Αυτοί είναι οι τρόποι για να καταπολεμήσετε την μοναξιά εν μέσω lockdown

Μια ομάδα ερευνητών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, με επικεφαλής τον δρα Christopher Williams, προέβη στην αξιολόγηση 58 ερευνών στις οποίες αναλύονται οι τρόποι αντιμετώπισης της μοναξιάς και της απομόνωσης. Παρόλο που οι εν λόγω μελέτες πραγματοποιήθηκαν πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας του κορονοϊού, οι επιστήμονες θεώρησαν ότι τα συμπεράσματά στα οποία έχουν καταλήξει εδώ και καιρό ο ειδικοί είναι χρήσιμα προς εξέταση. Ιδιαίτερα στην περίοδο του λόκνταουν και του υποχρεωτικού περιορισμού των κοινωνικών επαφών.

Οι περισσότερες από τις έρευνες που αναλύθηκαν (51 από τις 58) αφορούσαν ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας. Όπως είναι γνωστό αυτοί υφίστανται –συνήθως- τους πιο αυστηρούς περιορισμούς σε σχέση με τις κοινωνικές τους συναναστροφές, καθώς είναι οι πλέον ευάλωτοι απέναντι στον κορονοϊό.

«Το λόκνταουν και τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης συνεπάγεται ότι πολλοί άνθρωποι έχουν ελάχιστες ή καθόλου κοινωνικές επαφές με άλλους, πράγμα το οποίο μπορεί να οδηγήσει στη μοναξιά και στην απομόνωση», αναφέρει ο Δρ. Williams. Από την άλλη, προηγούμενες μελέτες έχουν καταδείξει  ότι, διάφορα προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας, όπως η καρδιαγγειακή νόσος, το άγχος και η κατάθλιψη, συνδέονται με τη μοναξιά. Ως εκ τούτου η ομάδα των Βρετανών ερευνητών, που δημοσίευσε τα επιστημονικά της ευρήματα στο «PLoS One», κατέληξε σε μια λίστα δέκα προτάσεων-μέσων και πρακτικών που μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της μοναξιάς και της απομόνωσης.

• Ρομποτικοί διαδραστικοί σκύλοι: από έρευνες έχει φανεί ότι είναι εξίσου αποτελεσματικοί με τους αληθινούς στο να κρατούν παρέα, έστω μία φορά την εβδομάδα.
• Διαλογισμός και τάι-τσι.
• Θεραπεία γέλιου: πρόκειται για ασκήσεις γέλιου και αναπνοών, παιχνίδια και τραγούδια, τα οποία μπορούν να γίνουν και διαδικτυακά σε ομάδες, πιθανόν σε συνδυασμό με ασκήσεις διαλογισμού ή γιόγκα.
• (Online) συζητήσεις για την τέχνη: όσοι συμμετέχουν σε αυτές περιγράφουν έργα τέχνης, τα συναισθήματά τους σε σχέση με αυτά, καθώς και πιθανές σχετικές αναμνήσεις τους (π.χ. επισκέψεις σε μουσεία).
• Θεραπεία αναμνήσεων: μέσα από online συζητήσεις ανταλλαγής αναμνήσεων, έκφρασης συναισθημάτων κλπ.
• Μαθήματα φιλίας και κοινωνικής ενσωμάτωσης: ενημέρωση γύρω από θεωρίες σχετικά με τη μοναξιά και την απομόνωση, τους τρόπους αντιμετώπισής τους κλπ.
• Παιγνίδια Wii.
• Κηπουρική εσωτερικού χώρου.
• Συναντήσεις γνωριμίας με τους γείτονες.
• Βιντεοδιασκέψεις με φίλους και συγγενείς.

Από τις παραπάνω προτάσεις των ειδικών προκύπτει ότι, στους δύσκολους καιρούς που αντιμετωπίζει το σύνολο της ανθρωπότητας, το διαδίκτυο μπορεί να είναι ένας πολύτιμος σύμμαχος για τη διευκόλυνση των κοινωνικών συναναστροφών από «απόσταση». Εντούτοις, όπως παραδέχονται οι επιστήμονες, στην περίπτωση των ηλικιωμένων υπάρχει συχνά το εμπόδιο της μη εξοικείωσης με τη χρήση των υπολογιστών και των νέων τεχνολογιών.

Σε κάθε περίπτωση, αναλύοντας τις έρευνες, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι, το να δίνεται η δυνατότητα και η ενθάρρυνση στους ανθρώπους να αλληλεπιδρούν με τους ήδη υπάρχοντες κοινωνικούς τους «κύκλους» είναι πιο αποτελεσματικό στην καταπολέμηση της μοναξιάς, από το να τους δίνεται η δυνατότητα να κάνουν καινούριους φίλους. Καταλήγοντας, οι ειδικοί κάνουν ακόμη σαφές το εξής: η μοναξιά μπορεί να διαφέρει από την απομόνωση. Παραδείγματος χάριν, ένας εσωστρεφής άνθρωπος μπορεί να είναι κοινωνικά απομονωμένος, αλλά να μη νιώθει καθόλου μοναξιά και να είναι απόλυτα ικανοποιημένος με τη ζωή του.