Politico: Στα βήματα του Τραμπ, η πολιτική της ΕΕ για το μεταναστευτικό

Έλεγχοι συνόρων, απελάσεις και άλλα μέτρα που θυμίζουν τις στρατηγικές του πρώην προέδρου των ΗΠΑ ακολουθούν κράτη της ΕΕ.

Parallaxi
politico-στα-βήματα-του-τραμπ-η-πολιτική-της-ε-1112057
Parallaxi

Tην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το μεταναστευτικό στηλιτεύει με δημοσίευμά του το Politico που όπως αναφέρει είναι πιο κοντά στον Ντόναλντ Τραμπ, παρά την διαφορετική ρητορική που χρησιμοποιεί σε σχέση με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ.

Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα του Politico, κανένας Ευρωπαίος ηγέτης ή γραφειοκράτης δεν έχει απειλήσει να απελάσει 20 εκατομμύρια ανθρώπους ή να απαγορεύσει τους μουσουλμάνους -εκτός, ίσως, από τον αγαπημένο Ευρωπαίο του Ντόναλντ Τραμπ, τον Βίκτορ Όρμπαν- η Ευρωπαϊκή Ένωση και ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ είναι πιο κοντά στο θέμα της μετανάστευσης από ό,τι δείχνουν τα λόγια.

Οι χώρες της ΕΕ έχουν πιέσει μεμονωμένα να πατάξουν τη μετανάστευση μετά από τη σημαντική αύξηση της υποστήριξης των αντιμεταναστευτικών κομμάτων σε διάφορες ευρωπαϊκές εκλογές την φετινή χρονιά.

Ενώ αποφεύγουν τη ρατσιστική, ξενοφοβική ρητορική που χρησιμοποιεί ο Τραμπ για να περιγράψει τους μετανάστες, οι θέσεις τους δεν είναι τόσο διαφορετικές. Σε συνάντηση στις Βρυξέλλες, οι ηγέτες της ΕΕ πέρασαν ώρες συζητώντας για κέντρα κράτησης μεταναστών, ταχύτερες απελάσεις και «υβριδικό πόλεμο» από εχθρικές δυνάμεις που χρησιμοποιούν τους μετανάστες για να αποσταθεροποιήσουν τις χώρες της ΕΕ, αναφέρει το Politico.

«Ένας νέος άνεμος πνέει στην Ευρώπη», δήλωσε την Πέμπτη στις Βρυξέλλες ο Ολλανδός ηγέτης του λαϊκιστικού κόμματος της Ελευθερίας Γκέερτ Βίλντερς, ο οποίος τάσσεται κατά του Ισλάμ και της μετανάστευσης, μετά από συνάντηση των ηγετών της ακροδεξιάς.

Το μεταναστευτικό βρίσκεται στο προσκήνιο για τους πολιτικούς της Ευρώπης από το 2015, όταν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο μετανάστες, πολλοί από τους οποίους Σύριοι που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο, έφτασαν στα σύνορά της.

Στην δεκαετία που ακολούθησε, η Ευρωπαϊκή Ένωση μετατοπίστηκε από τη στάση «μπορούμε να το κάνουμε» της πρώην καγκελαρίου της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ, στην προσπάθεια να διώξει τους νεοαφιχθέντες μακριά από τα σύνορα της ΕΕ συνολικά. Το 2023 λιγότεροι από 300.000 άνθρωποι κατάφεραν να φτάσουν στην ήπειρο- φέτος η υπηρεσία συνοριακών ελέγχων της ΕΕ, η Frontex, εκτιμά ότι περίπου 160.000 μετανάστες έχουν φτάσει στην Ευρώπη.

Η Πολωνία ανακοίνωσε νωρίτερα μες στο μήνα, την προσωρινή διακοπή της επεξεργασίας των αιτήσεων ασύλου από μετανάστες που φθάνουν από τη γειτονική Λευκορωσία, επικαλούμενη απειλή για την ασφάλεια. Ο Όλαφ Σολτς της Γερμανίας καθιέρωσε το καλοκαίρι, συνοριακούς ελέγχους για να σταματήσει τη διέλευση μεταναστών χωρίς χαρτιά στη Γερμανία, αφού ένας Σύρος μαχαίρωσε έντεκα ανθρώπους, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τρεις από αυτούς. Έξι άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Αυστρίας, έχουν εισαγάγει συνοριακούς ελέγχους.

Ορισμένοι αναλυτές λένε ότι αν ο Τραμπ επέστρεφε στον Λευκό Οίκο, αυτό θα έδινε περισσότερο αέρα στα πανιά όσων έχουν ταιριάξει με τις φιλοδοξίες της κυβέρνησής του στο μεταναστευτικό, σύμφωνα με το Politico.

«Σίγουρα, πολλά κράτη μέλη που έχουν πιέσει για μια περιοριστική προσέγγιση της μετανάστευσης θα παρακολουθούν πολύ προσεκτικά τις αμερικανικές εκλογές. Αυτό θα τους δώσει περαιτέρω διαπραγματευτικά χαρτιά για να πιέσουν για τις προτιμήσεις τους τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην ΕΕ», δήλωσε ο Αλμπέρντο Νέιντχαρτ, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πολιτικής για τη μετανάστευση και την πολυμορφία.

Επιστροφές και απελάσεις

Η ασαφής ορολογία γύρω από τους «κόμβους επιστροφών» και τα «κέντρα επεξεργασίας» αντικατοπτρίζει το «πρόγραμμα προστασίας μεταναστών» του Τραμπ. Η πρωτοβουλία αυτή, γνωστή ως «Παραμονή στο Μεξικό», τέθηκε σε ισχύ το 2019 και ανάγκασε δεκάδες χιλιάδες μη Μεξικανούς μετανάστες να επιστρέψουν από τα σύνορα των ΗΠΑ στο Μεξικό για να περιμένουν εκεί τις αποφάσεις για τη μετανάστευση.

Σε επιστολή της προς τους ηγέτες αυτή την εβδομάδα, η Ούρσουλα Βον Ντερ Λάιεν, υποστήριξε την ιδέα αυτού που αποκάλεσε «κόμβους επιστροφής», δηλαδή κτίρια για την κράτηση μεταναστών σε χώρες εκτός ΕΕ. (Ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, μια σχετικά μοναχική φωνή πάνω σε αυτό το ζήτημα, απέρριψε την Πέμπτη την ιδέα μετά τη συνάντηση των ηγετών της ΕΕ).

Η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι εγκαινίασε «κέντρα επεξεργασίας» στην Αλβανία, όπου θα μεταφέρονται οι άνθρωποι που κατευθύνονται προς την Ιταλία – κάτι που απηχεί την πολιτική της Αυστραλίας να στέλνει τους αιτούντες άσυλο στην Παπούα Νέα Γουινέα για την επεξεργασία των αιτήσεών τους.

Εν τω μεταξύ, η Γαλλία πιέζει για την αλλαγή της νομοθεσίας της ΕΕ ώστε να διευκολυνθούν οι απελάσεις σε τρίτες χώρες. Και η ΕΕ διαθέτει ήδη χιλιάδες χιλιόμετρα φυσικής περίφραξης στα εξωτερικά της σύνορα – μια εγκατάσταση που υπερβαίνει κατά πολύ το πολυδιαφημισμένο αλλά αποτυχημένο συνοριακό τείχος του Τραμπ με το Μεξικό.

Σύμφωνα με το Politico, ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η ενσωμάτωση της σκληροπυρηνικής ρητορικής οδηγεί σε αλλαγές πολιτικής που ευνοούν τη δεξιά της Ευρώπης.

«Αν ακούσετε τον Όρμπαν και την Μελόνι κατά καιρούς και άλλους, όπως η Μαρίν Λεπέν, όλα αυτά τα χρόνια, η ρητορική τους είναι τόσο σκληρή και τόσο δηλητηριώδης όσο αυτή που ακούμε από πολιτικούς όπως ο Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες», δήλωσε η Τζούντιθ Σάντερλαντ, αναπληρώτρια διευθύντρια Ευρώπης και Κεντρικής Ασίας στο Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

«Υπάρχει πρόθεση να το κάνουν να ακούγεται σαν να είναι νόμιμο, σαν να είναι σύμφωνο με το διεθνές δίκαιο».

Οι αλλαγές στην πολιτική έχουν παρόμοιους στόχους με εκείνους του Τραμπ και του υποψήφιου συνεργάτη του, J.D. Vance: Μείωση του αριθμού των νέων αφίξεων και αποστολή των ανθρώπων πίσω στις χώρες προέλευσής τους, ακόμη και αν τα μέρη αυτά είναι δυνητικά ασταθή ή μη ασφαλή.

«Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι τρέχουσες λύσεις δεν λειτουργούν», δήλωσε ένας διπλωμάτης της ΕΕ, στον οποίο παραχωρήθηκε ανωνυμία για να μιλήσει ειλικρινά για τη συζήτηση.

Αυτό είναι κάτι στο οποίο θα συμφωνούσαν ο Τραμπ και πολλοί ηγέτες της ΕΕ.

Οι διαφορές στην Ρητορική

Η σημαντικότερη διαφορά, είναι στο ύφος και τον τόνο. Οι Ευρωπαίοι τείνουν να αποφεύγουν τα επίμαχα ζητήματα.

Πάρτε τη λέξη: «απελάσεις», αναφέρει το Politico.

Για τον Τραμπ, ο οποίος έχει ορκιστεί να απελάσει 15 έως 20 εκατομμύρια ανθρώπους από τις ΗΠΑ, αν επανεκλεγεί τον Νοέμβριο, η χρήση της λέξης «απέλαση» αποτελεί παράσημο τιμής.

«Υπό τη διοίκηση Τραμπ, αν ερχόσουν παράνομα, συλλαμβανόσουν αμέσως και απελαυνόσουν», είπε ο υποψήφιος πρόεδρος σε μια συγκέντρωση τον Ιούλιο. «Γι’ αυτό, για να κρατήσουμε την οικογένειά μας ασφαλή, η πλατφόρμα των Ρεπουμπλικάνων υπόσχεται να ξεκινήσει τη μεγαλύτερη επιχείρηση απέλασης στην ιστορία της χώρας μας».

Για τους Ευρωπαίους ηγέτες και αξιωματούχους, ωστόσο, η λέξη «απελάσεις» (η οποία συνδέεται, για πολλούς στην Ευρώπη, με τις ναζιστικές απελάσεις σε στρατόπεδα θανάτου κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου) είναι σχεδόν ταμπού. Οι αξιωματούχοι της ΕΕ μιλούν με επιφυλακτικότητα για «επιστροφές» ή «κόμβους επιστροφής» για να περιγράψουν τα κλειστά στρατόπεδα ή κέντρα κράτησης που έχουν δημιουργηθεί εκτός της ΕΕ.

Και όταν πρόκειται να περιγράψουν τον τρόπο με τον οποίο οι μετανάστες φτάνουν στα σύνορά της, οι ηγέτες της ΕΕ τείνουν να κινούνται και πάλι προσεκτικά.

Ενώ ο Τραμπ δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να χαρακτηρίσει ορισμένους μετανάστες ως «παράνομους» και να καταγγείλει την «παράνομη μετανάστευση», στην ΕΕ η μετανάστευση που δεν έρχεται μέσω αεροδρομίων ή άλλων επίσημων διαδρομών περιγράφεται επισήμως ως «παράτυπη».

Ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν είναι ο μόνος ηγέτης της ΕΕ που αντιστρατεύεται την τάση, καταργώντας τις ευρωπαϊκές ευγένειες και υιοθετώντας πλήρως τη ρητορική τύπου Τραμπ, κακοποιώντας ευθέως τους μετανάστες με τη δεξιά εθνικιστική του στάση. Ο Όρμπαν υποσχέθηκε νωρίτερα αυτό το μήνα να στείλει με λεωφορεία μετανάστες στις Βρυξέλλες, αντιγράφοντας έναν παρόμοιο όρκο του κυβερνήτη της Φλόριντα Ρον ΝτεΣάντις, ο οποίος έστειλε μετανάστες της πολιτείας του στο Martha’s Vineyard, ένα σικ μέρος διακοπών στη Μασαχουσέτη.

Τα εμπόδια που συναντούν οι ακραίες φωνές της Ευρώπης

Αλλά δεν είναι όλα ομαλά για τους σκληροπυρηνικούς της Ευρώπης στο μεταναστευτικό – ορισμένοι ηγέτες αντιμετωπίζουν αναποδιές σε πραγματικό χρόνο.

Αυτή την εβδομάδα, η Μελόνι ανακήρυξε τη μεταναστευτική πολιτική της Ιταλίας «πρότυπο για την Ευρώπη». Αλλά την Πέμπτη, ενώ συγκεντρώθηκε με άλλους Ευρωπαίους ηγέτες στις Βρυξέλλες, τα υπεράκτια κέντρα κράτησης στην Αλβανία συνάντησαν το πρώτο τους εμπόδιο.

Τέσσερις από τους 16 μετανάστες που εστάλησαν στην Αλβανία έχουν ήδη επιβιβαστεί σε πλοίο για να επιστρέψουν στην Ιταλία, επειδή ήταν παιδιά ή θεωρήθηκαν ευάλωτοι (μόνο ενήλικες άνδρες που δεν θεωρούνται ευάλωτοι μπορούν να μεταφερθούν στην Αλβανία μετά από έλεγχο στη θάλασσα σύμφωνα με τους κανόνες της ίδιας της Ιταλίας).

Ομάδες της αντιπολίτευσης και ΜΚΟ χαρακτήρισαν αμέσως το έργο αποτυχημένο.

«Θα έχει πολύ πραγματικές συνέπειες για τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, ενδεχομένως, επειδή αυτές οι άλλες χώρες βλέπουν τι τους κάνει η ΕΕ και λένε, λοιπόν, ξέρετε, γιατί θα πρέπει να εγγυηθούμε τα δικαιώματα των ανθρώπων;», δήλωσε ο Sunderland από το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Η μεγαλύτερη ανησυχία, για ορισμένους επικριτές, είναι ότι η σκληρή ρητορική και τα μέτρα για τη μετανάστευση θα ανοίξουν την πόρτα σε άλλες πολιτικές.

«Το μεταναστευτικό έχει γίνει πραγματικά ένας δούρειος ίππος για τις συντηρητικές δυνάμεις, ώστε να προωθήσουν στη συνέχεια μια ατζέντα που υπερβαίνει το μεταναστευτικό», δήλωσε ο Νάιντχαρντ του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πολιτικής.

Πηγή: ieidiseis

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα