Το γράμμα-εξομολόγηση της Βούλας Πατουλίδου σε αθλητές των Ολυμπιακών Αγώνων
Τι έγραψε η Χρυσή Ολυμπιονίκης της Βαρκελώνης ενθυμούμενη την επιτυχία της
Η Χρυσή Ολυμπιονίκης της Βαρκελώνης το 1992 Βούλα Πατουλίδου με ποστ της στα social media μοιράστηκε σκέψεις, 32 χρόνια μετά από την μεγάλη επιτυχία της κατάκτησης του χρυσού μεταλλίου στα 100 μέτρα με εμπόδια.
Γράφει λοιπόν σε αθλητές και αθλήτριες που συμμετέχουν σε μεγάλους αγώνες.
«Γράμμα σε μία αθλήτρια, σε έναν αθλητή!
Πριν 32 χρόνια ακριβώς, μια ελληνοπούλα σαν κι εσένα , ανέβηκε στο πιο ψηλό σκαλί, που μπορεί να φτάσει ένας αθλητής. Χρυσή Ολυμπιονίκης στα 100 μέτρα με εμπόδια ,στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης.
Οι περισσότεροι νομίζουν πως χρειάστηκαν 12 και κάποια εκατοστά του δευτερολεπτου για να σκαρφαλωσω στη κορυφή. Εσύ κι εγώ, γνωρίζουμε καλά, πως ο χρόνος άρχισε να μετράει, από τη στιγμή που άναψε μέσα σου, η φλόγα που έβαλε φωτιά στα “θέλω” σου. Από τη στιγμή που αγάπησες το άθλημά σου. Από τα μικρά και μεγάλα όνειρα που έκανες στον πάγκο. Από το σκυμμένο κεφάλι στα αποδυτήρια, κάτω από το βάρος της απογοήτευσης. Από τις αδικίες που σε γύρισαν πίσω. Από όλα όσα στερήθηκες, όταν τα άλλα παιδιά τριγυρνούσαν ανέμελα έξω. Εσύ κι εγώ ξέρουμε, πως η διαδρομή για την κορυφή είναι κακοτράχαλη και οδυνηρή. Δεν έχει σημασία αν την κατακτήσεις. Σημασία και πραγματική αξία έχει η πάλη που δίνεις για να τα καταφέρεις. Ο αγώνας απέναντι στο αδύνατο!!!! Σε μια εποχή που όλα, μα όλα γίνονται με το πάτημα ενός κουμπιού, εσύ βάζεις ψυχή, μυαλό και σώμα για την κατάκτηση ενός στόχου. Αλίμονο στον άνθρωπο που δεν έχει στόχο. Αλίμονο σ’αυτόν που ξυπνά το πρωί και δεν θέλει να κάνει κάτι καλύτερο, κάτι περισσότερο, κάτι σημαντικότερο. Συνέχισε έτσι και μη τα παρατάς. Ό,τι κι αν κάνεις στη ζωή σου , να λες πως δεν υπάρχει «ταβάνι». Η διαδρομή ποτέ δεν θα ‘ναι στρωμένη με δάφνες. Τι αξία έχει όμως μια νίκη ,αν δεν ματώσεις γι’αυτή; Η αυταπάρνηση του αθλητή είναι φτιαγμένη από δάκρυα ,ιδρώτα και πόνο. Φόρα το εθνόσημο και όρμα! Η περηφάνια του Έλληνα αθλητή είναι σημαία που ανεμίζει στο πιο ψηλό σημείο της γης. Ίσως ,είσαι εσύ επόμενος λόγος που θα την κάνει να ανεμίσει. Με αγάπη Βούλα Πατουλίδου».