Η Χριστίνα Μαξούρη αναζητά έναν ομορφότερο, δικαιότερο και υψηλότερο κόσμο

Η Χριστίνα Μαξούρη, λέει τραγούδια, παίζει στο θέατρο και μαζί με όσα αγαπάει πολύ, δημιουργεί το δικό της καλλιτεχνικό σύμπαν, μπλέκοντας είδη, ύφη και αισθητικές.

Η παράσταση “Μικροί πυροβολισμοί μέσα στη νύχτα” σε σκηνοθεσία του Γιάννη Καλαβριανού, ξεκίνησε στην Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Αυλαία, αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις, με την Χριστίνα Μαξούρη να έχει έναν από τους βασικούς ρόλους. 

Εμπνευσμένο από τη νουβέλα του Χάινριχ φον Κλάιστ «Μίχαελ Κόλχαας», ενός από τα σημαντικότερα έργα της γερμανικής γλώσσας γραμμένο τον 18ο αιώνα, το έργο του Γιάννη Καλαβριανού μιλά για τη δύναμη που μπορεί να αποκτήσει η φωνή ενός αδικημένου, αλλά και τα άκρα στα οποία μπορεί να οδηγηθεί o αγώνας για το δίκαιο.

Μαζί με την Χριστίνα Μαξούρη, άλλοι τρεις εξαιρετικοί ηθοποιοί, βρίσκονται επί σκηνής, ο Γιώργος Γλάστρας, ο Μάνος Πετράκης και ο Γιώργος Σαββίδης. Ακόμα, ένας από τους καλύτερους πιανίστες της χώρας, ο Θόδωρος Κοτεπάνος είναι μαζί τους επί σκηνής. 

Οι “”Μικροί πυροβολισμοί μέσα στη νύχτα” είναι μία επίκαιρη ιστορία κοινωνικής και ταξικής αδικίας, που αναζητά απαντήσεις σε σημαντικά ηθικά ερωτήματα, όπως αν μπορεί ο καθένας που νιώθει αδικημένος να πάρει τον νόμο στα χέρια του και τελικά, μέχρι που μπορεί να φτάσει για να βρει.

Η Χριστίνα Μαξούρη, μιλάει στην Parallaxi για την παράσταση και όχι μόνο…

Τι είναι οι «Μικροί πυροβολισμοί μέσα στη νύχτα» που αρχίσαν στη Θεσσαλονίκη;

Είναι ο τρόπος που ο Γιάννης Καλαβριανός διάβασε, έγραψε εκ νέου και σκηνοθέτησε, την πραγματική ιστορία του Μίχαελ Κόλχαας, πάνω στην οποία βασίστηκε και η ομώνυμη νουβέλα του Χάινριχ φον Κλάιστ. Είναι η απεγνωσμένη αναζήτηση του δίκαιου, σε έναν άλογο και εξ ορισμού, άδικο κόσμο.

Το δίκιο του ανθρώπου και μέχρι που μπορεί να φτάσει κάποιος γι’ αυτό είναι σε πρώτο πλάνο στο συγκεκριμένο έργο. Τι σας έμαθε εσάς η συμμετοχή σας σε αυτή την παράσταση και τι μπορούν να καταλάβουν και να πάρουν οι θεατές;

Ότι πάντα θα αξίζει τον κόπο να προσπαθείς να παραμένεις ακέραιος και να αγωνίζεσαι για το δίκαιο, το δικό σου και του κόσμου, ελπίζοντας πάντα σε μία καλύτερη, ομορφότερη και δικαιότερη πραγματικότητα.

Νιώθω πως το θέμα της αδικίας είναι και σε καθημερινό μοτίβο, επίκαιρο στις μέρες μας, κάνοντας το απίστευτα σημερινό.

Και απίστευτα αποκαρδιωτικό. Πριν λίγες ημέρες, ήρθε στην ελληνική επικαιρότητα, η φρικιαστική είδηση του κατ’ εξακολούθηση βιασμού ενός 12χρονου κοριτσιού, από έναν 53χρονο και τα τελευταία 2 χρόνια, μετράμε τη μια γυναικοκτονία μετά την άλλη. Και αυτά είναι δυστυχώς λίγα, από τα εκατοντάδες πρόσωπα της αδικίας. Ορισμένες φορές, μοιάζει σαν η ροπή προς το άδικο να ενυπάρχει στη φύση του ανθρώπου και όσο υπάρχει αυτός, θα υπάρχει και η πιθανότητα διάπραξης του κακού και του άδικου.

Η συνεργασία σας με τον Γιάννη Καλαβριανό πώς προέκυψε και τι σας αφήνει η σύνδεση αυτή;

Η συνεργασία μας με τον Γιάννη, προέκυψε όταν χρειάστηκε να κάνω μια αντικατάσταση στην 2^η εκδοχή της παράστασης «Παραλογές ή Μικρές καθημερινές τραγωδίες» για το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, εδώ στη Θεσσαλονίκη. Μετά ακολούθησε η 3^η και καθοριστική για την δική μου πορεία, εκδοχή της ίδιας παράστασης στο Φεστιβάλ Αθηνών και μετά μια σειρά παραστάσεων και συνεργασιών που εξελίχθηκε σε καλλιτεχνική συμπόρευση και φιλία. Στον Γιάννη, οφείλω πολλές και δυνατές στιγμές συγκίνησης και ομορφιάς, λόγω των κειμένων και των παραστάσεών του, είτε ήμουν μέσα σ’ αυτές, είτε παρακολουθώντας τες, πολύ καλές και γενναιόδωρες συνεργασίες και μια ισχυρή πλέον φιλία που με τα χρόνια ανθίζει και γίνεται βαθύτερη και ουσιαστικότερη.

Εκτός από εξαιρετική ηθοποιός, γνωρίζω πως είστε και σπουδαία τραγουδίστρια, και με ωραίες, μάλιστα, επιλογές στην πορεία σας. Ποια ανάγκη από τις δύο νιώθετε να υπερισχύει μέσα σας και τι καλύπτει κάθε μία από αυτές;

Η ανάγκη για μένα, είναι μία. Παντοτινή και άσβεστη. Η απόπειρα για έναν ομορφότερο, δικαιότερο, καλύτερο και υψηλότερο κόσμο. Αυτό το ‘φως’ αναζητώ, είτε παίζοντας σε μία παράσταση, είτε ηχογραφώντας καινούργια τραγούδια, είτε φτιάχνοντας μια παράσταση για την Σωτηρία Μπέλλου. Και όταν λέω ‘κόσμο’ εννοώ και την καθημερινή πραγματικότητα, που όμως αυτή η καθημερινή πραγματικότητα όλων μας, απαρτίζει το τεράστιο παζλ του κόσμου.

Το να πρέπει να είστε πάντως πάντα εκτεθειμένη μπροστά σε κόσμο, είτε με τη μία, είτε με την άλλη επιλογή σας, δεν είναι κάποιες φορές δύσκολο;

Ναι, κάποιες φορές είναι ιδιαιτέρως απαιτητικό, ιδίως όταν χρειάζεται να προσπελάσεις εμπόδια όπως μια ασθένεια ή κάποιον τραυματισμό, αλλά πάντα μα πάντα, στο τέλος της διαδικασίας, είναι λυτρωτικό.

Οι πληροφορίες μου μιλάνε για μία σπουδαία παράσταση του Καλαβριανού, αλλά και μία μαγική δική σας παρουσία που συζητήθηκε. Πώς μπορεί να νιώθετε όταν καταφέρνετε να «κερδίσετε» το κοινό σας και τι μπορεί να φταίει όταν δεν γίνεται εφικτό αυτό;

Είναι κάποιες φορές, που ενώ οι προθέσεις και οι προδιαγραφές, είναι οι καλύτερες, κάτι ανεξιχνίαστο συμβαίνει και τα πράγματα δεν πάνε τόσο καλά όσο ελπίζαμε ή όσο θα θέλαμε. Χωρίς όμως να μπορούμε πάντα να εντοπίσουμε και να αποκρυπτογραφήσουμε τους λόγους. Και είναι και άλλες φορές, που όλα συντονίζονται σωστά και αρμονικά, πέρα από την δική μας δουλειά ή επιθυμία. Η χρονική στιγμή, το κείμενο, η σκηνοθεσία, οι συντελεστές, η αποδοχή του κόσμου και όταν συμβαίνει αυτό, μόνο χαρά μπορεί να μας δώσει. Και δύναμη για τη συνέχεια. Ενδεχομένως η παράσταση του Γιάννη Καλαβριανού να χαίρει ενός τέτοιου καλού συντονισμού, εξ ου και η ελπιδοφόρα μέχρι τώρα πορεία της.

Η επιστροφή στους «Μικρούς Πυροβολισμούς» και μάλιστα στη Θεσσαλονίκη, τι μπορεί να σημαίνει για εσάς;

Καταρχάς, επιστρέφουμε σε μία παράσταση που βάλαμε τα δυνατά μας για να συμβεί και της οποίας το θέμα και η κατασκευή μας αφορούν πολύ, αλλά που εξαιτίας μια σειράς εμποδίων – από τον κορωνοϊό μέχρι τα χιόνια – δεν καταφέραμε να την χαρούμε όσο θα θέλαμε. Επομένως, τώρα νιώθω πως παίρνει τον χρόνο και τον χώρο που της αναλογεί, όπως αναλογεί και σε κάθε θεατρικό πόνημα, ούτως ώστε να μπορέσει να μοιραστεί και να εξελιχθεί. Το ότι παρουσιάζεται στη Θεσσαλονίκη και δη σε αυτό το πανέμορφο θέατρο, είναι μια ευτυχής συγκυρία. Όχι μόνο γιατί οι μισοί συντελεστές είναι από εδώ, οπότε είναι για όλους μας μια μικρή γιορτή, αλλά και γιατί και προσωπικά, σ’ αυτήν την πόλη έχω ζήσει μέχρι στιγμής, κάποιες από τις πιο όμορφες και έντονες θεατρικές και τραγουδιστικές μου εμπειρίες.

*Οι “Μικροί Πυροβολισμοί Μέσα Στη Νύχτα” θα είναι στη Θεσσαλονίκη μέχρι την Κυριακή 16 Οκτωβρίου | Θέατρο Αυλαία | 21.15