BEST OF PARALLAXI: Οι 10 αγαπημένες σας φωτογραφίες μας
Ο τελευταίος μήνας του χειμώνα έφτασε στο τέλος του και ήρθε η ώρα να ρίξουμε μια ματιά στα δέκα αγαπημένα στιγμιότυπα της Parallaxi για τον Φεβρουάριο.
Ηρθε η ώρα να ρίξουμε μια ματιά στα δέκα αγαπημένα στιγμιότυπα της Parallaxi για τον Φεβρουάριο. Σκοτεινοί ουρανοί, κρυμμένοι δρόμοι, ηλιοβασιλέματα, άνθρωποι, στιγμές ένωσαν το κολλάζ για την ακόλουθη ξεχωριστή σας λίστα, που δημιουργήθηκε από τα δικά σας like και όλους εκείνους που μας έστειλαν αυτές τις μαγικές φωτογραφικές στιγμές (τους ευχαριστούμε).
Ακολουθήστε μας στο Instagram για περισσότερες μαγικές εικόνες.
*Πάμε να ξεκινήσουμε, από την αρχή προς το τέλος.
#1 εικόνα: @malama.tsariha_ γράφει: @myrtoulaa
Αποτύχαμε, εμείς οι δημοσιογράφοι που ευτελίζουμε ζωές. Αποτύχαμε, γιατί ένα νέο παιδί χάθηκε στο βωμό μιας τυφλής οπαδικής βίας και αντί να κοιτάξουμε το πώς φτάσαμε να θρηνούμε ακόμα ένα θύμα, κάποιοι να επιλέγουν να δίνουν στη δημοσιότητα τα στοιχεία του.
Γιατί δεν μπορούμε να σωπάσουμε και να σεβαστούμε το αίσθημα του θρήνου;
Αποτύχαμε γιατί είμαστε εκπαιδευμένοι σε αυτού του είδους την ενημέρωση. Αποτύχαμε γιατί ασχολούμαστε καθημερινά με το τραγικό γεγονός της υπόθεσης βιασμού μιας 24χρονης κοπέλας και κάθε μέρα το πλασάρουμε με τίτλους “Θρίλερ με τις τοξικολογικές” για να δώσουμε το κάτι παραπάνω στους αναγνώστες που περιμένουν να μάθουν νεότερα.
Αποτύχαμε γιατί μεγαλώσαμε τα παιδιά μας βουτηγμένα στο μίσος, γιατί δεν μπορέσαμε ποτέ να τους εξηγήσουμε πως η λέξη “διαφορετικ@” ταιριάζει μονάχα στις κάλτσες και όχι στους ανθρώπους.
Αποτύχαμε γιατί δεν τους εξηγήσαμε την σημασία ενός “όχι”, αποτύχαμε γιατί εκπαιδεύσαμε τα παιδιά μας στην αρένα της βίας, αποτύχαμε γιατί τα βλέπαμε να μπλέκουν, να φανατίζονται και τα αφήναμε στην μοίρα που επέλεξαν χωρίς να τους εξηγήσουμε πως είναι ένας μονόδρομος με βέβαιο εγκληματικό τέλος.
Αποτύχαμε γιατί δεν σεβαστήκαμε ποτέ το γυναικείο σώμα επιλέξαμε να το κάνουμε να μοιάζει προκλητικό αντικείμενο.
Αποτύχαμε γιατί θεωρούμε πως με τον τραμπουκισμό και την βία θα φαίνεσαι μάγκας στα βλέμματα όσων σε κοιτούν.
Αποτύχαμε γιατί πατάμε στον πόνο του άλλου. Αποτύχαμε γιατί τα τελευταία δύο χρόνια δεν πήραμε μαθήματα αντ’αυτού γίναμε χειρότεροι.
Αποτύχαμε γιατί είδαμε παιδιά βουτηγμένα στο αίμα, στον φασισμό, κοπέλες βιασμένες, ταπεινωμένες, γη καμμένη και ακόμη ρωτούμε “τί φορούσε, μήπως προκάλεσε, έφταιγε που τον σκότωσαν.”
Αποτύχαμε γιατί πια η δολοφονία ενός ανθρώπου και η αυτοκτονία μιας ψυχής είναι η καθημερινότητα μας.
Συνηθίσαμε να ζούμε γύρω από το αίμα και το σκοτάδι. Να μην πιστεύουμε κάποιον που μας λέει πως βιάστηκε ή απειλείται, να σιγοντάρουμε τους δυνατούς, ασυνείδητα και συνειδητά.
Υ.Γ. Το αίμα και το μίσος δεν ξεπλένονται εύκολα από τα πεζούλια και τα μυαλά.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
#2 Ψάχνω κάτι καινούργιο να πω, να μη το ‘χω ξανακούσει ούτε κι εγώ κάτι να σε εντυπωσιάσει της @g.nafsika
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
#3 Εγώ να ξέρεις θα τραβιέμαι γύρω εδώ, εγώ να ξέρεις θα’ και πάντα ο άνθρωπος σου της @megkisiana
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
#4 Μιλώ στα πεζοδρόμια εκεί που περπατάω, μαζί μου σε θυμούνται να περνάς της @fokaratzio
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
#6 εικόνα: @nopiranti και γράφει Παναγιώτης Μιχαλόπουλος
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ένα παιδί 19 χρονών, δολοφονείται εν ψυχρώ στη μέση του δρόμου. Δεν έχω ελπίδα για μια κοινωνία που ανέχεται τέτοια εγκλήματα.
Για τα παιδιά που μεγαλώνουν με τη βία πανταχού παρούσα. Με «ρεαλιστικά» video games, που δίνουν ρόλους φονιάδων και καταστροφέων, σε συνθήκες εικονικής πραγματικότητας. Με την «δικαιολογημένη» βία του «οργισμένου πολίτη».
Με ομάδες και παράγοντες που δημιουργούν στρατούς έτοιμους να σπάσουν, να κάψουν, να μαχαιρώσουν τους «αντιπάλους». Με οπαδικά ραδιόφωνα και εφημερίδες που δίνουν βήμα σε κάθε βλαμμένο να βγάζει στην φόρα την σκατένια ψυχή του, υποδαυλίζοντας πάθη. Με ποινές χάδι για την ομάδα με τον ισχυρό παράγοντα που πέφτει στα μαλακά «γιατί έχει από πίσω του κόσμο». Με συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, για την ομαδάρα που «αδικήθηκε» και «τα παιδιά που δεν φταίνε σε τίποτα».
Συγκεντρώσεις με μεγαλύτερη συμμετοχή και παλμό από αυτές για κοινωνικά ή εθνικά θέματα. Ξέρω ότι είναι πολλά τα ψηφαλάκια. Οι οπαδοί εκλέγουν δημάρχους, βουλευτές και γίνονται εύκολα ένας ιδιωτικός στρατός με προπέτασμα καπνού την ομάδα. Τα πελατάκια πρέπει να τα έχουμε ευχαριστημένα και αν σπάσει κανένα κεφάλι και αν βγει και κανένα μαχαίρι, τι να κάνουμε… Δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Αλλά θα συνεχιστεί.
Ξεχνάμε εύκολα. Μάθαμε να ζούμε με τα εγκλήματα. Ένα παιδί 19 χρόνων σκοτώθηκε, επειδή η μπλούζα της ομάδας του ήταν διαφορετική από του τύπου με το μαχαίρι.
Πάμε την Κυριακή να φωνάξουμε για την ομαδάρα. Θα τους τελειώσουμε για να μη μας τελειώσουν. Ούτε σκέψη να ζήσουμε μαζί και ας πιστεύουμε διαφορετικά πράγματα. Άνοιξε το μεσημέρι το οπαδικό ραδιόφωνο. Ξέρω. Εσύ δεν τα ακούς. Μόνο που ξέρεις ακριβώς τι λένε. Αδελλλλφέ, ακούστηκες.
#7 Πέτα τα όπλα σου και πάρε με αγκαλιά δεν είναι ο κόσμος για να ζούμε χωριστά του @another_earth_pixels
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
#8 Όσο εμείς θα ψάχνουμε τα λάθη έξω η ζωή, σαν ήλιος κόκκινος θα καίει. του @billprig
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
#9 Πάρε εσύ τα χάδια τα γυμνά σκοτάδια τα πρωτότυπα κι άσε εδώ για μένα κάτι στοιχειωμένα σ’ αγαπώ της @elens_photography
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
#10 Θέλω κοντά σου να μείνω, θέλω σκιά σου να γίνω της @giannistri
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
