωστόσο, εγώ σκάλωσα μαζί του σε μία από τις καλύτερες φάσεις της ζωής μου, όταν έκοψα την αγωγή των αντικαταθλιπτικών μου και ξεκίνησα και πάλι να ζω από την αρχή, να έχω όρεξη, να βλέπω τους φίλους μου να με αγαπάω παραπάνω! «Ήμουνα στον πάτο ήταν όλα χαμένα ήθελα να κάνω ένα βήμα για μένα» το ταξίδι της κατάθλιψης σε έναν στίχο. Όμως, θα αδικούσα το Victoriam in F mirror, το οποίο στο live ο Bloody μας το σπάσε και έγινε η φωνή μας. «Και τότε θα δεινά τα πάντα να ζήσω το τώρα και τώρα θα δεινά τα πάντα να ζήσω το τότε»

Νίκος Γκάγιας

Κάθε χρόνο η ανασκόπηση της χρονιάς περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και τα τραγούδια της χρονιάς. Μπορεί το Spotify να βγάζει τη δική του λίστα, όμως υπάρχουν και κάποια κομμάτια που έχουν ιδιαίτερη αξία για τον καθένα. Τα πέντε κομμάτια που επιλέγω, μπορεί να μην έχουν κάποια σχέση μεταξύ τους, όμως όλα κρύβουν μία διαφορετική ανάμνηση.

Το TUCUTUM της Μαρίνας Σάττι θα μου θυμίζει τις διακοπές μου στις Σπέτσες. Όταν ακούω το 30-40 από τις Μέλισσες θα σκέφτομαι πάντα εμένα μ’ έναν φίλο μου να το τραγουδάμε καθώς πηγαίνουμε στη θάλασσα το καλοκαίρι και το «Ανήκω σε μένα» του Γιώργου Μαζωνάκη θα με ακολουθεί πάντα χωρίς να υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος. Από ξένα κομμάτια αυτά που ξεχώρισα φέτος είναι το «What I was made for» της Billie Eilish και το «In This Shirt» των The Irrepressibles.

TUCUTUM

30-40

Ανήκω σε μένα

What I was made for

In This Shirt

Χρυσάνθη Αρχοντίδου

Όπως πολλοί, έτσι και εγώ ανακάλυψα φέτος την μαγεία της Taylor Swift, η οποία δικαίως κατέκτησε τον τίτλο του Person of The Year 2023. Μέσα από το deep dive που έκανα στα περισσότερα άλμπουμ της, των οποίων τα είδη κυμαίνονται από generic pop, μέχρι alternative rock και indie folk, αυτό που με κέρδισε ήταν το «Folklore» (2020). Ένα άλμπουμ γεμάτο μπαλάντες που σε ταξιδεύουν σε κόσμους που έχει δημιουργήσει η Taylor, με το Illicit Affairs να είναι ένα από τα πιο πολύ-παιγμένα τραγούδια για μένα τη φετινή χρονιά.

Το pop ξένο άλμπουμ που μου κράτησε συντροφιά όλο το 2023 ήταν αυτό της Sabrina Carpenter, «emails i can’t send fwd» (2023). Ένα στιχουργικά άψογο άλμπουμ σε όλα τα τραγούδια του, με ωμούς στίχους, υπέροχο story telling και μουσική που σε κάνει είτε να θες να κλάψεις, είτε να σηκωθείς και να χορέψεις. Το κομμάτι Feather, αγαπημένο μου από το άλμπουμ, ανήκει στη δεύτερη κατηγορία, καθώς πέρασα ώρες να το τραγουδάω μόνη μου στο μπάνιο, καθώς ετοιμαζόμουν για βραδινές εξόδους.

Από τη λίστα δεν θα μπορούσε να λείπει ένα έντεχνο ελληνικό τραγούδι, με την καλλιτέχνιδα που με κέρδισε φέτος, τη Μαρίζα Ρίζου. Το τραγούδι της «Όλα ή Τίποτα» (2022), είναι ένα λυτρωτικό κομμάτι, με λόγια που σίγουρα μπορεί να ταυτιστεί γυναίκα και άντρας κάθε ηλικίας, σε μία φάση της ζωής του. Δεν θέλουμε μετριότητες το 2024, όπως λέει και η Μαρίζα!

Μπορεί να έχω κλείσει τα 23, αλλά ταυτίστηκα απόλυτα με το pop – rock και  grunge άλμπουμ της 20χρονης Olivia Rodrigo, GUTS (2023). Το κομμάτι «get him back!» ξεχώρισε στα αυτιά μου, καθώς αποτυπώνει απόλυτα το χάος και την τρέλα που επικρατεί στο μυαλό κάθε κοπέλας όταν βιώνει έναν νεανικό έρωτα. Η διπλή σημασία στον τίτλο αλλά και καθ’ όλη τη διάρκεια του τραγουδιού (get him back = να τον πάρω πίσω / να τον εκδικηθώ) σε συνδυασμό με την χαρούμενη και ανυψωτική μελωδία του, σου κολλάνε στο μυαλό από την πρώτη ακρόαση!

Εκτός από καταξιωμένος ηθοποιός και ωραίος άντρας, φέτος ανακάλυψα ότι ο Πάνος Βλάχος έχει και υπέροχη φωνή! Ο δίσκος του «Χωρίς Παρεξήγηση» έπαιζε στα αυτιά μου ένα ολόκληρο καλοκαίρι. Τα σύγχρονα πολιτικά, εξαιρετικά ερμηνευμένα και άκρως πιασάρικα τραγούδια του περνάνε «ηχηρά» μηνύματα σε όσους ανοίξουν τα αυτιά τους (και το μυαλό τους) για να τα ακούσουν. Το πρώτο κομμάτι του δίσκου “Αναβολικά” (Part 1), έγινε απευθείας και το αγαπημένο μου.

Βασίλης Παπουτσής

Μαρίνα Τομπάζη

«Tucutum» | Μαρίνα Σάττι

Πολλοί το μίσησαν και άλλοι το αγάπησαν. Το ιδιοφυές στοιχείο στη σύνθεση του «Tucutum» κρύβεται στο βαλκανικό τραπ ρυθμό που εύκολα μπορεί να γίνει εθιστικός στον ακροατή. Μπορεί ο στίχος να είναι ο αδύναμος κρίκος του κομματιού, ωστόσο ολοκληρωμένο το αποτέλεσμα στέκει ως μία δυναμική απάντηση στις μουσικές τάσεις της σημερινής εποχής. Και η αλήθεια είναι πως η ερμηνεία της Μαρίνας Σάττι μπορεί να ξενίζει, καθώς αποκλίνει από το στυλ που την έχουμε μάθει, αλλά η ίδια καταφέρνει, χωρίς όμως να χάσει την ιδιαίτερη αισθητική της, να δημιουργήσει ένα επιτυχημένο meme song, με σατιρικό και ευφάνταστο τρόπο.

«Φύγε» | Χάρις Αλεξίου & LEX

Λίγο πριν το 2023 έρθει στο τέλος του, η σπουδαία Χάρις Αλεξίου έρχεται να παντρέψει το παρελθόν και το παρόν με το νέο της δίσκο “Reworks”. Ανάμεσα στις επανεκτελέσεις οχτώ παλιών αγαπημένων τραγουδιών και δύο ανέκδοτων, ξεχωρίζει αυτή του «Φύγε», στην οποία συμμετέχει και ο ΛΕΞ, το επιδραστικότερο ίσως πρόσωπο της ελληνικής χιπ-χοπ σκηνής. Το μυστικό της επιτυχίας, πέρα από την αναπάντεχη συνεργασία των δύο καλλιτεχνών, βρίσκεται στην ένωση των διαφορετικών ήχων, των μουσικών ειδών, αλλά και των γενεών, αποδεικνύοντας ότι η τέχνη όντως ενώνει, εκφράζοντας τη διαχρονική επικαιρότητα της καθημερινότητας.

«Μυστικά» | Παιδί Τραύμα & Νεφέλη Φασούλη

Με την αηδονίσια φωνή της, η Νεφέλη Φασούλη τραγουδά τα «Μυστικά», ένα μουσικό έργο που συγκαταλέγεται στο «Μέινστριμ», άλμπουμ του Τάσου Καρτέρη, γνωστός στο κοινό ως Παιδί Τραύμα, εμπνευσμένο από τις παθογένειες της ελληνικής οικογένειας και τις συνέπειες του δυσλειτουργικού έρωτα. Η απαλή μελωδία που στολίζει τη μοναδική χροιά της Νεφέλης Φασούλη αγγίζει τη ψυχή μας σαν ένα όμορφο γλυκόπικρο χάδι που αφήνουν οι αναμνήσεις μας και ο νοσταλγικός έρωτας.

«Victoriam in F Minor» – Arte Povera | Beats Pliz & Bloody Hawk

Άλλο ένα αριστουργηματικό μουσικό πάντρεμα γεννήθηκε φέτος, όταν ο Beats Pliz, κατά κόσμον Φώτης Γεωργιάδης, «έμπλεξε» δημοφιλείς ράπερς με original κομμάτια συμφωνικής μουσικής, πλάθοντας έτσι μια αντισυμβατική και συνάμα αρμονική συνύπαρξη ακουσμάτων. Κάπως έτσι το 2023 ήρθε το “Arte Povera”, το πρώτο συμφωνικό ραπ άλμπουμ, που δημιουργήθηκε από ευρωπαϊκές συμφωνικές ορχήστρες και καλλιτέχνες της ελληνικής χιπ-χοπ. Στο δίσκο δυναμικά δίνει το παρόν και ο Bloody Hawk με το «Victoriam in F Minor», καθώς βάζει την προσωπική του σφραγίδα «πατώντας» στις κλασικές μελωδίες με το δικό του ιδιαίτερο στυλ, χαρίζοντας μας ένα άκρως εκρηκτικό αποτέλεσμα.

 «Φλόγα» | Σωκράτης Μάλαμας & Ιουλία Καραπατάκη

Ένα από τα μουσικά δίδυμα που έχει αγκαλιαστεί όλα αυτά τα χρόνια ένθερμα από το κοινό ανάβουν την «Φλόγα» από τον δίσκο του Γιώργου Μίχα, «Με παρτενέρ τη Σελήνη», σε παραγωγή του Σωκράτη Μάλαμα, ο οποίος ερμηνεύει και πολλά από τα τραγούδια. Η ζεστασιά και η λαϊκότητα που δίνει η φωνές του Σωκράτη Μάλαμα και της Ιουλίας Καραπατάκη, μαζί με την χαρμολύπη της μελωδίας μαγεύουν όποιον το ακούσει.

 «Θ’ αργήσω απόψε» | Κοινοί Θνητοί

Ένα συγκλονιστικό τραγούδι έπαιξε στις συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα για το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τεμπη το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου, που στοίχησε τη ζωή σε 57 ψυχές. Οι Κοινοί Θνητοί αποτυπώνουν την οργή και τη θλίψη, μέσα από τους ανατριχιαστικούς στίχους που σπάνε τη σιωπή και δεν γίνεται να μην συγκινήσουν.

Αλέξανδρος Βασιλείου

Το 2023 ήταν μια χαοτική χρονιά, κάτι που αποτυπώνεται και στο playlist μου. Αυτή η χρονιά αποτέλεσε για ακόμη μια φορά έναν καμβά, που πάνω του έπεσαν πολλά και διαφορετικά χρώματα. Θα προσπαθήσω να ξεχωρίσω τα 5 κορυφαία και καλή ακρόαση!

Fill the void | The Weeknd, Lilly Rose-Depp, Ramsay – Αν και η σειρά “The Idol” δεν ήταν όσο καλή θα περιμέναμε, τα τραγούδια της είναι πραγματικά εθιστικά. Σίγουρα, αυτό που ξεχωρίζει για μένα είναι το Fill the void, το οποίο έπαιζε σε επανάληψη στα ακουστικά μου.

Σιμούν | Θανάσης Παπακωνσταντίνου – Τι να πούμε για τον Θανάση και τις συναυλίες του. Αν ένα τραγούδι με γέμιζε ενέργεια στο έπακρο φέτος σε κάθε τυχαίο άκουσμά του, ήταν αυτό. Κλασικό, αγαπημένο, Θανάσης.

Τακούνια για καρφιά | Ιουλία Καραπατάκη + Ορέστης Ντάντος – Σίγουρα ο ομώνυμος δίσκος γνώρισε μεγάλη επιτυχία φέτος το καλοκαίρι και δικαίως, αφού τα τραγούδια του είναι ένα κι ένα.

Δικτύωση | Εισβολέας – Το τραγούδι που περιγράφει καλύτερα από κάθε άλλο την (εικονική) πραγματικότητα του 2023, δε θα μπορούσε να λείπει από τη λίστα

Φύλλα Αλκαλικά | Σωκράτης Μάλαμας Ιουλία Καραπατάκη – Κλείνω με τα φύλλα αλκαλικά γιατί πολύ απλά: «Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή». Ελπίδα, λοιπόν, για ένα καλό 2024.

Ακολουθήστε τις ειδήσεις του parallaximag.gr στο Google News