Βενετία 2025: Η τέχνη δεν σωπαίνει – Καλλιτέχνες απαιτούν θέση από το Φεστιβάλ για τη Γάζα
Διαβάστε παρακάτω αυτούσια την επιστολή:
Μέσω μίας ηχηρής ανοιχτής επιστολής, εκατοντάδες Ιταλοί και διεθνείς σκηνοθέτες, ηθοποιοί και καλλιτέχνες ζητούν από τη φετινή διοργάνωση του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας να τοποθετηθεί ξεκάθαρα απέναντι στη γενοκτονία που εξακολουθεί να μαίνεται αυτή τη στιγμή στη Γάζα. Η πρωτοβουλία, υπό τον τίτλο Venice4Palestine (V4P), εστάλη την Παρασκευή τόσο στο κυρίως τμήμα του Φεστιβάλ, όσο και στις ανεξάρτητες παράλληλες ενότητες «Venice Days» και «International Critics’ Week». Στο κείμενο, οι υπογράφοντες κατηγορούν ανοιχτά την κυβέρνηση και τον στρατό του Ισραήλ για τη γενοκτονία στη Γάζα και την εθνοκάθαρση σε όλη την Παλαιστίνη, ενώ καλούν το Φεστιβάλ να μην μετατραπεί σε «μία θλιβερή και κενή βιτρίνα», αλλά να αποτελέσει «τόπο διαλόγου, ενεργής συμμετοχής και αντίστασης, όπως υπήρξε στο παρελθόν». Μεταξύ των υπογραφών ξεχωρίζουν ο Βρετανός σκηνοθέτης Κεν Λόουτς, ο Ιταλός ηθοποιός Τόνι Σερβίλο (πρωταγωνιστής της φετινής ταινίας έναρξης «La Grazia» του Πάολο Σορεντίνο), οι Ιταλίδες αδελφές Aλμπα και Aλις Ρορβάχερ, η ηθοποιός Τζασμίν Τρίνκα, οι Γαλλίδες δημιουργοί Σελίν Σιαμά και Οντρέ Ντιουάν, ο Βρετανός ηθοποιός Τσαρλς Ντανς, καθώς και το παλαιστινιακό σκηνοθετικό δίδυμο Αράμπ Νάσερ και Ταρίζαν Νάσερ, που φέτος βραβεύτηκε στις Κάννες (ενότητα Un Certain Regard) με την ταινία «Μια Φορά κι έναν Καιρό στη Γάζα».
Η επιστολή κάνει αναφορά στον θάνατο σχεδόν 250 Παλαιστινίων δημοσιογράφων από την αρχή της σύγκρουσης και τονίζει πως οι καλλιτεχνικοί θεσμοί έχουν ευθύνη «να καλλιεργούν συνείδηση και αντίσταση». «Καθώς τα φώτα στρέφονται στο Φεστιβάλ της Βενετίας, κινδυνεύουμε να παρακολουθήσουμε ακόμη μια μεγάλη διοργάνωση που θα μείνει αδιάφορη απέναντι σε αυτήν την ανθρώπινη, πολιτική και κοινωνική τραγωδία», σημειώνεται χαρακτηριστικά. «Για μια φορά, η παράσταση πρέπει να σταματήσει. Πρέπει να διακόψουμε τη ροή της αδιαφορίας και να ανοίξουμε τον δρόμο προς την επίγνωση. Δεν υπάρχει σινεμά χωρίς ανθρωπιά».
Παράλληλα, ζητείται το Φεστιβάλ να φιλοξενήσει δράσεις που θα αναδεικνύουν τις παλαιστινιακές αφηγήσεις και να δημιουργήσει «ένα σταθερό πλαίσιο συζητήσεων και πρωτοβουλιών» γύρω από ζητήματα όπως η «εθνοκάθαρση, το απαρτχάιντ, η παράνομη κατοχή παλαιστινιακών εδαφών και οι εγκληματικές πρακτικές αποικιοκρατίας που διαπράττει το Ισραήλ εδώ και δεκαετίες».
Απαντώντας στην πρωτοβουλία, η Μπιενάλε της Βενετίας υπογράμμισε πως το ίδιο το Φεστιβάλ «υπήρξε πάντοτε χώρος ανοιχτής συζήτησης και ευαισθησίας απέναντι στα πιο καίρια ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία και τον κόσμο». Ως απόδειξη, ανέφερε τη φετινή συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα της ταινίας «The Voice of Hind Rajab» της Τυνήσιας δημιουργού Καουτέρ Μπεν Χανιά, που αφηγείται τον θάνατο ενός πεντάχρονου κοριτσιού από τα πυρά ισραηλινών στρατιωτών στη Γάζα το 2024.
Κλείνοντας, η ανακοίνωση αναφέρει: «Η Μπιενάλε είναι, όπως πάντα, ανοιχτή στον διάλογο», την ίδια στιγμή που ένα ακόμη δίκτυο Ιταλών καλλιτεχνών, με την ονομασία «Artisti #NoBavaglio», έχει καλέσει σε δημόσια διαμαρτυρία με το σύνθημα «Stop Genocide» στις 30 Αυγούστου, το πρώτο Σαββατοκύριακο του Φεστιβάλ.
Διαβάστε παρακάτω αυτούσια την επιστολή:
Προς το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας, Προς το Venice Days, Προς το International Critics’ Week, Και προς όλους τους εργαζόμενους στον κινηματογράφο, τον πολιτισμό και τα μέσα ενημέρωσης,
«Σταματήστε τα ρολόγια, σβήστε τ’ αστέρια».
Το βάρος είναι πλέον πολύ μεγάλο για να συνεχίσουμε σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, εικόνες που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει έρχονται από τη Λωρίδα της Γάζας και τη Δυτική Οχθη. Αδύναμοι, παρακολουθούμε τη φρίκη μίας γενοκτονίας που εκτυλίσσεται από το κράτος του Ισραήλ στην Παλαιστίνη. Κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ να πει: «Δεν ήξερα, δεν μπορούσα να φανταστώ, δεν μπορούσα να πιστέψω».
Τα έχουμε δει όλα. Συνεχίζουμε να τα βλέπουμε όλα.
Κι όμως, καθώς τα φώτα στρέφονται στο Φεστιβάλ Βενετίας, κινδυνεύουμε να δούμε ακόμη μία μεγάλη διοργάνωση να μένει αδιάφορη μπροστά σε αυτή την ανθρώπινη, πολιτική και ηθική τραγωδία. «The show must go on», μας λένε, ενώ μας προτρέπουν να αποστρέψουμε το βλέμμα, σαν να μην έχει ο «κόσμος του κινηματογράφου» καμία σχέση με τον «πραγματικό κόσμο».
Κι όμως, ακριβώς μέσα από εκείνες τις εικόνες, καταγεγραμμένες από συναδέλφους μας, ίσως και από φίλους, μάθαμε για τη γενοκτονία, για τις βίαιες – ακόμη και δολοφονικές – επιθέσεις σε σκηνοθέτες και κινηματογραφικά συνεργεία στη Δυτική Οχθη, για τη συλλογική τιμωρία που επιβλήθηκε στον παλαιστινιακό λαό, και για όλα τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττει η ισραηλινή κυβέρνηση και ο στρατός. Εικόνες που έχουν ήδη κοστίσει τη ζωή σε σχεδόν 250 Παλαιστίνιους εργαζόμενους των μέσων ενημέρωσης.
Η Μπιενάλε και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας υποτίθεται ότι γιορτάζουν τη δύναμη της τέχνης ως μέσου μεταμόρφωσης, μαρτυρίας, αναπαράστασης του ανθρώπινου βιώματος και καλλιέργειας κριτικής συνείδησης. Ακριβώς αυτό είναι που καθιστά την τέχνη ένα εξαιρετικό όχημα στοχασμού, συμμετοχής και αντίστασης.
Απέναντι στις πρόσφατες χλιαρές, ασαφείς ή – ακόμη χειρότερα – βολικές δηλώσεις από θεσμούς εξουσίας, ενημέρωσης και πολιτισμού, παίρνουμε καθαρή και αδιαπραγμάτευτη θέση: έχει έρθει η ώρα όχι μόνο για ενσυναίσθηση, αλλά και για ευθύνη. Η γλώσσα και η σημειολογία, οι λέξεις και οι εικόνες, δεν είναι δευτερεύοντα στοιχεία· για όσους πιστεύουν στην τέχνη, είναι ένας θεμελιώδης και αναγκαίος τρόπος αντίστασης. Αν δεν ήταν έτσι, τότε θα έπρεπε να παραδεχτούμε ότι το να είσαι σήμερα κινηματογραφιστής ή δημοσιογράφος έχει πάψει να έχει νόημα.
Για τον λόγο αυτό, εμείς – ακτιβιστές και εργαζόμενοι στον κινηματογράφο, στα μέσα και στην ενημέρωση -μπιστεύουμε πως, έστω για μία φορά, η παράσταση πρέπει να σταματήσει: οφείλουμε να διακόψουμε τη ροή της αδιαφορίας και να ανοίξουμε δρόμο προς την επίγνωση. Ζητούμε, λοιπόν, από τη Μπιενάλε, το Φεστιβάλ, το Venice Days και το Critics’ Week να πάρουν ξεκάθαρη θέση και να στηρίξουν τα αιτήματά μας. Διακηρύσσουμε επίσης την ανάγκη να διατεθούν χώροι όπου θα μπορούν να φιλοξενηθούν διαφορετικές αφηγήσεις για την Παλαιστίνη.
Καλούμε όλα τα μέλη του πολιτιστικού και ενημερωτικού χώρου να αξιοποιήσουν τη δημοσιότητά τους και κάθε διαθέσιμο μέσο κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ για να δημιουργήσουν ένα σταθερό υπόβαθρο συζητήσεων και δράσεων που θα υπερασπίζονται την αλήθεια για την εθνοκάθαρση, το απαρτχάιντ, την παράνομη κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών, τον αποικιοκρατισμό και όλα τα άλλα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττει το Ισραήλ εδώ και δεκαετίες, όχι μόνο μετά την 7η Οκτωβρίου.
Προσκαλούμε τους ανθρώπους του κινηματογράφου να φανταστούν, να συντονίσουν και να υλοποιήσουν μαζί, κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ, δράσεις που θα δώσουν φωνή στην κριτική απέναντι στις φιλοσιωνιστικές κυβερνητικές πολιτικές: μια διαμαρτυρία εκφρασμένη μέσα από τη δημιουργικότητα, αξιοποιώντας τις καλλιτεχνικές, επικοινωνιακές και οργανωτικές μας δεξιότητες.
Ως καλλιτέχνες και λάτρεις της τέχνης, ως επαγγελματίες του χώρου και φίλοι του κινηματογράφου, ως διοργανωτές και δημοσιογράφοι, είμαστε η ζωντανή καρδιά αυτού του Φεστιβάλ και επαναλαμβάνουμε με σθένος ότι δεν θα γίνουμε συνένοχοι, δεν θα μείνουμε σιωπηλοί, δεν θα αποστρέψουμε το βλέμμα, δεν θα υποκύψουμε στο αίσθημα της αδυναμίας ούτε στη λογική της εξουσίας.
Η εποχή που ζούμε και η ευθύνη μας ως ανθρώπινα όντα το απαιτούν. Δεν υπάρχει κινηματογράφος χωρίς ανθρωπιά.
Ας διασφαλίσουμε ότι αυτή η διοργάνωση θα έχει ουσιαστικές αξίες και δεν θα μετατραπεί ξανά σε μια θλιβερή και ρηχή επίδειξη ματαιοδοξίας.
Ας το κάνουμε όλοι μαζί με θάρρος, με ακεραιότητα. Free Palestine!
Το 82ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας διεξάγεται φέτος από τις 27 Αυγούστου μέχρι και τις 6 Σεπτεμβρίου.
Πηγή: flix
