Η συγκλονιστική παράσταση που κάνει μόνο sold out, επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη

Ένας συγγραφέας συναντά επί σειρά μηνών μέσα στη φυλακή τον Μαρτίν, έναν εικοσάχρονο πατροκτόνο. Σκοπός του είναι να γράψει ένα έργο βασισμένο στην ιστορία του, ενώ του προτείνει να ερμηνεύσει εκείνος τον εαυτό του στη θεατρική σκηνή. Όταν τελικά αυτό απαγορεύεται από το αρμόδιο υπουργείο, τον ρόλο αναλαμβάνει ο Φεδερίκο, ένας νεαρός ηθοποιός με τον οποίο δουλεύει ταυτόχρονα πλέον ο συγγραφέας, σε μία ιστορία που θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε ως μια σύγχρονη σπουδή για την ανδρική ταυτότητα, την καταπίεση, τη βία και το έγκλημα, την τιμωρία και τις διακρίσεις, αλλά ταυτόχρονα και τις ίδιες τις δημιουργικές διαδικασίες της τέχνης του θεάτρου, με αναφορές στο μύθο του Οιδίποδα αλλά και στο Έγκλημα και τιμωρία του Ντοστογιέφσκι.

Το «Μία άλλη Θήβα» του Γαλλο-ουρουγουανού Σέρχιο Μπλάνκο, έχει ενθουσιάσει το ελληνικό κοινό που για τρίτη χρονιά δε παύει να γεμίζει ασφυκτικά τα θέατρα της Αθήνας αλλά και όλης της χώρας, σε μία επιτυχία φαινόμενο που με την παλιά και ίσως πιο φερέγγυα μέθοδο μάρκετινγκ – αυτή του στόμα με στόμα – έφτασε σε όλα τα αυτιά των θεατών και γεμίζουν κάθε νέα ημερομηνία που ανακοινώνεται.

Κάπως έτσι έγινε και με τη Θεσσαλονίκη, που παρόλο που δεν είναι η πρώτη χρονιά που έρχεται το «Μια άλλη Θήβα» στην πόλη, έκανε τρία απανωτά sold out τον περασμένο Ιούλιο, προσθέτοντας με αυτήν την αφορμή άλλη μία ημερομηνία στις 7 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Δάσους, δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε θεατές που δεν είδαν μέχρι τώρα την παράσταση – αλλά και πάρα πολλούς που γνωρίζω που θέλουν να την δουν ξανά – να απολαύσουν τις σπουδαίες ερμηνείες του Θάνου Λέκκα και του Δημήτρη Καπουράνη που για τον διπλό του αυτόν ρόλο κατάφερε να κερδίσει το βραβείο Χορν επισφραγίζοντας έτσι μία ξεχωριστή στιγμή της πορείας του που μπορεί ακόμα να είναι μικρή, είναι όμως ήδη πολύ σημαντική. Μιλώντας μάλιστα μαζί του τον περασμένο Μάρτιο, όταν είχε μόλις παραλάβει τον χρυσό σταυρό του βραβείου, ο Δημήτρης μου είχε πει για την επιτυχία αυτής της παράστασης: «Είναι εμπειρία ζωής. Δεν συμβαίνουν τα πράγματα τόσο εύκολα. Προσπαθώ να απολαύσω κάθε στιγμή. Δεν ξέρω αν μπορεί να μου ξανασυμβεί κάτι τέτοιο», ενώ για την βράβευση του, είχε πει: «Καταρχάς πραγματικά χάρηκα πάρα πολύ που το πήρα από τον Φώτη Στρατηγό, φίλο μου και εξαιρετικό ηθοποιό. Αυτό που πήρα ίσως είναι μία υπενθύμιση ότι πρέπει να παλεύουμε με την ματαιοδοξία μας και ότι δεν θα μας προσφέρει τίποτα ή ότι καλό είναι να την καταπολεμάμε. Πέρα από αυτό, ίσως και μια επιβράβευση, ένα σημάδι ότι πάλεψα πολύ όλα αυτά τα χρόνια και τώρα είμαι εκεί που φανταζόμουν ή που δεν φανταζόμουν καν ότι θα μπορούσα να είμαι».

Να σταθούμε βέβαια και στην σπουδαία σκηνοθετική ματιά του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο και στην αισθητική του Θεάτρου του Νέου Κόσμου που συνεχώς μας δίνουν δουλειές που αγαπάμε κι αυτό τους το χρεώνουμε – ίσως όχι μόνο για τη στιγμή που βλέπουμε την παράσταση, όσο για αυτό που «κλέβουμε» φεύγοντας και κρατώντας το για μέρες στο μυαλό μας.

Στα νεότερα βέβαια της… ιστορίας που θα μπορούσε να αναγράφεται ως «Θήβα – Θεσσαλονίκη» είναι πως η παράσταση της Κυριακής 7 Σεπτεμβρίου έγινε πάλι sold out και όπως μαθαίνω η επιμονή ακόμα περισσότερων θεατών να δουν την «Άλλη Θήβα» στην πόλη, προέτρεψε τους διοργανωτές να προσθέσουν ΑΚΟΜΑ μία παράσταση, κάπως σας αποχαιρετιστήρια αυτού του καλοκαιριού αλλά και της δικής τους περιοδείας, την Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Δάσους ως προτελευταία τους, αφού τελειώνουν το δικό τους δημιουργικό καλοκαίρι με μία τελευταία παράσταση μετά τη Θεσσαλονίκη, στις 21/ 09 στο Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης στην Αττική.

Αν θα μπορούσαμε λοιπόν να μιλάμε για φαινόμενο θεατρικό, ναι θα μπορούσαμε να πούμε πως η πορεία του «Μια άλλη Θήβα» είναι ένα τέτοιο, διατηρώντας το αίσθημα ακόμα και σε αυτούς που την παρακολουθούν για δεύτερη φορά – αναγνωρίζοντας νέα χαρακτηριστικά και μία διαφορετική ανάγνωση ίσως σε νοήματα που παρά το βάθος και το βάρος τους στην κοινωνία, δίνονται με έναν τρόπο τέτοιο που στο τέλος μοιάζουν να σε χαϊδεύουν στον ώμο και να σου λένε «πάμε». Κι έτσι να την παίρνεις την παράσταση στο σπίτι σου, κρατώντας την σφιχτά στο χέρι σου σε όλη τη διαδρομή. Κάνοντας της παρέα και αναλύοντας μέσα σου όσα άκουσες νωρίτερα. Αναζητώντας το “Amada, amante” του Roberto Carlos που πλέον ακούγεται αλλιώς… Για όσους την έχουν δει ήδη την «Άλλη Θήβα», καταλαβαίνουν τι λέω, οι υπόλοιποι, θα καταλάβετε στις 7 και στις 19 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Δάσους!