Smiley: Με ένα χαμόγελο μπορείς να αλλάξεις όλο τον κόσμο!

Ο Δημήτρης Μακαλιάς μας καλωσορίζει στο κόσμο του «Smiley», όπου το χαμόγελο και η αγκαλιά αντικαθιστούν τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης και ο μοναδικός θεός είναι αυτός του έρωτα. Το κείμενο του Guillem Clua κατακτά το κοινό όπου κι αν παίζεται και μας θυμίζει ότι όλοι έχουμε τα ίδια δικαιώματα απέναντι στον έρωτα και την αγάπη. Ο Δημήτρης Μακαλιάς σε ένα άρτια δεμένο καλλιτεχνικό ντουέτο με το Μίνωα Θεοχάρη, μας μεταφέρει επί σκηνής μια ιστορία αγάπης που παλεύει να επιβιώσει σ’ ένα κόσμο που ξέχασε να ερωτεύεται. «Πες το μου μ’ ένα χαμόγελο». Επί της ουσίας δε χρειαζόμαστε τίποτε άλλο απολύτως. Ένα ζεστό χαμόγελο και μια αληθινή αγκαλιά. Με ένα χαμόγελο μπορείς να αλλάξεις όλο τον κόσμο.

Το έργο του Καταλανού Guillem Clua, Smiley ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα και κατακτά το ελληνικό κοινό. Πού οφείλεται η αποδοχή του, στο ιδιαίτερο χιούμορ, στο θέμα με το οποίο καταπιάνεται;

Το Smiley μιλάει με ειλικρίνεια και αθωότητα. Δεν κοροϊδεύει κανέναν και επιμένει πώς ο έρωτας δεν έχει όριο και τρόπο. Έχει χιούμορ και αυτοσαρκάζεται αλλά ταυτόχρονα είναι καθολικό και δεν περιορίζει το κοινό του. Μιλάει για όλους μας και μας συγκινεί στη βάση της ύπαρξης μας. Είναι η προσωπική αντανάκλαση του καθενός μας.

Πρόκειται για το δεύτερο ανέβασμα στην πόλη της Θεσσαλονίκης, έχοντας προηγηθεί μια θεατρική χρονιά με επιτυχία στην Αθήνα. Περιγράψτε μας τη χρονιά που ανέβηκε στην Αθήνα και αν εκείνη η αποδοχή και επιτυχία σας έκανε να ανεβάσετε το έργο στη Θεσσαλονίκη.

Σίγουρα η επιτυχία της Αθήνας μας βοήθησε να καταλάβουμε πώς το έργο είναι πολύ δυνατό και αληθινό για να ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα. Και είναι κάτι που θα κάνουμε τελικά! Το αθηναϊκό κοινό την αγκάλιασε και καταλάβαμε γρήγορα ότι το θέμα είναι τόσο καθολικό που μπορεί να το αγαπήσει κάθε κοινό.

Προτιμάται τον χαρακτηρισμό gay κομεντί ή μια ιστορία αγάπης για την παράσταση;

Αν και πρόκειται για δύο αγόρια που ερωτεύονται θα έλεγα ό,τι η παράσταση δεν είναι αμιγώς gay και αυτό γιατί επί της ουσίας θα διαπιστώσει κανείς πώς απέναντι στον έρωτα είμαστε όλοι ίσοι. Η αγάπη δεν κοιτάζει ποιος είσαι και πώς είσαι. Πρόκειται κυρίως για μια ρομαντική κωμωδία που θα σε κάνει να φύγεις με ένα τεράστιο χαμόγελο και να θέλεις να ξαναερωτευθείς.

Υποδύεστε έναν αρχιτέκτονα, σοβαρό ή σοβαροφανή, εσωστρεφή. Αν αφαιρέσουμε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, θα δούμε ένα άνθρωπο φοβισμένο απέναντι στον έρωτα;

Θα δούμε τον σύγχρονο άνθρωπο της εποχής μας. Με τις ανασφάλειες και τις φοβίες του αλλά πάντα με τις ίδιες ανθρώπινες ανάγκες. Έναν άνθρωπο που χάθηκε στις ιλιγγιώδεις ταχύτητες της εποχής και έχει μάθει πια πώς οι γύρω του επικοινωνούν και κοινωνούν τα συναισθήματα τους μέσα από την ψηφιοποίηση τους.

Η προηγούμενη εμπειρία σας στο stand up comedy σας βοήθησε στο συγκεκριμένο ρόλο;

Η εμπειρία του απόλυτου αυτοσχεδιασμού μου άνοιξε άλλα μονοπάτια στο θέατρο. Είμαι πολύ πιο ευέλικτος και σίγουρα πιο έτοιμος να αυτοσχεδιάσω και να παίξω με το κοινό. Και η παράσταση αυτή μου δίνει χώρο να «παίξω μπάλα». Το Smiley είναι μια παράσταση που τρέχει με απίστευτο ρυθμό και σε εκπλήσσει εκεί που δεν το περιμένεις.

Ο ρόλος των gay στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση έχει πολλές φορές περάσει στην καρικατούρα και στην αποδόμηση αυτών των ανθρώπων. Πείτε μου αν συμφωνείτε και ποια η λεπτή διαχωριστική γραμμή που πρέπει να προσέξει κανείς για να αποφύγει ανεπιτυχείς μιμήσεις.

Είναι καθαρά επιλογή του ηθοποιού να «δει» τον χαρακτήρα που υποδύεται με τον τρόπο που θέλει. Δεν έχω αντιμετωπίσει ποτέ ένα gay ρόλο ως καρικατούρα γιατί πολύ απλά δεν ισχύει αυτό και στη ζωή έξω. Και στην «Μοντέρνα Οικογένεια», την τηλεοπτική σειρά στο Mega, αλλά και στο Smiley οι χαρακτήρες είναι απόλυτα αληθινοί. Υπάρχουν δίπλα μας και μιλάμε καθαρά, χωρίς κωμικές εξάρσεις και υπερβολές που οδηγούν στο εύκολο γέλιο. Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις της φάρσας, όπου αρμόζει να δει κανείς τον χαρακτήρα του πιο υπερβολικά, αλλά αυτό ισχύει για όλους τους ρόλους, όχι μόνο τους gay. Μια τέτοια περίπτωση ήταν το Κάτω Παρτάλι!

Συνεργάζεστε για δεύτερη χρονιά με τον κ. Θεοχάρη. Τι μάθατε περισσότερο για εκείνον;

Έμαθα να συνεργάζομαι. Έμαθα πόσο υπέροχο είναι να έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο που ξέρεις ότι είναι πάνω στη σκηνή μαζί σου ως σύμμαχος και συμπαίκτης. Πού ξέρεις ότι θα σε σώσει αλλά και θα σε κάνει ταυτόχρονα καλύτερο ηθοποιό. Κατά τα άλλα, δεν περίμενα να τον μάθω από τη δουλειά του πάνω στο σανίδι.

Αν κοιτάξουμε τους συντελεστές της παράστασης, τη βοηθό σκηνοθέτη, τους στίχους, τον συμπρωταγωνιστή σας, θα δούμε μια παρέα δημιουργικών παιδιών. Είναι ωραίο να δουλεύεις με νέους καλλιτέχνες;

Είναι υπέροχο και μοναδικό να δουλεύεις με νέους ανθρώπους και κυρίως με συνεργάτες που έχουν ακόμα νεανικό ενθουσιασμό και δημιουργικότητα. Στο Smiley όλοι δούλεψαν με την ψυχή τους και σαν ομάδα κατέθεσαν όλο τους το πάθος σαν να ήταν η πρώτη τους δουλειά.

Πείτε μας μια φράση της παράστασης που την ενστερνίζεστε και ο ίδιος και τη χρησιμοποιείτε.

«Πες το μου μ’ ένα χαμόγελο». Επί της ουσίας δε χρειαζόμαστε τίποτε άλλο απολύτως. Ένα ζεστό χαμόγελο και μια αληθινή αγκαλιά. Με ένα χαμόγελο μπορείς να αλλάξεις όλο τον κόσμο. Εντελώς τυχαία σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα χαμόγελου!! Μια Smiley μέρα…!

Πώς περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας στη Θεσσαλονίκη και τι σας αρέσει περισσότερο από την πόλη μας;

Η Θεσσαλονίκη είναι η αγαπημένη μου πόλη. Είναι σαν το δεύτερο σπίτι μου. Η βόλτα στο παραλιακό μέτωπο είναι από τις όμορφες και συγκινητικές στιγμές μου. Γενικότερα μου αρέσει να περπατάω σε αυτήν την πόλη και κάθε φορά ανακαλύπτω νέες γειτονιές της. Κατά τα άλλα συνηθίζω να παχαίνω από το υπέροχο φαγητό, να χαμογελάω πιο πολύ από οπουδήποτε αλλού αλλά και να χαλαρώνω όπως δεν ηρεμώ ποτέ.