Θηλυκότητες «τραγουδάνε δίχως φόβο» για τις γυναικοκτονίες

Στις 8 Μαρτίου του 2022, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, θηλυκότητες της Ανοιχτής Ορχήστρας από όλη τη χώρα τραγούδησαν χωρίς φόβο την ελληνική απόδοση του φεμινιστικού «ύμνου» κατά της σεξουαλικής βίας και των γυναικοκτονιών «Canción sin Miedo» της Μεξικανής Vivir Quintana.

Πιο συγκεκριμένα, θηλυκότητες της Ανοιχτής Ορχήστρας, εμπνευσμένες από τη δύναμη του τραγουδιού της Vivir Quintana, δημιούργησαν την ελληνική απόδοση του τραγουδιού σε μια προσπάθεια να σταθούν η μία δίπλα στην άλλη και ταυτόχρονα απέναντι στην πατριαρχία και τη βία που αναπαράγει.

Το τραγούδι εντάχθηκε στο γενικότερο κάλεσμα της Ανοιχτής Ορχήστρας σε μουσική δράση για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, όπου μαζί με την Ανοιχτή Φεμινιστική Συνέλευση, το Μωβ, τις Οιστρογόνες, τη Συνέλευση 8 Μάρτη, τις Μελίρειες, το Δίκτυο Γυναικών Συγγραφέων κατά της Έμφυλης Βίας και των Γυναικοκτονιών «η φωνή της» και πλήθος κόσμου που θέλησε να σταθεί μαζί τους, ένωσαν τις φωνές τους σε μια μουσική δράση που πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Αθήνας.

Όλες μαζί ενώσανε τις φωνές τους  απέναντι στην έμφυλη βία και τις γυναικοκτονίες, με τη μουσική τους να ηχεί από την Αθήνα, τη Σίφνο, τη Σχοινούσα, την Ικαρία, την Πάτμο, την Κρήτη, τη Λευκάδα, τη Λέσβο και την Κάρπαθο.

@giorginaloren “Στο σπίτι αν δεν ερθω… καψτε την πολη” #gynaikoktonies #vasiliki #agioianargiroi #gynaikoktonia ♬ original sound – Giorgina

Οι στίχοι του τραγουδιού:

Τραγουδάμε Δίχως Φόβο (Canción Sin Miedo)

Να τρέμει το κράτος, να κλείνουν οι δρόμοι Να τρέμει όποιος χέρι τολμά και σηκώνει Μας παίρνουν με βία, την ξεγνοιασιά Μας φύτεψαν φόβο, μα φυτρώσαν φτερά

Και κάθε λεπτό σχεδόν κάθε μέρα Θρηνούμε μια κόρη αδερφή και μητέρα Μέσα σε μια νύχτα μας εξαφανίζουν Συνένοχος είναι όποιος σιωπά, σα μας αφανίζουν

Για εκείνες τις νύχτες που γύριζα μονη Στη θέα μιας μορφής το αίμα μου να παγώνει Για ολα τα χέρια που σφίγγουν κλειδιά Γινόμαστε όλες μαζί μια γροθιά!

Δικαίωμα δεν έχεις στο σώμα μου επάνω, Δε σου πέφτει λόγος πού πάω και τι κάνω Δεν είναι αγάπη ο πόνος κι η βία Όλες απαντάμε, αν αγγίξεις μία

Κι αν δε το κατάλαβες τούτοι οι στίχοι Φωνάζουν πως βρίσκομαι εδώ από τύχη Με οργή τραγουδάω, ακούστε με όλοι Στο σπίτι αν δεν έρθω, κάψτε την πόλη

Με λένε Ανίσα, Καρολάιν και Ελένη Με σκότωσε το σύστημα που τους ξεπλένει Είμαι η Τζεβριέ, η Ζάκι, η Μαρία Νεκταρία, Ανθή, Ζωή, Αδαμαντία Στο όνομα μου γράψτε νέα, ιστορία

Για εκείνες τις νύχτες που γύριζα μονη Στη θέα μιας μορφης το αίμα μου να παγώνει Για όλα τα χέρια που σφίγγουν κλειδια Γινόμαστε όλες μαζί μια γροθιά!

Δικαίωμα δεν έχεις στο σώμα μου επάνω, Δε σου πέφτει λόγος πού πάω και τι κάνω Δεν είναι αγάπη ο πόνος κι η βία Όλες απαντάμε, αν αγγίξεις μία

Ακούστε το: