Ο Τραμπ παγώνει τη στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία – Τι περιλαμβάνει
Τα νέα δεδομένα που δημιουργεί η άκρως προσωπική κόντρα μεταξύ Τραμπ - Ζελένσκι και το δύσκολο σενάριο αντικατάστασης του Ουκρανού προέδρου
Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν σταματά – παρά μόνο με μία παρένθεση 48 ωρών την περασμένη Τετάρτη και Πέμπτη – να επιτίθεται προσωπικά στον Πρόεδρο της Ουκρανίας.
Η κορύφωση ήρθε την περασμένη Παρασκευή με το άνευ προηγουμένου ξέσπασμα εντός του Λευκού Οίκου και πλέον είναι ξεκάθαρο πως για τον Ντόναλντ Τραμπ ο Πρόεδρος της Ουκρανίας είναι ένα «εμπόδιο» που άμεσα πρέπει να φύγει από τη μέση προκειμένου οι δικές του ΗΠΑ να προωθήσουν αυτό που εννοούν σχέδιο Ειρήνευσης.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, πριν από μερικές ώρες, ο Τραμπ διέταξε να υπάρξει παύση της στρατιωτικής βοήθειας που παρέχουν οι ΗΠΑ στην Ουκρανία, όπως δήλωσε χθες Δευτέρα το βράδυ αξιωματούχος του Λευκού Οίκου. «Κάνουμε παύση και θα επανεξετάσουμε τη βοήθειά μας, ώστε να εξασφαλίσουμε ότι συμβάλλει στην αναζήτηση λύσης» στην ένοπλη σύρραξη ανάμεσα στην Ουκρανία και τη Ρωσία, δήλωσε ο αξιωματούχος, που εκφράστηκε υπό τον όρο να μην κατονομαστεί. «Ο πρόεδρος κατέστησε σαφές πως επικεντρώνεται στην ειρήνη. Χρειαζόμαστε εταίρους που δεσμεύονται επίσης στην επίτευξη αυτού του στόχου», συμπλήρωσε.
Η απόφαση αποκαλύπτεται έπειτα από συνεδρίαση στον Λευκό Οίκο νωρίτερα χθες με τη συμμετοχή του υπουργού Άμυνας Πιτ Χέγκσεθ, του υπουργού Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο και συμβούλων του προέδρου Τραμπ.
Το δύσκολο σενάριο αντικατάστασης του Ουκρανού προέδρου
Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι ξεκαθάρισε εχθές αποχωρώντας από το Λονδίνο πως δεν θα είναι εύκολο για κανέναν να τον «αποβάλλει» από την εξίσωση για τη χώρα του και μειδιώντας σχολίασε με νόημα πως «ο μόνος τρόπος να χάσω στις εκλογές όποτε κι αν γίνουν αυτές είναι να μην είμαι υποψήφιος».
Ο Τραμπ ανταπάντησε – σε ένα «πινγκ πονγκ που κλιμακώνεται επικίνδυνα και με ταχύτητα – πως «ο Ζελένσκι είναι κάποιος που δεν θέλει Ειρήνη και δεν θα είναι για πολύ καιρό στην θέση του» για να δώσει και πάλι διαστάσεις που όμοιές τους έχουμε δει από χείλη αμερικανού Προέδρου μονό κατά του Σαντάμ Χουσεΐν, του Οσάμα Μπιν Λάντεν και από την προηγούμενη διοίκηση για τον Βλαντιμιρ Πούτιν.
Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, για να προχωρήσει σε εκλογές στη χώρα του, έχει βασικά να υπερκεράσει τρία εμπόδια. Το πρώτο έχει να κάνει με τη συνταγματική αναθεώρηση που απαιτείται καθώς το τοπικό Σύνταγμα ορίζει σαφώς πως δεν μπορούν να γίνουν εκλογές με στρατιωτικό νόμο σε ισχύ, το δεύτερο είναι καθαρά λόγοι αντικειμενικής δυσκολίας, καθώς ακόμη κι αν όλα είναι έτοιμα σε χρόνο ρεκόρ μόλις το 75% της Ουκρανικής επικράτειας μπορεί να πάει σε κάλπες και να εκλέξει με βάση τους εκλογικούς καταλόγους των εκλογών του 2019 Πρόεδρο, και το τρίτο έχει να κάνει με το ότι είναι αδύνατο ένας Πρόεδρος να βγάλει τη χώρα του από στρατιωτικό νόμο εν καιρώ πολέμου, εμπιστευόμενος πως ο εισβολέας δεν θα αντεπιτεθεί εν μέσω της εκλογικής διαδικασίας. Αναλυτές σημειώνουν πως οποιαδήποτε κι αν είναι η επιλογή – πάντα έχοντας ως αφετηρία το υποθετικό σενάριο πως η Ουκρανία πάει σε εκλογές – δεν υπάρχει τρόπος αυτές να διεξαχθούν και να δώσουν ένα αποτέλεσμα σε λιγότερο από έξι μήνες από την προκήρυξή τους. Το ερώτημα που εύλογα γεννάται είναι αυτούς τους έξι μήνες πως πορεύεται η χώρα;
Τα μηνύματα Τραμπ που τείνουν να γίνουν απειλή από την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου
Το ότι ο Λευκός Οίκος έχει βάλει στο στόχαστρό του τον Πρόεδρο της Ουκρανίας και βάλλει εναντίον του σε κάθε πιθανή ευκαιρία έχει γίνει πλέον καθημερινότητα. Το ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος κλιμακώνει περαιτέρω μετά την εκτροπή της περασμένης Παρασκευής «ξενίζει» αλλά το ότι αρθρώνεται λόγος που έχει ως τετελεσμένο γεγονός το ότι μία χώρα δεν θα έχει τον συγκεκριμένο Πρόεδρο και μάλιστα σύντομα φέρνει στο προσκήνιο μνήμες Ψυχρού Πολέμου. Τότε βέβαια οι δύο μεγάλοι του πλανήτη βρίσκονταν αντιμέτωποι σε μία πρωτόγνωρα ανταγωνιστική περίοδο με έπαθλο τον έλεγχο του κόσμου.
Σήμερα αυτό το «παιχνίδι» βάζει τις ΗΠΑ να αντιμάχονται τη χώρα που μέχρι πριν από 60 ημέρες ήταν ο σημαντικότερος εταίρος τους στην Ανατολική Ευρώπη, τη χώρα που βοήθησαν περισσότερο και ουσιαστικότερα από καμία άλλη στον 21ο αιώνα. Η αλλαγή στάσης 180 μοιρών σε τόσο κομβικά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής δεν είναι δεδομένα κάτι σύνηθες και δεδομένα επίσης δεν δημιουργούν εύκολα στην ανάγνωση αποτελέσματα.
Ο Αμερικανός Πρόεδρος έχει χαράξει και έχει επιβάλλει και στην Κυβέρνησή του μία γραμμή στην οποία η Ρωσία δεν υπάρχει ως εχθρός, εισβολέας και επιτιθέμενος πουθενά και το αφήγημα στηρίζεται σήμερα στην πλήρη αποδόμηση του Ουκρανού Προέδρου που με επιχειρήματα το λιγότερο σαθρά και δεδομένα για εσωτερική και μόνο κατανάλωση αποδομείται.