Τελικά έχει νόημα να επιστρέψει το Καφέ της Χαράς στην ελληνική τηλεόραση;
Ανακύκλωση σειρών: η νέα μόδα του 2019.
Εδώ και αρκετά χρονιά έχω απομακρυνθεί από την τηλεόραση. Καμιά ελληνική σειρά δεν με κέρδιζε. Έπειτα ήρθε το Netflix στις ζωές μας και η τηλεόραση άνοιγε μόνο για αυτό. Φέτος, έγινε η μεγάλη ανατροπή με παραγωγές που πραγματικά κέντρισαν το ενδιαφέρον μου. Και πάλι όμως δεν έχουν καμιά σχέση με τις κλασικές κωμικές σειρές που είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε.
Το Καφέ της Χαράς ήταν μια παιδική συνήθεια. Κάθε μέρα, μετά το σχολείο, καθισμένη μπροστά από την τηλεόραση να χαζεύω την αγαπημένη μου σειρά. Ατελείωτους χειμώνες και καλοκαίρια να βλέπουμε ξανά και ξανά τα ίδια επεισόδια χωρίς κανένας να παραπονιέται, αντιθέτως ήταν κάτι που θέλαμε. Το ίδιο αστείο και πάλι ξεκαρδιζόμασταν.
Η αλήθεια είναι πως μεγαλώνοντας άρχισα να καταλαβαίνω καλύτερα την πλοκή. Τα παραπολιτικά, ας πούμε, τα οποία λόγω της αγνότητας της ηλικίας μου περνούσαν αδιάφορα. Έτσι ένιωθα πως βλέπω την σειρά πάλι από την αρχή. Ακόμα και σήμερα που έχω ξεφύγει από τα χρονιά της εφηβείας, που νέες ελληνικές σειρές φέτος έχουν κερδίσει το κοινό, που το Netflix με τις ατελείωτες παραγωγές περιμένει να πατήσεις το κουμπί, ακόμα και τώρα, πολλές φόρες προτιμώ να βάλω σε επανάληψη ένα επεισόδιο από το Καφέ της Χαράς.
Το κλασικό τραγούδι των τίτλων έχει χαραχτεί μέσα στο μυαλό μου. Ο Πόποτας (Χάρης Ρώμας) με βοήθησε στα αρχαία του σχολείου, αφού πολλές εκφράσεις τις είχα ακούσει από το στόμα του στην σειρά. Ο Φατσέας (Γεράσιμος Σκιαδαρέσης) από την άλλη μου έμαθε πώς ΔΕΝ μιλάνε τα ελληνικά.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Όταν βλέπεις μια σειρά για πολλά χρόνια έχεις την αίσθηση πως ο χρόνος για τους ηθοποιούς παγώνει. Έτσι κι εγώ είχα την αίσθηση πως ο Μανωλάκης (Πάρης Σκαρτσιόλας) ήταν ακόμα παιδί. Είναι σοκαριστικό όταν ανακαλύπτεις πώς εξελίχθηκαν αυτοί οι άνθρωποι στη ζωή τους μετά από τόσα χρόνια.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.Με τις γυναίκες της τηλεοπτικής μου ζωής! Καφέ της Χαράς 4 σεζόν!!!!
Η μεγάλη είδηση έφτασε στα αυτιά μου. Το Καφέ της Χαράς επιστρέφει με έναν ολοκαίνουργιο κύκλο. Από την μια χάρηκα, από την άλλη όμως προβληματίστηκα. Ειδικά φέτος έχουμε δει αρκετές προσπάθειες από παλιές επιτυχημένες σειρές να επιστρέψουν στην μεγάλη οθόνη. Το αποτέλεσμα δεν μπορώ να πω πως με ευχαρίστησε, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να «καεί» μια τόσο αγαπητή δουλειά. Ίσως είναι καλύτερα οι μεγάλες επιτυχίες να μένουν στις μνήμες των ανθρώπων.
Όπως και να έχει ένα κομμάτι του εαυτού μου ανυπομονεί για την επιστροφή της σειράς.
