Εμινέ Οτζάκ: Έφυγε από τη ζωή η φωνή των «εξαφανισμένων γιων» της Τουρκίας
Ένα σύμβολο αγάπης, καρτερίας και ακτιβισμού
Mια μητέρα που έγινε σύμβολο για όλους όσοι αρνήθηκαν να ξεχάσουν, η Εμινέ Οτζάκ, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών έπειτα από καρδιακή προσβολή. Η εμβληματική Τουρκάλα ακτιβίστρια αφιέρωσε σχεδόν τρεις δεκαετίες στην αναζήτηση αλήθειας και δικαιοσύνης για τον «εξαφανισμένο» γιο της στην Τουρκία.
Δεν ήταν μόνο μητέρα ενός δολοφονημένου ανθρώπου, υπήρξε η ηγετική μορφή του κινήματος «Μητέρες του Σαββάτου», εμπνευσμένο από τις «Μητέρες της Πλατείας Μαΐου» της Αργεντινής, που άρχισε τις ειρηνικές του διαμαρτυρίες έξω από το εμβληματικό λύκειο Γαλατάσαραϊ στο Ταξίμ στα μέσα της δεκαετίας του 1990 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Παρά τις επανειλημμένες συλλήψεις, απαγορεύσεις και αστυνομική βία, η Οτζάκ δεν έπαψε ποτέ να παρίσταται κάθε Σάββατο στο Ταξίμ με τη φωτογραφία του γιου της στα χέρια.
Η ιστορία του Χασάν Οτζάκ
Ο γιος της, Χασάν Οτζάκ, δάσκαλος, σοσιαλιστής και μέλος της κοινότητας των Αλεβιτών, συνελήφθη το 1995 κατά τη διάρκεια αντικυβερνητικών διαδηλώσεων. Για 58 ημέρες, η οικογένεια δεν είχε καμία ενημέρωση για την τύχη του. Τελικά, βρέθηκε θαμμένος χωρίς όνομα σε νεκροταφείο της Κωνσταντινούπολης – το σώμα του έφερε σημάδια βασανιστηρίων.
«Δεν έχασα ποτέ την ελπίδα να βρω τον γιο μου. Μετά από 58 ημέρες, τα παιδιά μου βρήκαν φωτογραφίες του στα αρχεία του Ινστιτούτου Ιατροδικαστικής. Είχε υποστεί βασανιστήρια» έγραψε η Οτζάκ σε επιστολή της το 2019 για την Παγκόσμια Ημέρα Εξαφανισμένων.
«Το πανέμορφο πρόσωπό του, που δεν μπορούσα καν να το φιλήσω, είχε παραμορφωθεί ώστε να μην τον αναγνωρίζουν. Τότε εμείς, οι οικογένειες των εξαφανισμένων και οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθίσαμε και αποφασίσαμε: θα καθόμαστε ήσυχα στην πλατεία Γαλατασαράι κάθε Σάββατο, ώστε να μην χαθεί ξανά κανένας άλλος», προσέθεσε.
Η «μητέρα» ενός κινήματος
Η κοινή ανακοίνωση της οικογένειας Οτζάκ, του κινήματος και της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (IHD), συνοψίζει την επίδρασή της: «Με το θάρρος, την επιμονή και την αποφασιστικότητά της, η Εμινέ Οτζάκ ήταν η ισχυρότερη φωνή του αγώνα μας για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη και την χάσαμε».
Μια φωνή που συγκλόνισε τον κόσμο
Οι λεγόμενες «εξαφανίσεις» (faili mechul cinayetler) κορυφώθηκαν τη δεκαετία του 1990 και στόχευσαν κυρίως Κούρδους και μέλη της αντιπολίτευσης. Σύμφωνα με την IHD, 1.964 άνθρωποι χάθηκαν ανεξιχνίαστα εκείνη την περίοδο.
Ο υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ερέν Κεσκίν, απέτισε φόρο τιμής.
«Η μητέρα Εμινέ… έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να τραβήξει η πραγματικότητα των εξαφανίσεων την παγκόσμια προσοχή. Για να ζει μια ολόκληρη ζωή με τον πόνο ενός παιδιού, υψώνουμε τη φωνή μας σε εξέγερση ενάντια στο σύστημα που προκάλεσε αυτόν τον πόνο».
Πηγή: in.gr