Εδώ και μήνες το Ισραήλ επιτίθεται κατά συμμάχων της Τεχεράνης, όπως η Χαμάς, η Χεζμπολάχ και οι Χούθι της Υεμένης, αλλά ταυτόχρονα επιδεικνύει την τεχνολογική του υπεροχή και τη διείσδυση κατασκόπων του σε εδάφη του Ιράν.
Η ισραηλινή χερσαία επίθεση στον Λίβανο
Από τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα (01.10.2024) το Ισραήλ κατέστησε σαφές ότι δεν θα σταματήσει εκεί, εξαπολύοντας «περιορισμένες», «εντοπισμένες» και «στοχευμένες» χερσαίες επιδρομές σε χωριά του Νοτίου Λιβάνου, διαβεβαιώνοντας πως ο στόχος είναι στοιχεία της Χεζμπολάχ, «που συνιστούν άμεση απειλή για ισραηλινές κοινότητες στο Βόρειο Ισραήλ».
Η χερσαία αυτή επίθεση, υποστηριζόμενη από την Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία και το πυροβολικό, σχεδιαζόταν επί μήνες, και οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) δεν ξεκαθάρισαν πόσο θα διαρκέσει.
Πιθανός στόχος της ισραηλινής ηγεσίας είναι να αναγκάσει τη Χεζμπολάχ να αποσύρει τις δυνάμεις της βορείως του ποταμού Λιτάνι, σε απόσταση 29 χλμ. από τα σύνορα Ισραήλ – Λιβάνου, σύμφωνα με το ψήφισμα του ΟΗΕ για τη λήξη του πολέμου το 2006.
Ταυτόχρονα, το Ισραήλ θα συνεχίσει το σφυροκόπημα αποθηκών όπλων, δεξαμενών καυσίμων και επιμελητειακών και επιτελικών κέντρων της Χεζμπολάχ στην κοιλάδα Μπεκάα, αλλά και το ανελέητο ανθρωποκυνηγητό ανώτερων στελεχών της. «Είναι η ευκαιρία μας να εξουδετερώσουμε τη Χεζμπολάχ για να μην ανακάμψει ποτέ και να ανακτήσει την επιρροή που ασκεί στον Λίβανο», είπε Ισραηλινός ανώτερος αξιωματούχος.
Μετά την εξόντωση του ορκισμένου εχθρού του Ισραήλ, ηγέτη της Χεζμπολάχ, Νασράλα, ο Νετανιάχου -που τον θεωρούσαν τοπικά και διεθνή ΜΜΕ ξεγραμμένο πριν από έναν χρόνο- ανακάμπτει στις δημοσκοπήσεις, κάτι που σημαίνει ότι έχει την αναγκαία υποστήριξη να παρατείνει κατά το δοκούν τη χερσαία επίθεση αψηφώντας επίμονα τις εκκλήσεις δυτικών συμμάχων, που φοβούνται επιδείνωση της ανθρωπιστικής κρίσης στο Λίβανο και πιθανή γενίκευση του πολέμου.
Στην Ουάσιγκτον εκτιμούν ότι η ισραηλινή χερσαία εισβολή στον Λίβανο θα είναι περιορισμένη και στοχευμένη, όπως λένε οι IDF, κι όχι τόσο εκτεταμένη όσο εκείνη του 2006, που πυροδότησε έναν σύντομο πλην άγριο πόλεμο, που άφησε λαβωμένες και τις δύο πλευρές.
Ωστόσο, δεν παύουν, σύμφωνα με το δημοσίευμα, να φοβούνται τόσο μια επίθεση του Ιράν κατά του Ισραήλ – λόγος για τον οποίο οι ΗΠΑ στέλνουν ενισχύσεις στη Μέση Ανατολή-, αλλά και να ανησυχούν μήπως το παρατραβήξει η ισραηλινή ηγεσία.
Η αρχή του τέλους για τον άξονα του Ιράν
Πέραν του προφανούς πολιτικού οφέλους για τον Νετανιάχου, η ισραηλινή χερσαία επίθεση στον Λίβανο υπαγορεύεται και από τη στρατιωτική λογική, σύμφωνα με αναλυτές.
Αρκετοί ανώτεροι Ισραηλινοί αξιωματούχοι, όπως ο πρώην επικεφαλής της Μοσάντ, Tamir Pardo, ζητούν να συνεχιστεί η επιχείρηση στον Λίβανο και να επεκταθεί ώστε να αλλάξουν τα δεδομένα στη Μέση Ανατολή. Με τα πλήγματα που κατάφερε στη Χεζμπολάχ τις τελευταίες 12 μέρες, το Ισραήλ έχει «μια ευκαιρία που δεν πρέπει να τη χάσει», είπε μιλώντας σε ισραηλινά ΜΜΕ.
Και πρόσθεσε ότι η Χεζμπολάχ είναι απίθανο να ανακάμψει ώστε να ελέγχει τον Λίβανο στον ίδιο βαθμό που το έκανε μετά τον πόλεμο του 2006.
Η σιιτική λιβανική οργάνωση έχει υποστεί μεγάλες απώλειες το τελευταίο διάστημα από τα ισραηλινά πλήγματα. «Σχεδόν ολόκληρη η ηγεσία της, πολιτική και στρατιωτική, καθώς και χιλιάδες μέλη και διοικητές έχουν δολοφονηθεί, εξοντωθεί ή δεν είναι πλέον μάχη, για να μην αναφερθούμε στις μεγάλες ποσότητες στρατηγικών πυρομαχικών που κατέστρεψαν οι IDF», λέει ο αναλυτής του Atlantic Council.
«Η περιοχή μπορεί να βιώνει την αρχή του τέλους του άξονα της αντίστασης του Ιράν», πρόσθεσε, κάτι που σίγουρα δεν θα δυσαρεστούσε πολλές αραβικές χώρες, περιλαμβανομένων εκείνων του Κόλπου.
Την ίδια στιγμή Χεζμπολάχ αλλά και το Ιράν δεν έχουν και πολλές επιλογές να απαντήσουν στο Ισραήλ.
Ο νέος πρόεδρος του Ιράν, Masoud Pezeshkian, φιλοδοξεί να βελτιώσει τις σχέσεις της Τεχεράνης με αραβικά γειτονικά κράτη, ενώ έκανε ανοίγματα στη Δύση αναφορικά με τις διαβουλεύσεις για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα.
Μια άμεση εμπλοκή της χώρας του στη σύγκρουση του Ισραήλ με τη Χεζμπολάχ θα δυναμίτιζε αυτές τις προσπάθειές του, εκτιμά το Politico, ενώ ένα νέο μπαράζ πυραυλικών επιθέσεων, όπως έκανε ανεπιτυχώς την περασμένη άνοιξη, θα αποκάλυπτε την αδυναμία του Ιράν έναντι της ισραηλινής στρατιωτικής υπεροχής, αφήνοντας μόνη της τη Χεζμπολάχ και παρέχοντάς μόνον ρητορική υποστήριξη.
Ωστόσο, για τον Julien Barnes-Dacey του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων η επιθυμία της ισραηλινής ηγεσίας να διαμορφώσει μια νέα τάξη πραγμάτων στη Μέση Ανατολή είναι μια «επικίνδυνη ψευδαίσθηση». Όπως υποστηρίζει, «η ισραηλινή επίθεση σηματοδοτεί ένα σημαντικό τακτικό κατόρθωμα, αλλά παραμένει αποκομμένη από μια βιώσιμη στρατηγική οδό για τη βιώσιμη αντιμετώπιση των ισραηλινών αναγκών ασφάλειας και τον τερματισμό της σειράς αλληλένδετων περιφερειακών συγκρούσεων».
