Πώς αποχαιρετά το Κρατικό Θέατρο τον Κώστα Ματσακά

Το ελληνικό θέατρο πενθεί για τον θάνατο του σημαντικού ηθοποιού του Κρατικού Θεάτρου, Κώστα Ματσακά.

Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το οποίο ο εκλιπών υπηρέτησε επί σειρά ετών, τον «αποχαιρέτησε»  με την ακόλουθη ανακοίνωση:

«Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος αποχαιρετά με βαθιά θλίψη τον Κώστα Ματσακά, έναν αγαπημένο σπουδαίο ηθοποιό του Κρατικού Θέατρου Βορείου που τίμησε το Θέατρο για δεκαετίες και σφράγισε με το υποκριτικό του ταλέντο και τις ερμηνείες του μια ευρεία γκάμα ρόλων  αρχαίου δράματος -με ανεπανάληπτες ερμηνείες στην Επίδαυρο- κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου.

Ο Κώστας Ματσακάς γεννήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 1929. Υπήρξε μεταξύ των πρώτων 20 ηθοποιών που στελέχωσαν τον πρώτο θίασο του ΚΘΒΕ και συμμετείχε στην ιστορική πρώτη παράσταση του θεάτρου με την τραγωδία τού Σοφοκλή «Οιδίπους Τύραννος» που δόθηκε στα αρχαία θέατρα Φιλίππων και Θάσου το καλοκαίρι τού 1961. Από τότε και μέχρι το 1991 παρέμεινε άοκνος εργάτης της τέχνης του και αγαπήθηκε όσο λίγοι για το σπάνιο ταλέντο, τη γνώση, το ήθος, την ευαισθησία, την σεμνότητα, την γενναιοδωρία του αλλά και για την γλυκύτητα του χαρακτήρα του, για το καθάριο γαλάζιο βλέμμα του, για τον καλό λόγο που είχε για όλους, για την αγάπη που έδειχνε -ταπεινά και αθόρυβα- με πράξεις προς τους συναδέλφους του ηθοποιούς, προς τους μαθητές του στην υποκριτική, προς τους ανθρώπους πίσω από τη σκηνή. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που τόσα χρόνια μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση έμεινε στις σκέψεις και στις καρδιές των ανθρώπων του θεάτρου αλλά και των θεατών που είχαν την τύχη να τον παρακολουθήσουν σε παραστάσεις.

Έπεσε η «αυλαία» ενός ηθοποιού, ενός σπάνιου ανθρώπου που «δίδαξε» με τη στάση του, τη διαδρομή του, τον χαρακτήρα του, τη γενναιοδωρία του όλους όσους τον γνώρισαν. «Έφυγε» πλήρης ημερών, άφησε όμως πίσω του σπουδαία παρακαταθήκη.

Το ΚΘΒΕ εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στους οικείους της».

Συνεργασίες με το ΚΘΒΕ:

• «Οιδίπους τύραννος» του Σοφοκλή. Σκηνοθεσία: Σωκράτης Καραντινός (1961)

• «Παπαφλέσσας» του Σπύρου Μελά. Σκηνοθεσία: Πέλος Κατσέλης (1961)

• «Η προξενήτρα» του Θόρντον Ουάιλντερ. Σκηνοθεσία: Κανέλλος Αποστόλου (1961)

• «Φλωρεντινή τραγωδία» | «Σαλώμη» του Όσκαρ Ουάιλντ. Σκηνοθεσία: Κανέλλος Αποστόλου Κανέλλος (1962)

• «Γιάννης Γαβριήλ Μπόρκμαν» του Χένρικ Ίψεν Χένρικ. Σκηνοθεσία: Πέλος Κατσέλης (1962)

• «Σίβυλλα» του Άγγελου Σικελιανού. Σκηνοθεσία: Σωκράτης Καραντινός (1962)

• «Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Σκηνοθεσία: Μιχάλης Μπούχλης (1965)

• «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη. Σκηνοθεσία: Σωκράτης Καραντινός (1965)

• «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Σάμουελ Μπέκετ. Σκηνοθεσία: Μίνως Βολανάκης (1965)

• «Ντον Ζουάν» του Μολιέρου. Σκηνοθεσία: Σωκράτης Καραντινός (1966)

• «Σιμωνίς» της Ζωής Καρέλλη. Σκηνοθεσία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος (1966) [Ηθοποιός]

• «Ψυχοσάββατο» | «Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού» | «Με το ζόρι παντρειά» των Αντόν Τσέχωφ Αντόν, Γρηγορίου Ξενόπουλου, Μολιέρου. Σκηνοθεσία: Ανδρέας Φιλιππίδης (1966)

• « Ερρίκος Δ’» του Λουίτζι Πιραντέλλο. Σκηνοθεσία: Σωκράτης Καραντινός (1966)

• «Πέφτει το βράδυ» του Γιώργου Θεοτοκά. Σκηνοθεσία: Σωκράτης Καραντινός (1967)

• «Φονικό στην εκκλησιά» του / Τόμας Στερνς Έλιοτ. Σκηνοθεσία: Αλέξης Σολομός (1967)

• «Ειρήνη» του Αριστοφάνη. Σκηνοθεσία: Κανέλλος Αποστόλου (1967)

• «Αιχμάλωτοι» της Άντας Ν. Παλαιολογοπούλου. Σκηνοθεσία: Θάνος Κωτσόπουλος (1967)

• «Οιδίπους τύραννος» του Σοφοκλή. Σκηνοθεσία: Θάνος Κωτσόπουλος (1968)

• «Μαρία Δοξαπατρή» του Δημήτριου Βερναρδάκη. Σκηνοθεσία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος. (1968)

• «Συρανό ντε Μπερζεράκ» του Εδμόνδου Ροστάν. Σκηνοθεσία: Κωστής Μιχαηλίδης (1968)

• «Βασιλιάς Ληρ» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Σκηνοθεσία: Θάνος Κωτσόπουλος (1969)

• «Αγαμέμνων» του Αισχύλου. Σκηνοθεσία: Θάνος Κωτσόπουλος (1969)

• «Ο μισάνθρωπος» του Μολιέρου, Σκηνοθεσία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος (1969)

• «Φάουστ» του Γιόχαν Βόλφγκανγκ  Γκαίτε. Σκηνοθεσία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος (1970)

• «Αντιγόνη» του Σοφοκλή. Σκηνοθεσία: Κωστή Μιχαηλίδη (1970) • «Ο Βασιλικός» του Αντώνιου Μάτεσι. Σκηνοθεσία: Κυριαζής Χαρατσάρης (1970)

• «Όνειρο καλοκαιριάτικης νύχτας» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Σκηνοθεσία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος (1971)

• «Οι βάτραχοι» του Αριστοφάνη. Σκηνοθεσία: Κωστή Μιχαηλίδη (1971)

• «Οι πίθηκοι» του Γρηγόρη Βαφιά. Σκηνοθεσία: Μαίρης Βοσταντζή (1971)

• «Μάκβεθ» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Σκηνοθεσία: Θάνος Κωτσόπουλος (1972)

• «Το δάσος» του Αλεξάντερ Οστρόφσκυ. Σκηνοθεσία: Κωστής Μιχαηλίδης (1972)

• «Ένα ονειρόδραμα» του Αύγουστου Στρίντμπεργκ. Σκηνοθεσία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτο (1972)

• «Η κωμωδία των παρεξηγήσεων» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Σκηνοθεσία: Γιώργος Θεοδοσιάδης (1972)

• «Ιφιγένεια η εν Ταύροις» του Ευριπίδη. Σκηνοθεσία: Γιώργος Θεοδοσιάδης (1972)

• «Το τσίρκο» του Νίκου Ζακόπουλου. Σκηνοθεσία: Μαίρης Βοσταντζή (1972)

• «Ο άνθρωπος, το κτήνος και η αρετή» του Λουίτζι Πιραντέλλο. Σκηνοθεσία: Πάνος Χαρίτογλου (1973)

• «Τα παντρολογήματα» | «Ο γάμος» του Νικολάι Γκόγκολ (1973)

• «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Σκηνοθεσία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος (1973)

• «Δρυς και κουνέλια ανγκορά» του Μάρτιν Βάλζερ, Σκηνοθεσία: Γιώργος Θεοδοσιάδης (1973)

• «O Φιάκας» του Δημοσθένη Μισιτζή. Σκηνοθεσία: Κούλα Αντωνιάδου (1974)

• «Ηλέκτρα « του Ευριπίδη. Σκηνοθεσία: Γιώργος Θεοδοσιάδης (1974)

• «Χανς Κολχάας» του Τζαίημς Σώντερς. Σκηνοθεσία: Γιώργος Θεοδοσιάδης (1974)

• «Γαμήλιο εμβατήριο» του Άγγελου Τερζάκη. Σκηνοθεσία: Γιώργος Θεοδοσιάδης (1975)

• «Οι αριθμημένοι» του Ελίας Κανέττι. Σκηνοθεσία: Μίνως Βολανάκης (1975)

• «Το υπόγειο» του Μπάμπη Τσικληρόπουλου. Σκηνοθεσία: Μαίρη Βοσταντζή (1975 )

• «Δύσκολος» | « Σαμία» του Μένανδρου. Σκηνοθεσία: Πάνος Χαρίτογλου, Μιχάλης Μπούχλης (1975)

• «Οι εχθροί» του Μαξίμ Γκόργκυ Μαξίμ. Σκηνοθεσία: Γιώργος Μιχαηλίδης (1975)

• «Η δοκιμασία» του Άρθουρ Μίλλερ. Σκηνοθεσία: Νίκος Ραφτόπουλος (1976)

• « Σχολείο γυναικών» του Μολιέρου. Σκηνοθεσία: Κωστής Μιχαηλίδης (1976)

• «Μήδεια» του Ευριπίδη. Σκηνοθεσία: Μίνως Βολανάκης (1976)

• «Η πρόσκληση» του Μπάμπη Τσικληρόπουλου. Σκηνοθεσία: Μίνως Βολανάκης (1977)

• «Ο άγιος πρίγκηψ» της Μαργαρίτας Λυμπεράκη. Σκηνοθεσία: Σταύρος Ντουφεξής (1977)

• «Ο κύκλος με την κιμωλία» του Μπέρτολτ Μπρεχτ Μπέρτολτ. Σκηνοθεσία: Νίκος Περέλης (1977)

• «Ιούλιος Καίσαρ» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Σκηνοθεσία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος (1978)

• «Ο χορός του Λοχία Μάσγκρεηβ» του Τζων Άρντεν. Σκηνοθεσία: Νίκος Περέλης (1978 )

• « Πέρσες» του Αισχύλου. Σκηνοθεσία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος (1978)

• «Το ημέρωμα της στρίγγλας» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Σκηνοθεσία: Γιώργος Σεβαστίκογλου (1978)

• «Οι ξεριζωμένοι» του Αλέκου Λιδωρίκη. Σκηνοθεσία: Γιώργος Θεοδοσιάδης (1979)

• « Το παραμύθι χωρίς όνομα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Σκηνοθεσία: Κώστας Μπάκας (1979 )

• «Τρεις αδελφές» του Αντόν Τσέχωφ. Σκηνοθεσία: Γιώργος Σεβαστίκογλου (1979)

• «Ο ηλίθιος» του Μανώλη Σκουλούδη. Σκηνοθεσία: Τάκης Μουζενίδης (1980)

• «Αντιγόνη» του Σοφοκλή. Σκηνοθεσία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος (1980) • «Πινγκ-πονγκ» του Αρτύρ Αντάμωφ. Σκηνοθεσία: Παύλος Παγανόπουλος (1980)

• «Αγία Ιωάννα» του Τζώρτζ Μπέρναρντ Σω. Σκηνοθεσία: Τάκης Μουζενίδης (1981)

• «Εκάβη» του Ευριπίδη. Σκηνοθεσία: Λεωνίδας Τριβιζάς (1981)

• «Άμλετ» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Σκηνοθεσία: Γιαν Κάπλαν Γιαν (1981)

• «Η τρελή του Σαγιώ» του Ζαν Ζιρωντού. Σκηνοθεσία: Ανδρέας Βουτσινάς (1981)

• «Υπατία» του Θεόφιλου Δ, Φραγκόπουλου. Σκηνοθεσία: Θανάσης Προυτζόπουλος (1982)

• «Ελένη» του Ευριπίδη. Σκηνοθεσία: Ανδρέας Βουτσινάς (1982)

• «Πειρασμός» του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς (1982)

• «Τρωίλος και Χρυσηίδα» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Σκηνοθεσία: Νίκος Χαραλάμπους (1983)

• «Ικέτιδες» του Αισχύλου. Σκηνοθεσία: Γιώργος Μιχαηλίδης (1983)

• «Ο δράκος» του Γεβγκένι Σβαρτς. Σκηνοθεσία: Πάνος Χαρίτογλου (1983)

• « Οίκος ευγηρίας ‘Η ευτυχισμένη δύσις» του Μανώλη Κορρέ. Σκηνοθεσία: Πάνος Παπαϊωάννου (1984)

• « Τραχίνιες» | «Άλκηστη» Ευριπίδη, Σοφοκλή. Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς, Νίκος Χαραλάμπους (1984)

• « Ο γλάρος» του Αντόν Τσέχωφ. Σκηνοθεσία: Διαγόρας Χρονόπουλος (1985)

• «Τα ξαδέλφια» του Κώστα Θλιμμένου. Σκηνοθεσία: Πάνος Παπαϊωάννου (1985)

• «Κρίμα που είναι πόρνη» του Τζων Φορντ. Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς (1986)

• «Ο ασυλλόγιστος» του Μολιέρου. Σκηνοθεσία: Πάνος Παπαϊωάννου (1986) • «Ο Κατσούρμπος» του Γεωργίου Χορτάτση. Σκηνοθεσία: Χαρά Κανδρεβιώτου (1987)

• «Ένα χαμένο γράμμα» του Ίον Λούκα Καρατζιάλε. Σκηνοθεσία: Στέλιος Γούτης (1988) • «Γιάννης Γαβριήλ Μπόρκμαν» του Χένρικ Ίψεν. Σκηνοθεσία: Βασίλης Βαφέας (1989) • «Πάρτυ γενεθλίων» του Χάρολντ Πίντερ. Σκηνοθεσία: Στέλιος Γούτης (1989) [Ηθοποιός]

• «Η Ήρα και το παγώνι» του Σων Ο’ Κέιζυ. Σκηνοθεσία΅Εής Γαβριηλίδης (1990)

• «Μήδεια» του Ευριπίδη. Σκηνοθεσία: Ανδρέας Βουτσινάς (1990)

• «Οράματα και θάματα» του Στρατηγού Μακρυγιάννη. Σκηνοθεσία: Νίκος Αρμάος (1990)

• «Η νύχτα της ιγκουάνα» του Τενεσί Ουίλιαμ. Σκηνοθεσία: Ανδρέα Βουτσινά (1991)

• «Μια ευαίσθητη ισορροπία» του Έντουαρντ Άλμπη. Σκηνοθεσία: Νίκος Αρμάος (1991)