Γιατί οι άνθρωποι που μισούν τον Τραμπ θα τον ψηφίσουν;

Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ χάνει από τον πρώην Αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν κατά περισσότερες από 10 εκατοστιαίες μονάδες τόσο στις εθνικές δημοσκοπήσεις της Real Clear Politics όσο και των FiveThirtyEight. Αυτό το ιστορικά μεγάλο περιθώριο υποδηλώνει ότι έχει συμβεί κάτι καταπληκτικό: Ακόμα και στο υπερπολωμένο πολιτικό περιβάλλον μας, ένας σημαντικός αριθμός ψηφοφόρων έχει αλλάξει γνώμη για τον Τραμπ.

Εξίσου εκπληκτικό: Η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του Τραμπ το 2016 – παρά την κακή διαχείριση της πανδημίας, την εκτεταμένη οικονομική κρίση, μια φυλετική κρίση που επιδεινώθηκε από διχαστικές ρητορίες και ένα χαοτικό Debate- σχεδιάζει να στηρίξει τον Τραμπ για δεύτερη φορά.

Τι κάνει έναν ψηφοφόρο που υποστήριξε τον Τραμπ το 2016 να αποφασίσει να υποστηρίξει τον Μπάιντεν; Και τι κάνει έναν άλλο ψηφοφόρο – ακόμη και εκείνος που πιστεύει ότι τα πράγματα πάνε άσχημα – να μένει;

Με τους απλούστερους, ευρύτερους όρους, αυτοί που εγκαταλείπουν τον Τραμπ το κάνουν επειδή βάζουν το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για το κράτος της χώρας στον πρόεδρο. Όσοι «κολλάνε» μαζί του, παρά τις προσωπικές τους εκφράσεις δυσφορίας μαζί του, οδηγούνται από μια ακόμη βαθύτερη περιφρόνηση για τους επικριτές του προέδρου.

Από το 2018, η Sarah Longwell έχει διεξάγει περίπου 50 ομάδες με ψηφοφόρους του Τραμπ που εκτιμούν ότι ο πρόεδρο κάνει «πολύ κακή δουλειά» ή «κάπως κακή δουλειά», για να κατανοήσει τη μεταβαλλόμενη δυναμική μέσα στο δικό μου πολιτικό κόμμα. (Είναι ένας δια βίου Ρεπουμπλικανός.) Το 2020, μείωσε την έρευνά της κυρίως σε λευκές γυναίκες σε πολιτείες swing που του δίνουν τη χαμηλότερη βαθμολογία απόδοσης.

Αυτές οι γυναίκες μισούν γενικά τον Τραμπ. Όταν ρωτάει γιατί τον αξιολογούν ως κακή δουλειά, σπάνια σφίγγουν τις γροθιές τους. Είναι «ναρκισσιστής», «νταής» και «ρατσιστής». είναι «αντιεπαγγελματικός» και «ενοχλητικός» επίσης. Είναι απογοητευμένοι από το χάος, το τιτίβισμα, τη γενική ασχήμια και διχασμό του. Σκέφτηκαν ότι ο βομβαρδιστικός σόουμαν που είδαν στο ίχνος της εκστρατείας το 2016 ήταν πράξη και ότι ο Τραμπ θα ανέβαινε στην αξιοπρέπεια της προεδρίας. Συμφωνούν ότι μια τέτοια μεταμόρφωση δεν έγινε ποτέ.

Όποιος παρακολουθεί αυτό το μέρος από τις ομάδες θα υποθέσει ότι σχεδόν καμία από αυτές τις γυναίκες δεν θα ψήφισε ξανά για τον Τραμπ. Αλλά όταν ρωτούσε ποιον σκοπεύουν να ψηφίσουν τον Νοέμβριο, τα αποτελέσματα είναι ανάμεικτα. Συνήθως, ορισμένοι ψηφίζουν ή κλίνουν προς το Μπάιντεν. Μερικοί ψηφίζουν ή κλίνουν προς τον Τραμπ. και πολλοί είναι ακόμα αναποφάσιστοι.

Ορισμένες από τις γυναίκες που σίγουρα ψηφίζουν για τον Μπάιντεν απογοητεύτηκαν μετά την ψήφο τους στον Τραμπ το 2016. Μία από αυτές μου είπε με αξιομνημόνευτο ότι «θα προτιμούσε να ψηφίσει ένα σκυλί αντί τον Ντόναλντ Τραμπ». Πολλές γυναίκες που ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία λένε ότι αν μπορούσαν να το ξανά κάνουν, γνωρίζοντας τι ξέρουν τώρα, θα είχαν ψηφίσει την Χίλαρι Κλίντον.

Αλλά οι περισσότερες από αυτές τις γυναίκες λένε ότι η σκέψη τους εξελίχθηκε με την πάροδο του χρόνου καθώς ζύγιζαν τις αδυναμίες του προέδρου ενάντια στις αμαρτίες των ελίτ, τις οποίες δυσπιστούν. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια των ομάδων εστίασης που συγκαλέστηκα καθ ‘όλη τη διάρκεια της κατηγορίας του Τραμπ, μερικές από τις γυναίκες είχαν κάτι ωραίο να πουν για τις ενέργειες του Τραμπ. Αλλά η πραγματική περιφρόνησή τους επιφυλάχθηκε για τους Δημοκρατικούς και τα «μέσα μαζικής ενημέρωσης», τα οποία θεωρούσαν άσκοπα εχθρικά προς τον Τραμπ. Και το απλό γεγονός είναι ότι δεν ήθελαν να δώσουν πολύ βάρος σε ένα επιχείρημα σχετικά με το κράτος δικαίου και την κατάχρηση εξουσίας, επειδή δεν είχε ορατό αντίκτυπο στη ζωή τους.

Αλλά η πανδημία έχει. Στην πραγματικότητα, έχει δημιουργήσει μια αξιοσημείωτη μετατόπιση της υποστήριξης μακριά από τον Τραμπ και προς τον Μπάιντεν.

Πριν από την πανδημία, όταν οι συμμετέχοντες στην ομάδα εστίασης ρωτήθηκαν πώς πάνε τα πράγματα στη χώρα, θα χωρίζονταν πάντα οι απαντήσεις τους σε δύο ξεχωριστές κατηγορίες. Νόμιζαν ότι τα πράγματα πάνε καλά από την άποψη της οικονομίας – και πίστευαν ότι ο Τραμπ δεν πήρε αρκετή πίστωση για τη σχετική ειρήνη και ευημερία που βιώνει η χώρα. Είπαν επίσης ότι η διάθεση της χώρας ήταν σκοτεινή και διχασμένη. Ανησυχούσαν ότι η ρητορική και η απερισκεψία του προέδρου θα είχαν τελικά συνέπειες.

Σε ομάδες εστίασης τους τελευταίους έξι μήνες, οι συμμετέχοντες ένιωσαν ότι δεν χρειάζεται να διχαστούν οι αξιολογήσεις τους. Η πιο συνηθισμένη απάντηση είναι μια παραλλαγή στον όρο σκατά. Ο προσωπικός πόνος φαίνεται συχνά στις απαντήσεις αυτών των γυναικών. Σημειώνουν ότι ήταν σε προσωρινή άδεια ή απολυμένοι, ή ότι ήταν κάποιος στην οικογένειά του. Μερικοί έχουν υποκείμενες ιατρικές καταστάσεις ή βρίσκονται σε ύφεση από καρκίνο και είναι απογοητευμένοι με άτομα που δεν φορούν μάσκες. Άλλοι μιλούν για να παλεύουν με τη μοναξιά ή να προσπαθούν να μεγαλώσουν μικρά παιδιά χωρίς τη βοήθεια του παιδικού σταθμού ή της οικογένειας. Μερικοί έχουν χάσει γονείς ή συγγενείς και δεν μπόρεσαν να είναι μαζί τους όταν πέθαναν. Πολλοί αναφέρονται στο θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ και στις διαμαρτυρίες που έπληξαν τη χώρα το καλοκαίρι. Μερικοί είναι θυμωμένοι με αυτό που αποκαλούν «λεηλασίες και ταραχές». Άλλοι λένε ότι συμμετείχαν στις διαδηλώσεις στην πόλη τους.

Περιστασιακά, προσκαλώ τους συμμετέχοντες σε μια δεύτερη ομάδα εστίασης, για να δουν αν οι απόψεις τους έχουν αλλάξει. Τον Νοέμβριο του 2019, μια γυναίκα από την Πενσυλβανία εξήγησε ότι σχεδίαζε να ψηφίσει ξανά τον Τραμπ γιατί ήταν καλύτερα να πάει με το «δηλητήριο που γνωρίζετε από το δηλητήριο που δεν γνωρίζετε». Τον Αύγουστο, είπε ότι κλίνει προς το Μπάιντεν, επικαλούμενη τη διχαστική ρητορική του προέδρου γύρω από τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ. Τον Απρίλιο, μια γυναίκα από το Ουισκόνσιν είπε ότι δεν μπορούσε να ψηφίσει τους Δημοκρατικούς, γιατί το κόμμα δεν αντικατοπτρίζει τις αξίες της. Τον Αύγουστο, είπε ότι δεν μπορούσε να ψηφίσει για άλλα τέσσερα χρόνια του Τραμπ, για χάρη του μικρού γιου της.

Ο Τραμπ δεν έκανε τίποτα για να κερδίσει αυτούς τους ψηφοφόρους στην ομάδα εστίασης που συγκάλεσα αμέσως μετά την προεδρική συζήτηση (Debate), καμία από τις εννέα γυναίκες της πολιτείας της ομάδας δεν δεσμεύτηκε να ψηφίσει ξανά τον πρόεδρο το 2020. Περισσότεροι από τους μισούς δήλωσαν ότι ήταν είτε σίγουρα είτε πιθανότατα, θα ψηφίσουν τον Μπάιντεν.

Ωστόσο, η ιστορία δεν είναι εντελώς καλή για τους Δημοκρατικούς. Ακόμα και τους τελευταίους έξι μήνες, ορισμένοι συμμετέχοντες συνέχισαν να λένε ότι θα υποστηρίξουν τον Τραμπ. Δεν πιστεύουν ότι ο Τραμπ κάνει κάτι υπέροχα, αλλά πώς θα μπορούσε; Αντιμετωπίζει συνεχώς τους αποφρακτικούς Δημοκρατικούς, τα μεροληπτικά μέσα και ένα σωρό από τους Ποτέ Τράμπ Ρεπουμπλικάνους.

Κάποιος σημαντικός αριθμός ψηφοφόρων που είναι ξεκάθαροι για τον Τραμπ και τις προφανείς αποτυχίες του -ακόμη και εκείνοι που πιστεύουν ότι κάνει σαφώς κακή δουλειά- θα παραμείνουν με τον πρόεδρο επειδή πιστεύουν ότι οι Δημοκρατικοί είναι χειρότεροι και ότι τα μέσα ενημέρωσης δεν πρέπει είναι έμπιστα. Και αυτοί δεν είναι ψηφοφόροι που κολλάνε στο Fox News και διαβάζουν το Breitbart News. Συχνά δεν σκέφτονται καθόλου την πολιτική -και σίγουρα δεν ακολουθούν τις καθημερινές επιθέσεις της Ουάσιγκτον. Συνήθως δεν είναι στο Twitter. Αντ ‘αυτού, κολυμπούν σε μια πολιτιστική σούπα του Τραμπισμού, που περιβάλλεται από φίλους, συγγενείς και γνωστούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που ζουν πιο αποκλειστικά σε ένα οικοσύστημα δεξιών μέσων.

Ακόμα κι αν ο Μπάιντεν κερδίσει μια μεγάλη νίκη, αυτό το οικοσύστημα θα παραμείνει. Το ίδιο θα κάνει και η δυσαρέσκεια των Δημοκρατών και η δυσπιστία των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Η απαλλαγή από τον Τραμπ δεν θα τερματίσει τα προβλήματα της αντιπολίτευσης.

Πηγή: The Atlantic της Sarah Longwell, Executive director of Republicans for the Rule of Law