Εικόνα παρακμής ο προϋπολογισμός του Δήμου Θεσσαλονίκης για το 2022

Λέξεις: Κατερίνα Νοτοπούλου

Η σύνταξη και η ψήφιση του Προϋπολογισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης αποτελούν παραδοσιακά την κορυφαία πολιτική πράξη της Διοίκησης και του Δημοτικού Συμβουλίου, αφού θέτουν τις προτεραιότητες και τους στόχους για την νέα χρονιά.

Για τη διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης, ο οραματικός χαρακτήρας μαζί με τον τεχνοκρατικό σχεδιασμό δεν συναντήθηκαν ποτέ στις σελίδες του Προϋπολογισμού του 2022, κρατώντας σε απόσταση τους πολίτες και τις πραγματικές ανάγκες της τοπικής κοινωνίας.

Οι Θεσσαλονικείς έμειναν θεατές σε μια διαδικασία που δίνει νέο νόημα στη σχέση τους με τον Δήμο και με τους εκπροσώπους τους, ενισχύοντας τη Δημοκρατία, σε μια συγκυρία, μάλιστα, που η πανδημία ανέτρεψε άρδην δεδομένα και σχέδια παγκοσμίως.

Με μια στενή λογική, ωστόσο, η Διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης προσπάθησε με κάθε τρόπο να αποφύγει τον δημόσιο διάλογο και να αποκλείσει τόσο τους πολίτες, όσο και τους εκπροσώπους τους από τη διαμόρφωση του προϋπολογισμού του 2022, υιοθετώντας μια φοβική λογική, σε μια περίοδο που η συνέργεια επιβάλλεται για την επαναφορά της χώρας και της πόλης σε τροχιά ανάπτυξης.

Κατά τη χθεσινή συνεδρίαση, ωστόσο, του δημοτικού συμβουλίου με θέμα τον Προϋπολογισμό και το πρόγραμμα δράσης για το 2022, με αυταρχικό και αντιδημοκρατικό τρόπο η δημοτική αρχή αρνήθηκε να φέρει για συζήτηση τις εναλλακτικές προτάσεις για ένα μέρος του προϋπολογισμού που κατέθεσαν έγκαιρα συνάδελφοι δημοτικοί σύμβουλοι παρατάξεων της Αντιπολίτευσης, με αστήρικτες και έωλες δικαιολογίες, επικαλούμενη ανυπόστατους, τυπικούς και διαδικαστικούς λόγους.

Έτσι, ο προϋπολογισμός του Δήμου Θεσσαλονίκης για το 2022 κατέληξε ένας άνευρος κατάλογος εσόδων και εξόδων, χωρίς καμιά ιδιαίτερη συνοχή και στόχευση, αποτυπώνοντας την αδυναμία της διοίκησης να διαχειριστεί αποτελεσματικά τα οικονομικά του Δήμου και να ανταποκριθεί στις ανάγκες της εποχής.

Προήλθε, δηλαδή, από μια καθαρά γραφειοκρατική διαδικασία, μακριά από τους πολίτες και από το δημοτικό συμβούλιο.

Και κυρίως αφαιρεί κάθε προοπτική συναίνεσης που η αντιπολίτευση επιδίωξε με δική της πρωτοβουλία, προκειμένου να υποστηριχθεί η πόλη και οι παραγωγικές της δυνάμεις σε μια κρίσιμη καμπή.

Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, ότι τα έσοδα θα είναι μειωμένα κατά 4,2%, ή κατά 17,5 εκατ. Ευρώ περίπου, σε σχέση με πέρσι.

Η κατάσταση όμως γίνεται ακόμα χειρότερη αν αναλογιστούμε ότι πάνω από το 40% των εσόδων, προβλέπεται να προέλθει από Παρελθόντα Οικονομικά Έτη, εκ των οποίων μόνο ένα μικρό σχετικά ποσό (14 εκατ. Ευρώ), βεβαιώνονται για πρώτη φορά. Στην πραγματικότητα, δηλαδή εγγράφονται μονίμως στον προϋπολογισμό του Δήμου έσοδα, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν και πότε θα εισπραχθούν.

Η αιτία δεν είναι άλλη από την ανεπάρκεια της Διοίκησης να εισπράξει τα έσοδα που ανήκουν στον Δήμο. Κυρίως, όμως η άρνησή της να διεκδικήσει από την κυβέρνηση όσα δικαιούται και αξίζει η Θεσσαλονίκη. Παρά τις δραματικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν υγειονομικά και οικονομικά την τελευταία διετία στην πόλη λόγω της πανδημίας, η διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης αρκέστηκε στη σιωπή για μικροπολιτικούς λόγους, κουνώντας συγκαταβατικά το κεφάλι στην εκτελεστική εξουσία.

Είναι,  λοιπόν, φανερό ότι πρόκειται για έναν πλασματικό προϋπολογισμό, αφού μεγάλο μέρος των εσόδων του δεν θα είναι στη διάθεση του Δήμου, πράγμα που σημαίνει ότι αντίστοιχο μέρος από τις δαπάνες, δεν θα υλοποιηθεί.

Το αποτέλεσμα θα είναι να μην υλοποιηθούν πολλά έργα, δράσεις και προγράμματα που περιλαμβάνονται στον προϋπολογισμό, στο πρόγραμμα δράσης και στο τεχνικό πρόγραμμα.

Ένα μέρος των εσόδων που χάνονται για αυτούς τους λόγους, αναπληρώνεται από το χρηματικό υπόλοιπο, το οποίο εμφανίζεται μειωμένο κατά 7 εκατ. και από το αποθεματικό, το οποίο σχεδόν εξαϋλώνεται. Η Διοίκηση προφανώς προτιμά και αρκείται στις εύκολες και στις έτοιμες λύσεις, αδιαφορώντας για την ανισορροπία που προκαλεί στα μελλοντικά έσοδα του Δήμου. Αρκείται στις φιέστες του τώρα, από τη συνετή διαχείριση του αύριο.  

Ένα άλλο ιδιαίτερα ανησυχητικό σημείο είναι η μεγάλη μείωση της τάξης των 13 εκατ. Ευρώ στην κατηγορία των Λειτουργικών Δαπανών Χρήσεως, η οποία περιλαμβάνει μαζί με άλλες την Υπηρεσία Καθαριότητας και την Υπηρεσία Πρασίνου.

Τα επίπεδα της καθαριότητας στην πόλη είναι μη ανεκτά και με απόφαση της Διοίκησης η κατάσταση θα επιδεινωθεί περισσότερο, ενώ είναι απαράδεκτο να περικόπτονται δαπάνες στον τομέα του Πρασίνου που η Θεσσαλονίκη κατατάσσεται στις τελευταίες θέσεις στην Ευρώπη.

Στοιχείο που διαψεύδει τις συχνές, δημόσιες, μεγαλεπήβολες εξαγγελίες του κυρίου Ζέρβα, είναι και η σημαντική μείωση των Επενδύσεων κατά 7,2 εκατ. Ευρώ, ή κατά 10%.

Συνεπώς, πρόκειται για έναν καθαρά αντιαναπτυξιακό προϋπολογισμό που υποθηκεύει το μέλλον της πόλης, αφού Ανάπτυξη χωρίς επενδύσεις δε μπορεί να υπάρξει.

Η Υπηρεσία Καθαριότητας έχει και εδώ την τιμητική της, με μείωση των Επενδύσεων κατά 42%, ενώ εξέχουσα θέση κατέχουν και οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Πολιτικής με μείωση των επενδύσεων κατά 10%.

Είναι προφανές ότι η καθαριότητα και η κοινωνική πολιτική είναι πολύ χαμηλά στην ιεράρχηση των προτεραιοτήτων της Διοίκησης.

Σε μια περίοδο με έξαρση της πανδημίας, με τις τραγικές συνέπειες που έχει επιφέρει στη ζωή πολλών συμπολιτών μας, η μείωση των επενδύσεων για κοινωνικές υπηρεσίες που ειδικά τώρα έχουν ανάγκη οι πιο αδύναμοι από αυτούς, είναι απαράδεκτη και φανερώνει αναλγησία και αδιαφορία.

Αλλά και η μικρή αύξηση των δαπανών για Επενδύσεις στα τεχνικά έργα, καθιστά ακόμα πιο αμφίβολη την υλοποίηση του εικονικού Τεχνικού Προγράμματος που αποδοκιμάστηκε και καταψηφίστηκε από την πλειοψηφία των δημοτικών συμβούλων.

Αυτό σε συνδυασμό με τον εξαιρετικά χαμηλό ρυθμό απορροφητικότητας των προβλεπόμενων πόρων και της υλοποίησης των έργων, όπως διαπιστώθηκε και κατά τη συζήτηση για το Τεχνικό Πρόγραμμα, προδιαγράφει μια πολύ κακή εικόνα για τις υποδομές της πόλης.

Το ίδιο ισχύει και στον τομέα της σχολικής στέγης, κρίνοντας από τα ποσά που εγγράφονται για την απαλλοτρίωση χώρων, για την κατασκευή σχολείων, και για την ανάθεση μελετών για την κατασκευή σχολικών κτιρίων.

Ο Προϋπολογισμός του 2022 είναι μια πρόχειρη και ευκαιριακή κατασκευή, συντάχθηκε με γραφειοκρατικές διαδικασίες, χωρίς όραμα και έμπνευση, είναι πλασματικός και δεν πρόκειται να υλοποιηθεί, δεν δίνει καμιά αναπτυξιακή πνοή στην πόλη, αγνοεί τα προβλήματα και τις πραγματικές ανάγκες της πόλης και των Θεσσαλονικέων και υπονομεύει το Μέλλον τους.

Αναδεικνύεται, έτσι, ξεκάθαρα για άλλη μια φορά η ανάγκη της δημιουργίας μια μεγάλης συμμαχίας των παραγωγικών δυνάμεων, των δημοκρατικών και προοδευτικών πολιτών της πόλης, με σκοπό να αποτρέψουν την επιστροφή στο γκρίζο παρελθόν, στην εσωστρέφεια και στην παρακμή που οδηγεί τη Θεσσαλονίκη η συμμαχία της παρακμής που εκπροσωπεί ο κύριος Ζέρβας.

Σε πείσμα όσων οραματίζονται την παρακμή, η νέα χρονιά ας αποτελέσει την αφετηρία, ώστε η μεγάλη συμμαχία των παραγωγικών δυνάμεων, των προοδευτικών και δημοκρατικών πολιτών να οδηγήσει τη Θεσσαλονίκη με όραμα και σχέδιο στη νέα εποχή.

*Η Κατερίνα Νοτοπούλου είναι βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Θεσσαλονίκη Μαζί»