Ιάσονας Τριανταφυλλίδης: Μία συνέντευξη που ο πιο αυστηρός κριτής έκρινε και μίλησε για τον εαυτό του
Ο δημοσιογράφος, συγγραφέας και κριτικός κινηματογράφου και θεάτρου είχε μιλήσει για τη ζωή, το ταλέντο και τις αγαπημένες του ταινίες
Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης, που έφυγε την Δευτέρα 27/1 από τη ζωή μόλις στα 61 του χρόνια, άφησε εποχή με τις κριτικές του για τον κινηματογράφο και το θέατρο, τα κείμενά του σε εφημερίδες και περιοδικά, τα βιβλία του, αλλά και την παρουσία του σε τηλεοπτικές εκπομπές.
Μία από τις πιο χαρακτηριστικές υπήρξε το «Να η ευκαιρία», όπου ήταν μέλος κριτικής επιτροπής που βαθμολογούσε τα ταλέντα που συμμετείχαν. Ήταν αναμφισβήτητα ο πιο αυστηρός κριτής και δεν είχε κανένα πρόβλημα με αυτό.
Ωστόσο, η πορεία του συνοδεύτηκε και από επιμέλεια επανεκδόσεων παλαιού υλικού σε CD για ηθοποιούς και τραγουδιστές όπως η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Τζένη Βάνου, η Σοφία Βέμπο, η Μαρινέλλα, ο Τόλης Βοσκόπουλος, ο Γιάννης Σπάρτακος, αλλά και του συνόλου της μουσικής του Νίκου Μαμαγκάκη για τον κινηματογράφο. Παράλληλα, υπήρξε και συνεργάτης της Parallaxi, γράφοντας μερικά σημαντικά κείμενα, όπως το παρακάτω.
Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης κηδεύεται αύριο Πέμπτη στο Α΄νεκροταφείο Αθηνών.
Μία παλιά συνέντευξη που είχε παραχωρήσει ο αξέχαστος Ιάσονας και είχε δοθεί το μακρινό 2002 μάς φέρνει πιο κοντά στην αξέχαστη προσωπικότητα και τον ιδιαίτερο, αλλά γοητευτικό χαρακτήρα του.
Να ξεκινήσουμε από το φλέγον θέμα της εποχής. Οι βαθμολογίες σας στο Να η ευκαιρία δημιούργησαν αυτό που λέμε σχολή, προκάλεσαν σχόλια, ακόμη και ανέκδοτα. Τελικά, είσαστε απλώς σκληρός κριτής ή χαιρέκακος;
«Δε νομίζω ότι είμαι αυστηρός κριτής ή, τουλάχιστον, αν είμαι, δεν το βγάζω στη δουλειά μου. Τα σχόλια είναι η φυσιολογική μη αποδοχή κάποιου, που λέει τη γνώμη του στα ίσια, σε μια κοινωνία που κρύβεται πίσω από το δάχτυλό της. Είμαι ο τελευταίος που θα ωθήσει κάποιους ανθρώπους να παρατήσουν τη δουλειά, την οικογένεια, την πόλη τους για αβέβαιο μέλλον, ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει και ταλέντο».
Στο τέλος, τι πονάει περισσότερο; Μια σκληρή αλήθεια ή ένα μαλακό ψέμα;
«Στον Οιδίποδα λέει ο αγγελιαφόρος: ‘Κανένας ποτέ δεν αγάπησε έναν αγγελιαφόρο κακών νέων. Η αλήθεια είναι από τα πράγματα που είναι ασυγχώρητα. Δύσκολα κάποιος την αποδέχεται όταν αυτή δεν του χαϊδεύει το μάγουλο. Είμαι υπέρ της αρχής ότι τα πράγματα πρέπει να ξεκαθαρίζουν από την αρχή».
Γιατί, ενώ κάποιος δεν έχει ταλέντο, θέλει για παράδειγμα να γίνει τραγουδιστής;
«Δυστυχώς, η πρακτική των τελευταίων 15 ετών στη νύχτα έχει δείξει ότι κάποιος, χωρίς ταλέντο αι σπουδές, με ένα σουξεδάκι και με τη βοήθεια μιας δισκογραφικής και των media μπορεί να λάμψει για λίγο ή και περισσότερο και να κερδίσει χρήματα».
Στην προσωπική σας ζωή έχετε νιώσει να περνάτε από επιτροπή;
«Η ζωή είναι μια σειρά από εξετάσεις».
Αν κάποιος που του δώσατε πολύ μικρή βαθμολογία, τελικά κάνει καριέρα, πώς θα αισθανθείτε;
«Θα σας πω μια ιστορία που είναι η απάντησή μου. Κάποτε, η Μαρίκα Κοτοπούλη, η μεγαλύτερη τραγωδός μας, είπε σε νεαρό ηθοποιό ότι δεν έχει ταλέντο και δεν κάνει για το θέατρο. Δύο χρόνια μετά, βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη και πήγε σε μια παράσταση, στην οποία πρωταγωνιστούσε ο εν λόγω νεαρός. Μετά την παράσταση, στα καμαρίνια την πλησίασε και τη ρώτησε αν τον θυμόταν. Αυτή είπε: ‘Όχι πουλάκι μου’. Κι αυτός τότε απάντησε: ‘Πριν από δύο χρόνια μου είπατε ότι δε θα κάνω για το θέατρο. Τώρα τι έχετε να πείτε;’. Η απάντηση της Κοτοπούλη ήταν άμεση: ‘Είδες πόσο δίκιο είχα;’. Το ταλέντο του καλλιτέχνη και το ταλέντο της καριέρας είναι δύο μακρινά μεταξύ τους πράγματα. Αν συναντηθούν, τότε έχουμε το ιδανικό».
Σε ποιον από τους ήδη διάσημους του ελληνικού σταρ σίστεμ θα βάζατε χαμηλή βαθμολογία;
«Δυστυχώς πλέον σε πολλούς. Ο χώρος έχει χάσει τις αντοχές που είχε παλιά και δέχεται άτομα χωρίς ταλέντο, μόνο για το χαβαλέ».
Ποια είναι η αγαπημένη σας ταινία όλων των εποχών και ποια αυτή που θα θέλατε να κάψετε το φιλμ της;
«Δύο από τις πιο αγαπημένες μου. Το ‘Όσα παίρνει ο άνεμος’ και ‘Τα φώτα της πόλης’. Θα έκαιγα πολλές και κυρίως του Αγγελόπουλου, όχι γιατί είναι οι χειρότερες, αλλά επειδή έκαναν κακό σε άλλους δημιουργούς».
Ποια είναι η αγαπημένη σας κινηματογραφική ατάκα;
«Το ‘Αύριο είναι μια άλλη μέρα’ από το ”Όσα παίρνει ο άνεμος’ και το λέω στον εαυτό μου».
Η Σίρλεϊ Μακ Λέιν λέει στις Ανθισμένες μανόλιες: Δεν είμαι κακιά, απλώς τα τελευταία 40 χρόνια έχω νεύρα. Σας λέει κάτι η ατάκα αυτή;
«Η ερώτησή σας είναι εντελώς λανθασμένη, γιατί είμαι μόνο 38 ετών».
Τελικά, μήπως θα έπρεπε να παρουσιάζετε εσείς τον Αδύναμο Κρίκο και όχι η Έλενα Ακρίτα;
«Όχι, γιατί η Έλενα υποδύεται έναν ρόλο, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της εκπομπής. Εγώ στο Να η ευκαιρία είμαι ο εαυτός μου».
*Η συνέντευξη παραχωρήθηκε στο δημοσιογράφο Θοδωρή Μπούντα για το Κυριακάτικο περιοδικό Sunday της εφημερίδας Αγγελιοφόρος τον Ιούλιο του 2002.
