Εκδήλωση στο Πάντειο για τα Τέμπη – Όλα όσα έγιναν
Πάνω από 2.500 νέοι, κυρίως φοιτητές και πολίτες γέμισαν την Αίθουσα 108 που πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση, το θεωρείο της αίθουσας και τον Κήπο του ΑΕΙ επί της Λεωφόρου Συγγρού
«Ιστορική» είναι η λέξη με την οποία μπορεί να χαρακτηριστεί η μεγάλη εκδήλωση των φοιτητών του Παντείου Πανεπιστημίου για το έγκλημα των Τεμπών. Πάνω από 2.500 νέοι, κυρίως φοιτητές και πολίτες γέμισαν την Αίθουσα 108 που πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση, το θεωρείο της αίθουσας και τον Κήπο του ΑΕΙ επί της Λεωφόρου Συγγρού.
Συνθήματα, χειροκροτήματα και πολλά δάκρυα εναλάσσονταν μεταξύ των τοποθετήσεων των ομιλητών. Το παρόν δεν έδωσε μόνο η Μαρία Καρυστιανού, αλλά και οι Παύλος Ασλανίδης, Ηλίας Παπαγγελής που έχασαν τα παιδιά τους στα Τέμπη, αλλά και οι Θανάσης Καμπαγιάννης, Μάρκος Μπεκρής, Δημήτρης Κουτσιαύτης. Πίσω από τους ομιλητές οι φοιτητές του Παντείου έγραψαν στα ονόματα των 57 νεκρών της τραγωδίας και σε κάθε χαρτί άφησαν από ένα κόκκινο γαρύφαλλο.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με χαιρετισμό της πρύτανη Χριστίνας Κουλούρη, όπου τόνισε τη σημασία να δίνεται βήμα από ένα δημόσιο Πανεπιστήμιο στον αγώνα των συγγενών για Δικαιοσύνη. Στη συνέχεια ακολούθησε ο Δημήτρης Κουτσιαύτης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Προσωπικού Έλξης που τόνισε την τραγική υποστελέχωση σε προσωπικό του σιδηροδρόμου, αλλά και τις τριτοκοσμικές συνθήκες που η κυβέρνηση Μητσοτάκη δυο χρόνια μετά εξακολουθεί να συντηρεί στον σιδηρόδρομο. Μετά τον Δ. Κουτσιαύτη, τον λόγο πήρε ο Μάρκος Μπεκρής πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και Σωματείου ΕΝΕΔΕΠ στην COSCO επισημαίνοντας πως οι εργαζόμενοι που χάνουν τις ζωές τους στους χώρους εργασίες απειλούνται από τις πολιτικές που οδηγούν σε νέα Τέμπη.
Την νομική άποψη του εξέθεσε ο μαχητικός δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης που επισήμανε πως δεν γίνεται να ζούμε άλλο έτσι σε μια κοινωνία ατιμωρησίας και ανασφάλειας και πως το ζήτημα των Τεμπών ανοίγει νέους δρόμους για νέους αγώνες και ένα κοινωνικό μέτωπο που διαμορφώνεται.
«Αν δεν βρω το τέρμα»
«Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για την πρόσκληση. Είναι τιμή μας να είμαστε εδώ μαζί σας. Στο κέντρο των επιστημόνων, της κοινωνίας και της πολιτικής, εδώ που καθημερινά διδάσκονται έννοιες όπως η δημοκρατία, η αξιοκρατία, η ισονομία, η ελευθερία, όλα όσα πρέπει να διέπουν μια υγιή κοινωνία, κλήθηκα να σας μιλήσω για τον μεγαλύτερο πόνο στη ζωή ενός ανθρώπου.
Παράλληλα, θέλω να σας μιλήσω για την πύρινη ανάγκη, τη δική μου, αλλά και όποιου βρίσκεται στην ίδια θέση με εμένα, για αποκατάσταση της δικαιοσύνης και κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους μας.
Δύο χρόνια έχουν περάσει από το κρατικό έγκλημα των Τεμπών. Ακόμα, όμως, επικρατεί η ατιμωρησία, η παραπλάνηση, η συκοφαντία, η εξαγορά, τα ψέματα, η συγκάλυψη, το μπάζωμα. Με μόνο στόχο να αποφύγουν την τιμωρία οι κύριοι ένοχοι της τραγωδίας, οι υψηλά ιστάμενοι που έχουν ασυλία και που διορίζουν την ηγεσία της δικαιοσύνης.
Αυτό που αναφέρω, δυστυχώς, δεν είναι πρωτόγνωρο. Είναι η αναμενόμενη εξέλιξη όταν ζεις σε μια χώρα που μαστίζεται από τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Ένα ανύπαρκτο κράτος δικαίου, στο οποίο οι κυβερνήσεις διαχρονικά, το καταδίκασαν να παρουσιάζει αυτή την ντροπιαστική εικόνα σε όλο τον κόσμο, καθώς χωράει στις τελευταίες θέσεις σε θέματα αξιών, όπως η ισονομία, η δικαιοσύνη και η ελευθερία του Τύπου.
Σε ένα κράτος, όπου το κατάπτυστο άρθρο 86 του Συντάγματος γλιτώνει προς το παρόν, από την απολογία και την τιμωρία, έναν ποινικά υπόλογο υπουργό, εξαιτίας του οποίου σκοτώθηκαν 57 άνθρωποι και κινδύνευσαν άλλοι 300. Ας γίνει άρση του απορρήτου για να δούμε αν ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος και οι περί αυτόν την ίδια κιόλας νύχτα έδωσαν εντολές σε εισαγγελείς και αξιωματούχους να παραβιάσουν κάθε πρωτόκολλο, να καταστρέψουν, να κρύψουν στοιχεία και να πετάξουν άρον άρον τα οστά στις γύρω περιοχές, για να μην μείνει κανένα πολιτικό στοιχείο για την αληθινή δικαιοσύνη και για εμάς που θρηνούμε κάθε στιγμή τα παιδιά μας.
Την επόμενη κιόλας ημέρα, και χωρίς καν να έχει ξεκινήσει η ανάκριση, μας είπε ότι όλα όσα δημιούργησαν αυτό το τεράστιο έγκλημα, συρρικνώνονται στο ανθρώπινο λάθος μερικών υπαλλήλων, θάβοντας τις δικές του ευθύνες και των εμπλεκόμενων υπουργών.
Ακολούθως, και τις επόμενες μέρες, η εντολή των επικεφαλής ήταν σαφής. Να αντικατασταθούν τα χώματα, να πλύνουν με χημικά το σημείο και να απομακρυνθούν τα συντρίμμια, (0:29) από τα δοχεία παράνομης μεταφοράς εύφλεκτων υγρών, που προφανώς και γνώριζαν ότι μεταφέρονταν.
Εξού και η βιασύνη να γίνουν όλα λαμπίκο. Ο πρωθυπουργός πήρε στα χέρια του όλη την υπόθεση. Προαποφάσισαν, έτσι οι άρχοντες του τόπου, να θάψουν τις δικογραφίες που έστειλαν εισαγγελείς στη Βουλή και κρυμμένοι πίσω από την ασυλία τους, μας κουνάνε το δάχτυλο και μας προκαλούν με ευτελισμένες διαδικασίες, όπως εξεταστικές και προανακριτικές, με αδύναμες προτάσεις και προσυμφωνημένο αποτέλεσμα.
Μας περνάνε για ηλίθιους. Ομοίως, σκοπεύουν να κάνουν και με τη δίκη, που έχουν φροντίσει να διεξαχθεί όπου, όταν και όπως τους εξυπηρετεί. Πλημμελήματα για ολίγους απλούς υπαλλήλους, παράνομο φορτίο δήθεν δεν υπήρχε, μπάζωμα δήθεν δεν έγινε.
Επομένως, στη δίκη των Τεμπών, η δικαιοσύνη θα λειτουργήσει χειρότερα ή το ίδιο με τη δικαστική παρωδία του σκανδάλου των υποκλοπών. Γι’ αυτό βιάζονται να αρχίσει η δίκη χωρίς στοιχεία, να τελειώνουμε με αυτόν τον μπελά και να συνεχίσουν να παίζουν με τις ζωές μας και τη μοίρα μας ανενόχλητοι.
Φαντάζομαι όλοι έχετε σκεφτεί παρόμοια. Δεν εκπλήσσεστε. Δυστυχώς έχουμε συνηθίσει να ζούμε με τα σκάνδαλα. Να υπομένουμε, να πονάμε και να συνεχίζουμε.
Ευτυχώς τώρα, όχι πια, δεν συνεχίζουμε».
“Η δικαστική εξουσία δεν είναι η Δικαιοσύνη”, είπε ο δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης
Την εκδήλωση έκλεισε ο Φοίβος Δεληβοριάς τραγουδώντας το «Αν δεν βρω το τέρμα» με τους χιλιάδες πολίτες εντός και εκτός αίθουσας να ξεσπούν σε δάκρυα και χειροκροτήματα. Με αυτή την εκδήλωση οι φοιτητές του Παντείου και όλη η νεολαία τίμησε τους δικούς της νεκρούς δίνοντας ραντεβού στους δρόμους και την συναυλία στα Προπύλαια που διοργανώνουν οι Φοιτητικοί Σύλλογοι Αθήνας.
Πηγή: documento.gr
