Το ΚΘΒΕ αποχαιρετά τον Θόδωρο Τεκνετσίδη – Οι συνεργασίες τους στη Θεσσαλονίκη
Το ΚΘΒΕ εκφράζει τη βαθιά του θλίψη για την απώλεια ενός άξιου ηθοποιού που υπηρέτησε με ήθος και συνέπεια το θέατρο.
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος εκφράζει τη βαθιά του θλίψη για την απώλεια του Θόδωρου Τεκνετσίδη, ενός άξιου ηθοποιού που υπηρέτησε με ήθος και συνέπεια το θέατρο, συνεργάστηκε με αξιόλογους σκηνοθέτες και διένυσε μια μακρά καλλιτεχνική πορεία ερμηνεύοντας ρόλους αρχαίου δράματος, κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου.
Ο Θόδωρος Τεκνετσίδης σπούδασε στη Δραματική Σχολή της Ρούλας Πατεράκη. Συνεργάστηκε με την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης στις παραστάσεις: «Η Βεγγέρα» του Ηλία Καπετανάκη, «Η Τραπεζαρία» του Γκέρνυ, ο «Καλός Άνθρωπος του Σετσουάν» του Μπέρτολτ Μπρεχτ, η «Τριλογία του Παραθερισμού» του Κάρλο Γκολντόνι, οι «Εσωτερικές Ειδήσεις» του Μάριου Ποντίκα καθώς και με το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Βέροιας σε μια σειρά παραστάσεων ενώ στη συνέχεια συνεργάστηκε με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος από το 1975 έως και το 2007.
Στον κινηματογράφο συμμετείχε στις ταινίες: «Όλα είναι δρόμος» του Παντελή Βούλγαρη, «Καραβάν Σαράι» του Τάσου Ψαρρά, «Μια αιωνιότητα και Μία μέρα», «Τριλογία: Το Λιβάδι που Δακρύζει» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, «Χώμα και νερό» του Παναγιώτη Καρκανεβάτου.
Στην Τηλεόραση συμμετείχε στις σειρές «Εν Ιορδάνη» σε σκηνοθεσία Πηγής Δημητρακοπούλου και «Καραβάν Σαράι» του Τάσου Ψαρρά.
Το ΚΘΒΕ εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στους οικείους του.
Οι συνεργασίες του με το ΚΘΒΕ:
- «Ο θάνατος του Διγενή» του Άγγελου Σικελιανού. Σκηνοθεσία: Κανέλλος Αποστόλου (1975)
- «Αγάπης αγώνας άγονος» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Σκηνοθεσία: Κανέλλος Αποστόλου (1983)
- «Ο κήπος των χωρισμένων εραστών» του Στέλιου Λύτρα. Σκηνοθεσία: Νίκος Αρμάος (1990)
- «Η Ήρα και το παγώνι» του Σων Ο’ Κέιζυ. Σκηνοθεσία: Εύης Γαβριηλίδης (1990)
- «Μήδεια» του Ευριπίδη. Σκηνοθεσία: Ανδρέας Βουτσινάς (1990)
- «Γαλιλαίος» του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Σκηνοθεσία: Γιάννης Βεάκης (1990)
- «Οι δαιμονισμένοι» του Αλμπέρ Καμύ. Σκηνοθεσία: Γιάννης Ιορδανίδης (1991)
- «Δελησταύρου και υιός» των Αλέκου Σακελλάριου, Χρήστου Γιαννακόπουλου. Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος (1991)
- «Αχαρνής» του Αριστοφάνη. Σκηνοθεσία: Δημήτρης Έξαρχος (1991)
- «Οι εξετάσεις δεν τελειώνουν ποτέ» του Εντουάρντο Ντε Φιλίππο. Σκηνοθεσία: Βασίλης Αναστασίου (1992)
- «Φαύστα» του Μποστ. Σκηνοθεσία: Γιάννης Μαργαρίτης (1993)
- «Η Βαβυλωνία» Δημήτριου Κ. Βυζάντιου. Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου (1994)
- «Το φιντανάκι» του Παντελή Χορν. Σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης (1996)
- «Λεόντιος και Λένα» του Γκέοργκ Μπύχνερ. Σκηνοθεσία: Κυριακή Σπανού (1996)
- «Απολογία» του Γιώργου Τερτσέτη. Σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης (1998)
- «Το παραμύθι χωρίς όνομα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Σκηνοθεσία: Νίκος Αρμάος (1998)
- «Η κωμωδία της τσουκάλας» του Πλαύτου. Σκηνοθεσία: Διονύσης Καλός (1999)
- «Ένας ήρως με παντούφλες» των Αλέκου Σακελλάριου, Χρήστου Γιαννακόπουλου. Σκηνοθεσία: Πάνος Χαρίτογλου (1999)
- «Πουγαλεμένα ψήα» του Φιλήμωνος Κτενίδη, Πόλυ Χάιτα. Σκηνοθεσία: Γιώργος Σιαπανίδης (2000)
- «Η νύφη της Κούλουρης» του Ευάγγελου Παντόπουλου. Σκηνοθεσία: Στέλιος Γούτης (2001)
- «Οι πρόσφυγες στην Ελλάδα» του Απόλλωνα Θόδωρου Κανονίδη. Σκηνοθεσία: Ερμής Μουρατίδης (2002)
- «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται» του Σπύρου Μελά. Σκηνοθεσία: Γιώργος Κιουρτσίδης (2003)
- «Πλατόνοφ» του Αντόν Τσέχωφ. Σκηνοθεσία: Νικήτα Μιλιβόγεβιτς (2003)
- «Αυτοκράτωρ Μιχαήλ» του Άγγελου Τερζάκη. Σκηνοθεσία: Βασίλης Νικολαΐδης (2004)
- «Ουζερί Τσιτσάνης, Παύλου Μελά 22» του Γιώργου Σκαμπαρδώνη. Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης (2005)
- «Τη Τρίχας το Γεφύρ’» του Απόλλωνα Θόδωρου Κανονίδη. Σκηνοθεσία: Ερμής Μουρατίδης (2005)
- «Ο επιθεωρητής» του Νικολάι Γκόγκολ. Σκηνοθεσία: Βασίλης Νικολαΐδης (2007)
- «Συρανό ντε Μπερζεράκ» του Εδμόνδου Ροστάν. Σκηνοθεσία: Εύης Γαβριηλίδης (2007)