Λεύκωμα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες από την αναβίωσή τους έως το 1936
Το λεύκωμα θα εμπλουτίσει τη μεγαλύτερη ολυμπιακή βιβλιοθήκη του κόσμου.
Τη σύνδεση της Ελλάδας και ιδιαίτερα της Θεσσαλονίκης με τον θεσμό των Ολυμπιακών Αγώνων, από την αναβίωσή τους το 1896 μέχρι τη διοργάνωση της πρώτης Ολυμπιακής Λαμπαδηδρομίας το 1936, ανακαλύπτει ο αναγνώστης μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου. Πρόκειται για το λεύκωμα «Οι Ολυμπιακοί Αγώνες 1896 – 1936 μέσα από τη ματιά και τα τεκμήρια του Θεσσαλονικέα εραστή του αθλητισμού Νικολάου Χριστοδούλου (Αρχείο Γεωργίου Κωνσταντινίδη)», που στην ουσία είναι η συνέχεια της ομώνυμης έκθεσης που διοργάνωσε πριν από λίγους μήνες η Φιλόπτωχος Αδελφότης Ανδρών Θεσσαλονίκης (Φ.Α.Α.Θ.) και η Αντιδημαρχία Αθλητισμού, Νεολαίας και Αθλητισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης.
«Πρόκειται για ένα λεύκωμα το οποίο ξεκινάει από την πρώτη αναβίωση των αγώνων -η οποία πραγματοποιήθηκε το 1896 στη γενέτειρά τους και φτάνει μέχρι την πρώτη ολυμπιακή λαμπαδηδρομία το 1936, που έγινε επ’ ευκαιρία της Ολυμπιάδας του Βερολίνου, με ιδέα του περίφημου τότε διευθυντή της αθλητικής ακαδημίας της Κολονίας Καρλ Ντιμ, ο οποίος εμπνεύστηκε από την λαμπαδηδρομία του 80 π.Χ. που είχε πραγματοποιηθεί στην Αθήνα», εξηγεί ο πρόεδρος της Φ.Α.Α.Θ. Γιώργος Κωνσταντινίδης, που έγραψε το λεύκωμα με τη βοήθεια του συγγραφέα και ιστορικού ερευνητή Ευάγγελου Χεκίμογλου.
Για ένα πραγματικά πολύτιμο λεύκωμα, που αποτελεί εργαλείο για τους νέους και για την ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, έκανε λόγο ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας Ισίδωρος Κούβελος, που μίλησε γι’ αυτό στη χθεσινοβραδινή παρουσίαση που πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Τέχνης της Φ.Α.Α.Θ.. «Όταν πήρα στα χέρια μου το βιβλίο αυτό, εκείνο που μ’ έκανε να το διαβάσω μέσα σε ένα βράδυ, ήταν ο γλαφυρός τρόπος που ο ίδιος ο συγγραφέας έχει επιλέξει για να εξιστορήσει γεγονότα άγνωστα σε πολλούς, που διαδραματίστηκαν στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων της περιόδου αυτής, κυρίως όμως εκείνα που αφορούν στη μεσολυμπιάδα του 1906, όπου η πένα του “εραστή του αθλητισμού” -όπως χαρακτηρίζεται τόσο πετυχημένα ο Νικόλαος Χριστοδούλου, περιγράφοντας όσα έγιναν το 1906, μ’ έκανε να διαβάσω και τις 33 σελίδες που αφιερώνει στο γεγονός αυτό ξανά και ξανά», τόνισε ο κ. Κούβελος.
Τόνισε ακόμη ότι η δουλειά του Γιώργου Κωνσταντινίδη είναι πολύ σημαντική και φαίνεται σε κάθε σελίδα του βιβλίου, αφού ο συγγραφέας, εξιστορώντας τα διαδραματιζόμενα στους Αγώνες του 1896, δεν περιορίζεται απλά στα γεγονότα, αλλά τα διανθίζει με χαριτωμένα στιγμιότυπα. Μάλιστα, ανάγνωσε ένα από αυτά, που αφορά τη μεγάλη επιτυχία των Αμερικανών αθλητών στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες. «Το ωραιότερο χιουμοριστικό σχόλιο ειπώθηκε από ένα Ούγγρο αθλητή, ο οποίος βλέποντας διαρκώς την αμερικανική σημαία να υψώνεται στο Παναθηναϊκό Στάδιο ανέφερε με μελαγχολία: “Aχ αυτός ο Κολόμβος! Τι ήθελε και ανακάλυψε την Αμερική!”».
Στις ολυμπιακές αξίες και το αποτύπωμα που έχουν αφήσει όχι μόνο στη δική μας ιστορία αλλά στον παγκόσμιο αθλητισμό και πολιτισμό, έκανε λόγο ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης και Α ́ Αντιπρόεδρος Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (ΕΟΕ) Στέλιος Αγγελούδης, που ήταν ένας εκ των ομιλητών της εκδήλωσης. «Είναι μία εκδήλωση που όσο κι αν ανατρέχει στο βαθύ ιστορικό μας παρελθόν, δεν παύει να είναι επίκαιρη. Ολυμπιακές αξίες – ολυμπιακό ιδεώδες. Είναι μία προσπάθεια που κάνει η ανθρωπότητα προκειμένου να κατακτήσει βασικά πράγματα, με πιο απλό την ειρήνη που δοκιμάζεται μόλις στη γειτονιά μας», ανέφερε ο κ. Αγγελούδης.
Το λεύκωμα θα εμπλουτίσει τη μεγαλύτερη ολυμπιακή βιβλιοθήκη του κόσμου
Τη μεγαλύτερη ολυμπιακή βιβλιοθήκη στον κόσμο, που διαθέτει 36.000 τεύχη, πρόκειται να κοσμήσει το συγκεκριμένο λεύκωμα. Πρόκειται για τη βιβλιοθήκη της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας στην Ολυμπία.
«Στη Διεθνή Ολυμπιακή Ακαδημία σπουδάζουν νέοι από όλο τον κόσμο, οι οποίοι μαθαίνουν την αρχαία ολυμπιακή ιστορία, τις ολυμπιακές αξίες και αρχές, ενώ το έχουμε εξελίξει προσφέροντας μεταπτυχιακό σε sports management, πρόκειται να ξεκινήσουμε προπτυχιακές σπουδές και βεβαίως έχουμε προγράμματα για τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου με postgraduate students απ’ όλο τον κόσμο», τόνισε ο πρόεδρός της Ισίδωρος Κούβελος, που αναφέρθηκε στην ιστορία δημιουργίας της Ακαδημίας.
«Ο Κουμπερτέν ήταν παιδαγωγός και πίστευε ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι μόνο άθληση, αλλά δύο ισάξιοι πυλώνες: Ο ένας είναι η άθληση και τα σπορ κι ο άλλος είναι η παιδεία και ο πολιτισμός, αφού χωρίς αυτά δεν έχει συνέχεια το ολυμπιακό κίνημα. Τότε λοιπόν αποφάσισαν το κέντρο της παιδείας και του πολιτισμού να γίνει στην Ελλάδα και να έχει εδώ μόνιμη έδρα», εξήγησε ο κ. Κούβελος.
Σε μία έκταση λοιπόν 1.000 στρεμμάτων στην Ολυμπία, φιλοξενείται η Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία και εκεί βρίσκεται η καρδιά του ιδρυτή της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και «πατέρα» των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων Πιερ ντε Κουμπερτέν, αφού μεταφέρθηκε εκεί μετά τον θάνατό του, κατόπιν επιθυμίας του.
«Η Ολυμπία χωρίζεται σε τρία κομμάτια. Το ένα είναι η πόλη, το άλλο ο αρχαιολογικός χώρος και το τρίτο, σε ακόμη μεγαλύτερη έκταση, είναι η Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία. Τώρα ξεκινήσαμε και φέρνουμε 2.000 παιδιά από γυμνάσια όλης της χώρας, μένουν στις εγκαταστάσεις μας για ένα 4ημερο και εκπαιδεύονται στις αθλητικές αξίες, στην ολυμπιακή ιστορία, επισκέπτονται τον αρχαιολογικό χώρο γιατί έχει σημασία να ξέρουν από που ξεκίνησαν όλα και συμμετέχουν σε προγράμματα άθλησης», καταλήγει ο κ. Κούβελος.
Μάλιστα, με αφορμή το αίτημα που κατά καιρούς ακούγεται να γίνονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες μόνιμα στην Ελλάδα, εξήγησε τον λόγο για τον οποίο αυτό είναι αδύνατο. «Στην πρώτη σύνοδο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής το 1894 στη Σορβόννη, παρότι η αρχική σκέψη του Κουμπερτέν ήταν να γίνουν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι, ο Έλληνας Δημήτρης Βικέλας κατάφερε να πείσει τους υπόλοιπους να γίνουν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες το 1896 στην Αθήνα», υπογράμμισε.
Τη συμφωνία στη Σορβόννη λοιπόν την υπέγραψε η Ελλάδα μέσω του Δημήτρη Βικέλα και αυτή λέει ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες πρέπει να γίνονται κάθε φορά σε διαφορετική χώρα και σε διαφορετική ήπειρο, για να κερδίζει η εκάστοτε χώρα από την ολυμπιακή κληρονομιά. «Ολυμπιακή κληρονομιά σημαίνει να μαθαίνει η νεολαία τι είναι Ολυμπιακοί Αγώνες, τις ολυμπιακές αξίες, τι μπορεί να πετύχεις μέσα από την άθληση, να έρθει πιο κοντά στον αθλητισμό και βεβαίως να κερδίσουν από τις υποδομές κι απ’ όποια αθλητική εγκατάσταση πρόκειται να γίνει. Αυτό το πλεονέκτημα δεν μπορεί να το έχει μόνο η Ελλάδα», κατέληξε.