Απολογία Φιλιππίδη: «Έχω ελαττώματα, δεν αποπειράθηκα να βιάσω»
«Μπορεί να ήμουν εγωιστής, όχι εγωπαθής, μπορεί να ήμουν επηρμένος. Μπορεί να ήμουν αλαζόνας. Δεν είμαι βιαστής, δεν είμαι κακοποιητή»
«Δεν είμαι βιαστής, δεν είμαι κακοποιητής» ανέφερε η απολογία του Πέτρου Φιλιππίδη, ο οποίος από το πρωί στέκεται ενώπιον των δικαστών και των ενόρκων του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου της Αθήνας υπερασπιζόμενος εαυτόν απέναντι στις δύο κατηγορίες της απόπειρας βιασμού για τις οποίες έχει κριθεί ένοχος σε πρώτο βαθμό, αρνούμενος ότι είναι κακοποιητής και βιαστής.
Η απολογία του Φιλιππίδη
«Είμαι προετοιμασμένος για όλα. Ήμουν ηθοποιός, σκηνοθέτης και μεταφραστής. Δεν είμαι πια. Έχω κάνει λάθη. Είχα ελαττώματα, ίσως και πολλά. Ποτέ δεν εγκλημάτισα. Δεν πείραξα άνθρωπο. Δεν αποπειράθηκα να βιάσω. Σαν σήμα μου και σημαία μου είχα πάντα τη αγάπη. Το πάθος μου για τη δουλειά. Μπορεί να ήμουν εγωιστής, όχι εγωπαθής, μπορεί να ήμουν επηρμένος. Μπορεί να ήμουν αλαζόνας. Δεν είμαι βιαστής, δεν είμαι κακοποιητής», είπε από τα πρώτα κιόλας λεπτά δίνοντας το στίγμα της υπερασπιστικής του γραμμής. Παράλληλα, διατύπωσε το παράπονο του ότι το τεκμήριο της αθωότητας του δεν τηρήθηκε γιατί η δίκη δεν έγινε μέσα στο δικαστήριο αλλά στα κανάλια.
Ο Πέτρος Φιλιππίδης υποστήριξε πως δεν κρατά κακία σε κανέναν. «Εγω ζητάω συγγνώμη για όποιον έβλαψα άθελά μου. Αλλά δεν ζητάω συγγνώμη για κάτι που δεν έχω κάνει». Παρομοίασε τον εαυτό του με λιωμένη πλαστελίνη και ότι προσπαθεί να χτίσει ξανά τον άνθρωπο που ήταν όπως θυμάται τον εαυτό του από τα παιδικά χρόνια του, μέχρι που μπήκε στο Εθνικό Θέατρο, όταν έπαιζε μουσική. «Η αλήθεια είναι ότι αυτόν τον άνθρωπο τον θυμάμαι, αλλά δεν μπορώ να αναγνωρίσω αυτόν που μου συστήνουν εδώ και 4,5 χρόνια», είπε απευθυνόμενος στο δικαστήριο. «Δεν θέλω να με λυπηθείτε, να με ακούσετε, να με καταλάβετε και να βγάλετε την απόφασή σας» πρόσθεσε.
Η θέση του ήταν ξεκάθαρη. «Ό,τι έγινε, έγινε συναινετικά. Και πρόσθεσε πως «με χτυπούν τα αδέρφια μου, οι άνθρωποι που ερωτεύτηκα, που παίξαμε μαζί, που ενώσαμε τα σώματά μας και δεν μιλάω ερωτικά».
«Άκουσα για πολυτελή δική. Ποια είναι η πολυτελής δική;»
Πρόεδρος: Ο χρόνος. Πρόκειται για μια σοβαρή δίκη.
Φιλιππίδης: Λέτε να μη θέλω να τελειώνει εγώ η δίκη; Είμαι προετοιμασμένος για όλα. Ήμουν ηθοποιός, σκηνοθέτης και μεταφραστής. Δεν είμαι πια. Έχω κάνει λάθη. Είχα ελαττώματα, ίσως και πολλά. Ποτέ δεν εγκλημάτισα. Δεν πείραξα άνθρωπο. Δεν αποπειράθηκα να βιάσω. Σαν σήμα μου και σημαία μου είχα πάντα τη αγάπη. Το πάθος μου για τη δουλειά. Μπορεί να ήμουν εγωιστής, όχι εγωπαθής, μπορεί να ήμουν επηρμένος. Μπορει να ήμουν αλαζόνας.
«Αυτή η δίκη γίνεται έξω»
«Αυτό είναι το πιο δύσκολο του κόσμου. Βρίσκομαι σε μια θάλασσα να πνίγομαι και πρέπει να σωθώ μόνος μου. Να τραβήξω τα μαλλιά μου για να βγω στην ακτή. Όλα έχουν μεγεθυνθεί σε τέτοιο βαθμό, με τέτοιο τρόπο που είναι σαν ακούω για διαφορετικούς ανθρώπους. Όταν μίλησα για κάτι οργανωμένο, δεν είπα ότι δημιουργήθηκε μια καινούρια φιλική εταιρεία για να καταστραφεί ο Φιλιππίδης. Δεν έχω τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου. Είναι η τελευταία φορά που μιλάω. Δημιουργήθηκε ένας τεράστιος μύθος σε σχέση με τις αντιφάσεις. Το τεκμήριο της αθωότητας είναι να μη μιλήσουμε, γιατί η δίκη δεν γίνεται μόνο εδώ. Αυτή η δίκη γίνεται έξω. Ελάχιστοι άνθρωποι με υποστήριξαν».
Περισσότερα σε λίγο…
