Μετρό Θεσσαλονίκης: Πώς αλλάζει ο θεατρικός χάρτης της πόλης με τη λειτουργία του

Με τη λειτουργία του Μετρό στη Θεσσαλονίκη, φαίνεται να μπορούσε να αλλάξει στο επόμενο χρονικό διάστημα και ο θεατρικός χάρτης της πόλης, φέρνοντας ίσως νέα θεατρικά στέκια στο μήκος της γραμμής των 9,6 χιλιομέτρων, αλλά και πιο εύκολη τελικά την πρόσβαση στις ήδη υπάρχουσες σκηνές για εκείνους που επιθυμούν να δουν μία παράσταση.

Στην πρώτη περίπτωση, είναι βέβαιο πως σε γειτονιές που περνάει το Μετρό, θα αλλάξουν πρόσωπο οι περιοχές, ανοίγοντας νέες επιχειρήσεις και υπηρεσίες για τους κατοίκους αλλά και αυτούς που πολύ πιο εύκολα, πλέον, θα μπορούν να μετακινηθούν για όσα θα προσφέρουν… οι έξοδοι των Σταθμών.

Μετά άλλωστε από δεκαετίες ταλαιπωρίας για κατοίκους και καταστήματα που κρύφτηκαν πίσω από λαμαρίνες, το στοίχημα θα είναι να αναπληρωθεί – όπως μπορεί αυτό να γίνει – ο χαμένος χρόνος για γειτονιές που μεγάλωσαν γενιές χωρίς καν να τις έχουν παλιότερα περπατήσει λόγω των έργων. Έτσι λοιπόν, ας ελπίζουμε πως θα δούμε σε αυτά τα χιλιόμετρα και νέους χώρους τέχνης, από γκαλερί και μουσικές σκηνές μέχρι καινούρια θέατρα και τόπους συνάντησης εκείνων που θέλουν να κάνουν, αλλά και να δουν τέχνες.

Από την άλλη, στη δεύτερη περίπτωση, παίρνοντας το Μετρό, για πολλούς πλέον θα είναι πιο εύκολη η μετακίνηση και η πρόσβαση στους χώρους τέχνης και τα θέατρα της πόλης που μπορεί να προσελκύουν εδώ και καιρό ένα μεγάλο κοινό στις παραστάσεις τους, ωστόσο με την λειτουργία ενός ακόμα μέσου μαζικής μετακίνησης, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο εύκολα για όλους. Τόσο για τις επιχειρήσεις που προσφέρουν θεάματα, όσο και για τους θεατές που αναζητούν τρόπους να φτάσουν πιο εύκολα και γρήγορα στον προορισμό τους.

Πόσες φορές χάσαμε μία παράσταση επειδή είχε κίνηση στους δρόμους ή φτάσαμε οριακά την ώρα που είχαν σβήσει τα φώτα; Πόσες φορές μπλέξαμε σε ένα αστικό λεωφορείο, ανάμεσα σε άλλους επιβάτες προσπαθώντας να «επιβιώσουμε» σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον ή πόσες φορές δεν χρυσοπληρώσαμε ένα ταξί για να φτάσουμε τελικά πιο γρήγορα και κολλήσαμε σε έναν δρόμο πηγαίνοντας σημειωτόν;

Κάτι τέτοια τώρα, τουλάχιστον στα θέατρα που είναι κοντά σε Σταθμούς του Μετρό θα πρέπει να πάψουν να γίνονται αφού η πρόσβαση θα είναι πιο γρήγορη και σίγουρα, πιο άμεση από πριν.

Παίρνοντας κάποιος το Μετρό πλέον από τη μία κατεύθυνση ή από την άλλη, κατεβαίνοντας στον Σταθμό Φλέμινγκ, θα μπορεί σε ελάχιστα λεπτά να βρεθεί σε μία από τις πιο αγαπημένες σκηνές της πόλης, αυτή του Θεάτρου Τ (Αλ. Φλέμινγκ 16) που εδώ και πολλά χρόνια παρουσιάζει κάθε σεζόν εξαιρετικές παραγωγές και μάλιστα, πολλές από αυτές δικές τους ή παραγωγές από ομάδες της πόλης.

Αυτόν τον καιρό μάλιστα, στο Θέατρο Τ μόλις τελείωσαν οι παραστάσεις της εξαιρετικής «Πετριχώρας» του Χάρη Θώμου και από τις 25 Δεκεμβρίου ξεκινάει η νέα παράσταση της Γλυκερίας Καλαιντζή με το «Incognito» του  του Nick Payne.

Από την ίδια στάση, περπατώντας λίγα λεπτά παραπάνω, το Metropolitan Urban Theater στην Αλ. Φλέμιγκ 2 τα τελευταία δύο χρόνια ειδικά, έχει παρουσιάσει εξαιρετικές δουλειές, άλλες φορές σε δική τους παραγωγή και άλλες φιλοξενώντας παραστάσεις ομάδων της Θεσσαλονίκης ή δουλειές από την Αθήνα που έρχονται για λίγες μέρες.

Μέσα στον Δεκέμβριο, ήδη κέρδισε το παιδικό κοινό η παράσταση «Η πεντάμορφη και το τέρας» κάθε Κυριακή μέχρι τα μέσα του μήνα, ενώ θα ξεκινήσει και πάλι από την αρχή του νέου χρόνου σε σκηνοθεσία του Πασχάλη Αραμπατζή και μουσική του Αίσωνα. Επίσης, τα Σαββατοκύριακα ο «Καρυοθραύστης» σε σκηνοθεσία της Ανδρονίκης Μαλακόζη υπόσχεται μια συναρπαστική παράσταση για όλη την οικογένεια, έναν ύμνο στην αγάπη και τη φιλία, μια ευχή για τα φετινά Χριστούγεννα: να αγκαλιάζουμε τη διαφορετικότητα και να βλέπουμε τους άλλους με τα μάτια της καρδιάς!

Από Πέμπτη 19 έως 29 Δεκεμβρίου επίσης, «Το όνειρο της Ιωνίας» έρχεται στο Metropolitan σερ σκηνοθεσία του Αντώνη Κυριακάκη και Γιώργου Πατεράκη και μουσική της Αλεξάνδρας Κατερινοπούλου. Βασισμένη σε πάνω από 20 ημερολόγια στρατιωτών της Μικρασιατικής Εκστρατείας, η παράσταση επιχειρεί να φωτίσει τα ιστορικά γεγονότα της περιόδου 1919 – 22, μέσα από τη ματιά των απλών ανθρώπων που τα βίωσαν και των οποίων οι ζωές καθορίστηκαν ολοκληρωτικά από αυτά.

Αλλάζοντας θεατρική… πιάτσα, πάμε στο κέντρο και κατεβαίνοντας στον Σταθμό Συντριβάνι από την έξοδο της Αγγελάκη και “κατεβαίνοντας” την οδό, βρίσκουμε μπροστά μας το Θέατρο Αυλαία (Τσιμισκή 136) που διαχρονικά προτιμούν οι θεατές της Θεσσαλονίκης για δεκάδες παραστάσεις τα τελευταία χρόνια.

Με Γεράσιμο Σιαδαρέση και το εξαιρετικό “Εκτός ύλης Reloaded” μέχρι τις 22 Δεκεμβρίου συνεχίζει τον προγραμματισμό του το Αυλαία για εκείνους που αποφασίσουν (και καλά θα κάνουν) πως η διασκέδαση απαιτεί θέατρο. Από τις 23 του μήνα, σειρά παίρνει ο “Επικήδειος” του Ιάκωβου Καμπανέλλη σε σκηνοθεσία της Τατιάνα Σκανάτοβιτς μέχρι 5 Ιανουαρίου.

Μία άλλη επιλογή από τον Σταθμό Συντριβάνι, περπατώντας λίγο παραπάνω και κατεβαίνοντας πάλι την  Αγγελάκη και από εκεί την Ν. Γερμανού, φτάνουμε στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, κεντρική σκηνή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος που αυτή την εποχή ανεβάζει «Δον Κάρλος» με τον εξαιρετικό Χάρη Φραγκούλη στον ομώνυμο ρόλο και σε σκηνοθεσία του Γιάννη Χουβαρδά, σε μία παράσταση που μπορούν να δουν οι θεατές της πόλης μέχρι τις 5 Ιανουαρίου.

Ακριβώς δίπλα βέβαια, το Θέατρο Αριστοτέλειο, μόλις στο ένα λεπτό απόσταση της μίας εισόδου από την άλλη, παρουσιάζει πάντα μερικές από τις πιο επιτυχημένες δουλειές της Αθήνας που έρχονται στη Θεσσαλονίκη για να τις απολαύσουμε κι εμείς. Όπως συμβαίνει με το «Συρανό» σε σκηνοθεσία του Γιώργου Νανούρη και με πρωταγωνιστές τον Μιχάλη Σαράντη και την Λένα Παπαληγούρα που θα είναι στην πόλη μέχρι τα μέσα του Γενάρη.

Πάνω στην 30ης Οκτωβρίου βέβαια, μία ακόμα σημαντική θεατρική επιλογή, είναι και το Βασιλικό Θέατρο, με την εγγύηση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και την ιστορία του που κρατάει χρόνια παρουσιάζοντας σημαντικές θεατρικές δουλειές χαρίζοντας στο κοινό μοναδικές στιγμές. Σε μία πιάτσα που υπάρχουν άλλωστε μερικά από τα σημαντικότερα θέατρα της Θεσσαλονίκης, η πρόσβαση στο Μετρο, έστω και με μερικά λεπτά περπάτημα την κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρουσα και πιο ελκυστική για ένα ακόμα μεγαλύτερο κοινό.

Το “Βίρα τις άγκυρες” των Ρέππα – Παπαθανασίου σε σκηνοθεσία του Αστέρη Πελτέκη και με έναν μεγάλο θίασο, επέστρεψε στην θεατρική Θεσσαλονίκη για μερικές ακόμα παραστάσεις και με μία ιστορία που αγάπησαν οι θεατές της πόλης και όχι μόνο, καθώς επέστρεψε μετά τις επιτυχημένες παραστάσεις του στην Αθήνα.

Ένα ακόμα θέατρο που μπορεί να εκμεταλλευτεί την σχετικά κοντινή απόσταση του από Μετρό, είναι το Artbox fargani στην περιοχή της Καμάρας, όπου αυτή τη χρονιά συνεργάζεται με το ΚΘΒΕ και παρουσιάζουν αυτή την εποχή από κοινού την “Γίδα” σε σκηνοθεσία του Παύλου Δανελάτου. Καυστικό χιούμορ, συναισθηματικές εναλλαγές και αποδόμηση της… οικογενειακής ευτυχίας των ηρώων μέχρι τα μέσα του επόμενου μήνα και μία δουλειά που αγαπήθηκε.

Τέλος, κατεβαίνοντας κάποιος στον Σταθμό Αγία Σοφία και ανεβαίνοντας την έξοδο της Πλατείας Μακεδονομάχων, σε μόλις πέντε λεπτά μπορεί κάποιος να βρεθεί στον φιλόξενο χώρο του Alte Fablon στην Φιλίππου που κατά καιρούς παρουσιάζει σημαντικές θεατρικές δουλειές, όπως το “…Και Ιουλιέτα” του Άκη Δήμου που παρουσιάζει αυτές τις μέρες σε σκηνοθεσία της Δήμητρας Λαρεντζάκη και την Σοφία Μπλέτσου επί σκηνής.