Αυτή η πόλη κινδυνεύει να ξεμείνει από νερό

Η Καμπούλ θα μπορούσε να γίνει η πρώτη σύγχρονη πόλη που θα ξεμείνει εντελώς από νερό, προειδοποιούν ειδικοί.

Τα επίπεδα του νερού στους υδροφορείς της Καμπούλ έχουν μειωθεί έως και 30 μέτρα την τελευταία δεκαετία λόγω της ραγδαίας αστικοποίησης και της κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με έκθεση της ΜΚΟ Mercy Corps.

Εν τω μεταξύ, σχεδόν οι μισές από τις γεωτρήσεις της πόλης – η κύρια πηγή πόσιμου νερού για τους κατοίκους της Καμπούλ – έχουν στερέψει. Η άντληση νερού υπερβαίνει σήμερα τον φυσικό ρυθμό επαναφόρτισης κατά 44 εκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως.

Εάν συνεχιστούν αυτές οι τάσεις, όλοι οι υδροφορείς της Καμπούλ θα στερέψουν ήδη από το 2030, θέτοντας σε κίνδυνο την ύπαρξη των επτά εκατομμυρίων κατοίκων της πόλης.

«Θα πρέπει να καταβληθεί μια αφοσιωμένη προσπάθεια για την καλύτερη καταγραφή αυτού του ζητήματος προκειμένου να προκαλέσει τη διεθνή προσοχή στην ανάγκη αντιμετώπισης της κρίσης», δήλωσε η διευθύντρια της Mercy Corps στο Αφγανιστάν, Dayne Curry, σύμφωνα με τον Guardian. «Η έλλειψη νερού σημαίνει ότι οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τις κοινότητές τους, επομένως η μη αντιμετώπιση των αναγκών ύδατος του Αφγανιστάν από τη διεθνή κοινότητα θα οδηγήσει μόνο σε περισσότερη μετανάστευση και περισσότερες δυσκολίες για τον αφγανικό λαό».

Η έκθεση επισημαίνει επίσης τη μόλυνση των υδάτων ως μια ακόμη διαδεδομένη πρόκληση. Έως και το 80% των υπόγειων υδάτων της Καμπούλ θεωρούνται μη ασφαλή, με υψηλά επίπεδα λυμάτων, αλατότητας και αρσενικού.

Το 30% τους εισοδήματος για το νερό

Η πρόσβαση στο νερό έχει γίνει μια καθημερινή μάχη για τους ανθρώπους στην Καμπούλ. Ορισμένα νοικοκυριά δαπανούν έως και το 30% του εισοδήματός τους για νερό και περισσότερα από τα δύο τρίτα έχουν συσσωρεύσει χρέη που σχετίζονται με το νερό.

«Το Αφγανιστάν αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, αλλά αυτή η λειψυδρία είναι ένα από τα πιο δύσκολα», δήλωσε η Ναζιφά, δασκάλα που ζει στη γειτονιά Χαΐρ Χάνα της Καμπούλ. «Κάθε νοικοκυριό αντιμετωπίζει δυσκολίες, ειδικά εκείνα με χαμηλό εισόδημα. Απλώς δεν υπάρχει επαρκές, καλής ποιότητας νερό από πηγάδια».

Ορισμένες ιδιωτικές εταιρείες εκμεταλλεύονται την κρίση σκάβοντας ενεργά νέα πηγάδια και εξορύσσουν μεγάλες ποσότητες δημόσιων υπόγειων υδάτων και στη συνέχεια τα πουλάνε πίσω στους κατοίκους της πόλης σε διογκωμένες τιμές

«Πληρωνόμασταν 500 αφγάνι (5,30 λίρες) κάθε 10 ημέρες για να γεμίζουμε τα δοχεία μας από τα βυτιοφόρα νερού. Τώρα, η ίδια ποσότητα νερού μας κοστίζει 1.000 αφγάνι», είπε η Ναζιφά. «Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Φοβόμαστε ότι θα γίνει ακόμη πιο ακριβό».

Η επταπλάσια αύξηση του πληθυσμού της Καμπούλ από λιγότερο από 1 εκατομμύριο κατοίκους το 2001 έχει μεταμορφώσει δραστικά τις απαιτήσεις για νερό. Η έλλειψη κεντρικής διακυβέρνησης και ρύθμισης έχει επίσης διαιωνίσει το πρόβλημα κατά τη διάρκεια των δεκαετιών.

Πώς οι ΗΠΑ επιδεινώνουν την κρίση με το νερό

Στις αρχές του 2025, το γραφείο του ΟΗΕ για τον συντονισμό ανθρωπιστικών υποθέσεων ανακοίνωσε ότι οι εταίροι του είχαν λάβει μόλις 8,4 εκατομμύρια δολάρια (6,2 εκατομμύρια λίρες) από τα 264 εκατομμύρια δολάρια που απαιτούνται για την εφαρμογή του προγραμματισμένου προγράμματος ύδρευσης και αποχέτευσης στο Αφγανιστάν.

Επιπλέον 3 δισεκατομμύρια δολάρια σε διεθνή χρηματοδότηση για την ύδρευση και την αποχέτευση έχουν παγώσει από την επιστροφή των Ταλιμπάν στην εξουσία τον Αύγουστο του 2021. Η πρόσφατη κίνηση των ΗΠΑ να μειώσουν περισσότερο από 80% τη χρηματοδότηση της USAID έχει επιδεινώσει την κρίση.

«Όλα εξαρτώνται τόσο πολύ από την οικονομική βοήθεια», είπε ο Κάρι. «Μπορούμε να ξοδεύουμε εκατομμύρια δολάρια σε βραχυπρόθεσμες λύσεις στο πρόβλημα του νερού και να λέμε ότι έχουμε αντιμετωπίσει την ανάγκη, αλλά αυτή η ανάγκη θα συνεχιστεί μέχρι να υπάρξουν καλύτερες επενδύσεις για μακροπρόθεσμες λύσεις. Και σε αυτό το σημείο οι ξένες κυβερνήσεις σταματούν απότομα σε αυτό το σημείο λόγω της πολιτικής δυναμικής».

«Το νερό δεν είναι πολιτικό ζήτημα»

Η Ναζιφά είπε: «Το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα και φυσικός πόρος του Αφγανιστάν. Δεν είναι πολιτικό ζήτημα. Η καρδιά μου ματώνει όταν βλέπω τα λουλούδια και τα οπωροφόρα δέντρα στον κήπο, όλα ξεραμένα. Αλλά τι μπορούμε να κάνουμε; Αυτή τη στιγμή ζούμε σε στρατιωτικό κράτος, οπότε δεν μπορούμε ακριβώς να πάμε στην κυβέρνηση για να αναφέρουμε το πρόβλημα».

Ο αγωγός του ποταμού Panjshir είναι ένα έργο το οποίο, εάν ολοκληρωθεί, θα μπορούσε να μετριάσει την υπερβολική εξάρτηση της πόλης από τα υπόγεια ύδατα και να προμηθεύσει 2 εκατομμύρια κατοίκους με πόσιμο νερό. Οι φάσεις σχεδιασμού για αυτό ολοκληρώθηκαν στα τέλη του 2024 και αναμένουν την έγκριση του προϋπολογισμού, με την κυβέρνηση να αναζητά πρόσθετους επενδυτές για να συμπληρώσουν το κόστος των 170 εκατομμυρίων δολαρίων.

«Δεν έχουμε χρόνο να περιμένουν τους προϋπολογισμούς. Έχουμε παγιδευτεί σε μια καταιγίδα από την οποία δεν θα υπάρξει επιστροφή αν δεν δράσουμε άμεσα», δήλωσε ο Δρ. Najibullah Sadid, ανώτερος ερευνητής στη διαχείριση των υδάτινων πόρων και μέλος του Δικτύου Επαγγελματιών του Αφγανιστάν για το Νερό και το Περιβάλλον.

«Όσοι στην Καμπούλ βρίσκονται σε μια κατάσταση όπου πρέπει να αποφασίσουν ανάμεσα σε φαγητό ή νερό. Κι όμως, οι ντόπιοι με τους οποίους μιλήσαμε εξακολουθούν να είναι πρόθυμοι να επενδύσουν ό,τι λίγο έχουν για μια βιώσιμη λύση. Όποιο έργο θα φέρει τον πιο άμεσο αντίκτυπο είναι η προτεραιότητα. Απλώς πρέπει να ξεκινήσουμε από κάπου».

Πηγή: in.gr