Δεν είναι τόσο μακριά η Ουγκάντα

Μάχεται από την Ουγκάντα, όπου ζει, ενάντια στην πείνα, τη φτώχεια και τον αναλφαβητισμό των παιδιών. Ο ιερέας Αντώνης Μουτιάμπα μιλάει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για τη διαδρομή του από την ανατολική Αφρική στην Ελλάδα για να σπουδάσει και πάλι πίσω, προκειμένου να βοηθήσει τους συμπατριώτες του.

Γεννήθηκε στην Ουγκάντα, αλλά σε ηλικία 16 ετών αποφάσισε να έρθει στην Ελλάδα για να τελειώσει το σχολείο. Καταλυτικό ρόλο έπαιξε η γνωριμία του με τον μητροπολίτη Κισσάμου και Σελίνου, Ειρηναίο.

Τελείωσε το λύκειο στην Κρήτη και σπούδασε στη Γεωπονική Σχολή Αθηνών. Τελικά τον κέρδισε η ιεροσύνη, γι΄ αυτό και συνέχισε τις σπουδές του στην Εκκλησιαστική Σχολή Κρήτης. «Δεν μπορείς να μην γίνεις ιερέας όταν έχεις ζήσει δίπλα στον Ειρηναίο» μας λέει χαρακτηριστικά.

Όταν πρωτοήρθε στην Ελλάδα, εξομολογείται πως δεν ήξερε ελληνικά. «Ούτε με νοήματα δεν μπορούσα να συνεννοηθώ, γιατί κάποια νοήματα έχουν άλλη ερμηνεία στην Ελλάδα και άλλη στην Ουγκάντα» λέει.

«Όμως γρήγορα αγκαλιάστηκα από τους Έλληνες. Θέλω να ευχαριστήσω την Ελλάδα, γιατί πέρα από τη μόρφωση που μου έδωσε, ενσωματώθηκα εδώ και είμαι ένα κύτταρο της Ελλάδας» συμπληρώνει.

Ο Ειρηναίος του είχε πει άλλωστε, πως «όταν είσαι μετανάστης, το σημαντικό δεν είναι να έχεις χαρτιά ή δουλειά. Αυτό που χρειάζεται είναι να μη νιώθεις ξένος και οι άνθρωποι να σε αγκαλιάζουν».

Σήμερα, ο πατέρας Αντώνιος έχει αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα και, όπως λέει χαρακτηριστικά, «μιλάω ελληνικά και ονειρεύομαι ελληνικά».

Χτες το βράδυ ο ιερέας έδωσε το «παρών» σε εκδήλωση του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης και έχοντας βιώσει τη μετανάστευση θέλησε να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα: «Μέχρι και ο Ιησούς Χριστός ήταν μετανάστης. Έζησε στην Αίγυπτο και γι΄ αυτό είμαστε όλοι Χριστιανοί» είπε χαρακτηριστικά. Πρέπει να θυμόμαστε, συνέχισε, «ότι κανείς δεν θέλει να φύγει από τη χώρα του, όταν είναι καλά εκεί. Κάθε μετανάστης πρέπει να έχει ακέραια ζωή, αλλά και να αγκαλιάζεται από τους υπόλοιπους».

Η μάχη ενάντια στη φτώχεια

Έχοντας ζήσει 20 χρόνια στην Ελλάδα, ο Αντώνης Μουτιάμπα αποφάσισε να γυρίσει στην πατρίδα του με τη γυναίκα του Χαριτίνη και τα παιδιά τους, για να προσφέρει ιεραποστολικό και φιλανθρωπικό έργο και να βοηθήσει τη χώρα στα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει.

Στην περιοχή Luweero της Ουγκάντας, όπου δραστηριοποιείται, τα προβλήματα είναι έντονα: η ανεργία είναι πολύ υψηλή, με αποτέλεσμα πολλές οικογένειες να μην μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε το καθημερινό φαγητό. Τα παιδιά εγκαταλείπουν το σχολείο, ενώ πολλά μωρά πεθαίνουν πριν από την ηλικία των πέντε ετών από ασθένειες, καθώς δεν υπάρχει ούτε καθαρό νερό.

Στην Ουγκάντα τον συνάντησε πριν από δώδεκα χρόνια και ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας, ως μέλος αποστολής των «Γιατρών του Κόσμου». Ο κ. Μουζάλας θυμάται: «Τον γνώρισα όταν στην Ουγκάντα ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε ένα ιατρείο. Ο παπά-Αντώνης έφτιαχνε τότε ορφανοτροφείο και σχολείο για φτωχά παιδιά. Δώδεκα χρόνια μετά συνεχίζει να κάνει εκεί θαυμάσια δουλειά».

Σήμερα, ο πατέρας Αντώνης έχει την ευθύνη της λειτουργίας πέντε ενοριών, που στεγάζουν 1.200 φτωχά και ορφανά παιδιά, με τη στήριξη του μητροπολίτη Ιωνά της Ουγκάντας. Εκεί, εκτός από στέγη, τους παρέχεται μόρφωση, ιατρική φροντίδα (σε συνεργασία με τους «Γιατρούς του Κόσμου») και φαγητό.

Ο ίδιος δίνει μεγάλη βαρύτητα στην εκπαίδευση των παιδιών. «Δίνουμε μεγάλο αγώνα για τη μόρφωση, γιατί αυτή θα βγάλει την Αφρική από τη μιζέρια» παρατηρεί.

Όπως διευκρινίζει, όλο το έργο γίνεται με την υποστήριξη αναδόχων ιδιωτών από την Ελλάδα, αν και «οι δωρεές έχουν περιοριστεί λόγω της οικονομικής κρίσης».

Τα βήματα του πατέρα Αντώνη θέλει να ακολουθήσει και ο 19χρονος γιος του, Ειρηναίος, ο οποίος τους τελευταίους μήνες ζει στην Ελλάδα και φοιτά στην Εκκλησιαστική Σχολή Κρήτης. Στόχος του είναι να σπουδάσει Πληροφορική και μετά να επιστρέψει στην Ουγκάντα για να βοηθήσει το έργο του πατέρα του.

Ο Ειρηναίος διακρίθηκε πρόσφατα με το πρώτο βραβείο ζωγραφικής στον Πανελλήνιο και Παγκύπριο Μαθητικό Λογοτεχνικό και Καλλιτεχνικό Διαγωνισμό που προκήρυξε ο Ελληνικός Πολιτιστικός Όμιλος Κυπρίων Ελλάδας. Μας δείχνει με υπερηφάνεια τη βραβευμένη ζωγραφιά του. Μέσα από αυτήν επιχειρεί να στείλει ένα μήνυμα ειρήνης, φιλοτεχνώντας σημαντικές φυσιογνωμίες από την Ελλάδα, την Κύπρο και την Αφρική που εργάστηκαν γι’ αυτήν: τον Νέλσον Μαντέλα, τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο της Κύπρου και τον πρώην μητροπολίτη Κισσάμου, Ειρηναίο. Όταν μας δείχνει τη ζωγραφιά, μας αποκαλύπτει και την κρυφή ελπίδα του: να συναντήσει κάποτε έναν άνθρωπο, τον οποίο θαυμάζει πολύ και του οποίου η ιστορία «μου θυμίζει την οικογένειά μου»: τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Πηγή: ΑΠΕ, Μαρία Κουζινοπούλου