Γιορτάστηκε η Ημέρα των Ηνωμένων Εθνών στο Ζάππειο
Με έπαρση σημαίας, ομιλίες και έκθεση
Ήταν 24 Οκτωβρίου του 1945, όταν τέθηκε σε ισχύ ο Καταστατικός Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών, που αποτελεί την ιδρυτική συνθήκη του ΟΗΕ, και η ημέρα αυτή εορτάζεται κάθε χρόνο με μια σειρά δράσεων. Εκδήλωση για τον εορτασμό της Ημέρας των Ηνωμένων Εθνών συνδιοργάνωσαν σήμερα στην Αθήνα το Υπουργείο Εξωτερικών, η Περιφέρεια Αττικής και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με έπαρση της ελληνικής σημαίας και της σημαίας του ΟΗΕ στον ιερό βράχο της Ακρόπολης και ακολούθησαν στο μνημείο του ‘Αγνωστου Στρατιώτη χαιρετισμοί και κατάθεση στεφάνων.
«Η φετινή επέτειος έχει για την Ελλάδα ιδιαίτερη σημασία. Τον περασμένο Ιούνιο η χώρα μας εξελέγη πανηγυρικά, με την ομόθυμη στήριξη της διεθνούς κοινότητας, μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Η Ελλάδα έχει ήδη, από την 1η Οκτωβρίου, καθεστώς παρατηρητή στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, ενώ από την 1η Ιανουαρίου του 2025 θα συμμετέχει κανονικά ως εκλεγμένο μη μόνιμο μέλος στις συνεδριάσεις του κορυφαίου αυτού οργάνου», υπογράμμισε κατά τον χαιρετισμό του ο υφυπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Κώτσηρας.
«Πυξίδα της ελληνικής συμμετοχής στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ» συνέχισε ο κ. Κώτσηρας, «θα είναι τρεις ελληνικές λέξεις με οικουμενική αξία. Ο διάλογος, η διπλωματία και η δημοκρατία».
Η αντιπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα, Μαρία Κλάρα Μάρτιν, μετέφερε μήνυμα του γενικού γραμματέα Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, στο οποίο επισημαίνεται μεταξύ άλλων ότι «στον σημερινό ταραγμένο κόσμο, η ελπίδα δεν είναι αρκετή. Η ελπίδα χρειάζεται αποφασιστική δράση και πολυμερείς λύσεις για την ειρήνη, την κοινή ευημερία και έναν ακμάζοντα πλανήτη. Η ελπίδα χρειάζεται όλες οι χώρες να εργάζονται ως μία. Η ελπίδα χρειάζεται τα Ηνωμένα Έθνη».
Η αναπληρώτρια περιφερειάρχης Αττικής, Χριστίνα Κεφαλογιάννη, τόνισε ότι «ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών δημιουργήθηκε στο τέλος του Β’ Παγκόσμιου πολέμου για να προστατεύσει τις μελλοντικές γενιές από τη μάστιγα του πολέμου και να διασφαλίσει ένα ασφαλέστερο και βιώσιμο μέλλον για όλους μας. Αυτοί οι στόχοι είναι εξίσου επίκαιροι σήμερα όσο και πριν από 79 χρόνια».
Έγγραφα ιστορικού και αρχειακού ενδιαφέροντος από τα πρώτα χρόνια (1947-1963) της κοινής πορείας του ελληνικού κράτους και της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες παρουσιάζονται, επίσης, σε έκθεση, που φιλοξενείται μέχρι αύριο στο Ζάππειο Μέγαρο. Την έκθεση συνδιοργανώνουν η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και το υπουργείο Εξωτερικών.
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες μετρά περισσότερα από 70 χρόνια διαρκούς παρουσίας στην Ελλάδα, συνδράμοντας την ελληνική κυβέρνηση στη διαχείριση αναγκών που σχετίζονται με τις προσφυγικές ροές. Το 1947, λίγο μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου και παρά τη δυσχερή οικονομική κατάσταση της χώρας, η Ελλάδα επεδίωξε να γίνει μέλος της Διεθνούς Οργάνωσης Προσφύγων , προδρόμου της Ύπατης Αρμοστείας. Επίσης, συμμετείχε, μέσω της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της στα Ηνωμένα Έθνη, στις διαβουλεύσεις για τη σύναψη της Σύμβασης για το Καθεστώς των Προσφύγων. Το πρώτο γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας στην Ελλάδα ιδρύθηκε στην Αθήνα το 1952.
Μεταξύ των αρχείων που παρουσιάζονται στην έκθεση συγκαταλέγεται δελτίο τύπου της 1ης Αυγούστου 1955 με το οποίο ανακοινώνεται ότι η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να προσφέρει 30 τόνους σταφίδα στο Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNREF), προκειμένου να χορηγηθούν σε πρόσφυγες, όπου υπάρχει ανάγκη. Η ανακοίνωση σημειώνει ότι πρόκειται για την πρώτη εισφορά στην UNREF σε είδος.
Επίσης, περιλαμβάνεται απόσπασμα ομιλίας του Έλληνα αντιπρόσωπου στο Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο του ΟΗΕ, Κωνσταντίνου Ευσταθιάδη, στις 13 Ιουλίου 1956 με το οποίο αποτίει φόρο τιμής στον πρώτο Ύπατη Αρμοστή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Gerrit Jan van Heuven Goedhart, που απεβίωσε στις 8 Ιουλίου 1956, και προτείνει να φιλοτεχνηθεί προτομή του εκλιπόντος από μάρμαρο Τήνου, λόγω της πρωτοβουλίας του να χρησιμοποιηθεί το χρηματικό έπαθλο από το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης 1954 για τη δραστηριότητα της Ύπατης Αρμοστείας στο νησί και το κλείσιμο του κέντρου προσφύγων που υπήρχε εκεί.
Πηγή: ΑΠΕ
